۱۳۹۵ دی ۱۱, شنبه
۱۳۹۵ دی ۹, پنجشنبه
سوء استفاده سیاسی جمهوری اسلامی از جامعه ارامنه ایران
ایران با برگزاری نشست‌ها و متینگ‌های مشترک تحت عنوان «گفتگوهای اسلامی و مسیحی» وانمود میکند که وضعیت مسیحیان در جمهوری اسلامی روبه‌راه است.
به گزارش«محبت‌نیوز» تا همین سه چهارسال قبل رسانه‌های وابسته به جمهوری اسلامی روی هم رفته در یک سال بیشتر از دو الی سه خبر یا مصاحبه از سخنان سبوه سرکسیان، رئیس شورای شورایعالی خلیفه‌گری تهران منتشر نمی‌کردند.
اقلیت ارامنه در رسانه‌ها بایکوت بودند و گاهی تنها نمایندگان آنها در مجلس شورای اسلامی در حمایت از ولی فقیه و نظام اسلامی گفتگوی کوتاهی می‌کرد تا در عمل یکی از بزرگترین اقلیت های دینی ایران چیزی برای گفتن نداشته باشد.
ارامنه تنها در روزنامه و سایت‌های خبری بلکه آنان در صدا و سیما که باید رسانه‌ای ملی باشد جایی نداشتند و حتی یک برنامه به طور اختصاصی یا حتی غیرمستقیم به آنان تعلق نداشت در حالیکه تلویزیون جمهوری اسلامی و رادیو به طور مستقل ده‌ها و صدها ساعت برنامه با محوریت اسلام و با موضوعات همسو و یکنواخت تولید پخش میکند.
اما به تدریج تحت چارچوب‌های سفت و سخت عقیدتی و امنیتی با روی کار آمدن دولت حسن روحانی، مخالفان او در جناح محافظه‌کار وقتی نتوانستند همچون جناح اصلاح‌طلب با واتیکان و پاپ مراوده برقرارکنند، به سراغ ارامنه رفتند.
نتیجه این چرخش آن شد که به تازگی نه تنها نمایندگان پیشین و کنونی آشوری و ارمنی مجلس برای مقامات بلندپایه خلیفه‌گری در پایتخت و چند شهرستان تریبون‌های رسمی در اختیار گرفته‌اند که همگی آنها یا مثل فارس و تسنیم وابسته و زیرنظر سپاه هستند و یا مثل ادیان‌نیوز، رسا و حوزه‌نیوز از سوی نهادها و سازمانهای دینی از جمله حوزه علمیه و بنیاد تقریب و سازمان تبلیغات اسلامی فعال‌اند.
نه تنها در واپسین سالهای دولت محمود احمدی‌نژاد، بلکه در دولت روحانی نیز در ایام کریسمس سازمان تعزیزات حکومتی و نیروی انتظامی به سراغ فروشگاه‌ها و مغازه‌ها می‌رفتند و آن دسته فروشندگانی که غیرارمنی بودند و تزئینات و آذین‌بندی‌هایی مربوط به کریسمس و ولنتاین می‌فروختند را یا با جریمه‌های سنگین نقره داغ می‌کردند و یا آنقدر به آنها فشار می‌آوردند که عطای تزئین و شاد بودن با شادی مسیحیان را به لقایش می‌بخشیدند.
اما چند سالی است به صورت سازمانی، جمهوری اسلامی برای فرار از فشارهای سازمان ملل و گزارش‌های پی‌درپی نهادهای حقوق بشری از وضعیت اقلیتهای دینی و به خصوص نوکیشان مسیحی در ایران به سمت ارامنه و رهبران آنان چرخیده و سعی دارد، تا با سوء استفاده از آن با برگزاری نشست‌ها و متینگ‌های مشترک تحت عنوان «گفتگوهای اسلامی و مسیحی» وانمود کند که وضعیت مسیحیان در ایران روبه‌راه است و گزارش‌هایی که علیه ایران در مجامع جهانی نوشته می‌شود و در آن به ده‌ها مورد بازداشت و زندانی شدن مسیحیان ایران و جفاهایی که بر نوکیشان مسیحی روا شده است اشاره شده، همگی سیاه‌نمایی و روایات نادرست از جمهوری اسلامی است.
در این رقابت رسانه‌های تندرو و محافظه‌کار که در سانسور اخبار مربوط به اقلیتهای دینی و در پروندهسازی علیه منتقدین و دگراندیشان مذهبی سابقه‌ای طولانی دارند، در صف اول انتشار مصاحبه و گفتگوها با رهبران ارامنه ایران و لبنان و حتی مسیحیان کشورهایی چون بلاروس، اوکراین و مجارستان قراردارند.
کشورهایی که عمده آنها نه تنها در بین کشورهای دموکرات و آزاد دنیا قرار ندارند، بلکه حکومت‌های آنها سابقه زیادی هم در سانسور اخبار سیاسی و اجتماعی مربوط به شهروندان خود دارند.
در این بین مدتی است که حتی سخنان و مواضع مقامات کلیسایی در شهرستان‌های ایران و معاونین و مشاورین آنها نیز منعکس می‌شود و دست بر قضا همه آنها در یک موضوع اشتراک نظر دارند، ایکه «ایران بهترین و آزادترین کشور دنیا برای اقلیت‌هاست».
یعنی حتی در بین این تعداد ارمنی منصب‌دار در ایران هیچ یک حتی درصدی انتقاد به جمهوری اسلامی ندارند.
مجموعه‌ای که یک سر آن به مسیحیان معتمد ولایت فقیه به کشورهای دوست از جمله لبنان می‌رسد و طرف دیگرش به مافیای نمایندگان ارامنه و آشوری در مجلس که با هم پیوندهای خانوادگی و اقتصادی گسترده دارند.
یوناتن بت‌کلیا، نماینده آشوریان در مجلس شورای اسلامی نیز به مناسبت کریسمس گفته، «مسیحیان در ایران غریبه نیستند»، همزمان با او خبرگزاری دولتی ایرنا نیز به سراغ «سیمون ترهوسپیان»، رئیس شورای خلیفه‌گری ارامنه انزلی رفته است و از زبان او در مورد مسیحیان انزلی پرسیده است تا در راستای تلاش برای تبلیغات بیشتر حکومتی و سو استفاده از ارامنه زیر چتر جمهوری اسلامی بهره برداری کند.
اقلیت ارامنه در رسانه‌ها بایکوت بودند و گاهی تنها نمایندگان آنها در مجلس شورای اسلامی در حمایت از ولی فقیه و نظام اسلامی گفتگوی کوتاهی می‌کرد تا در عمل یکی از بزرگترین اقلیت های دینی ایران چیزی برای گفتن نداشته باشد.
ارامنه تنها در روزنامه و سایت‌های خبری بلکه آنان در صدا و سیما که باید رسانه‌ای ملی باشد جایی نداشتند و حتی یک برنامه به طور اختصاصی یا حتی غیرمستقیم به آنان تعلق نداشت در حالیکه تلویزیون جمهوری اسلامی و رادیو به طور مستقل ده‌ها و صدها ساعت برنامه با محوریت اسلام و با موضوعات همسو و یکنواخت تولید پخش میکند.
اما به تدریج تحت چارچوب‌های سفت و سخت عقیدتی و امنیتی با روی کار آمدن دولت حسن روحانی، مخالفان او در جناح محافظه‌کار وقتی نتوانستند همچون جناح اصلاح‌طلب با واتیکان و پاپ مراوده برقرارکنند، به سراغ ارامنه رفتند.
نتیجه این چرخش آن شد که به تازگی نه تنها نمایندگان پیشین و کنونی آشوری و ارمنی مجلس برای مقامات بلندپایه خلیفه‌گری در پایتخت و چند شهرستان تریبون‌های رسمی در اختیار گرفته‌اند که همگی آنها یا مثل فارس و تسنیم وابسته و زیرنظر سپاه هستند و یا مثل ادیان‌نیوز، رسا و حوزه‌نیوز از سوی نهادها و سازمانهای دینی از جمله حوزه علمیه و بنیاد تقریب و سازمان تبلیغات اسلامی فعال‌اند.
نه تنها در واپسین سالهای دولت محمود احمدی‌نژاد، بلکه در دولت روحانی نیز در ایام کریسمس سازمان تعزیزات حکومتی و نیروی انتظامی به سراغ فروشگاه‌ها و مغازه‌ها می‌رفتند و آن دسته فروشندگانی که غیرارمنی بودند و تزئینات و آذین‌بندی‌هایی مربوط به کریسمس و ولنتاین می‌فروختند را یا با جریمه‌های سنگین نقره داغ می‌کردند و یا آنقدر به آنها فشار می‌آوردند که عطای تزئین و شاد بودن با شادی مسیحیان را به لقایش می‌بخشیدند.
اما چند سالی است به صورت سازمانی، جمهوری اسلامی برای فرار از فشارهای سازمان ملل و گزارش‌های پی‌درپی نهادهای حقوق بشری از وضعیت اقلیتهای دینی و به خصوص نوکیشان مسیحی در ایران به سمت ارامنه و رهبران آنان چرخیده و سعی دارد، تا با سوء استفاده از آن با برگزاری نشست‌ها و متینگ‌های مشترک تحت عنوان «گفتگوهای اسلامی و مسیحی» وانمود کند که وضعیت مسیحیان در ایران روبه‌راه است و گزارش‌هایی که علیه ایران در مجامع جهانی نوشته می‌شود و در آن به ده‌ها مورد بازداشت و زندانی شدن مسیحیان ایران و جفاهایی که بر نوکیشان مسیحی روا شده است اشاره شده، همگی سیاه‌نمایی و روایات نادرست از جمهوری اسلامی است.
در این رقابت رسانه‌های تندرو و محافظه‌کار که در سانسور اخبار مربوط به اقلیتهای دینی و در پروندهسازی علیه منتقدین و دگراندیشان مذهبی سابقه‌ای طولانی دارند، در صف اول انتشار مصاحبه و گفتگوها با رهبران ارامنه ایران و لبنان و حتی مسیحیان کشورهایی چون بلاروس، اوکراین و مجارستان قراردارند.
کشورهایی که عمده آنها نه تنها در بین کشورهای دموکرات و آزاد دنیا قرار ندارند، بلکه حکومت‌های آنها سابقه زیادی هم در سانسور اخبار سیاسی و اجتماعی مربوط به شهروندان خود دارند.
در این بین مدتی است که حتی سخنان و مواضع مقامات کلیسایی در شهرستان‌های ایران و معاونین و مشاورین آنها نیز منعکس می‌شود و دست بر قضا همه آنها در یک موضوع اشتراک نظر دارند، ایکه «ایران بهترین و آزادترین کشور دنیا برای اقلیت‌هاست».
یعنی حتی در بین این تعداد ارمنی منصب‌دار در ایران هیچ یک حتی درصدی انتقاد به جمهوری اسلامی ندارند.
مجموعه‌ای که یک سر آن به مسیحیان معتمد ولایت فقیه به کشورهای دوست از جمله لبنان می‌رسد و طرف دیگرش به مافیای نمایندگان ارامنه و آشوری در مجلس که با هم پیوندهای خانوادگی و اقتصادی گسترده دارند.
یوناتن بت‌کلیا، نماینده آشوریان در مجلس شورای اسلامی نیز به مناسبت کریسمس گفته، «مسیحیان در ایران غریبه نیستند»، همزمان با او خبرگزاری دولتی ایرنا نیز به سراغ «سیمون ترهوسپیان»، رئیس شورای خلیفه‌گری ارامنه انزلی رفته است و از زبان او در مورد مسیحیان انزلی پرسیده است تا در راستای تلاش برای تبلیغات بیشتر حکومتی و سو استفاده از ارامنه زیر چتر جمهوری اسلامی بهره برداری کند.
۱۳۹۵ دی ۸, چهارشنبه
کریسمس؛ جشن مسیحی که با ذائقه حکومت ایران خوش نیست
ایام کریسمس زمان جشن و شادی و شکرگزاری برای مسیحیان جهان است اما برای مسیحیان ایرانی، به ویژه (نوکیشان مسیحی) در سایه تهدیدات دستگاهای امنیتی جمهوری اسلامی برای آنان رنگ و معنای دیگری دارد.
به گزارش«محبت‌نیوز» در نظر اول، تهران شهر ممتازی برای بابانوئل به حساب نمی‌آید، اما با گشتی در شهر می‌توان فهمید که بسیاری از ایرانیان، از جمله مسلمانان، دوستدار جشن کریسمس و حال و هوا و تزیینات رنگارنگ آن هستند.
خبرگزاری فرانسه با این مقدمه تحلیل کرده «استقبال از مراسم جشن و شادی در بین ایرانی‌ها حتی با وجود اینکه به ذائقه حکومت خوش نیست، زیاد است. گزارشگر خبرگزاری فرانسه به خیابان سمیۀ تهران (ثریای سابق) رفته و می‌نویسد که بزرگترین تمرکز مسیحیان شهر در این محله است. در این خیابان بازار درخت مصنوعی سرو، حباب‌های رنگین و دیگر تزیینات درخت کریسمس گرم است.
او با یک زن سی سالۀ مسلمان که «نیلوفر» نام دارد گفتگوی کوتاهی کرده و او گفته، «من درخت کریسمس را خیلی دوست دارم. از نظر ما نشانۀ احترام به اعتقادات دیگران است».
بعضی از عابرین مقابل ویترین مغازه‌ها با بابانوئل‌ها عکس سِلفی می‌گیرند. خبرنگار نوشته از دیدن رقص ناگهانی یکی از این بابانوئل‌ها در خیابان، سخت به تعجب افتاده است.
«حامد داوودیان» که خود را ظاهرن مسیحی معرفی می کند به این خبرنگار گفته که اقلیت مسیحی در ایران هیچ مشکلی ندارد. به گفته او «ما از ۴٠٠ سال پیش اینجا هستیم. این مغازه‌دار تهرانی افتخار میکند که مسیحیانی ایرانی در جنگ با عراق شهید داده‌اند.
این خبرگزاری در بخشی از گزارش خود به بیشمار مسیحیانی اشاره کرده که بعد از انقلاب اسلامی به آمریکا و کشورهای دیگر مهاجرت کردند اما به علل این مهاجرت دسته جمعی و گسترده اشاره ای نکرده که به یقین در تناقض آشکار با صحبتهای مصاحبه شونده قبلی است.
بر اساس تحقیقات انجام شده از سوی «محبت نیوز» و طبق آخرین آمار، در حال حاضر بیش از ١٢٠هزار مسیحی در ایران باقی نمانده است که اکثر آنان ارمنی ارتدوکس هستند. چند هزار نفری نیز از آشوریان کاتولیک در این کشور باقی مانده‌اند. البته این آمار به جز آمار نامشخص نوکیشان مسیحی فارسی زبان پروتستان در ایران می باشد که هر روزه با وجود سرکوب ها و جفاها بر تعداد آنان افزوده می شود.
کریسمس و نوکیشان مسیحی
ایام کریسمس یعنی زادروز تولد عیسی مسیح که روز فرخنده ای جهت برگزاری جشن و شادی و شکرگزاری برای مسیحیان جهان است اما برای مسیحیان ایرانی، به ویژه (نوکیشان مسیحی) مسیحیان فارسی زبان، در سایه تهدیدات دستگاهای امنیتی جمهوری اسلامی برای آنان رنگ و معنای دیگری دارد .گفتنی است نوکیشان مسیحی ایران که از نخستین روزهای انقلاب اسلامی همواره تحت جفا بوده اند این ایام را در اجتماعات کوچک در کلیساهای خانگی به صورت مخفیانه و یا با پناه بردن به کانال های ماهواره ای و سایت های مسیحی، برگزار می کنند که این شرایط اسفناک برای نوکیشان مسیحی بیانگر نقض آشکار حقوق این اقلیت مذهبی در جمهوری اسلامی ایران است.
همچنین به رغم رسمیت داشتن ادیان مسیحی و یهودی و زرتشتی، محدودیت‌های زیادی برای پیروان این ادیان وجود دارد. به عنوان مثال تبلیغ سایر ادیان در میان مسلمانان ممنوع است و نیایش‌ها و مراسم دینی باید فقط در زبان سنتی رایج همان اقلیت قومی، و نه به فارسی، برگزار گردد. سازمان دیدبان حقوق بشر قبلن در مورد این نوع محدودیت‌ها بارها تذکر داده است.
اما به هرحال مراسم شب کریسمس به طور رسمی و به زبان آشوری در کلیسای ژوزف مقدس تهران برگزار شده است (خیابان فرصت). رَمزی گَرمو، اسقف اعظم آشوریان به خبرگزاری فرانسه گفته است: «حضور مسیحیان در ایران به قرن دوم میلادی می‌رسد».
به گفتۀ او در قدیم، تعداد آنان به چند میلیون نفر می‌رسید اما امروزه در مراسم دعای روزهای یکشنبه بیش از چند ده نفر شرکت نمی‌کنند. یکی از دلایل بدیهی این حضور اندک البته تعطیل نبودن یکشنبه‌ها در ایران است.
اسقف رَمزی گَرمو می‌گوید، از این که در منطقه‌ای چنین آشوب‌زده، ایران کشور صلح و آرامش است، احساس قدردانی میکند. به گفتۀ وی «به لطف خداوند، ما در صلح و امنیت زندگی می‌کنیم در حالی که همسایگان ما در خشونت و اضطراب گرفتار شده‌اند. ما برای آنان دعا می‌کنیم».
شوربختانه برخی رهبران مسیحی کاتولیک و ارتدوکس در ایران به واسطه منافعی شخصی که شامل حال آنان می گردد ارتباط خوبی با ولایت فقیه و نهادهای امنیتی دارند و در سالهای اخیر روابط نزدیک تری با حکومت برقرار کردند و همواره خلاف گزارش‌های بین‌المللی ایران را کشوری آزاد برای اقلیت‌ها معرفی و تبلیغ می‌کنند و بی توجه به مصائب و مشکلاتی که مسیحیان در ایران با آنان روبرو هستند، تنها به سود و زیان خود می اندیشند!
خبرگزاری فرانسه با این مقدمه تحلیل کرده «استقبال از مراسم جشن و شادی در بین ایرانی‌ها حتی با وجود اینکه به ذائقه حکومت خوش نیست، زیاد است. گزارشگر خبرگزاری فرانسه به خیابان سمیۀ تهران (ثریای سابق) رفته و می‌نویسد که بزرگترین تمرکز مسیحیان شهر در این محله است. در این خیابان بازار درخت مصنوعی سرو، حباب‌های رنگین و دیگر تزیینات درخت کریسمس گرم است.
او با یک زن سی سالۀ مسلمان که «نیلوفر» نام دارد گفتگوی کوتاهی کرده و او گفته، «من درخت کریسمس را خیلی دوست دارم. از نظر ما نشانۀ احترام به اعتقادات دیگران است».
بعضی از عابرین مقابل ویترین مغازه‌ها با بابانوئل‌ها عکس سِلفی می‌گیرند. خبرنگار نوشته از دیدن رقص ناگهانی یکی از این بابانوئل‌ها در خیابان، سخت به تعجب افتاده است.
«حامد داوودیان» که خود را ظاهرن مسیحی معرفی می کند به این خبرنگار گفته که اقلیت مسیحی در ایران هیچ مشکلی ندارد. به گفته او «ما از ۴٠٠ سال پیش اینجا هستیم. این مغازه‌دار تهرانی افتخار میکند که مسیحیانی ایرانی در جنگ با عراق شهید داده‌اند.
این خبرگزاری در بخشی از گزارش خود به بیشمار مسیحیانی اشاره کرده که بعد از انقلاب اسلامی به آمریکا و کشورهای دیگر مهاجرت کردند اما به علل این مهاجرت دسته جمعی و گسترده اشاره ای نکرده که به یقین در تناقض آشکار با صحبتهای مصاحبه شونده قبلی است.
بر اساس تحقیقات انجام شده از سوی «محبت نیوز» و طبق آخرین آمار، در حال حاضر بیش از ١٢٠هزار مسیحی در ایران باقی نمانده است که اکثر آنان ارمنی ارتدوکس هستند. چند هزار نفری نیز از آشوریان کاتولیک در این کشور باقی مانده‌اند. البته این آمار به جز آمار نامشخص نوکیشان مسیحی فارسی زبان پروتستان در ایران می باشد که هر روزه با وجود سرکوب ها و جفاها بر تعداد آنان افزوده می شود.
کریسمس و نوکیشان مسیحی
ایام کریسمس یعنی زادروز تولد عیسی مسیح که روز فرخنده ای جهت برگزاری جشن و شادی و شکرگزاری برای مسیحیان جهان است اما برای مسیحیان ایرانی، به ویژه (نوکیشان مسیحی) مسیحیان فارسی زبان، در سایه تهدیدات دستگاهای امنیتی جمهوری اسلامی برای آنان رنگ و معنای دیگری دارد .گفتنی است نوکیشان مسیحی ایران که از نخستین روزهای انقلاب اسلامی همواره تحت جفا بوده اند این ایام را در اجتماعات کوچک در کلیساهای خانگی به صورت مخفیانه و یا با پناه بردن به کانال های ماهواره ای و سایت های مسیحی، برگزار می کنند که این شرایط اسفناک برای نوکیشان مسیحی بیانگر نقض آشکار حقوق این اقلیت مذهبی در جمهوری اسلامی ایران است.
همچنین به رغم رسمیت داشتن ادیان مسیحی و یهودی و زرتشتی، محدودیت‌های زیادی برای پیروان این ادیان وجود دارد. به عنوان مثال تبلیغ سایر ادیان در میان مسلمانان ممنوع است و نیایش‌ها و مراسم دینی باید فقط در زبان سنتی رایج همان اقلیت قومی، و نه به فارسی، برگزار گردد. سازمان دیدبان حقوق بشر قبلن در مورد این نوع محدودیت‌ها بارها تذکر داده است.
اما به هرحال مراسم شب کریسمس به طور رسمی و به زبان آشوری در کلیسای ژوزف مقدس تهران برگزار شده است (خیابان فرصت). رَمزی گَرمو، اسقف اعظم آشوریان به خبرگزاری فرانسه گفته است: «حضور مسیحیان در ایران به قرن دوم میلادی می‌رسد».
به گفتۀ او در قدیم، تعداد آنان به چند میلیون نفر می‌رسید اما امروزه در مراسم دعای روزهای یکشنبه بیش از چند ده نفر شرکت نمی‌کنند. یکی از دلایل بدیهی این حضور اندک البته تعطیل نبودن یکشنبه‌ها در ایران است.
اسقف رَمزی گَرمو می‌گوید، از این که در منطقه‌ای چنین آشوب‌زده، ایران کشور صلح و آرامش است، احساس قدردانی میکند. به گفتۀ وی «به لطف خداوند، ما در صلح و امنیت زندگی می‌کنیم در حالی که همسایگان ما در خشونت و اضطراب گرفتار شده‌اند. ما برای آنان دعا می‌کنیم».
شوربختانه برخی رهبران مسیحی کاتولیک و ارتدوکس در ایران به واسطه منافعی شخصی که شامل حال آنان می گردد ارتباط خوبی با ولایت فقیه و نهادهای امنیتی دارند و در سالهای اخیر روابط نزدیک تری با حکومت برقرار کردند و همواره خلاف گزارش‌های بین‌المللی ایران را کشوری آزاد برای اقلیت‌ها معرفی و تبلیغ می‌کنند و بی توجه به مصائب و مشکلاتی که مسیحیان در ایران با آنان روبرو هستند، تنها به سود و زیان خود می اندیشند!
۱۳۹۵ دی ۴, شنبه
دیدار رهبر ارامنه حوزه سیلیسی با مسئولان سیاسی و امنیتی در تهران
«جاثلیق آرام کشیشیان» پس از سفر به ایران مدعی گردیده که دیدگاهم نسبت به این کشور و همچنین تبلیغات دروغینی که نسبت به مقامات آن منتشر می‌کنند، تغییر کرد!
به گزارش «محبت‌نیوز» گزارش‌های رسیده از تهران حکایت از آن دارد که رهبر ارامنه حوزه سیلیسی در سفر ۱۰ روزه خود به تهران علاوه بر نماینده علی خامنه‌ای با تعدادی از مسئولان سیاسی و امنیتی ایران نیز دیدار کرده است.
«جاثلیق آرام کشیشیان» رهبر ارامنه حوزه سیلیسی که در آستانه سال نو میلادی برای هشتمین بار به ایران سفر کرده در دیدار با ابوذر ابراهیمی‌ترکمان، رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی که در خلیفه‌گری ارامنه تهران، برگذار شد برای توسعه همکاری‌های مشترک با جمهوری اسلامی توافق کردند.
او در این دیدار تاکید کرده، با گذشت ۲۱ سال از خدمتم، بارها موفق شدم تا به ایران سفر کنم که در راستای این دید و بازدیدها با پیشرفت روزافزون جمهوری اسلامی در حوزه‌های مختلف از نزدیک آشنا شدم؛ با این اتفاق مهم، دیدگاهم نسبت به ایران و تبلیغات دروغینی که نسبت به این کشور اسلامی منتشر شده، تغییر یافت.
جاثلیق آرام اول پس از ۱۰ روز اقامت در ایران مدعی گردیده در سفرهایش به ایران دریافته که در اسلام و مسیحیت اشتراکات زیادی وجود دارد و متعلق به یک منبع واحد هستند. به گفته او اسلام و مسیحیت از سالهای پیش با یکدیگر همکاری‌های تأثیرگذاری داشتند که باید همواره تقویت و تداوم یابد.
ابراهیمی‌ترکمان نیز در سخنان خود به برگزاری موفقیت‌آمیز هفتمین دور گفتگوی دینی اسلام و کلیسای ارمنی حوزه سیلیسی اشاره کرد و گفته ما این گفتگوها را به دلیل محاسبات سیاسی انجام نمی‌دهیم، بلکه بر پایه اعتقادات قلبی ما است و بر همین اساس شاهد آن هستیم که هرچه این گفتگوها ادامه می‌یابد، بر استحکام و تعمیق روابط فیمابین می افزاید.
در ادامه این دیدار، اسقف سیبوه سرکیسیان، خلیفه ارامنه تهران نیز به تشریح شورای خلیفه‌گری ارامنه تهران و برنامه‌های اجرایی خلیفه‌گری ارامنه تهران و کلیسای ارمنی حوزه سیلیسی پرداخته است.
اما گزارش‌ها حکایت از آن دارد چاثلقین کشیشیان در مدت حضور خود در ایران با مقامات بلند پایه دولتی و امنیتی و تعدادی از مدیران نهادهای اجتماعی ارامنه نیز دیدار کرده است که محمدعلی تسخیری مشاور ویژه علی خامنه‌ای در حوزه جهان اسلام یکی از آنها بوده است.
همچنین او دیدارهایی با «سیبوه سرکیسیان» خلیفه ارامنه تهران و شمال ایران، «گریگور چیفتچیان» خلیفه ارامنه تبریز و «سیپان کچجیان» خلیفه ارامنه اصفهان و جنوب و نمایندگان مذهبی و اجتماعی اقلیتهای دینی ایران داشته است.
بخش دیگری از برنامه‌های چاثلقین دیدار با نمایندگان شانزدهمین شورای خلیفه‌گری ارامنه بود که نتایج آن با حرف و حدیث‌های فراوان و تاخیری زیاد در انتخاباتی مهندسی شده اعلام شد.
گفتنی است «ژیرایر رئیسیان» نماینده ارمنی در مجلس سوریه و خانم «نورا بایراکداریان» استاد حقوق بین‌الملل دانشگاه لبنان و رئیس هیئت روابط بین کلیساها نیز جزو همراهان جاثلیق آرام اول بودند و سخنرانی‌هایی داشتند.
از سوی دیگر منابع غیررسمی گزارش دادند که در این دیدارها ایران و کلیسای سیسیلی بیروت توافق‌هایی بر سر همکاری‌های فرهنگی برای افزایش درآمدهای دوجانبه با استفاده از ظرفیت‌هایی همچون توریسم و گردشگری داشته‌اند.
در این دیدارها وعده داده شده که نمانیدگان ایران می‌توانند از هتل‌ها و ویلاهایی که در مناطق خوش آب و هوای بیروت و کشور لبنان در اختیار کلیسای سیسیلی است استفاده کنند و در مقابل جمهوری اسلامی هم قول داده همکاری‌های دو جانبه‌ای را در زمینه بورسیه تحصیلی دانشجویان لبنانی که کلیسا آنها را معرفی کرده همکاری داشته باشد.
همچنین «جاثلیق آرام کشیشیان» وعده داده در مورد شرایط ایران و وضعیت اقلیتهای دینی در جمهوری اسلامی همواره گزارش‌های مثبتی را به نهادهای مسیحی اعلام کند تا تصویری که از ایران در ذهن جهانیان است و پیوسته سرکوب اقلیتهای دینی اصلی‌ترین بحث آن است تغییر کند.
«جاثلیق آرام کشیشیان» رهبر ارامنه حوزه سیلیسی که در آستانه سال نو میلادی برای هشتمین بار به ایران سفر کرده در دیدار با ابوذر ابراهیمی‌ترکمان، رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی که در خلیفه‌گری ارامنه تهران، برگذار شد برای توسعه همکاری‌های مشترک با جمهوری اسلامی توافق کردند.
او در این دیدار تاکید کرده، با گذشت ۲۱ سال از خدمتم، بارها موفق شدم تا به ایران سفر کنم که در راستای این دید و بازدیدها با پیشرفت روزافزون جمهوری اسلامی در حوزه‌های مختلف از نزدیک آشنا شدم؛ با این اتفاق مهم، دیدگاهم نسبت به ایران و تبلیغات دروغینی که نسبت به این کشور اسلامی منتشر شده، تغییر یافت.
جاثلیق آرام اول پس از ۱۰ روز اقامت در ایران مدعی گردیده در سفرهایش به ایران دریافته که در اسلام و مسیحیت اشتراکات زیادی وجود دارد و متعلق به یک منبع واحد هستند. به گفته او اسلام و مسیحیت از سالهای پیش با یکدیگر همکاری‌های تأثیرگذاری داشتند که باید همواره تقویت و تداوم یابد.
ابراهیمی‌ترکمان نیز در سخنان خود به برگزاری موفقیت‌آمیز هفتمین دور گفتگوی دینی اسلام و کلیسای ارمنی حوزه سیلیسی اشاره کرد و گفته ما این گفتگوها را به دلیل محاسبات سیاسی انجام نمی‌دهیم، بلکه بر پایه اعتقادات قلبی ما است و بر همین اساس شاهد آن هستیم که هرچه این گفتگوها ادامه می‌یابد، بر استحکام و تعمیق روابط فیمابین می افزاید.
در ادامه این دیدار، اسقف سیبوه سرکیسیان، خلیفه ارامنه تهران نیز به تشریح شورای خلیفه‌گری ارامنه تهران و برنامه‌های اجرایی خلیفه‌گری ارامنه تهران و کلیسای ارمنی حوزه سیلیسی پرداخته است.
اما گزارش‌ها حکایت از آن دارد چاثلقین کشیشیان در مدت حضور خود در ایران با مقامات بلند پایه دولتی و امنیتی و تعدادی از مدیران نهادهای اجتماعی ارامنه نیز دیدار کرده است که محمدعلی تسخیری مشاور ویژه علی خامنه‌ای در حوزه جهان اسلام یکی از آنها بوده است.
همچنین او دیدارهایی با «سیبوه سرکیسیان» خلیفه ارامنه تهران و شمال ایران، «گریگور چیفتچیان» خلیفه ارامنه تبریز و «سیپان کچجیان» خلیفه ارامنه اصفهان و جنوب و نمایندگان مذهبی و اجتماعی اقلیتهای دینی ایران داشته است.
بخش دیگری از برنامه‌های چاثلقین دیدار با نمایندگان شانزدهمین شورای خلیفه‌گری ارامنه بود که نتایج آن با حرف و حدیث‌های فراوان و تاخیری زیاد در انتخاباتی مهندسی شده اعلام شد.
گفتنی است «ژیرایر رئیسیان» نماینده ارمنی در مجلس سوریه و خانم «نورا بایراکداریان» استاد حقوق بین‌الملل دانشگاه لبنان و رئیس هیئت روابط بین کلیساها نیز جزو همراهان جاثلیق آرام اول بودند و سخنرانی‌هایی داشتند.
از سوی دیگر منابع غیررسمی گزارش دادند که در این دیدارها ایران و کلیسای سیسیلی بیروت توافق‌هایی بر سر همکاری‌های فرهنگی برای افزایش درآمدهای دوجانبه با استفاده از ظرفیت‌هایی همچون توریسم و گردشگری داشته‌اند.
در این دیدارها وعده داده شده که نمانیدگان ایران می‌توانند از هتل‌ها و ویلاهایی که در مناطق خوش آب و هوای بیروت و کشور لبنان در اختیار کلیسای سیسیلی است استفاده کنند و در مقابل جمهوری اسلامی هم قول داده همکاری‌های دو جانبه‌ای را در زمینه بورسیه تحصیلی دانشجویان لبنانی که کلیسا آنها را معرفی کرده همکاری داشته باشد.
همچنین «جاثلیق آرام کشیشیان» وعده داده در مورد شرایط ایران و وضعیت اقلیتهای دینی در جمهوری اسلامی همواره گزارش‌های مثبتی را به نهادهای مسیحی اعلام کند تا تصویری که از ایران در ذهن جهانیان است و پیوسته سرکوب اقلیتهای دینی اصلی‌ترین بحث آن است تغییر کند.
۱۳۹۵ آذر ۲۷, شنبه
یک ملک متعلق به مسیحیان ایران با اتهام جاسوسی به مالکان آن مصادره شد
دادگاهی در ایران به اتهام «جاسوسی برای آمریکا» حکم توقیف یک ملک متعلق به «شورای کلیساهای جماعت ربانی» ایران را صادر کرده است. این ملک در اختیار یک نهاد زیرمجموعه رهبر جمهوری اسلامی ایران قرار خواهد گرفت.
منصور برجی، یکی از فعالان حقوق مسیحیان در ایران با اعلام این خبر گفت که ملک ۱۰ هزار متری کلیسای «باغ شارون» متعلق به «جماعت پروتستان فارسی زبان» مصادره شده و در اختیار «ستاد اجرایی فرمان امام» قرار می‌گیرد.لطفا ادامه خبر را از اینجا دریافت کنید.
تکرار یک توهم حکومتی؛ پیروان ادیان ایران بیشترین آزادی را در دنیا دارند
به اعتقاد نماینده آشوریان در مجلس شورای اسلامی، آزادی‌هایی که پیروان دیگر ادیان در ایران دارند، در هیچ جای دنیا وجود ندارد.
به گزارش«محبت‌نیوز» “یوناتن بت کلیا” نمایندگان آشوریان در مجلس شورای اسلامی به تازگی در نشستی با عنوان «هم‌افزایی در عین تنوع و تکثر اجتماعی» که به مناسبت روز جهانی حقوق بشر برگزار شد، با طرح این ادعا از علی خامنه‌ای رهبر جمهوری اسلامی تشکر کرده و در سخنانی در شهر ارومیه زادگاهش گفته در شرایطی که ٨٠ درصد کلیساهای ما در عراق و سوریه با خاک یکسان شده‌اند، در ارومیه کلیساهای ما میراث فرهنگی هستند.
او که در تیم حقوق بشر قوه قضائیه جمهوری اسلامی هم حضور دارد و در جلسات خارجی و بین‌المللی به عنوان نمادی از آزادی مسیحیان در ایران سخنرانی‌های زیادی نموده پیش از این هم درباره آزادی پیروان دینی در جمهوری اسلامی چنین ادعاهایی را مطرح کرده بود.
بیشترین مانور او و همفکرانش در حکومت روی این ماجراست که «حدود ۱۶۰ هزار نفر از پیروان دینی در ایران زندگی می‌کنند و پنج کرسی نمایندگی مجلس متعلق به آنهاست» آنهم در شرایطی که حداقل هر ۲۷۰ هزار نفر طبق قانون می‌توانند یک نماینده در مجلس داشته باشند و این در یک سال گذشته بارها و بارها از زبان مسئولان جمهوری اسلامی از محمدجواد ظریف وزیر خارجه تا نمایندگان مجلس و نمایندگان پیروان دینی وابسته به حکومت مانند جملاتی سازمانی با رنگ و بویی ابلاغی مکرر اعلام می‌شود.
در واقع به اعتقاد گردانندگان جمهوری اسلامی آنچه باعث گردیده که ادعا کنند پیروان دینی ایران بیشترین آزادی را در دنیا دارند، حضور همین پنج نماینده در مجلس شورای اسلامی است.
با نگاهی دقیق‌تر به تاریخچه چهار دهه‌ای جمهوری اسلامی به طور مشخص هیچ گاه حتی یک وزیر از به اصطلاح پیروان دینی، از اهل تسنن گرفته تا یهودی و مسیحی انتخاب نشده است. در تمام تاریخ جمهوری اسلامی حتی یک وزیر یا سفیر از مسیحیان ارمنی و آشوری انتخاب نشده است.
درحالی که در مقایسه با کشورهای آزاد دنیا ده‌ها عضو پارلمان، سنا، کابینه دولت و سفرا از پیروان ادیان دیگر بر اساس تخصص و شایسته‌سالاری برگزیده میشوند.
جمهوری اسلامی در حالی به این پنج نماینده غیر مسلمان می‌بالد که هرگز سابقه نداشته به جز این پنج نفر سهمیه، نماینده اقلیت دینی دیگری اضافه بر این تعداد به عنوان شهروند عادی در انتخابات و رقابت‌های سیاسی شرکت کند.
در تاریخ جمهوری اسلامی هیچ زمان کاندیدایی برای ریاست جمهوری توسط غیر مسلمانان سابقه نداشته است و همه این بی عدالتی ها و تبعیض ها در شرایطی رقم می خورد که حتی مدیران مدارس غیرانتفاعی پیروان مذهبی نیز با گزینش و استعلام از وزارت اطلاعات و سپاه انتخاب میشوند.
حال باید در خاتمه از “یوناتان بت کلیا” پرسید که «بیشترین آزادی پیروان دینی در ایران» را که او مدام از آن دم می زند، در چه توهمی نظاره گر است؟
او که در تیم حقوق بشر قوه قضائیه جمهوری اسلامی هم حضور دارد و در جلسات خارجی و بین‌المللی به عنوان نمادی از آزادی مسیحیان در ایران سخنرانی‌های زیادی نموده پیش از این هم درباره آزادی پیروان دینی در جمهوری اسلامی چنین ادعاهایی را مطرح کرده بود.
بیشترین مانور او و همفکرانش در حکومت روی این ماجراست که «حدود ۱۶۰ هزار نفر از پیروان دینی در ایران زندگی می‌کنند و پنج کرسی نمایندگی مجلس متعلق به آنهاست» آنهم در شرایطی که حداقل هر ۲۷۰ هزار نفر طبق قانون می‌توانند یک نماینده در مجلس داشته باشند و این در یک سال گذشته بارها و بارها از زبان مسئولان جمهوری اسلامی از محمدجواد ظریف وزیر خارجه تا نمایندگان مجلس و نمایندگان پیروان دینی وابسته به حکومت مانند جملاتی سازمانی با رنگ و بویی ابلاغی مکرر اعلام می‌شود.
در واقع به اعتقاد گردانندگان جمهوری اسلامی آنچه باعث گردیده که ادعا کنند پیروان دینی ایران بیشترین آزادی را در دنیا دارند، حضور همین پنج نماینده در مجلس شورای اسلامی است.
با نگاهی دقیق‌تر به تاریخچه چهار دهه‌ای جمهوری اسلامی به طور مشخص هیچ گاه حتی یک وزیر از به اصطلاح پیروان دینی، از اهل تسنن گرفته تا یهودی و مسیحی انتخاب نشده است. در تمام تاریخ جمهوری اسلامی حتی یک وزیر یا سفیر از مسیحیان ارمنی و آشوری انتخاب نشده است.
درحالی که در مقایسه با کشورهای آزاد دنیا ده‌ها عضو پارلمان، سنا، کابینه دولت و سفرا از پیروان ادیان دیگر بر اساس تخصص و شایسته‌سالاری برگزیده میشوند.
جمهوری اسلامی در حالی به این پنج نماینده غیر مسلمان می‌بالد که هرگز سابقه نداشته به جز این پنج نفر سهمیه، نماینده اقلیت دینی دیگری اضافه بر این تعداد به عنوان شهروند عادی در انتخابات و رقابت‌های سیاسی شرکت کند.
در تاریخ جمهوری اسلامی هیچ زمان کاندیدایی برای ریاست جمهوری توسط غیر مسلمانان سابقه نداشته است و همه این بی عدالتی ها و تبعیض ها در شرایطی رقم می خورد که حتی مدیران مدارس غیرانتفاعی پیروان مذهبی نیز با گزینش و استعلام از وزارت اطلاعات و سپاه انتخاب میشوند.
حال باید در خاتمه از “یوناتان بت کلیا” پرسید که «بیشترین آزادی پیروان دینی در ایران» را که او مدام از آن دم می زند، در چه توهمی نظاره گر است؟
۱۳۹۵ آذر ۲۲, دوشنبه
سال ۲۰۱۶ نقطه اوج مسیحیت ستیزی سازمان یافته در ایران بود
بررسی کارنامه جمهوری اسلامی در یک سال گذشته در برخورد با مسیحیان نشان می‌دهد که «مسیحیت ستیزی سازمان یافته» شاخص اصلی برخورد حکومت ایران با مسیحیان در سال ۲۰۱۶ بود.
به گزارش آژانس خبری مسیحیان ایران «محبت نیوز» بیستم آذرماه روزجهانی حقوق بشر است. شصت و هشت سال از به رسمیت شناختن اعلامیه جهانی حقوق بشر در سازمان ملل می‌گذرد، و جمهوری اسلامی در صف نخست کشورهایی قراردارد که وضعیت حقوق شهروندان در آن حال و روز خوبی ندارد.
منع شکنجه، منع برده‌داری، حق برخورداری از محاکمه منصفانه، آزادی فکر، عقیده، مذهب و آزادی بیان از جمله حقوق تفکیک ناپذیر انسان است که در منشور حقوق بشر به آن اشاره شده است. در ایران همانقدر که اقلیتهای قومی، دگراندیشان و منتقدین سیاسی، فعالین مدنی و اجتماعی و روزنامه‌نگاران تحت فشار هستند، اقلیتهای مذهبی هم با همان سرکوب‌ها و محدودیت‌ها روبرو می شوند.
در واپسین روزهای دسامبر و با نزدیک شدن به سال ۲۰۱۷ بررسی کارنامه یک ساله جمهوری اسلامی در برخورد با نوکیشان مسیحی حکایت از وخیم‌تر شدن وضعیت مسیحیان در مواجهه با حکومت دارد.
طبق آخرین آمار ۹۲ نوکیش مسیحی در ایران یا در زندان و یا ( بلاتکلیف )در انتظار برگزاری دادگاهشان بسر می برند. این آمار مربوط به آن دسته زندانیانی است که از دستگیری آنها گزارش‌های رسمی منتشر و یا از طریق خانواده‌های آنان اطلاع رسانی شده است.
بسته شدن ده‌ها کلیسای خانگی، بازجویی و احضار نوکیشان، اخراج آنان از محیط‌های کاری، تخریب اماکن و بناهای تاریخی مسیحیان و مهاجرت اجباری نوکیشان مسیحی از ایران آسیب‌های ناشی از آن تنها نمایی کلی از نادیده گرفتن حقوق اقلیت مسیحی در ایران در یک سال گذشته بود.
اما علاوه بر بازداشت‌ها و اعمال محدودیت‌ها اصلی‌ترین شاخص جمهوری اسلامی ایران در سالی که گذشت مسیحیت ستیزی سازمان یافته بود که خود را به عنوان جریانی تکامل یافته که از سال‌ها پیش کلید خورده بود، بروز داد.
تولید برنامه‌های ضد مسیحیت در صدا و سیما
محور نخست این جریان این بود که برای نخستین بار در صدا و سیمای جمهوری اسلامی سلسله برنامه‌هایی علیه مسیحیت به طور خاص تولید و پیوسته در طول سال منتشر شد. برنامه‌هایی به طور کامل یک طرفه و بدون حضور کارشناسان مسیحی که طلاب و حوزویان در مباحثی یک طرف نه در جهت تحلیل و تحقیق بلکه با اسناد و روایاتی تحریف شده و غیرواقعی دست به تخریب مسیحیت می‌زدند.
ویترین سازی از طریق مسیحیان حکومتی دولتهای دوست
محور دوم، بسیج مراجع و مبلغین با استفاده از سرمایه‌های کلان برای برگزاری همایش‌ها و نشست‌های مشترک با مسیحیانی بودند که در خدمت سیاست دولتهای متبوعشان نظیر روسیه، بلاروس، کرواسی، لبنان، ونزوئلا و بلغارستان عمل می‌کردند.
جمهوری اسلامی با جذب کشیشان و اسقف‌های واخورده از کلیساهای خاص تحت نظارت دولتهای دوست در جهت منافع سیاسی به صورت مشترک نشست‌های اسلامی-مسیحی برگزار کرد که در سال گذشته آمار بالایی داشت و از این بابت پول زیادی به حساب سازمانهای واسطه مثل بنیاد تقریب مذاهب و اتاق‌های دوستی واریز شد. این سیاست در جهت تخریب مسیحیان راستین با قدرت پیگیری شد.
تخریب چهره‌های شاخص مسیحیت فارسی زبان
محور سوم رصد اخبار و گزارش‌های رسانه‌های مسیحی فارسی زبان خارج از کشور و تخریب همزمان چهره‌های مشهور دنیای مسیحیت فارسی زبان و مبشرین بود. نهادهای به ظاهر رسانه‌ای با پشتیبانی سرویس‌های امنیتی با اطلاعات ناقص و تحریف شده جریان عظیم پرونده سازی علیه مسیحیان خارج از کشور راه‌انداختند و به طور شاخص در پرونده آنها انواع و اقسام فسادهای اخلاقی و مالی را درج کردند و با استفاده از رسانه‌های خود به دنبال تخریب جامعه مسیحیان فارسی زبان بودند.
مسیحیت‌ستیزی در حوزه انتشارات
محور چهارم تقابل جمهوری اسلامی با کتابهایی بود که در حوزه عرفان، روانشناسی، الهیات و رمان با مضامین مسیحی منتشر می‌شد. بسیاری از کتابهای مسیحی که سال‌ها تجدید چاپ می‌شد امسال حتی اجازه فروش آن در نمایشگاه کتاب داده نشد. در مقابل چندین جلد کتاب بی هویت و ضد مسیحیت با اسناد جعلی تاریخی با هدف تخریب منتشر شد که نمونه بارز آن انتشار کتاب «خشونت در پناه مسیحیت» بود. ممنوعیت فروش کتابهای سایروس اسکوفیلد یکی از این اقدامات بود.
از طرفی چندین گزارش در رسانه‌های داخلی منتشر شد که نشان می‌داد حتی نهادهای اقتصادی جمهوری اسلامی که وظیفه صادرات و واردات و مسائل گمرکی را بر عهده دارند هم برای مسیحیت ستیزی بسیج شده است. نمونه آن توزیع جزوه‌ها و برگه‌هایی بود که معاونت فرهنگی «سازمان منطقه آزاد تجاری صنعتی ارس» علیه مسیحیت چاپ و بین مسافران ایرانی در مرز آذربایجان و ارمنستان توزیع شد.
دستگیری شهروندان خارجی مسیحی دوتابعیتی‌ها
محور پنجم و شاید سیاسی‌ترین اقدامات جمهوری اسلامی در راستای مسیحیت ستیزی، دستگیری شهروندان مسیحی خارجی و یا ایرانیان دوتابعیتی بود که برای سفر به صورت موقت به ایران سفر کرده بودند. جمهوری اسلامی با دستگیری این افراد از آنان به عنوان ابزاری برای باج‌گیری و چانه‌زنی‌های بین‌المللی استفاده می‌کرد. در قبال آزادی آنان یا پول‌های بلوکه شده خود در تحریم‌ها را طلب می‌کرد و یا از آنان برای مبادله حکومتی‌های زندانی در خارج از کشور بهره می‌گرفت.
اینها همه در شرایطی بود که حسن روحانی در ابتدای دولت خود قول داده بود وضعیت اقلیتهای دینی و قومی در ایران را سامان بخشد.
منع شکنجه، منع برده‌داری، حق برخورداری از محاکمه منصفانه، آزادی فکر، عقیده، مذهب و آزادی بیان از جمله حقوق تفکیک ناپذیر انسان است که در منشور حقوق بشر به آن اشاره شده است. در ایران همانقدر که اقلیتهای قومی، دگراندیشان و منتقدین سیاسی، فعالین مدنی و اجتماعی و روزنامه‌نگاران تحت فشار هستند، اقلیتهای مذهبی هم با همان سرکوب‌ها و محدودیت‌ها روبرو می شوند.
در واپسین روزهای دسامبر و با نزدیک شدن به سال ۲۰۱۷ بررسی کارنامه یک ساله جمهوری اسلامی در برخورد با نوکیشان مسیحی حکایت از وخیم‌تر شدن وضعیت مسیحیان در مواجهه با حکومت دارد.
طبق آخرین آمار ۹۲ نوکیش مسیحی در ایران یا در زندان و یا ( بلاتکلیف )در انتظار برگزاری دادگاهشان بسر می برند. این آمار مربوط به آن دسته زندانیانی است که از دستگیری آنها گزارش‌های رسمی منتشر و یا از طریق خانواده‌های آنان اطلاع رسانی شده است.
بسته شدن ده‌ها کلیسای خانگی، بازجویی و احضار نوکیشان، اخراج آنان از محیط‌های کاری، تخریب اماکن و بناهای تاریخی مسیحیان و مهاجرت اجباری نوکیشان مسیحی از ایران آسیب‌های ناشی از آن تنها نمایی کلی از نادیده گرفتن حقوق اقلیت مسیحی در ایران در یک سال گذشته بود.
اما علاوه بر بازداشت‌ها و اعمال محدودیت‌ها اصلی‌ترین شاخص جمهوری اسلامی ایران در سالی که گذشت مسیحیت ستیزی سازمان یافته بود که خود را به عنوان جریانی تکامل یافته که از سال‌ها پیش کلید خورده بود، بروز داد.
تولید برنامه‌های ضد مسیحیت در صدا و سیما
محور نخست این جریان این بود که برای نخستین بار در صدا و سیمای جمهوری اسلامی سلسله برنامه‌هایی علیه مسیحیت به طور خاص تولید و پیوسته در طول سال منتشر شد. برنامه‌هایی به طور کامل یک طرفه و بدون حضور کارشناسان مسیحی که طلاب و حوزویان در مباحثی یک طرف نه در جهت تحلیل و تحقیق بلکه با اسناد و روایاتی تحریف شده و غیرواقعی دست به تخریب مسیحیت می‌زدند.
ویترین سازی از طریق مسیحیان حکومتی دولتهای دوست
محور دوم، بسیج مراجع و مبلغین با استفاده از سرمایه‌های کلان برای برگزاری همایش‌ها و نشست‌های مشترک با مسیحیانی بودند که در خدمت سیاست دولتهای متبوعشان نظیر روسیه، بلاروس، کرواسی، لبنان، ونزوئلا و بلغارستان عمل می‌کردند.
جمهوری اسلامی با جذب کشیشان و اسقف‌های واخورده از کلیساهای خاص تحت نظارت دولتهای دوست در جهت منافع سیاسی به صورت مشترک نشست‌های اسلامی-مسیحی برگزار کرد که در سال گذشته آمار بالایی داشت و از این بابت پول زیادی به حساب سازمانهای واسطه مثل بنیاد تقریب مذاهب و اتاق‌های دوستی واریز شد. این سیاست در جهت تخریب مسیحیان راستین با قدرت پیگیری شد.
تخریب چهره‌های شاخص مسیحیت فارسی زبان
محور سوم رصد اخبار و گزارش‌های رسانه‌های مسیحی فارسی زبان خارج از کشور و تخریب همزمان چهره‌های مشهور دنیای مسیحیت فارسی زبان و مبشرین بود. نهادهای به ظاهر رسانه‌ای با پشتیبانی سرویس‌های امنیتی با اطلاعات ناقص و تحریف شده جریان عظیم پرونده سازی علیه مسیحیان خارج از کشور راه‌انداختند و به طور شاخص در پرونده آنها انواع و اقسام فسادهای اخلاقی و مالی را درج کردند و با استفاده از رسانه‌های خود به دنبال تخریب جامعه مسیحیان فارسی زبان بودند.
مسیحیت‌ستیزی در حوزه انتشارات
محور چهارم تقابل جمهوری اسلامی با کتابهایی بود که در حوزه عرفان، روانشناسی، الهیات و رمان با مضامین مسیحی منتشر می‌شد. بسیاری از کتابهای مسیحی که سال‌ها تجدید چاپ می‌شد امسال حتی اجازه فروش آن در نمایشگاه کتاب داده نشد. در مقابل چندین جلد کتاب بی هویت و ضد مسیحیت با اسناد جعلی تاریخی با هدف تخریب منتشر شد که نمونه بارز آن انتشار کتاب «خشونت در پناه مسیحیت» بود. ممنوعیت فروش کتابهای سایروس اسکوفیلد یکی از این اقدامات بود.
از طرفی چندین گزارش در رسانه‌های داخلی منتشر شد که نشان می‌داد حتی نهادهای اقتصادی جمهوری اسلامی که وظیفه صادرات و واردات و مسائل گمرکی را بر عهده دارند هم برای مسیحیت ستیزی بسیج شده است. نمونه آن توزیع جزوه‌ها و برگه‌هایی بود که معاونت فرهنگی «سازمان منطقه آزاد تجاری صنعتی ارس» علیه مسیحیت چاپ و بین مسافران ایرانی در مرز آذربایجان و ارمنستان توزیع شد.
دستگیری شهروندان خارجی مسیحی دوتابعیتی‌ها
محور پنجم و شاید سیاسی‌ترین اقدامات جمهوری اسلامی در راستای مسیحیت ستیزی، دستگیری شهروندان مسیحی خارجی و یا ایرانیان دوتابعیتی بود که برای سفر به صورت موقت به ایران سفر کرده بودند. جمهوری اسلامی با دستگیری این افراد از آنان به عنوان ابزاری برای باج‌گیری و چانه‌زنی‌های بین‌المللی استفاده می‌کرد. در قبال آزادی آنان یا پول‌های بلوکه شده خود در تحریم‌ها را طلب می‌کرد و یا از آنان برای مبادله حکومتی‌های زندانی در خارج از کشور بهره می‌گرفت.
اینها همه در شرایطی بود که حسن روحانی در ابتدای دولت خود قول داده بود وضعیت اقلیتهای دینی و قومی در ایران را سامان بخشد.
۱۳۹۵ آذر ۲۰, شنبه
اولین گفتگوی سه مسیحی آذری تبعه جمهوری آذربایجان پس از آزادی از اوین
سه مسیحی آذری تبعه جمهوری آذربایجان که ماه‌ها در زندان اوین بودند پس از رهایی در گفتگویی از جزئیات، نحوه بازداشت و شرایطی که بر آنان گذشت را شرح دادند.
به گزارش آژانس خبری مسیحیان ایران «محبت نیوز» روز دوشنبه ۱۷ آبان ماه سالجاری ( ۷ نوامبر ۲۰۱۶) سه شهروند مسیحی تبعه کشور آذربایجان و میزبانان ایرانی آنها پس از گذراندن بیش از چهار ماه بازداشت به طور موقت با قید وثیقه از زندان اوین آزاد شدند.
«یوسف فرهادوف تالت اوغلو»، «بهرام نسیبوف الخان اوغلو» و «الدار قربانوف» اعضای کلیسای «کلمه زندگی» در باکو هستند که در مورخ چهارم تیر ماه ۱۳۹۵ (۲۴ ژوئن ۲۰۱۶) به همراه ۱۰ ایرانی دیگر توسط نیروهای امنیتی لباس شخصی به اتهام فعالیت‌های بشارتی مسیحی بازداشت شده بودند.
به گفته خبرگزاری (CBN)، این زندانیان پس از آزادی و در اولین گفتگوی تلویزیونی خود تأکید کردند که با آگاهی از خطرات فعالیت‌های بشارتی به ایران سفر کرده‌اند.
«بهرام نسیبوف»، این سفر را گامی بزرگ در جهت رساندن پیام انجیل به سرتاسر جهان توصیف می کند.
در ١۴ ژوئن ٢٠١۶، سه مبشر مسیحی آذربایجانی جهت دیدار با همکیشان ایرانی خود سفری پرمخاطره را به ایران آغاز می‌کنند. این مبشرین مسیحی پس از ورود از مرز زمینی آستارا در مرز ایران و جمهوری آذربایجان به سمت تهران می‌روند. در تهران این افراد خدمت خود را با تدریس پیام انجیل آغاز کردند، اما پس از مدتی توسط نیروهای امنیتی بازداشت و روانه زندان میشوند.
به گفته این مبشرین مسیحی، بیش از ٣٠ نیروی امنیتی در تهاجمی سازمان یافته این افراد را دستگیر می‌کنند. مبشرین آذری پس از بازداشت و به اوین منتقل میشوند.
«الدار قربانوف» می‌گوید، قاضی مستقر در زندان به آنها گفته بوده که احتمالن تا ١٠ سال زندانی خواهند شد. «بهرام نسیبوف» با اینکه بارها توسط نیروهای سرکوبگر جمهوری آذربایجان دستگیر شده بود، اما بازداشت و انتقال به اوین را یک حادثه سخت قلمداد می کند.
مبشرین مسیحی آذری در ادامه سخنان خود افزودند روزهای سخت زندان، خاطرات شیرینی را نیز به همراه داشت. به گفته آنان دیدار با نوکیشان مسیحی ایرانی که توسط کشیش سعید عابدینی با مسیحیت آشنا شده بودند از جمله این خاطرات شیرین در زندان بود.
گفتنی است پس از بازداشت این مبشرین مسیحی، کمپین‌های زیادی در کشورهای جمهوری آذربایجان و روسیه برای آزادی مبشرین مسیحی آذری به راه افتاد.
«الکساندر نرتین» یک کشیش روسی سرپرست یکی از کمپین‌ها می‌گوید این چیزی شبیه معجزه است، مقامات ایرانی آنان را با پرداخت وثیقه آزاد کرده‌اند. به گفته نرتین، مقامات ایرانی با آزادی این سه مسیحی آذری در ازای یک وثیقه ٨۵٠٠٠ دلاری موافقت کرده‌اند.
«یوسف فرهادوف تالت اوغلو»، «بهرام نسیبوف الخان اوغلو» و «الدار قربانوف» اعضای کلیسای «کلمه زندگی» در باکو هستند که در مورخ چهارم تیر ماه ۱۳۹۵ (۲۴ ژوئن ۲۰۱۶) به همراه ۱۰ ایرانی دیگر توسط نیروهای امنیتی لباس شخصی به اتهام فعالیت‌های بشارتی مسیحی بازداشت شده بودند.
به گفته خبرگزاری (CBN)، این زندانیان پس از آزادی و در اولین گفتگوی تلویزیونی خود تأکید کردند که با آگاهی از خطرات فعالیت‌های بشارتی به ایران سفر کرده‌اند.
«بهرام نسیبوف»، این سفر را گامی بزرگ در جهت رساندن پیام انجیل به سرتاسر جهان توصیف می کند.
در ١۴ ژوئن ٢٠١۶، سه مبشر مسیحی آذربایجانی جهت دیدار با همکیشان ایرانی خود سفری پرمخاطره را به ایران آغاز می‌کنند. این مبشرین مسیحی پس از ورود از مرز زمینی آستارا در مرز ایران و جمهوری آذربایجان به سمت تهران می‌روند. در تهران این افراد خدمت خود را با تدریس پیام انجیل آغاز کردند، اما پس از مدتی توسط نیروهای امنیتی بازداشت و روانه زندان میشوند.
به گفته این مبشرین مسیحی، بیش از ٣٠ نیروی امنیتی در تهاجمی سازمان یافته این افراد را دستگیر می‌کنند. مبشرین آذری پس از بازداشت و به اوین منتقل میشوند.
«الدار قربانوف» می‌گوید، قاضی مستقر در زندان به آنها گفته بوده که احتمالن تا ١٠ سال زندانی خواهند شد. «بهرام نسیبوف» با اینکه بارها توسط نیروهای سرکوبگر جمهوری آذربایجان دستگیر شده بود، اما بازداشت و انتقال به اوین را یک حادثه سخت قلمداد می کند.
مبشرین مسیحی آذری در ادامه سخنان خود افزودند روزهای سخت زندان، خاطرات شیرینی را نیز به همراه داشت. به گفته آنان دیدار با نوکیشان مسیحی ایرانی که توسط کشیش سعید عابدینی با مسیحیت آشنا شده بودند از جمله این خاطرات شیرین در زندان بود.
گفتنی است پس از بازداشت این مبشرین مسیحی، کمپین‌های زیادی در کشورهای جمهوری آذربایجان و روسیه برای آزادی مبشرین مسیحی آذری به راه افتاد.
«الکساندر نرتین» یک کشیش روسی سرپرست یکی از کمپین‌ها می‌گوید این چیزی شبیه معجزه است، مقامات ایرانی آنان را با پرداخت وثیقه آزاد کرده‌اند. به گفته نرتین، مقامات ایرانی با آزادی این سه مسیحی آذری در ازای یک وثیقه ٨۵٠٠٠ دلاری موافقت کرده‌اند.
۱۳۹۵ آذر ۱۲, جمعه
ادامه رشد کلیساهای خانگی در ایران
هشدار مدیر حوزه‌های علمیه به فعالیت کلیساهای خانگی در کشور پس از نطق شدید‌الحن سیدعلی خامنه‌ای در ۲۷ مهر ۱۳۸۹ جفا بر نوکیشان مسیحی و یورش به کلیساهای خانگی به اوج خود رسید.
هشدار آیت الله مکارم:افزایش گرویدن به «مسیحیت» در پایتخت معنوی شیعیان
آمار شهروندانی که در شهرهای مذهبی مشهد و قم، به مسیحیت گرویده‌اند، افزایش یافته است. در جمهوری اسلامی “نوکیشان مسیحی” همچنان تحت پیگرد هستند.
مسیحیان ایرانی به ویژه نوکیشان مسیحی روزهای سختی را در سایه حکومت نظام سیاسی جمهوری اسلامی سپری می کنند. بیدادگاه های جمهوری اسلامی بدون هیچ رأفتی متهمین عقیدتی را محاکمه می کنند. اقلیت های دینی مانند مسیحیان بارها طعم این بیدادگاه ها را چشیده اند.بیشتر این افراد بر اساس ماده ۵٠٠ قانون مجازات اسلامی به زندان محکوم شده اند، تبلیغ بر علیه نظام و به گفته دستگاه قضایی جمهوری اسلامی همکاری با گروه ها و عوامل بیگانه ! اتهامی که این افراد را در مجموع به ۲۳ سال زندان محکوم کرده است.
با وجود اقدامات و سخت‌گیری‌های حکومت ایران برای جلوگیری از گسترش مسیحیت، رشد کلیساهای زیرزمینی در ایران ادامه دارد.
فاکس نیوز، صدها تن از شهروندان ایران به دین مسیحیت گرویده و در مراسم بزرگی که معمولا در کلیساهای زیرزمینی در خانه‌های مردم در نقاط مختلف کشور برگزار می شوند، غسل تعمید داده می شوند.یک نهاد ترویج مسیحیت به نام کلیسای ایلام تخمین می زند که در ماه جاری میلادی بیش از ۲۰۰ ایرانی و افغان در یک مراسم بزرگ و مخفیانه که در جوار مرز ایران برگزار شده غسل تعمید داده شدند.
مانی عرفان، موسس و مدیرکل جامعه ارشاد مسیحیت (سی سی ام) که بیش از دو دهه در جنبش کلیساهای زیرزمینی ایران مشارکت داشته می گوید:«این افزایش نجومی است و اکثر آنها را جوانان تشکیل می دهند. ما آن را یک موج بیداری توصیف می کنیم.»مانی عرفان می افزاید بخش اعظم جوانان ایران از قوانین مذهبی سرکوبگرانه حکومت که معمولا آموزشهای اسلام را مخدوش می کند به تنگ آمده اند.وی می گوید «جوانان کلافه شده و به دنبال گزینه‌های دیگری به جای رژیم و اسلام می گردند. برای آنها فرهنگ غرب و کلیسای مسیحی بسیار جذاب است. به یک فرهنگ برای مبارزه با فرهنگ حاکم بدل شده که می توان آنرا مخالفت با انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران قلمداد کرد.»
بخش اعظم مسیحیان ایران ناگزیرند منابع آموزش مسیحیت را از طریق ماهواره، شبکه‌های اجتماعی و یا تشکیل جلسه در منازل کشیشان و سایر و راهنماهای مذهبی دریافت کنند.
هشدار آیت الله مکارم:افزایش گرویدن به «مسیحیت» در پایتخت معنوی شیعیان
آمار شهروندانی که در شهرهای مذهبی مشهد و قم، به مسیحیت گرویده‌اند، افزایش یافته است. در جمهوری اسلامی “نوکیشان مسیحی” همچنان تحت پیگرد هستند.
مسیحیان ایرانی به ویژه نوکیشان مسیحی روزهای سختی را در سایه حکومت نظام سیاسی جمهوری اسلامی سپری می کنند. بیدادگاه های جمهوری اسلامی بدون هیچ رأفتی متهمین عقیدتی را محاکمه می کنند. اقلیت های دینی مانند مسیحیان بارها طعم این بیدادگاه ها را چشیده اند.بیشتر این افراد بر اساس ماده ۵٠٠ قانون مجازات اسلامی به زندان محکوم شده اند، تبلیغ بر علیه نظام و به گفته دستگاه قضایی جمهوری اسلامی همکاری با گروه ها و عوامل بیگانه ! اتهامی که این افراد را در مجموع به ۲۳ سال زندان محکوم کرده است.
با وجود اقدامات و سخت‌گیری‌های حکومت ایران برای جلوگیری از گسترش مسیحیت، رشد کلیساهای زیرزمینی در ایران ادامه دارد.
فاکس نیوز، صدها تن از شهروندان ایران به دین مسیحیت گرویده و در مراسم بزرگی که معمولا در کلیساهای زیرزمینی در خانه‌های مردم در نقاط مختلف کشور برگزار می شوند، غسل تعمید داده می شوند.یک نهاد ترویج مسیحیت به نام کلیسای ایلام تخمین می زند که در ماه جاری میلادی بیش از ۲۰۰ ایرانی و افغان در یک مراسم بزرگ و مخفیانه که در جوار مرز ایران برگزار شده غسل تعمید داده شدند.
مانی عرفان، موسس و مدیرکل جامعه ارشاد مسیحیت (سی سی ام) که بیش از دو دهه در جنبش کلیساهای زیرزمینی ایران مشارکت داشته می گوید:«این افزایش نجومی است و اکثر آنها را جوانان تشکیل می دهند. ما آن را یک موج بیداری توصیف می کنیم.»مانی عرفان می افزاید بخش اعظم جوانان ایران از قوانین مذهبی سرکوبگرانه حکومت که معمولا آموزشهای اسلام را مخدوش می کند به تنگ آمده اند.وی می گوید «جوانان کلافه شده و به دنبال گزینه‌های دیگری به جای رژیم و اسلام می گردند. برای آنها فرهنگ غرب و کلیسای مسیحی بسیار جذاب است. به یک فرهنگ برای مبارزه با فرهنگ حاکم بدل شده که می توان آنرا مخالفت با انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران قلمداد کرد.»
بخش اعظم مسیحیان ایران ناگزیرند منابع آموزش مسیحیت را از طریق ماهواره، شبکه‌های اجتماعی و یا تشکیل جلسه در منازل کشیشان و سایر و راهنماهای مذهبی دریافت کنند.
۱۳۹۵ آذر ۱۰, چهارشنبه
۱۳۹۵ آذر ۹, سه‌شنبه
نمایندگان ایران در نشست ژنو: جمهوری اسلامی سرکوب اقلیت‌ها را انکار میکند
نمایندگان ایران با انتشار گزارش‌های غیرواقعی از وضعیت حقوق پیروان دینی سعی نمودند شرایط مسیحیان در ایران را مناسب توصیف کنند.
به گزارش «محبت‌نیوز» در روزهایی که پارلمان اروپا و نمایندگان قاره سبز به دنبال راهی هستند تا ایران را متقاعد کنند در مورد حقوق بشر انعطاف بیشتری از خود نشان دهد تا زیر سایه آن راهی برای گشایش روابط دیپلماسی و کاهش تحریم‌ها باز شود، نمایندگان جمهوری اسلامی نه تنها زیر بار نادیده گرفته شدن حقوق مدنی شهروندان و حقوق اقلیت‌ها نمی‌روند، بلکه در فرار رو به جلو از وضعیت حقوق بشر در سایر کشورها و نقض حقوق اقلیت‌ها در نقاط مختلف گلایه دارند.
کاظم غریب‌آبادی معاون امور بین‌الملل ستاد حقوق بشر قوه قضائیه ایران که این روزها به واسطه برگزاری همین نشست‌ها برای خود موقعیت تازهای دست و پا کرده بی توجه به وضعیت حقوق بشر در ایران و با انتقاد از وضعیت اقلیت‌ها در بعضی کشورهای منطقه گفته «در یمن، مردم تحت حملات تهاجمی قرار دارند و از دسترسی به غذا، منابع، پناهگاه، آب و کمک های اضطراری محروم هستند».
ایران در نشست ژنو چه گفته؟
به گزارش خبرگزاری مهر، غریب آبادی که در راس هیاتی برای شرکت در نهمین اجلاس مجمع اقلیت های شورای حقوق بشر به ژنو سفر کرده با اشاره به اینکه اقلیت‌ها عمومن از بحران‌هایی نظیر خشونت‌های ناشی از درگیری‌های داخلی و یا نظامی تاثیر می‌پذیرند، گفته در این نکته که کمک‌های بشردوستانه در چنین شرایطی باید به تمامی افراد تحت تاثیر بحران از جمله اقلیت‌ها ارائه شود و تضمین گردد که پیروان سایر ادیان به حاشیه رانده نمیشوند و یا مورد تبعیض قرار نمی‌گیرند، اختلاف نظری وجود ندارد.
وی با سرپوش گذاشتن بر نقض گسترده حقوق بشر در ایران، از قوانین تبعیض آمیز درخصوص تابعیت که منجر به بی‌تابعیتی برخی اقلیت‌ها در دیگر کشورها شده است نیز انتقاد کرد و ضمن ابراز نگرانی از این وضعیت، از گزارشگر ویژه اقلیت‌ها خواست تا درخصوص این موارد و تاثیر آنها بر حقوق اقلیت‌ها تحقیقات کاملی را به عمل آورده و نتیجه را گزارش کند.
آن روی سکه و انکار واقعیت‌ها در ایران
بخش عمده آنچه این مقام قوه قضائیه در مورد تبعیض اقلیتهای دینی و قومی در منطقه مدعی آن گردیده، دقیقن همان اتهاماتی هستند که جمهوری اسلامی از بدو پیدایش با آن روبه‌روست.
برای یافتن شواهد این منظور کافیست به برخوردهای اخیر حاکمیت اسلامی با اقلیتهای دینی و عقیدتی پرداخت.بیش از ۱۲۰ نوکیش مسیحی بازداشتی در زندان‌ها که اکثر آنها یا حبس‌های طولانی مدت دارند و یا بلاتکلیف هستند و حتی تفهیم اتهام نشدند. ده‌ها کلیسای خانگی تعطیل شده و در سالهای گذشته ده‌ها شهروند مسیحی در ایران به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام بازجویی شدند.
ده‌ها شهروند بهایی از تحصیل محرومند و یا دستگیر میشوند و یا کسب و کار و اصناف آنها پلمپ می‌شود. آنها حتی از داشتن حقوق شهروندی خود محرومند و اشتغال و کسب درآمدشان برای امرار معاش با مشکل روبه‌روست.
غریب‌آبادی در بخشی از سخنان خود با نادیده گرفتن شرایط فعلی اقلیت ها در نظام اسلامی، مطرح کرده «اقلیت‌ها عمومن از بحران‌هایی نظیر خشونت‌های ناشی از درگیری‌های داخلی و یا نظامی تاثیر می‌پذیرند» که به نظر نکته درستی است، سپاه پاسداران در حال حاضر اصلی‌ترین بازوی نظام برای سرکوب اقلیتهای دینی و قومی است.
سپاه ثارالله تهران و اطلاعات سپاه در هماهنگی کامل با یکدیگر اقدام به شناسایی و دستگیری اقلیتهای مسیحی می‌کنند و مستقیم با قوه قضائیه و دادستانی در ارتباط هستند.
به نظر می‌رسد ایران تلاش زیادی میکند تا با حضور در این نشست‌ها و متهم ساختن دیگر کشورهای اسلامی منطقه و به چالش کشیدن شرایط موجود در آنان برای تغییر وجهه مخدوش و سرکوبگر نظام به خصوص در بحث اقلیت‌ها استفاده کند، درحالیکه از زمان آغاز به کار دولت روحانی تعداد دستگیری ها نسبت به گذشته افزایش بیشتر داشته فشار بر اقلیت‌ها چند برابر شده است.
کاظم غریب‌آبادی معاون امور بین‌الملل ستاد حقوق بشر قوه قضائیه ایران که این روزها به واسطه برگزاری همین نشست‌ها برای خود موقعیت تازهای دست و پا کرده بی توجه به وضعیت حقوق بشر در ایران و با انتقاد از وضعیت اقلیت‌ها در بعضی کشورهای منطقه گفته «در یمن، مردم تحت حملات تهاجمی قرار دارند و از دسترسی به غذا، منابع، پناهگاه، آب و کمک های اضطراری محروم هستند».
ایران در نشست ژنو چه گفته؟
به گزارش خبرگزاری مهر، غریب آبادی که در راس هیاتی برای شرکت در نهمین اجلاس مجمع اقلیت های شورای حقوق بشر به ژنو سفر کرده با اشاره به اینکه اقلیت‌ها عمومن از بحران‌هایی نظیر خشونت‌های ناشی از درگیری‌های داخلی و یا نظامی تاثیر می‌پذیرند، گفته در این نکته که کمک‌های بشردوستانه در چنین شرایطی باید به تمامی افراد تحت تاثیر بحران از جمله اقلیت‌ها ارائه شود و تضمین گردد که پیروان سایر ادیان به حاشیه رانده نمیشوند و یا مورد تبعیض قرار نمی‌گیرند، اختلاف نظری وجود ندارد.
وی با سرپوش گذاشتن بر نقض گسترده حقوق بشر در ایران، از قوانین تبعیض آمیز درخصوص تابعیت که منجر به بی‌تابعیتی برخی اقلیت‌ها در دیگر کشورها شده است نیز انتقاد کرد و ضمن ابراز نگرانی از این وضعیت، از گزارشگر ویژه اقلیت‌ها خواست تا درخصوص این موارد و تاثیر آنها بر حقوق اقلیت‌ها تحقیقات کاملی را به عمل آورده و نتیجه را گزارش کند.
آن روی سکه و انکار واقعیت‌ها در ایران
بخش عمده آنچه این مقام قوه قضائیه در مورد تبعیض اقلیتهای دینی و قومی در منطقه مدعی آن گردیده، دقیقن همان اتهاماتی هستند که جمهوری اسلامی از بدو پیدایش با آن روبه‌روست.
برای یافتن شواهد این منظور کافیست به برخوردهای اخیر حاکمیت اسلامی با اقلیتهای دینی و عقیدتی پرداخت.بیش از ۱۲۰ نوکیش مسیحی بازداشتی در زندان‌ها که اکثر آنها یا حبس‌های طولانی مدت دارند و یا بلاتکلیف هستند و حتی تفهیم اتهام نشدند. ده‌ها کلیسای خانگی تعطیل شده و در سالهای گذشته ده‌ها شهروند مسیحی در ایران به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام بازجویی شدند.
ده‌ها شهروند بهایی از تحصیل محرومند و یا دستگیر میشوند و یا کسب و کار و اصناف آنها پلمپ می‌شود. آنها حتی از داشتن حقوق شهروندی خود محرومند و اشتغال و کسب درآمدشان برای امرار معاش با مشکل روبه‌روست.
غریب‌آبادی در بخشی از سخنان خود با نادیده گرفتن شرایط فعلی اقلیت ها در نظام اسلامی، مطرح کرده «اقلیت‌ها عمومن از بحران‌هایی نظیر خشونت‌های ناشی از درگیری‌های داخلی و یا نظامی تاثیر می‌پذیرند» که به نظر نکته درستی است، سپاه پاسداران در حال حاضر اصلی‌ترین بازوی نظام برای سرکوب اقلیتهای دینی و قومی است.
سپاه ثارالله تهران و اطلاعات سپاه در هماهنگی کامل با یکدیگر اقدام به شناسایی و دستگیری اقلیتهای مسیحی می‌کنند و مستقیم با قوه قضائیه و دادستانی در ارتباط هستند.
به نظر می‌رسد ایران تلاش زیادی میکند تا با حضور در این نشست‌ها و متهم ساختن دیگر کشورهای اسلامی منطقه و به چالش کشیدن شرایط موجود در آنان برای تغییر وجهه مخدوش و سرکوبگر نظام به خصوص در بحث اقلیت‌ها استفاده کند، درحالیکه از زمان آغاز به کار دولت روحانی تعداد دستگیری ها نسبت به گذشته افزایش بیشتر داشته فشار بر اقلیت‌ها چند برابر شده است.
بیانیه مشترک ۱۹ سازمان مدافع حقوق بشر در رابطه با وضعیت مسیحیان در ایران
۱۹ سازمان مدافع حقوق بشر با صدور بیانیه‌ای خواهان حمایت از حقوق نوکیشان مسیحی درون ایران از سوی جامعه بین‌الملل و توابع سازمان ملل متحد شدند.
به گزارش «محبت نیوز» برای نخستین بار ۱۹ سازمان مدافع حقوق بشر در بیانیه‌ای مشترک نسبت به وضعیت مسیحیان در ایران و فشار و سرکوب‌های اقلیتهای دینی اعتراض کردند و از دولتهای جهان خواستند در مناسبات دو طرفه‌شان با جمهوری اسلامی، حقوق بشر از جمله رعایت حقوق اقلیتهای مذهبی را در نظر بگیرند.
مقامات جمهوری اسلامی ایران در تابستان ۲۰۱۶ فشار بر جامعه نوکیشان مسیحی که پیشینه اسلامی داشتند را به بالاترین حد خود رساندند.
بنا بر گزارش‌های رسیده از سوی منابع موثق و بستگان، ماموران امنیتی ۷۹ مسیحی را در فاصله بین ماه می و آگوست در مناطق مختلف ایران بازداشت کرده‌اند. اکثریت قریب به اتفاق آنها از چند روز تا یک ماه تحت بازجویی مستمر بوده و یا در بازداشت به سر برده‌اند.
در زمان تنظیم این گزارش، برخی از دستگیر شدگان کماکان بدون هیچ‌گونه اتهام مشخصی در بازداشت به سر می‌برند. سازمانهای حقوق بشری معتقدند که تعداد بازداشت شدگان بیش از این آمار می‌تواند باشد، چرا که برخی از بازداشت‌ها گزارش نشده است.
دولت ایران سیاست منع تغییر دین مسلمان زادگان از طریق شرکت در «کلیسای رسمی» را در سال ۲۰۱۲ اتخاذ کرد. از این‌رو نوکیشان مسیحی مجبور به تجمع در گروههای غیر رسمی مانند «کلیسای خانگی» شده‌اند. این تجمعات غیرقانونی قلمداد شده و غالبن مورد هجوم نیروهای امنیتی قرار می‌گیرند. تنها در آگوست ۲۰۱۶ حداقل ۴ کلیسای خانگی و اعضای آن بازداشت و بازجویی شده‌اند.
مسوولان و اعضای کلیساهای خانگی به طور عمده با اتهاماتی چون «اقدام علیه امنیت ملی از طریق راه اندازی کلیساهای خانگی» مواجه میشوند. گروهی از نوکیشان مسیحی در ماه می ۲۰۱۶ در رشت با اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” بازداشت شدند. حکم آنان از زمان ابلاغ (۱۵ اکتبر ۲۰۱۶) تا کنون در تعلیق است. سه تن از مردان به اتهام نوشیدن «شراب همدلی» به تحمل ۸۰ ضربه شلاق محکوم شدند و بسیاری از این بازداشتی‌ها کماکان منتظر ابلاغ حکمشان هستند.
مقامات ایران با ایجاد فشار بر رهبران جامعه مسیحیت از طریق تهدید مستقیم یا آزار و اذیت عامدانه، آنان را مجبور به ترک وطن می‌کنند. بنا بر گزارش‌ها به تعدادی از گرداندگان کلیساهای خانگی در طول بازجویی گفته شده است که به ۵ تا ۱۰ سال حبس محکوم خواهند شد، مگر اینکه کشور را ترک کنند.
در نمونه‌ای دیگر، مسیحیان اذعان کرده‌اند که احضار روزانه آنان برای پرسش و پاسخ به دفاتر اطلاعات به رویه ای آزار دهنده تبدیل شده است، یا اینکه ماموران با مصادره اسناد و مدارک شناسایی به منظور بازداشتن قربانیان (نوکیشان مسیحی) از خرید و فروش املاک و مستقلات، ماشین و یا ترک اجباری مشاغل‌شان آنها را مورد آزار قرار می‌دهند.
این نمونه از رفتار نسبت به مسیحیان و نوکیشان نقض آشکار «قانونی اساسی ایران» و تعهدات بین‌المللی می‌باشد. ماده ۱۴ قانون اساسی ایران با در نظر گرفتن حقوق اولیه مذاهب غیر اسلامی، بر رعایت حقوق مذاهبی چون مسیحیت، یهودیت و زرتشتیان تاکید دارد. همچنین ماده ۱۹ قواعد محکمی را برعلیه تبعیض وضع کرده و ماده ۲۳ نیز مقامات را از تفتیش عقاید افراد یا برخورد با اشخاص به خاطر عقایدشان را منع کرده است.
ایران به عنوان کشوری عضو میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی موظف است از عدم تبعیض بر اساس مواد ۲ و ۲۶ این معاهده و برای حفظ آزادی اندیشه و مذهب بر اساس ماده ۱۸ همان میثاق اطمینان حاصل کند. ماده ۱۸ به طور خاص حفاظت از حقوق افرادی که قصد تغییر مذهب یا عقیده دارند را در نظر گرفته است.
جامعه بین‌الملل
از زمان برداشته شدن تحریم‌های بین‌المللی، رهبران جهان به افزایش روابط با ایران و توسعه موقعیت‌های تجاری تمایل نشان داده‌اند. به عنوان مثال، پارلمان اروپا در ژوئن ۲۰۱۶ تحلیل استراتژی خود در روابط با ایران به دنبال توافق هسته‌ای را با کمترین اشاره به موارد حقوق بشری منتشر کرد.
مقامات جمهوری اسلامی ایران در تابستان ۲۰۱۶ فشار بر جامعه نوکیشان مسیحی که پیشینه اسلامی داشتند را به بالاترین حد خود رساندند.
بنا بر گزارش‌های رسیده از سوی منابع موثق و بستگان، ماموران امنیتی ۷۹ مسیحی را در فاصله بین ماه می و آگوست در مناطق مختلف ایران بازداشت کرده‌اند. اکثریت قریب به اتفاق آنها از چند روز تا یک ماه تحت بازجویی مستمر بوده و یا در بازداشت به سر برده‌اند.
در زمان تنظیم این گزارش، برخی از دستگیر شدگان کماکان بدون هیچ‌گونه اتهام مشخصی در بازداشت به سر می‌برند. سازمانهای حقوق بشری معتقدند که تعداد بازداشت شدگان بیش از این آمار می‌تواند باشد، چرا که برخی از بازداشت‌ها گزارش نشده است.
دولت ایران سیاست منع تغییر دین مسلمان زادگان از طریق شرکت در «کلیسای رسمی» را در سال ۲۰۱۲ اتخاذ کرد. از این‌رو نوکیشان مسیحی مجبور به تجمع در گروههای غیر رسمی مانند «کلیسای خانگی» شده‌اند. این تجمعات غیرقانونی قلمداد شده و غالبن مورد هجوم نیروهای امنیتی قرار می‌گیرند. تنها در آگوست ۲۰۱۶ حداقل ۴ کلیسای خانگی و اعضای آن بازداشت و بازجویی شده‌اند.
مسوولان و اعضای کلیساهای خانگی به طور عمده با اتهاماتی چون «اقدام علیه امنیت ملی از طریق راه اندازی کلیساهای خانگی» مواجه میشوند. گروهی از نوکیشان مسیحی در ماه می ۲۰۱۶ در رشت با اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” بازداشت شدند. حکم آنان از زمان ابلاغ (۱۵ اکتبر ۲۰۱۶) تا کنون در تعلیق است. سه تن از مردان به اتهام نوشیدن «شراب همدلی» به تحمل ۸۰ ضربه شلاق محکوم شدند و بسیاری از این بازداشتی‌ها کماکان منتظر ابلاغ حکمشان هستند.
مقامات ایران با ایجاد فشار بر رهبران جامعه مسیحیت از طریق تهدید مستقیم یا آزار و اذیت عامدانه، آنان را مجبور به ترک وطن می‌کنند. بنا بر گزارش‌ها به تعدادی از گرداندگان کلیساهای خانگی در طول بازجویی گفته شده است که به ۵ تا ۱۰ سال حبس محکوم خواهند شد، مگر اینکه کشور را ترک کنند.
در نمونه‌ای دیگر، مسیحیان اذعان کرده‌اند که احضار روزانه آنان برای پرسش و پاسخ به دفاتر اطلاعات به رویه ای آزار دهنده تبدیل شده است، یا اینکه ماموران با مصادره اسناد و مدارک شناسایی به منظور بازداشتن قربانیان (نوکیشان مسیحی) از خرید و فروش املاک و مستقلات، ماشین و یا ترک اجباری مشاغل‌شان آنها را مورد آزار قرار می‌دهند.
این نمونه از رفتار نسبت به مسیحیان و نوکیشان نقض آشکار «قانونی اساسی ایران» و تعهدات بین‌المللی می‌باشد. ماده ۱۴ قانون اساسی ایران با در نظر گرفتن حقوق اولیه مذاهب غیر اسلامی، بر رعایت حقوق مذاهبی چون مسیحیت، یهودیت و زرتشتیان تاکید دارد. همچنین ماده ۱۹ قواعد محکمی را برعلیه تبعیض وضع کرده و ماده ۲۳ نیز مقامات را از تفتیش عقاید افراد یا برخورد با اشخاص به خاطر عقایدشان را منع کرده است.
ایران به عنوان کشوری عضو میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی موظف است از عدم تبعیض بر اساس مواد ۲ و ۲۶ این معاهده و برای حفظ آزادی اندیشه و مذهب بر اساس ماده ۱۸ همان میثاق اطمینان حاصل کند. ماده ۱۸ به طور خاص حفاظت از حقوق افرادی که قصد تغییر مذهب یا عقیده دارند را در نظر گرفته است.
جامعه بین‌الملل
از زمان برداشته شدن تحریم‌های بین‌المللی، رهبران جهان به افزایش روابط با ایران و توسعه موقعیت‌های تجاری تمایل نشان داده‌اند. به عنوان مثال، پارلمان اروپا در ژوئن ۲۰۱۶ تحلیل استراتژی خود در روابط با ایران به دنبال توافق هسته‌ای را با کمترین اشاره به موارد حقوق بشری منتشر کرد.
۱۳۹۵ آذر ۸, دوشنبه
نماینده آشوریان در مجلس: اقلیت‌ها در هیچ کجای دنیا مثل ایران آزادی ندارند
نمایندگان حقوق بشر قوه قضائیه ایران در دیدار با نماینده سازمان ملل آخرین گزارش‌های خود درباره وضعیت اقلیتهای دینی در ایران را ارائه دادند.
به گزارش آژانس خبری مسیحیان ایران«محبت‌نیوز»، در آخرین روزهای هفته گذشته خانم «نادیا ایزاک» گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور اقلیت‌ها با کاظم غریب‌آبادی و نمایندگان ایران در ستاد حقوق بشر قوه قضائیه جمهوری اسلامی جلسه داشت.
نادیا ایزاک که در سالهای گذشته مطالعات زیادی را در زمینه نقض حقوق بشر و نقض حقوق اقلیت‌ها در جمهوری اسلامی انجام داده در این جلسه با اشاره به گزارش‌های منفی درباره وضعیت اقلیتهای دینی در ایران صحبتهای نمایندگان جمهوری اسلامی را هم شنید.
غریب‌آبادی، با توضیحاتی درباره جایگاه اقلیتهای دینی در قانون اساسی گفت:«اقلیتهای دینی همانند سایر افراد جامعه از حقوق برابر برخوردارند، ضمن اینکه در برخی از حوزه ها بویژه انجام مراسم و آداب مذهبی، آموزش و احوال شخصیه نیز از حقوق خاص خود بهره‌مند هستند».
او در ادامه با اشاره به اینکه حدود ۱۶۰ هزار نفر از اقلیتهای دینی در ایران زندگی می‌کنند باردیگر تاکید کرد که پنج کرسی نمایندگی در مجلس متعلق به آنهاست، در حالی که حداقل هر ۲۷۰ هزار نفر طبق قانون می‌توانند یک نماینده در مجلس داشته باشند.
در این جلسه «یوناتن بت کلیا»، نماینده آشوریان در مجلس شورای اسلامی هم به عنوان (شاهد)، اظهارات نماینده قوه قضائیه ایران را تایید کرد.
“یوناتن بت کلیا ظاهرن پیش از آنکه نماینده مسیحیان در مجلس باشد، کارشناس علوم اسلامی بوده و با دلیل برهان و روایات شیعه به دفاع از وضعیت حقوق اقلیت‌ها در جمهوری اسلامی پرداخت”
بت کلیا با اشاره به سابقه تاریخی ۲۰۰۰ ساله حضور مسیحیت از جمله آشوریان در ایران وعهدنامه امام اول شیعیان در خصوص چگونگی رفتار با مسیحیان گفت، «ما در ایران با کمال آرامش زندگی می‌کنیم. بیش از ۳۰۰ کلیسا در ایران وجود دارد که نیمی از آنها متعلق به آشوریان است.یکی از قدیمی‌ترین کلیساهای جهان در ارومیه بنام کلیسای حضرت مریم با نزدیک به ۲۰۰۰ سال قدمت وجود دارد که جزو میراث فرهنگی نیز به ثبت رسیده است؛ در حالی که کلیساهای ما در سوریه و عراق با خاک یکسان شده‌اند».
وی در ادامه با اشاره به تضمین ۵ کرسی نمایندگی در مجلس با وجود آمار بسیار پایین اقلیت‌ها، افزود، «ما تمام مسائل دینی، مذهبی، فرهنگی و سیاسی خود را در کمال آزادی در ایران انجام می‌دهیم».
به ادعای او تنها کشوری که به مسیحیان کمک می‌شود تا آداب و رسوم خود را حفظ کنند و در مدارس نیز آن را آموزش دهند، ایران است. البته در این دیدار اشاره به ده‌ها نوکیش مسیحی که در زندان هستند و یا چندین هزار نوکیش مسیحی که تحت جفای حاکمیت جمهوری اسلامی مجبور به ترک ایران شدند اشاره‌ای نکرد.
درباره اقلیتهای دیگر دینی از جمله یهودیان، بهائیان و دروایش هم صحبتی به میان نیاوردند. در مقابل “بت‌کلیا” با انتقاد از دروغ پردازی‌ها در رابطه با اینکه اقلیتهای دینی در ایران از آزادی لازم برخوردار نیستند، مدعی شد: «مطالب منتشره در این زمینه دروغ محض هستند و آزادی‌هایی که ما در ایران داریم، در هیچ جای دنیا به اقلیتهای دینی داده نمی‌شود».
او تاکید کرده تنها کشوری که آشوریان می‌توانند جشنواره‌های جهانی را برگزار کنند، ایران است و برگزاری جام ورزشی آشوریان جهان در ایران با کمک وزارت ورزش یکی از آنهاست.
«یوناتن بت کلیا» به اعتقاد منتقدین از جمله نمایندگان (دائمی !) آشوریان در مجلس شورای اسلامی حکومت مذهبی ایران است، ، وی بارها در تریبونها و رسانه های خبری وابسته به حکومت گفته است: «اقلیتهای دینی رسمی کشور نه تنها هیچ مشکلی از نظر برگزاری آداب مذهبی خود ندارند، بلکه قانون اساسی کشور امتیازاتی برای آنها از جنبه‌های گوناگون از جمله حقوق شهروندی و حقوق دینی مذهبی در نظر گرفته است».
سوابق وی نشان داده که همکاری تنگاتنگی به ویژه در سالهای اخیر با وزارت اطلاعات داشته و در نتیجه همین همکاری‌ها توانسته از قدرت و نفوذ خود استفاده کرده و بسیاری از کشیشان آشوری و ارمنی را با تهدید متقاعد سازد که تا از ورود نوکیشان و مسیحیان فارسی زبان جلوگیری کنند. بی شک عامل و پشت پرده به تعطیلی کشاندن کلیساهای فارسی زبان در ایران کسی جز او نیست.
نادیا ایزاک که در سالهای گذشته مطالعات زیادی را در زمینه نقض حقوق بشر و نقض حقوق اقلیت‌ها در جمهوری اسلامی انجام داده در این جلسه با اشاره به گزارش‌های منفی درباره وضعیت اقلیتهای دینی در ایران صحبتهای نمایندگان جمهوری اسلامی را هم شنید.
غریب‌آبادی، با توضیحاتی درباره جایگاه اقلیتهای دینی در قانون اساسی گفت:«اقلیتهای دینی همانند سایر افراد جامعه از حقوق برابر برخوردارند، ضمن اینکه در برخی از حوزه ها بویژه انجام مراسم و آداب مذهبی، آموزش و احوال شخصیه نیز از حقوق خاص خود بهره‌مند هستند».
او در ادامه با اشاره به اینکه حدود ۱۶۰ هزار نفر از اقلیتهای دینی در ایران زندگی می‌کنند باردیگر تاکید کرد که پنج کرسی نمایندگی در مجلس متعلق به آنهاست، در حالی که حداقل هر ۲۷۰ هزار نفر طبق قانون می‌توانند یک نماینده در مجلس داشته باشند.
در این جلسه «یوناتن بت کلیا»، نماینده آشوریان در مجلس شورای اسلامی هم به عنوان (شاهد)، اظهارات نماینده قوه قضائیه ایران را تایید کرد.
“یوناتن بت کلیا ظاهرن پیش از آنکه نماینده مسیحیان در مجلس باشد، کارشناس علوم اسلامی بوده و با دلیل برهان و روایات شیعه به دفاع از وضعیت حقوق اقلیت‌ها در جمهوری اسلامی پرداخت”
بت کلیا با اشاره به سابقه تاریخی ۲۰۰۰ ساله حضور مسیحیت از جمله آشوریان در ایران وعهدنامه امام اول شیعیان در خصوص چگونگی رفتار با مسیحیان گفت، «ما در ایران با کمال آرامش زندگی می‌کنیم. بیش از ۳۰۰ کلیسا در ایران وجود دارد که نیمی از آنها متعلق به آشوریان است.یکی از قدیمی‌ترین کلیساهای جهان در ارومیه بنام کلیسای حضرت مریم با نزدیک به ۲۰۰۰ سال قدمت وجود دارد که جزو میراث فرهنگی نیز به ثبت رسیده است؛ در حالی که کلیساهای ما در سوریه و عراق با خاک یکسان شده‌اند».
وی در ادامه با اشاره به تضمین ۵ کرسی نمایندگی در مجلس با وجود آمار بسیار پایین اقلیت‌ها، افزود، «ما تمام مسائل دینی، مذهبی، فرهنگی و سیاسی خود را در کمال آزادی در ایران انجام می‌دهیم».
به ادعای او تنها کشوری که به مسیحیان کمک می‌شود تا آداب و رسوم خود را حفظ کنند و در مدارس نیز آن را آموزش دهند، ایران است. البته در این دیدار اشاره به ده‌ها نوکیش مسیحی که در زندان هستند و یا چندین هزار نوکیش مسیحی که تحت جفای حاکمیت جمهوری اسلامی مجبور به ترک ایران شدند اشاره‌ای نکرد.
درباره اقلیتهای دیگر دینی از جمله یهودیان، بهائیان و دروایش هم صحبتی به میان نیاوردند. در مقابل “بت‌کلیا” با انتقاد از دروغ پردازی‌ها در رابطه با اینکه اقلیتهای دینی در ایران از آزادی لازم برخوردار نیستند، مدعی شد: «مطالب منتشره در این زمینه دروغ محض هستند و آزادی‌هایی که ما در ایران داریم، در هیچ جای دنیا به اقلیتهای دینی داده نمی‌شود».
او تاکید کرده تنها کشوری که آشوریان می‌توانند جشنواره‌های جهانی را برگزار کنند، ایران است و برگزاری جام ورزشی آشوریان جهان در ایران با کمک وزارت ورزش یکی از آنهاست.
«یوناتن بت کلیا» به اعتقاد منتقدین از جمله نمایندگان (دائمی !) آشوریان در مجلس شورای اسلامی حکومت مذهبی ایران است، ، وی بارها در تریبونها و رسانه های خبری وابسته به حکومت گفته است: «اقلیتهای دینی رسمی کشور نه تنها هیچ مشکلی از نظر برگزاری آداب مذهبی خود ندارند، بلکه قانون اساسی کشور امتیازاتی برای آنها از جنبه‌های گوناگون از جمله حقوق شهروندی و حقوق دینی مذهبی در نظر گرفته است».
سوابق وی نشان داده که همکاری تنگاتنگی به ویژه در سالهای اخیر با وزارت اطلاعات داشته و در نتیجه همین همکاری‌ها توانسته از قدرت و نفوذ خود استفاده کرده و بسیاری از کشیشان آشوری و ارمنی را با تهدید متقاعد سازد که تا از ورود نوکیشان و مسیحیان فارسی زبان جلوگیری کنند. بی شک عامل و پشت پرده به تعطیلی کشاندن کلیساهای فارسی زبان در ایران کسی جز او نیست.
۱۳۹۵ آذر ۷, یکشنبه
۱۳۹۵ آذر ۶, شنبه
دیدار هیات ایرانی با پاپ در واتیکان
نمایندگانی از ایران در واتیکان با پاپ رهبر کاتولیک‌های جهان دیدار و گفتگو کردند.
به گزارش «محبت‌نیوز» در ادامه سیاست‌های واتیکان در زمینه گفتگو با سران کشورهای مختلف جهان به منظور ترغیب بیشتر آنها به صلح و دوری از جنگ و تنشزدایی، در روزهای گذشته پاپ رهبر کاتولیک‌های جهان با چند هیات مهمان در واتیکان دیدار و گفتگو کرد که نمایندگانی از ایران، ویتنام و کشورهایی دیگر به طور جداگانه در آن حضور داشتند.
پاپ فرانسیس در دیدار با رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی گفته با فرهنگ ایران احساس قرابت فراوانی دارم و این اقدام شما در راستای گفتگوی بین اسلام و مسیحیت، تلاشی قابل تقدیر است.
ابراهیمی‌ترکمان نیز طی سخنانی، تأکید کرده این دور از گفتگوها که دهمین دوره آن را به میزبانی واتیکان برگزار کرده‌ایم، فرصتی مغتنم است تا با تأکید بر مشترکات دینی و توسعه همکاری‌های مشترک بتوان زمینه را برای ایجاد صلح و ثبات در جهان فراهم کنیم.
در این دیدار کاردینال توران، رییس شورای پاپی گفتگوی ادیان و ابوذر ابراهیمی‌ترکمان، رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و رییس شورای سیاست‌گذاری ادیان در رأس هیأت ایرانی، شیخ ربانی، سفیر ایران در واتیکان و اکبر قولی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی در شورای پاپی گفت‌وگوی ادیان رُم حضور داشتند.
در همین رابطه پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان با رئیس جمهور ویتنام نیز دیدار داشت. در این جلسه که به مدت ۱۵ دقیقه به طول انجامید، با اشاره به روابط خوب بین ویتنام و واتیکان، طرفین به بهبود روابط و همکاری مشترک تاکید کردند.
واتیکان در این دیدار از طرف ویتنامی بر یافتن راه‌هایی برای ارتقای روابط تاکید کرد ولی صحبتی درارتباط با بهبود روابط دیپلماتیک انجام نشد.
رژیم کمونیستی ویتنام روابط دیپلماتیک خود را با واتیکان در سال ۱۹۷۵ قطع کرد ولی تلاش ها برای سازش و صلح از سال ۲۰۰۷ شروع شد و با دیدار نخست وزیر این کشور و واتیکان اوج گرفت.
گفتنی است با افزایش حوادث تروریستی در اروپا و در کشورهای مسیحی پاپ تلاش زیادی کرد که طریق گفتگوهای دیپلماتیک سران کشورهای جهان به ویژه حکام اسلامی را برای مبارزه با تروریسم حساس‌تر کند تا دامن زدن به اختلافات مذهبی بپرهیزند.
پاپ فرانسیس در دیدار با رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی گفته با فرهنگ ایران احساس قرابت فراوانی دارم و این اقدام شما در راستای گفتگوی بین اسلام و مسیحیت، تلاشی قابل تقدیر است.
ابراهیمی‌ترکمان نیز طی سخنانی، تأکید کرده این دور از گفتگوها که دهمین دوره آن را به میزبانی واتیکان برگزار کرده‌ایم، فرصتی مغتنم است تا با تأکید بر مشترکات دینی و توسعه همکاری‌های مشترک بتوان زمینه را برای ایجاد صلح و ثبات در جهان فراهم کنیم.
در این دیدار کاردینال توران، رییس شورای پاپی گفتگوی ادیان و ابوذر ابراهیمی‌ترکمان، رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و رییس شورای سیاست‌گذاری ادیان در رأس هیأت ایرانی، شیخ ربانی، سفیر ایران در واتیکان و اکبر قولی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی در شورای پاپی گفت‌وگوی ادیان رُم حضور داشتند.
در همین رابطه پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیک‌های جهان با رئیس جمهور ویتنام نیز دیدار داشت. در این جلسه که به مدت ۱۵ دقیقه به طول انجامید، با اشاره به روابط خوب بین ویتنام و واتیکان، طرفین به بهبود روابط و همکاری مشترک تاکید کردند.
واتیکان در این دیدار از طرف ویتنامی بر یافتن راه‌هایی برای ارتقای روابط تاکید کرد ولی صحبتی درارتباط با بهبود روابط دیپلماتیک انجام نشد.
رژیم کمونیستی ویتنام روابط دیپلماتیک خود را با واتیکان در سال ۱۹۷۵ قطع کرد ولی تلاش ها برای سازش و صلح از سال ۲۰۰۷ شروع شد و با دیدار نخست وزیر این کشور و واتیکان اوج گرفت.
گفتنی است با افزایش حوادث تروریستی در اروپا و در کشورهای مسیحی پاپ تلاش زیادی کرد که طریق گفتگوهای دیپلماتیک سران کشورهای جهان به ویژه حکام اسلامی را برای مبارزه با تروریسم حساس‌تر کند تا دامن زدن به اختلافات مذهبی بپرهیزند.
۱۳۹۵ آذر ۵, جمعه
انتقاد اعضای کلیسای آنگلیکان بریتانیا به سرکوب مسیحیان در ایران
گروهی از اعضای کلیسای آنگلیکان و نمایندگان پارلمان انگلیس در سخنانی با حضور نخست وزیر بریتانیا با اشاره به گزارش نهادهای حقوق بشری خواستار توجه به وضعیت سخت مسیحیان در ایران شدند.
به گزارش «محبت نیوز» اسقف پیشین کلیسای آنگلیکان بریتانیا خواستار پایان سکوت در برابر سرکوب گسترده مسیحیان ایرانی از سوی جمهوری اسلامی شد. «جان پریتشارد» با اشاره به گزارش نهادهای حقوق بشری خواستار توجه به وضعیت مسیحیان زندانی شده است.
خبرگزاری “کریستین تودی” در این باره نوشته، اسقف پیشین کلیسای آنگلیکان بریتانیا، از «ترزا می» نخست وزیر و سایر مقامات بریتانیایی خواست موضوع نقض آشکار حقوق مسیحیان ایرانی را مورد توجه قرار دهند.
پریتشارد در حضور نخست وزیر و اعضای مجلس لردهای انگلیس گفت، «با وجود تضمین آزادی‌های مذهبی برای مسیحیان در ایران، سرکوب در این کشور ادامه دارد».
وی در بخشی از سخنانش با اشاره به فتوای روح‌الله خمینی، رهبر پیشین جمهوری اسلامی، در سال ۶٧ مبنی بر اعدام هزاران زندانی سیاسی، آن را نمونه بارز استفاده از باورهای دینی در سرکوب دگراندیشان دانست.
در این نشست علاوه بر پریتشارد سایر چهره های کلیسای آنگلیکان به ایراد سخنانی پرداختند.
«جاناتان کلارک» اسقف کلیسای کرویدون در جنوب لندن، نیز با انتقاد از سیاست آمریکا و بریتانیا در برابر نقض آشکار حقوق بشر در ایران، خواستار توجه بیشتر بر موضوع حقوق بشر به جای روابط تجاری و اقتصادی با حکومت تهران شد.
«جیمز فیلیتزپاتریک» عضو حزب کارگر و نماینده پارلمان بریتانیا ضمن تأیید سخنان مقامات کلیسای آنگلیکان به نگرانی‌های دولت بریتانیا نسبت به وضعیت ناامید کننده حقوق بشر در ایران اشاره کرد. به گفته این نماینده حزب کارگر، مقامات بریتانیایی بارها به کارگزاران جمهوری اسلامی در مورد نقض حقوق اقلیت های دینی به ویژه مسیحیان و بهائیان هشدار داده‌اند.
او از هشدارهای جدی دولت بریتانیا در قبال محکومیت سنگین رهبران جامعه بهائی به حکومت ایران خبر داد. فیلیتزپاتریک، در ادامه ابراز امیدواری کرد حکومت جمهوری اسلامی تغییر رفتار داده و با نگاه غیرامنیتی به موضوع اقلیت های دینی بنگرد.
دکتر «متیو آفرد» عضو دیگر پارلمان ضمن اشاره به سیاست‌های اقتصادی دولت بریتانیا در شرایط پسابرجام گفت هدف اساسی دولت در این بازه زمانی جستجوی فرصت‌های سرمایه گذاری در ایران است، اما باید نسبت به فعالیت‌های سپاه پاسداران به عنوان بازوی نظامی رهبر جمهوری اسلامی و نیروی اصلی سرکوب و خفقان در ایران نیز هوشیار بود.
خبرگزاری “کریستین تودی” در این باره نوشته، اسقف پیشین کلیسای آنگلیکان بریتانیا، از «ترزا می» نخست وزیر و سایر مقامات بریتانیایی خواست موضوع نقض آشکار حقوق مسیحیان ایرانی را مورد توجه قرار دهند.
پریتشارد در حضور نخست وزیر و اعضای مجلس لردهای انگلیس گفت، «با وجود تضمین آزادی‌های مذهبی برای مسیحیان در ایران، سرکوب در این کشور ادامه دارد».
وی در بخشی از سخنانش با اشاره به فتوای روح‌الله خمینی، رهبر پیشین جمهوری اسلامی، در سال ۶٧ مبنی بر اعدام هزاران زندانی سیاسی، آن را نمونه بارز استفاده از باورهای دینی در سرکوب دگراندیشان دانست.
در این نشست علاوه بر پریتشارد سایر چهره های کلیسای آنگلیکان به ایراد سخنانی پرداختند.
«جاناتان کلارک» اسقف کلیسای کرویدون در جنوب لندن، نیز با انتقاد از سیاست آمریکا و بریتانیا در برابر نقض آشکار حقوق بشر در ایران، خواستار توجه بیشتر بر موضوع حقوق بشر به جای روابط تجاری و اقتصادی با حکومت تهران شد.
«جیمز فیلیتزپاتریک» عضو حزب کارگر و نماینده پارلمان بریتانیا ضمن تأیید سخنان مقامات کلیسای آنگلیکان به نگرانی‌های دولت بریتانیا نسبت به وضعیت ناامید کننده حقوق بشر در ایران اشاره کرد. به گفته این نماینده حزب کارگر، مقامات بریتانیایی بارها به کارگزاران جمهوری اسلامی در مورد نقض حقوق اقلیت های دینی به ویژه مسیحیان و بهائیان هشدار داده‌اند.
او از هشدارهای جدی دولت بریتانیا در قبال محکومیت سنگین رهبران جامعه بهائی به حکومت ایران خبر داد. فیلیتزپاتریک، در ادامه ابراز امیدواری کرد حکومت جمهوری اسلامی تغییر رفتار داده و با نگاه غیرامنیتی به موضوع اقلیت های دینی بنگرد.
دکتر «متیو آفرد» عضو دیگر پارلمان ضمن اشاره به سیاست‌های اقتصادی دولت بریتانیا در شرایط پسابرجام گفت هدف اساسی دولت در این بازه زمانی جستجوی فرصت‌های سرمایه گذاری در ایران است، اما باید نسبت به فعالیت‌های سپاه پاسداران به عنوان بازوی نظامی رهبر جمهوری اسلامی و نیروی اصلی سرکوب و خفقان در ایران نیز هوشیار بود.
۱۳۹۵ آذر ۴, پنجشنبه
شیخ حسین انصاریان: جوان‌ها گول مسیحیت را نخورند
شیخ حسین انصاریان واعظ مشهور شیعه در یکی از منبرهای خود به جوانان مسلمان هشدار داده گول مسیحیان را در کانالهای ماهواره ای نخورید.
به گزارش «محبت‌نیوز» یکی از تلاش‌های جمهوری اسلامی ایران فراگیر نشان دادن اربعین در بین ادیان دیگر است، بر همین اساس عکاسان و خبرنگاران زیادی در مسیر راهپیمایی کربلا بسیج میشوند تا آن دسته فرقه‌های کوچک مسیحی را که به دلایل مختلف با شکل و شمایل خاص در راهپیمایی دیده میشوند ثبت کنند و از آن به عنوان استقبال گسترده مسیحیان از اربعین و قیام امام سوم شیعیان و این دست مسائل استفاده کنند.
همزمانی این استفاده ابزاری با پروژه عظیم‌تر مسیحیت ستیزی به صورت سازمانی و تشکیلاتی دنبال می‌شود، به گاف‌هایی منجر می‌شود که جمع کردن آن کار ساده‌ای نیست.
در روزهای گذشته خبرگزاری‌های دولتی ده‌ها عکس از اربعین منتشر کردند که نشان می‌داد تعدادی از مسیحیان در آن شرکت کردند، با این حال در همین ایام مراسم مذهبی در ایران انجام شده که «شیخ حسین انصاریان»، واعظ مشهور شیعه در آن سخنرانی کرده و در اظهاراتی جنجالی گفته «گول مسیحیان را نخورید».
او با شرحی از حال و هوای معنوی راهپیمایی اربعین و اینکه گروهی از مسلمانان حتی با وجود فقر هر آنچه دارند برای نذری پخش می‌کنند و عده‌ای واکس می‌زنند گفته «ما هیچ فرهنگ محبتی در عالم نداریم مسیحیان در ماهواره دائم شبانه روز مردم را به زبان فارسی دعوت به دین مسیحیت می‌کنند و می‌گویند دین ما دین محبت است ولی آنها محبت به خصوص خود را دارند مسیحیان با ارتششان تا حالا یک میلیون نفر را در عراق کشته‌اند چند هزار زن و بچه کشته‌اند این محبت مسیحیت است در تمام دنیا در آفریقا و آمریکای شمالی و جنوبی ۲۰۰ سال است مسیحیت دارد مردم را می‌کشند. و نفت و طلای ملت‌ها را غارت می‌کنند».
جوان‌های شیعه هوشیار باشند!
او در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرده «جوان‌ها گول مسیحیت را نخورند که می‌گویند دین ما دین محبت است بلکه دین خشونت است دین دزدی و غارتگری و دین آدم‌کشی است. بلکه اسلام دین محبت است یک تجلی‌گاهش همین زیارت اربعین است که ۳۰ میلیون یا ۲۴ میلیون زائری که پیاده می‌روند همه به هم کمک می‌کنند همه پای مجروح شده را حمل می‌کنند».
اینکه با وجود ممنوعیت ماهواره و پارازیت‌ها، شیخ چطور پای ماهواره نشسته مشخص نیست، اما نه به گزارش رسانه‌های غربی و عربی بلکه به روایت خبرگزاری‌های داخلی در جنگ سوریه و عراق که یک سر آن دولتهای اسلامی و سر دیگر آن داعش و ده‌ها گروه مسلمان دیگر هستند تا امروز هزاران کشته، صدها هزار مجروح و میلیون‌ها آواره از خود به جای گذاشته است.
یک سال پیش آنجلا مرکل صدر اعظم آلمان خطاب به رهبران مسلمان دنیا گفت، که از خود بپرسید چرا این حجم مسلمان به جای اینکه پناهنده کشورهای دیگر مسلمان مثل ایران یا عربستان شوند به دامن کشورهای اروپایی و مسیحی پناهنده میشوند؟
انصاریان درحالی از محبت در اسلام سخن می‌گوید، که حتی سران ارشد کشورهای اسلامی و به اصطلاح نخبگان جهان اسلام ظرفیت و توان نشستن پشت میز مذاکره برای صلح را هم ندارند. ایران و عربستان بیش از سه دهه است که نتوانستند اختلافات خود را حل و فصل کنند و هیچ یک از طرفین نه دنبال «صلح» است نه به قول انصاریان «محبت».
تنها در یک ماه گذشته بیش از هفت بمب‌گذاری در کشورهای اسلامی صورت گرفته که همگی آنها را طالبان و داعش بر اساس «محبت» به عهده گرفته است. در جنگ یمن حوثی‌ها و دولت سعودی با «محبت» به سمت هم بالستیک شلیک می‌کنند و در سوریه ارتش علوی بشار اسد، مدافعان شیعه حرم، جبهه النصره و اسلامگرایان سنی داعش با محبت یکدیگر را سلاخی می‌کنند.
همزمانی این استفاده ابزاری با پروژه عظیم‌تر مسیحیت ستیزی به صورت سازمانی و تشکیلاتی دنبال می‌شود، به گاف‌هایی منجر می‌شود که جمع کردن آن کار ساده‌ای نیست.
در روزهای گذشته خبرگزاری‌های دولتی ده‌ها عکس از اربعین منتشر کردند که نشان می‌داد تعدادی از مسیحیان در آن شرکت کردند، با این حال در همین ایام مراسم مذهبی در ایران انجام شده که «شیخ حسین انصاریان»، واعظ مشهور شیعه در آن سخنرانی کرده و در اظهاراتی جنجالی گفته «گول مسیحیان را نخورید».
او با شرحی از حال و هوای معنوی راهپیمایی اربعین و اینکه گروهی از مسلمانان حتی با وجود فقر هر آنچه دارند برای نذری پخش می‌کنند و عده‌ای واکس می‌زنند گفته «ما هیچ فرهنگ محبتی در عالم نداریم مسیحیان در ماهواره دائم شبانه روز مردم را به زبان فارسی دعوت به دین مسیحیت می‌کنند و می‌گویند دین ما دین محبت است ولی آنها محبت به خصوص خود را دارند مسیحیان با ارتششان تا حالا یک میلیون نفر را در عراق کشته‌اند چند هزار زن و بچه کشته‌اند این محبت مسیحیت است در تمام دنیا در آفریقا و آمریکای شمالی و جنوبی ۲۰۰ سال است مسیحیت دارد مردم را می‌کشند. و نفت و طلای ملت‌ها را غارت می‌کنند».
جوان‌های شیعه هوشیار باشند!
او در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرده «جوان‌ها گول مسیحیت را نخورند که می‌گویند دین ما دین محبت است بلکه دین خشونت است دین دزدی و غارتگری و دین آدم‌کشی است. بلکه اسلام دین محبت است یک تجلی‌گاهش همین زیارت اربعین است که ۳۰ میلیون یا ۲۴ میلیون زائری که پیاده می‌روند همه به هم کمک می‌کنند همه پای مجروح شده را حمل می‌کنند».
اینکه با وجود ممنوعیت ماهواره و پارازیت‌ها، شیخ چطور پای ماهواره نشسته مشخص نیست، اما نه به گزارش رسانه‌های غربی و عربی بلکه به روایت خبرگزاری‌های داخلی در جنگ سوریه و عراق که یک سر آن دولتهای اسلامی و سر دیگر آن داعش و ده‌ها گروه مسلمان دیگر هستند تا امروز هزاران کشته، صدها هزار مجروح و میلیون‌ها آواره از خود به جای گذاشته است.
یک سال پیش آنجلا مرکل صدر اعظم آلمان خطاب به رهبران مسلمان دنیا گفت، که از خود بپرسید چرا این حجم مسلمان به جای اینکه پناهنده کشورهای دیگر مسلمان مثل ایران یا عربستان شوند به دامن کشورهای اروپایی و مسیحی پناهنده میشوند؟
انصاریان درحالی از محبت در اسلام سخن می‌گوید، که حتی سران ارشد کشورهای اسلامی و به اصطلاح نخبگان جهان اسلام ظرفیت و توان نشستن پشت میز مذاکره برای صلح را هم ندارند. ایران و عربستان بیش از سه دهه است که نتوانستند اختلافات خود را حل و فصل کنند و هیچ یک از طرفین نه دنبال «صلح» است نه به قول انصاریان «محبت».
تنها در یک ماه گذشته بیش از هفت بمب‌گذاری در کشورهای اسلامی صورت گرفته که همگی آنها را طالبان و داعش بر اساس «محبت» به عهده گرفته است. در جنگ یمن حوثی‌ها و دولت سعودی با «محبت» به سمت هم بالستیک شلیک می‌کنند و در سوریه ارتش علوی بشار اسد، مدافعان شیعه حرم، جبهه النصره و اسلامگرایان سنی داعش با محبت یکدیگر را سلاخی می‌کنند.
۱۳۹۵ آذر ۳, چهارشنبه
۱۳۹۵ آبان ۲۸, جمعه
بست حاکمیت در پروژه مقابله با مبشرین مسیحی
سران مسیحیان تبشیری از حضور مردم در تلگرام استفاده می‌کنند و با ایجاد کانال ها و گروههای تلگرامی و ارتباط برقرار کردن با جوانان و استفاده از حربه های تبلیغی جوانان را مسیحی می‌کنند. نگرانی مدیران حوزه علمیه از گسترش ترجمه انجیل در پنج قاره، استقبال گسترده مردم از کتابهای با مضمون مسیحی و واکنش منفی رسانه های حکومتی، درخواست آیت الله خراسانی از وزیر ارشاد برای مقابله با ترویج مسیحیت، بساط تبلیغ مسیحیت باید از این مملکت برچیده شود والا آبرو برای … نخواهم گذاشت.»وحیدخراسانی پیش از این هم انجیل کتاب مقدس مسیحیان را تحریف شده و غلط خوانده بود و گفته بود که این کتاب کلام خدا نیست.همزمان با اظهارات اخیر این مرجع تقلید شیعه، «فتح‌الله جمیری» فرمانده سپاه امام صادق نیز مسیحیت صهیونیستی را در کنار صهیونیست یهودی، و اسلام انگلیسی عربستانی مثلثی علیه اسلام ناب محمدی دانسته بود.
ناصرمکارم شیرازی، از مراجع بلندپایه تقلید با اشاره به فعالیت مبلغان مسیحی در شهرهای مختلف ایران و با انتقاد از تمرکز طلاب در قم گفته باید برنامه‌ای برای هجرت مبلغان به شهرستان‌ها تدوین کرد و شهرستان‌ها نباید از طلاب خالی شود که در غیر این صورت مبلغان مسیحی و وهابی وارد خواهند شد.
این اولین بار نیست که مراجع و حوزیان از افزایش مبشرین مسیحی در ایران ابراز نگرانی می‌کنند. سازماندهی طلاب برای مقابله با ترویج مسیحیت در ایران از سال ۱۳۹۰ کلید خورد.
با افزایش فشار و دستگیری ده‌ها نوکیش مسیحی در کشور و همنیطور شناسایی تعدادی کلیساهای خانگی، نهادهای دینی و امنیتی از افزایش تعداد مسیحیان و استقبال شهروندان ایرانی از تغییر دین نگران شدند.
گروهی از طلاب مشهد و قم با هماهنگی موسسه‌ای با عنوان «نسیم رضوان» با طرح این پروژه که مسیحیت هجمه تبلیغی خود را در بیمارستان‌ها و یتیم خانه‌ها دنبال میکند، با حوزه علمیه مشهد و قم نامه‌نگاری نمودند که «بیماران و همراهان آنان در این شرایط که به تعبیر قرآن دچار “بأساء و ضراء” شده‌اند زمینه تحول و آمادگی بیشتری برای پذیرش مسائل اعتقادی و دینی دارند که یک فرصت تبلیغی مناسب و حساس به شمار می‌رود که مبلغان مسیحی بیش از ما از این فرصت استفاده می‌کنند».
این گروه از طلاب در نامه‌های دیگری به قوه قضائیه و نهاد ولی فقیه در دانشگاه‌ها موضوع را مطرح کردند و نتیجه راه‌اندازی موجی علیه گسترش مسیحیت در میان طلاب شد.
علاوه بر این جماعت، موسسه‌ای دیگر تحت عنوان «در راه حق» که سابقه بیشتری در مسیحیت ستیزی داشت نیز فعالیت خود را برای افزایش فشار به نهادهای امنیتی برای بازداشت مسیحیان ایران آغاز کرد. آبان ماه سال ۱۳۹۰ روزنامه جمهوری اسلامی گرایش جوانان به مسیحیت را شایعه خواند، دو سال بعد از آن سید هاشم حسینی‌بوشهری، مدیر (سایق) حوزه‌های علمیه کشور ادعا کرد که مستکبران سعی دارند با پرداخت پول‌هایی هنگفت همچون سکه‌های طلا، «کتاب انجیل» را در دانشگاه‌ها بین دانشجویان توزیع کنند. اشاره او به ساخت فیلم‌های غربی و رمان‌های غیراسلامی و نفوذ فرهنگی بود.
ضعف مبلغان اسلامی برای مقابله با گسترش مسیحیت باعث شد تا برای آنها کلاس آموزشی ترتیب دهند. در عین حال افرادی چون وحید خراسانی و جعفرسبحانی، وزارت ارشاد و حوزه‌های علمیه و نهادهای امنیتی را برای مقابله با ترویج مسیحیت تحریک می‌کردند. که موج گسترده بازداشت های سال ۱۳۹۲ نیز از همین نقطه آغاز شد.یک سال بعد در سال ۱۳۹۳ شیخ علی‌اکبر صافی، مدیرکل فرهنگی تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان رسمن اعلام کرد برای مقابله با گسترش مسیحیت تبشیری در کشور و برای آشنایی بیشتر مبلغان و ارائه راهکارهای کاربردی مقابله با مسیحیت تبشیری، دوره نقد و بررسی «مسیحیت تبشیری» در اصفهان آغاز به کار کرده است.
با این حال در یکی دو سال گذشته طلاب جوان برای اعزام به شهرستان‌ها تمایلی از خود نشان نمی‌دهند و عوامل اقتصادی اصلی‌ترین دلایل آن است، از این رو ناصرمکارم شیرزای نسبت به تمرکز آنان در قم هشدار داده و آن را خطری جدی دانسته است.
این اولین بار نیست که مراجع و حوزیان از افزایش مبشرین مسیحی در ایران ابراز نگرانی می‌کنند. سازماندهی طلاب برای مقابله با ترویج مسیحیت در ایران از سال ۱۳۹۰ کلید خورد.
با افزایش فشار و دستگیری ده‌ها نوکیش مسیحی در کشور و همنیطور شناسایی تعدادی کلیساهای خانگی، نهادهای دینی و امنیتی از افزایش تعداد مسیحیان و استقبال شهروندان ایرانی از تغییر دین نگران شدند.
گروهی از طلاب مشهد و قم با هماهنگی موسسه‌ای با عنوان «نسیم رضوان» با طرح این پروژه که مسیحیت هجمه تبلیغی خود را در بیمارستان‌ها و یتیم خانه‌ها دنبال میکند، با حوزه علمیه مشهد و قم نامه‌نگاری نمودند که «بیماران و همراهان آنان در این شرایط که به تعبیر قرآن دچار “بأساء و ضراء” شده‌اند زمینه تحول و آمادگی بیشتری برای پذیرش مسائل اعتقادی و دینی دارند که یک فرصت تبلیغی مناسب و حساس به شمار می‌رود که مبلغان مسیحی بیش از ما از این فرصت استفاده می‌کنند».
این گروه از طلاب در نامه‌های دیگری به قوه قضائیه و نهاد ولی فقیه در دانشگاه‌ها موضوع را مطرح کردند و نتیجه راه‌اندازی موجی علیه گسترش مسیحیت در میان طلاب شد.
علاوه بر این جماعت، موسسه‌ای دیگر تحت عنوان «در راه حق» که سابقه بیشتری در مسیحیت ستیزی داشت نیز فعالیت خود را برای افزایش فشار به نهادهای امنیتی برای بازداشت مسیحیان ایران آغاز کرد. آبان ماه سال ۱۳۹۰ روزنامه جمهوری اسلامی گرایش جوانان به مسیحیت را شایعه خواند، دو سال بعد از آن سید هاشم حسینی‌بوشهری، مدیر (سایق) حوزه‌های علمیه کشور ادعا کرد که مستکبران سعی دارند با پرداخت پول‌هایی هنگفت همچون سکه‌های طلا، «کتاب انجیل» را در دانشگاه‌ها بین دانشجویان توزیع کنند. اشاره او به ساخت فیلم‌های غربی و رمان‌های غیراسلامی و نفوذ فرهنگی بود.
ضعف مبلغان اسلامی برای مقابله با گسترش مسیحیت باعث شد تا برای آنها کلاس آموزشی ترتیب دهند. در عین حال افرادی چون وحید خراسانی و جعفرسبحانی، وزارت ارشاد و حوزه‌های علمیه و نهادهای امنیتی را برای مقابله با ترویج مسیحیت تحریک می‌کردند. که موج گسترده بازداشت های سال ۱۳۹۲ نیز از همین نقطه آغاز شد.یک سال بعد در سال ۱۳۹۳ شیخ علی‌اکبر صافی، مدیرکل فرهنگی تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان رسمن اعلام کرد برای مقابله با گسترش مسیحیت تبشیری در کشور و برای آشنایی بیشتر مبلغان و ارائه راهکارهای کاربردی مقابله با مسیحیت تبشیری، دوره نقد و بررسی «مسیحیت تبشیری» در اصفهان آغاز به کار کرده است.
با این حال در یکی دو سال گذشته طلاب جوان برای اعزام به شهرستان‌ها تمایلی از خود نشان نمی‌دهند و عوامل اقتصادی اصلی‌ترین دلایل آن است، از این رو ناصرمکارم شیرزای نسبت به تمرکز آنان در قم هشدار داده و آن را خطری جدی دانسته است.
۱۳۹۵ آبان ۲۷, پنجشنبه
ابراز نگرانی خانواده محمدعلی طاهری برای بی خبری یک ماهه از وضعیت او و پاسخگو نبودن مسئولان قضائی
خانواده محمد علی طاهری، بنیان گذار عرفان حلقه، از روز سه شنبه ۲۷ مهرماه به مدت یک ماه است که هیچ اطلاعی از وضعیت این زندانی عقیدتی ندارند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، آذر دخت طاهری گفت: «ما نمی دانیم برادرم زنده است یا مرده. نمی دانیم او در اوین است یا به جای دیگری منتقل شده است. هیچکس پاسخگو نیست و ما به شدت نگرانیم. اگر اتفاقی برای او بیفتد یا افتاده باشد مسوولش را مسوولان قضایی کشور می دانیم.»
محمدعلی طاهری،موسس «عرفان حلقه» بیش از پنج سال پیش بازداشت و زندانی شده است. او از روز پنج شنبه ۸ مهر ماه ( ۲۹ سپتامبر) در اعتراض به ادامه محکومیت زندان علیرغم حکم برائت و منع تعقیب، دست به اعتصاب غذا (تر) زده است چرا که به گفته محمود علیزاده طباطبایی، وکیل این زندانی عقیدتی، آقای طاهری از همه اتهامات خود تبرئه شده و دلیلی برای نگه داشتن او در زندان وجود ندارد. خانواده طاهری ۳۰ روز است که هیچ اطلاعی از او ندارند و نمی دانند که آیا هنوز او در اعتصاب غذا است یا به اعتصاب خود پایان داده است.
آذر دخت طاهری، خواهر محمد علی طاهری، روز چهارشنبه ۲۶ آبان ۹۵ پس از یک ماه بی خبری از محمدعلی طاهری گفت: «خانواده برادرم هر هفته برای ملاقات با او به زندان اوین می روند اما مسوولان زندان به آنها می گویند او ملاقاتی ندارد. آنها هیچ توضیحی نمی دهند که آیا او در زندان اوین است و ملاقاتی ندارد یا اساسا در اوین نیست. خانواده اش در این مدت بارها به دفتر دادستانی، دفتر قاضی پرونده آقای طاهری و زندان اوین برای پیگیری وضعیت او رفته اند اما جوابی نگرفته اند. محمود علیزاده طباطبایی، وکیل ایشان هم می گوید از او خبری ندارد.»
محمود علیزاده طباطبایی، وکیل آقای طاهری روز چهارشنبه ۲۸ مهرماه در صفحه فیسبوک خود با اشاره به بی اطلاعی از وضعیت موکلش نوشته بود: «طبق روال همیشگی همسرشان برای ملاقات مراجعه کرده ولی امکان ملاقات حاصل نشده و از آخرین وضعیت ایشان هیچ اطلاع موثقی در دست نیست.» این وکیل همچنین تاکید کرده که پس از صدور منع تعقیب در اتهامات «ساب النبی، ارتداد، اجتماع و تبانی» و همچنین «منتفی شدن اتهام افساد فی‌الارض»، دیگر دلیل قانونی برای ادامه بازداشت موکلش وجود ندارد.
خواهر محمدعلی طاهری هم سه روز پس از عدم اجازه ملاقات خانواده آقای طاهری با او، در تاریخ ۳۰ مهرماه سال جاری گفت محمود علیزاده طباطبایی، وکیل برادرش به آنها گفته است «آقای طاهری سه شنبه ۲۷ مهرماه به دنبال ضعف از اعتصاب غذا به اغما رفته و به بیمارستان بقیه الله منتقل شده است» اما «خانواده او در مراجعه به بیمارستان او را نیافتند و هیچ پاسخی هم از وضعیت او از سوی مسوولان قضایی و مسئولان زندان اوین دریافت نکرده اند.»
محمد علی طاهری، موسس «عرفان حلقه» بیش پنج سال و نیم پیش در تاریخ ۱۴ اردبیهشت ماه ۱۳۹۰ بازداشت شد. او به اتهام توهین به مقدسات، اتهام فعل حرام، و رابطه نامشروع از طریق «تماس با مچ دست زن نامحرم در زمان عمل فرادرمانی» و همچنین به اتهام دخالت در امر پزشکی، تحصیل مال نامشروع و توزیع آثار سمعی– بصری و استفاده غیرمجاز از عناوین علمی پزشکی جمعا به ۵ سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق و ۹۰۰ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شد.
آقای طاهری در تابستان ۱۳۹۳ مجددا به اتهام مفسد فی الارض که قبلا در پرونده اش بررسی شده بود، بازجویی شد. دادگاه او برای این اتهام در اسفند ماه ۱۳۹۳ برگزار شد و در نهایت در خرداد ماه ۱۳۹۴ به این اتهام «از طریق منحرف کردن افراد» به اعدام محکوم شد. وکلای او به این حکم اعتراض کردند و سعید خلیلی، یکی از وکلای آقای طاهری روز ۲۹ آذر ماه ۱۳۹۴ از نقض حکم اعدام موکلش در شعبه ۳۳ دیوان عالی کشور و ارسال آن به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب برای رسیدگی مجدد خبر داد. طبق گفته خواهر محمدعلی طاهری، مدتی بعد هم، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب حکم برائت آقای طاهری از اتهام فساد فی الارض را صادر کرد.
آذر دخت طاهری اشاره کرد که جریمه نقدی ۹۰۰ میلیون تومانی کاملا پرداخت شده و آقای طاهری نیز بیش از دوران پنج ساله حکمش را در زندان گذرانده است. در حال حاضر نیز طبق گفته محمود علیزاده طباطبایی وکیل محمدعلی طاهری «برای دیگر اتهامات آقای طاهری قرار منع تعقیب صادر شده است.»
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، آذر دخت طاهری گفت: «ما نمی دانیم برادرم زنده است یا مرده. نمی دانیم او در اوین است یا به جای دیگری منتقل شده است. هیچکس پاسخگو نیست و ما به شدت نگرانیم. اگر اتفاقی برای او بیفتد یا افتاده باشد مسوولش را مسوولان قضایی کشور می دانیم.»
محمدعلی طاهری،موسس «عرفان حلقه» بیش از پنج سال پیش بازداشت و زندانی شده است. او از روز پنج شنبه ۸ مهر ماه ( ۲۹ سپتامبر) در اعتراض به ادامه محکومیت زندان علیرغم حکم برائت و منع تعقیب، دست به اعتصاب غذا (تر) زده است چرا که به گفته محمود علیزاده طباطبایی، وکیل این زندانی عقیدتی، آقای طاهری از همه اتهامات خود تبرئه شده و دلیلی برای نگه داشتن او در زندان وجود ندارد. خانواده طاهری ۳۰ روز است که هیچ اطلاعی از او ندارند و نمی دانند که آیا هنوز او در اعتصاب غذا است یا به اعتصاب خود پایان داده است.
آذر دخت طاهری، خواهر محمد علی طاهری، روز چهارشنبه ۲۶ آبان ۹۵ پس از یک ماه بی خبری از محمدعلی طاهری گفت: «خانواده برادرم هر هفته برای ملاقات با او به زندان اوین می روند اما مسوولان زندان به آنها می گویند او ملاقاتی ندارد. آنها هیچ توضیحی نمی دهند که آیا او در زندان اوین است و ملاقاتی ندارد یا اساسا در اوین نیست. خانواده اش در این مدت بارها به دفتر دادستانی، دفتر قاضی پرونده آقای طاهری و زندان اوین برای پیگیری وضعیت او رفته اند اما جوابی نگرفته اند. محمود علیزاده طباطبایی، وکیل ایشان هم می گوید از او خبری ندارد.»
محمود علیزاده طباطبایی، وکیل آقای طاهری روز چهارشنبه ۲۸ مهرماه در صفحه فیسبوک خود با اشاره به بی اطلاعی از وضعیت موکلش نوشته بود: «طبق روال همیشگی همسرشان برای ملاقات مراجعه کرده ولی امکان ملاقات حاصل نشده و از آخرین وضعیت ایشان هیچ اطلاع موثقی در دست نیست.» این وکیل همچنین تاکید کرده که پس از صدور منع تعقیب در اتهامات «ساب النبی، ارتداد، اجتماع و تبانی» و همچنین «منتفی شدن اتهام افساد فی‌الارض»، دیگر دلیل قانونی برای ادامه بازداشت موکلش وجود ندارد.
خواهر محمدعلی طاهری هم سه روز پس از عدم اجازه ملاقات خانواده آقای طاهری با او، در تاریخ ۳۰ مهرماه سال جاری گفت محمود علیزاده طباطبایی، وکیل برادرش به آنها گفته است «آقای طاهری سه شنبه ۲۷ مهرماه به دنبال ضعف از اعتصاب غذا به اغما رفته و به بیمارستان بقیه الله منتقل شده است» اما «خانواده او در مراجعه به بیمارستان او را نیافتند و هیچ پاسخی هم از وضعیت او از سوی مسوولان قضایی و مسئولان زندان اوین دریافت نکرده اند.»
محمد علی طاهری، موسس «عرفان حلقه» بیش پنج سال و نیم پیش در تاریخ ۱۴ اردبیهشت ماه ۱۳۹۰ بازداشت شد. او به اتهام توهین به مقدسات، اتهام فعل حرام، و رابطه نامشروع از طریق «تماس با مچ دست زن نامحرم در زمان عمل فرادرمانی» و همچنین به اتهام دخالت در امر پزشکی، تحصیل مال نامشروع و توزیع آثار سمعی– بصری و استفاده غیرمجاز از عناوین علمی پزشکی جمعا به ۵ سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق و ۹۰۰ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شد.
آقای طاهری در تابستان ۱۳۹۳ مجددا به اتهام مفسد فی الارض که قبلا در پرونده اش بررسی شده بود، بازجویی شد. دادگاه او برای این اتهام در اسفند ماه ۱۳۹۳ برگزار شد و در نهایت در خرداد ماه ۱۳۹۴ به این اتهام «از طریق منحرف کردن افراد» به اعدام محکوم شد. وکلای او به این حکم اعتراض کردند و سعید خلیلی، یکی از وکلای آقای طاهری روز ۲۹ آذر ماه ۱۳۹۴ از نقض حکم اعدام موکلش در شعبه ۳۳ دیوان عالی کشور و ارسال آن به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب برای رسیدگی مجدد خبر داد. طبق گفته خواهر محمدعلی طاهری، مدتی بعد هم، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب حکم برائت آقای طاهری از اتهام فساد فی الارض را صادر کرد.
آذر دخت طاهری اشاره کرد که جریمه نقدی ۹۰۰ میلیون تومانی کاملا پرداخت شده و آقای طاهری نیز بیش از دوران پنج ساله حکمش را در زندان گذرانده است. در حال حاضر نیز طبق گفته محمود علیزاده طباطبایی وکیل محمدعلی طاهری «برای دیگر اتهامات آقای طاهری قرار منع تعقیب صادر شده است.»
۱۳۹۵ آبان ۲۶, چهارشنبه
نگرانی مدیران حوزه از گسترش ترجمه انجیل در پنج قاره
در ایران ،استقبال گسترده مردم از کتابهای با مضمون مسیحی واکنش منفی رسانه های وابسته به حکومت در ایران را به همراه دارد. همزمان با انتشار نسخه الکترونیک این کتاب در فضای مجازی، رادیکالیست‌های اسلامیِ حوزه فرهنگ موجی از مخالفتها با این کتاب را به راه انداختند و در فضای اینترنتی شروع به تحریف و وارونه جلوه دادن مفاهیم کتاب و آثار مشابه کردند. حساسیت جمهوری اسلامی نسبت به انتشار کتابهایی با موضوع مسیحیت پدیده تازه ای نیست. چنانکه پیش از این هم شاهد برخورد با سازمانها و انتشاراتی بودیم که اقدام به کتابهایی با محتوای اندیشه‌های مسیحی کرده بودند. شایان ذکر است چاپ کتاب مقدس مسیحیان به زبان فارسی ممنوع است و بسیاری از نسخه‌های کتاب مقدس مصادره شده از نوکیشان مسیحی در کنار مواد مخدر و بطری‌های مشروب الکلی به آتش کشیده می‌شود یا به عنوان مثال داشتن و حمل بیش از یک کتاب انجیل جرم است و افراد مذکور به جرم تبلیغ دین مسیحیت بازداشت میشوند.
مدیر حوزه‌های علمیه خواهان تمرکز بیشتر در تبلیغ اسلام به کمک ترجمه های گوناگون از قرآن شده تا بلکه اسلام را به گونه ای دیگر به جهانیان معرفی نمایند.
در ماه‌های گذشته بار دیگر بحث کلیساهای خانگی و لزوم برخورد با آن برای مقابله با گرایش جامعه ایرانی به مسیحیت تبشیری یا بشارتی بالاگرفت.
پس از آنکه «روبین کاراپطیان»، رئیس شورای خلیفه گری ارامنه تهران و شمال به شدت به «مسیحیت تبشیری» حمله کرد و گسترش سریع کلیساهای خانگی را یک معضل سیاسی و ابزار عوامل خارجی دانست، این بار نوبت امام جمعه قم و مدیر حوزه‌های علمیه بود که علیه کلیساهای خانگی شمشیر از رو بندد.
شیخ علیرضا اعرافی در نشستی که مدیران مدارس علمیه قم و اصفهان در آن حضور داشتند از «مسیحیت» به عنوان رقیب اسلام و حوزه‌های علمیه نام برد و تاکید کرد که مسیحیان بیش از هزار مرکز دانشگاهی در دنیا دارند و روزانه هزاران مقاله و نشریه عرضه می‌کنند و صدها شبکه رادیویی و ماهواره‌ای دارند.
مدیر حوزه های علمیه فقط به رسانه‌ها و دانشگاه‌های مسیحی اکتفاء نکرد و هشدار داد در ایران کلیساهای خانگی در تهران و کرج کم نیست و در کشورهای گوناگون از جمله اندونزی، افغانستان هم فعالیت دارند.
گرچه طبق اصل ۲۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران «تفتیش عقاید ممنوع است و هیچکس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد» اما از سال ۸۹ با روی کار آمدن دولت دوم محمود احمدی‌نژاد فشار بر نوکیشان مسیحی افزایش یافت.
اما افزایش فشار بر اقلیتهای دینی به خصوص مسیحیان و بهائیان پس از نطق شدید‌الحن سیدعلی خامنه‌ای در ۲۷ مهر ۱۳۸۹ به اوج خود رسید. آن زمان که ایران همچنان درگیر بحران‌های انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ بود خامنه‌ای در قم ضمن اعلام آن که «فتنه سال ۸۸ کشور را در برابر میکروبهای سیاسی و اجتماعی واکسینه کرد»، گفت «دشمنان اسلام» قصد دارند که دین را در جامعه ایران تضعیف کنند و برای این کار، از جمله به «اشاعه بی بند و باری و اباحی گری، ترویج عرفان های کاذب، ترویج بهائیت و گسترش کلیساهای خانگی» می پردازند.
چند ماه بعد از او محمد تقی مصباح یزدی، از «ترویج مسیحیت» در برخی استانها انتقاد کرد و گفت: «در راستای مبارزه با مسیحیتی که در بعضی استانها رواج پیدا میکند کارهایی انجام گرفته و هزینه‌هایی هم صرف شده است اما بازدهی ندارد به این دلیل که برنامه و نظارتی نیست.»
آیت الله وحید خراسانی، از مراجع بلندپایه شیعه نیز با هشدار دادن در مورد افزایش گرایش جوانان به مسیحیت آن را ناشی از سوء مدیریت حکومت دانسته بود.
این مرجع تقلید گفت: «مردم دارند مسیحی می شوند اینها دنبال ریاست خودشان هستند…یکی نیست به این دستگاه بگوید این همه تبلیغات مسیحیت ضال و مضل حتی در قم به چه معناست؟….اینها را دارند به خورد این امت می دهند و درقبال اسلام، این دستگاه با این بساط اگر یک جایی یک کلمه بویی برای تزلزل مقام من باشد همه آنجا حاضر می شوند، اما دین و ایمان از مغز این جوان ها برده می شود همه در خفقان و خوابیده اند».
او افزود: «دنبال مقام و مالند دم از اسلام می زنند، بساط تبلیغ مسیحیت باید از این مملکت برچیده شود والا آبرو برای … نخواهم گذاشت.
حالا بعد پنج سال با وجود وعده‌هایی که حسن روحانی برای توجه به حقوق اقلیتهای دینی و قومی داد بار دیگر وضعیت به روال گذشته بازگشته موج تازهای از تبلیغ علیه کلیساهای خانگی و مسیحیت به راه افتاده است.
در ماه‌های گذشته بار دیگر بحث کلیساهای خانگی و لزوم برخورد با آن برای مقابله با گرایش جامعه ایرانی به مسیحیت تبشیری یا بشارتی بالاگرفت.
پس از آنکه «روبین کاراپطیان»، رئیس شورای خلیفه گری ارامنه تهران و شمال به شدت به «مسیحیت تبشیری» حمله کرد و گسترش سریع کلیساهای خانگی را یک معضل سیاسی و ابزار عوامل خارجی دانست، این بار نوبت امام جمعه قم و مدیر حوزه‌های علمیه بود که علیه کلیساهای خانگی شمشیر از رو بندد.
شیخ علیرضا اعرافی در نشستی که مدیران مدارس علمیه قم و اصفهان در آن حضور داشتند از «مسیحیت» به عنوان رقیب اسلام و حوزه‌های علمیه نام برد و تاکید کرد که مسیحیان بیش از هزار مرکز دانشگاهی در دنیا دارند و روزانه هزاران مقاله و نشریه عرضه می‌کنند و صدها شبکه رادیویی و ماهواره‌ای دارند.
مدیر حوزه های علمیه فقط به رسانه‌ها و دانشگاه‌های مسیحی اکتفاء نکرد و هشدار داد در ایران کلیساهای خانگی در تهران و کرج کم نیست و در کشورهای گوناگون از جمله اندونزی، افغانستان هم فعالیت دارند.
گرچه طبق اصل ۲۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران «تفتیش عقاید ممنوع است و هیچکس را نمی‌توان به صرف داشتن عقیده‌ای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد» اما از سال ۸۹ با روی کار آمدن دولت دوم محمود احمدی‌نژاد فشار بر نوکیشان مسیحی افزایش یافت.
اما افزایش فشار بر اقلیتهای دینی به خصوص مسیحیان و بهائیان پس از نطق شدید‌الحن سیدعلی خامنه‌ای در ۲۷ مهر ۱۳۸۹ به اوج خود رسید. آن زمان که ایران همچنان درگیر بحران‌های انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ بود خامنه‌ای در قم ضمن اعلام آن که «فتنه سال ۸۸ کشور را در برابر میکروبهای سیاسی و اجتماعی واکسینه کرد»، گفت «دشمنان اسلام» قصد دارند که دین را در جامعه ایران تضعیف کنند و برای این کار، از جمله به «اشاعه بی بند و باری و اباحی گری، ترویج عرفان های کاذب، ترویج بهائیت و گسترش کلیساهای خانگی» می پردازند.
چند ماه بعد از او محمد تقی مصباح یزدی، از «ترویج مسیحیت» در برخی استانها انتقاد کرد و گفت: «در راستای مبارزه با مسیحیتی که در بعضی استانها رواج پیدا میکند کارهایی انجام گرفته و هزینه‌هایی هم صرف شده است اما بازدهی ندارد به این دلیل که برنامه و نظارتی نیست.»
آیت الله وحید خراسانی، از مراجع بلندپایه شیعه نیز با هشدار دادن در مورد افزایش گرایش جوانان به مسیحیت آن را ناشی از سوء مدیریت حکومت دانسته بود.
این مرجع تقلید گفت: «مردم دارند مسیحی می شوند اینها دنبال ریاست خودشان هستند…یکی نیست به این دستگاه بگوید این همه تبلیغات مسیحیت ضال و مضل حتی در قم به چه معناست؟….اینها را دارند به خورد این امت می دهند و درقبال اسلام، این دستگاه با این بساط اگر یک جایی یک کلمه بویی برای تزلزل مقام من باشد همه آنجا حاضر می شوند، اما دین و ایمان از مغز این جوان ها برده می شود همه در خفقان و خوابیده اند».
او افزود: «دنبال مقام و مالند دم از اسلام می زنند، بساط تبلیغ مسیحیت باید از این مملکت برچیده شود والا آبرو برای … نخواهم گذاشت.
حالا بعد پنج سال با وجود وعده‌هایی که حسن روحانی برای توجه به حقوق اقلیتهای دینی و قومی داد بار دیگر وضعیت به روال گذشته بازگشته موج تازهای از تبلیغ علیه کلیساهای خانگی و مسیحیت به راه افتاده است.
۱۳۹۵ آبان ۲۵, سه‌شنبه
چاپلوسی اسقف و زیر پا گذاشتن اخلاق بخاطر منافع
این مقام ارمنی در سخنان خود در وصف کرامات علی‌خامنه‌ای گفته دیدگاه‌های او عالمانه است و احترام ویژه‌ای برای مسیحیان قائل است. در اظهاراتی سوال برانگیز مدعی شده در ایران مسلمان و مسیحیان از حقوق شهروندی برابر برخوردار هستند!
اسقف سیبوه سرکیسیان خلیفه ارامنه تهران در گفتگو با یک نشریه سوری، جمهوری اسلامی را به عنوان نمونه زیبای مساوات و آزادی ادیان معرفی کرده است. اسقف اعظم “سیبوه سرکیسیان” خلیفه ارامنه تهران که روابط نزدیکی با حکومت ایران دارد روز جمعه ۲۳ مهرماه در گفتگویی اختصاصی با هفته نامه «گاندزاسار» ارامنه حلب، مدعی گردید جمهوری اسلامی نمونه زیبایی مساوات و آزادی ادیان است.
وی با بیان اینکه جامعه ارمنیان ایران در قرون متمادی نقش به سزایی در رشد و تعالی فرهنگ، و همچنین زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ایران داشته، مدعی شده این روند در دوران کنونی نیز به نوعی استمرار یافته است.
او با اشاره به فعالیت کلیساها در ایران گفته «۱۴ کلیسا در اصفهان، ۱۱ کلیسا در تهران، ۴ کلیسا در تبریز و ۱۰ کلیسا در روستا‌های منطقه فریدن اصفهان و همچنین کلیساهایی در شهرهای اراک، رشت، انزلی، مشهد، خرقان، همدان، اورمیه و قزوین فعال هستند که در آنجا مراسم دعا و زیارت با حضور هزاران زائر برگزار می‌شود.
این مقام بلندپایه ارامنه همچنین به ۱۷ مدرسه و چهار مهدکودک ارمنی در تهران اشاره کرده و گفته مدارس ارمنی اصفهان در مجتمع آموزشی متمرکز شده‌اند و مدارسی نیز در شهرهای تبریز و ارومیه مشغول فعالیت هستند.
اسقف سرکیسیان تاکید کرده «مسیحیان و مسلمانان باید در کنار هم و در جهت برقراری صلح و آرامش و براساس عشق، احترام و تفاهم متقابل به مبارزه بر علیه این جریانات بپردازند و نمونه زیبای چنین همزیستی جمهوری اسلامی ایران است که در آن مسلمانان، مسیحیان، کلیمیان، زرتشتیان، هندوها، بودایی‌ها و صابئین با حقوق مساوی و آزادی‌های دینی در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند».
سرکسیان در تمجید از جمهوری اسلامی فراتر هم رفته و گفته «باید تأکید کنم که براساس اصل سیزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ایرانیان زرتشتی، کلیمی ومسیحی تنها اقلیتهای دینی شناخته میشوند که در حدود قانون درانجام مراسم دینی خود آزادند و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی برطبق آیین خود عمل می‌کنند.
در پایان هم عنوان کرده «بیتردید جمهوری اسلامی ایران یک کشور نمونه محسوب می‌شود که در آن مردم صرفنظر از قوم و نژاد خود از حقوق برابر برخوردار بوده و رنگ پوست، نژاد و زبان موجب برتری هیچ گروهی نمیباشد.
در نگاه اول آنچه اسقف سرکیسیان خلیفه ارامنه تهران در مورد تعدد کلیساهای ارامنه تهران و شهرستان‌ها می‌گوید از نگاه آماری صحیح است. اما آیا تعداد بناهای ساختمانی می‌تواند ملاکی برای آزادی ادیان در کشور باشد؟ آیا جامعه ارامنه ایران از وضعیت اجتماعی خود راضی هستند؟ بر هیچ کس پوشیده نیست، که نادیده گرفتن حقوق اقلیتهای دینی در جمهوری اسلامی صدمات زیادی به جوامع آنها زده است. امروز بسیاری از جوانان جامعه ارمنی ایران به دلیل نقض حقوق انسانی از داشتن بسیاری از مشاغل محروم هستند، آنها هرگز نمی‌توانند به استخدام بسیاری از نهادها درآیند. تعداد ارتشی‌ها و ارامنه شاغل در نیروی انتظامی چقدر است؟ چرا یک جوان ارمنی به صورت اجباری باید خدمت سربازی را بگذراند، اما نمی‌تواند به استخدام نیروهای نظامی درآید؟ چرا ورود به بسیاری از مشاغل دولتی برای این جامعه ممنوع است؟ از ابتدای انقلاب تا امروز چند وزیر ارمنی در جمهوری اسلامی فرصت خدمت به کشور داشتند؟
چه میزان از جوانان اقلیتهای ارمنی تحصیل‌کرده در کشور ماندند؟ سیل مهاجرت خانواده های ارامنه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ۵۷ به گفته خود نمایندگان ارامنه در مجلس به چه دلیل بوده است؟
به نسبت جمعیت ارامنه چه تعداد آنها در فعالیت‌های کلیساهای حکومتی مشارکت دارند؟ درحالیکه جمهوری اسلامی همواره به این موضع می‌بالد که برای اقلیتهای دینی کرسی جداگانه در مجلس دارد، چرا نباید پرسید اگر اقلیت‌ها با محدودیت روبه رو نبودند چرا به ارامنه تحصیل‌کرده و با استعداد اجازه داده نمی‌شود تعداد بیشتری کاندیدا شوند و مانند دیگر نمایندگان مجلس بتوانند از بین مسلمانان و دیگر شهروندان هم رای جمع کنند؟
اسقف ارامنه چرا اشاره نکرده که ده‌ها نامه در طول سال جهت دریافت وام‌های صدهزار تومانی و دویست‌هزار تومانی از اقلیت ارمنی جامع دریافت میکند! بسیاری از آنها به نان شب محتاج هستند. در منطقه مجیدیه تهران خانواده‌های عائله‌مندی هستند که بیکاری در بین جوانان آنها بیداد میکند.
اسقف اعظم به علت رابطه نزدیکی که با حکومت دارد، از منافع خوبی بهره‌مند است، اما مگر چند درصد جوانان ارمنی ایران را توانسته جذب خود کند؟
همزمان با دور شدن جامعه ارمنی ایران از هر نوع دین حکومتی، به راحتی می‌توان مشاهده کرد بخش اعظم جامه مسیحیان ارمنی ایران دور خلفیه‌گیری را خط قرمز کشیده‌اند.
امروز چهره‌های محبوب و غیرحکومتی ارامنه همچون ادموند بزیک، فوتبالیست سابق باشگاه پرسپولیس و آندرانیک تیموریان، کاپیتان تیم ملی به مراتب بیشتر از اسقف اعظم محبوبیت دارند. حضور مارکار آقاجانیان به عنوان مربی تیم ملی‌ایران در کنار کارلوس‌کیروش و همینطور کاپیتانی تیموریان محقق نشد مگر با استعداد بی مانند تیموریان و تلاش‌های کیروش مسیحی وگرنه هرگز چنین موقعیتی در اختیار مسیحیان ارمنی قرارداده نمی‌شد.
فساد مالی در شورای خلیفه‌گری ارامنه تهران و اصفهان دارد. بودجه‌های دولتی که باید صرف مرمت و نگهداری کلیساها شوند، اما به جیب اسقف‌های حکومتی می‌رود.
نمی‌توان از رقابت مقامات بلند پایه ارمنیان تهران چشم‌پوشی کرد در حالیکه وابستگی مستقیم آنها به شورای بیروت لبنان در مسائل مالی و سیاست سکوت دربرابر عملکرد جمهوری اسلامی نیز صرف نظر نمود.
لابی‌های جواد لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی بارها تلاش کرده از طریق کلیساهای ارمنی گزارش‌های غلط در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران مخابره کند.
اسفندماه سال گذشته احمد شهید گزارشگر سابق سازمان ملل در مورد حقوق بشر ایران بارها در حاشیه کنفرانس ژنو اشاره کرد که وضعیت ایران در مورد حقوق اقلیت‌ها به مراتب بحرانی‌تر از آنچه در گزارش‌هایش ثبت میکند، می‌باشد و چون فشار لابی‌ها و ارفاق جهت کمک به تهران باعث می‌شود در بعضی بندها مماشات شود.
وی با بیان اینکه جامعه ارمنیان ایران در قرون متمادی نقش به سزایی در رشد و تعالی فرهنگ، و همچنین زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ایران داشته، مدعی شده این روند در دوران کنونی نیز به نوعی استمرار یافته است.
او با اشاره به فعالیت کلیساها در ایران گفته «۱۴ کلیسا در اصفهان، ۱۱ کلیسا در تهران، ۴ کلیسا در تبریز و ۱۰ کلیسا در روستا‌های منطقه فریدن اصفهان و همچنین کلیساهایی در شهرهای اراک، رشت، انزلی، مشهد، خرقان، همدان، اورمیه و قزوین فعال هستند که در آنجا مراسم دعا و زیارت با حضور هزاران زائر برگزار می‌شود.
این مقام بلندپایه ارامنه همچنین به ۱۷ مدرسه و چهار مهدکودک ارمنی در تهران اشاره کرده و گفته مدارس ارمنی اصفهان در مجتمع آموزشی متمرکز شده‌اند و مدارسی نیز در شهرهای تبریز و ارومیه مشغول فعالیت هستند.
اسقف سرکیسیان تاکید کرده «مسیحیان و مسلمانان باید در کنار هم و در جهت برقراری صلح و آرامش و براساس عشق، احترام و تفاهم متقابل به مبارزه بر علیه این جریانات بپردازند و نمونه زیبای چنین همزیستی جمهوری اسلامی ایران است که در آن مسلمانان، مسیحیان، کلیمیان، زرتشتیان، هندوها، بودایی‌ها و صابئین با حقوق مساوی و آزادی‌های دینی در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند».
سرکسیان در تمجید از جمهوری اسلامی فراتر هم رفته و گفته «باید تأکید کنم که براساس اصل سیزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ایرانیان زرتشتی، کلیمی ومسیحی تنها اقلیتهای دینی شناخته میشوند که در حدود قانون درانجام مراسم دینی خود آزادند و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی برطبق آیین خود عمل می‌کنند.
در پایان هم عنوان کرده «بیتردید جمهوری اسلامی ایران یک کشور نمونه محسوب می‌شود که در آن مردم صرفنظر از قوم و نژاد خود از حقوق برابر برخوردار بوده و رنگ پوست، نژاد و زبان موجب برتری هیچ گروهی نمیباشد.
در نگاه اول آنچه اسقف سرکیسیان خلیفه ارامنه تهران در مورد تعدد کلیساهای ارامنه تهران و شهرستان‌ها می‌گوید از نگاه آماری صحیح است. اما آیا تعداد بناهای ساختمانی می‌تواند ملاکی برای آزادی ادیان در کشور باشد؟ آیا جامعه ارامنه ایران از وضعیت اجتماعی خود راضی هستند؟ بر هیچ کس پوشیده نیست، که نادیده گرفتن حقوق اقلیتهای دینی در جمهوری اسلامی صدمات زیادی به جوامع آنها زده است. امروز بسیاری از جوانان جامعه ارمنی ایران به دلیل نقض حقوق انسانی از داشتن بسیاری از مشاغل محروم هستند، آنها هرگز نمی‌توانند به استخدام بسیاری از نهادها درآیند. تعداد ارتشی‌ها و ارامنه شاغل در نیروی انتظامی چقدر است؟ چرا یک جوان ارمنی به صورت اجباری باید خدمت سربازی را بگذراند، اما نمی‌تواند به استخدام نیروهای نظامی درآید؟ چرا ورود به بسیاری از مشاغل دولتی برای این جامعه ممنوع است؟ از ابتدای انقلاب تا امروز چند وزیر ارمنی در جمهوری اسلامی فرصت خدمت به کشور داشتند؟
چه میزان از جوانان اقلیتهای ارمنی تحصیل‌کرده در کشور ماندند؟ سیل مهاجرت خانواده های ارامنه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ۵۷ به گفته خود نمایندگان ارامنه در مجلس به چه دلیل بوده است؟
به نسبت جمعیت ارامنه چه تعداد آنها در فعالیت‌های کلیساهای حکومتی مشارکت دارند؟ درحالیکه جمهوری اسلامی همواره به این موضع می‌بالد که برای اقلیتهای دینی کرسی جداگانه در مجلس دارد، چرا نباید پرسید اگر اقلیت‌ها با محدودیت روبه رو نبودند چرا به ارامنه تحصیل‌کرده و با استعداد اجازه داده نمی‌شود تعداد بیشتری کاندیدا شوند و مانند دیگر نمایندگان مجلس بتوانند از بین مسلمانان و دیگر شهروندان هم رای جمع کنند؟
اسقف ارامنه چرا اشاره نکرده که ده‌ها نامه در طول سال جهت دریافت وام‌های صدهزار تومانی و دویست‌هزار تومانی از اقلیت ارمنی جامع دریافت میکند! بسیاری از آنها به نان شب محتاج هستند. در منطقه مجیدیه تهران خانواده‌های عائله‌مندی هستند که بیکاری در بین جوانان آنها بیداد میکند.
اسقف اعظم به علت رابطه نزدیکی که با حکومت دارد، از منافع خوبی بهره‌مند است، اما مگر چند درصد جوانان ارمنی ایران را توانسته جذب خود کند؟
همزمان با دور شدن جامعه ارمنی ایران از هر نوع دین حکومتی، به راحتی می‌توان مشاهده کرد بخش اعظم جامه مسیحیان ارمنی ایران دور خلفیه‌گیری را خط قرمز کشیده‌اند.
امروز چهره‌های محبوب و غیرحکومتی ارامنه همچون ادموند بزیک، فوتبالیست سابق باشگاه پرسپولیس و آندرانیک تیموریان، کاپیتان تیم ملی به مراتب بیشتر از اسقف اعظم محبوبیت دارند. حضور مارکار آقاجانیان به عنوان مربی تیم ملی‌ایران در کنار کارلوس‌کیروش و همینطور کاپیتانی تیموریان محقق نشد مگر با استعداد بی مانند تیموریان و تلاش‌های کیروش مسیحی وگرنه هرگز چنین موقعیتی در اختیار مسیحیان ارمنی قرارداده نمی‌شد.
فساد مالی در شورای خلیفه‌گری ارامنه تهران و اصفهان دارد. بودجه‌های دولتی که باید صرف مرمت و نگهداری کلیساها شوند، اما به جیب اسقف‌های حکومتی می‌رود.
نمی‌توان از رقابت مقامات بلند پایه ارمنیان تهران چشم‌پوشی کرد در حالیکه وابستگی مستقیم آنها به شورای بیروت لبنان در مسائل مالی و سیاست سکوت دربرابر عملکرد جمهوری اسلامی نیز صرف نظر نمود.
لابی‌های جواد لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی بارها تلاش کرده از طریق کلیساهای ارمنی گزارش‌های غلط در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران مخابره کند.
اسفندماه سال گذشته احمد شهید گزارشگر سابق سازمان ملل در مورد حقوق بشر ایران بارها در حاشیه کنفرانس ژنو اشاره کرد که وضعیت ایران در مورد حقوق اقلیت‌ها به مراتب بحرانی‌تر از آنچه در گزارش‌هایش ثبت میکند، می‌باشد و چون فشار لابی‌ها و ارفاق جهت کمک به تهران باعث می‌شود در بعضی بندها مماشات شود.
۱۳۹۵ آبان ۲۴, دوشنبه
چالش‌ها و مصائب خانواده‌های نوکیش مسیحی پناهجو در ترکیه
مشکلات که نوکیشان مسیحی در کشور خود ایران دارند،ترس از فعالیت،بازداشت و بازخواست به خاطر باورهای مذهبی؛مورد شکنجه قرار می گیرند. زمانی که بحث کليسای خانگی پيش می آيد تصور می شود که فعاليت ها زيرزمينی بوده اما اين طور نيست، که يک نفر مخفيانه فعاليت می کرده و اکنون دولت متوجه شده وآنها را دستگير کرده است.پرونده هايی که تحت عنوان تبليغ عليه نظام و اقدام عليه امنيت مطرح می شود و به زندان های طویل مدت محکوم میشوند.
پناهجویان نوکیش مسیحی ایرانی ساکن ترکیه با چالش‌های بسیاری برای اثبات تغییر دین و مسیحی شدن خود به نمایندگی سازمان ملل مواجه هستند. ادعای بعضی نوکیشان مسیحی مبنی بر اینکه تغییر دین داده‌اند کار ساده‌ای نیست.
تعداد بسیاری از ایرانیان که شمار آنها را تا چند ده‌هزار نفر نیز برآورد می‌کنند به عنوان پناهنده و پناهجو اکنون در ترکیه به سر می‌برند. هرکدام از این افراد به دلیلی ایران را ترک کرده‌اند و می‌گویند که دیگر قادر به بازگشت به ایران نیستند. بخش قابل توجهی از این افراد، مسیحیان ایرانی هستند که در ترکیه، از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (یو‌ان‌اچ‌سی‌آر) درخواست پناهندگی کرده‌اند.
پناهجویان نوکیش مسیحی ایرانی ساکن ترکیه با چالش‌های بسیاری برای اثبات تغییر دین و مسیحی شدن خود به کمیساریا مواجه هستند. قبول ادعای نوکیشان مسیحی مبنی بر اینکه تغییر دین داده‌اند از نظر آن سازمان کار ساده‌ای نیست. به همین دلیل بسیاری از نوکیشان مسیحی با رد درخواست پناهندگی‌شان از سوی (یو‌ان‌اچ‌سی‌آر) مواجه شده‌اند و یا این که مدت زیادی بدون جواب و بلاتکلیف در ترکیه به سر می‌برند.
تحمل این وضعیت برای افراد مجرد و جوانان نیز مشکل است، چه رسد به اینکه یک خانواده پناهجو شود و دارای فرزند کوچک باشد. مشکل اصلی خانواده‌ها در چنین وضعیتی مسائل مالی و اقتصادی است. مشاغل کم درآمد و پرزحمت که مشمول ایرانی‌های مقیم ترکیه می گردد (به صورت غیر قانونی) معمولن کفاف هزینههای سنگین زندگی در ترکیه را نمی‌دهد، اما مسائل دیگری نیز وجود دارد که گاهی بیش از گرفتاریهای مالی دردسرساز است.
برای بررسی مسائلی که خانواده‌های پناهجوی نوکیش مسیحی در ترکیه با آن روبرو هستند به سراغ یک خانواده ایماندار رفته که اهل یکی از شهرهای بزرگ جنوب ایران هستند و از آبان ماه سال ۱۳۹۲ مجبور به ترک ایران شده‌اند و در ترکیه ساکن هستند. نوکیش مسیحی “جمشید” که در ایران فعال و کارگزار بخش حمل و نقل خصوصی بوده به همراه همسر، یکی از پسران و عروسش در نوامبر ۲۰۱۳ از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل درخواست پناهندگی کردند، اما درخواست آنها با وجود انجام مصاحبه در سال ۲۰۱۵ تا کنون بدون پاسخ مانده است.
تابیدن نور ایمان
با حضور در جمع گرم و صمیمی این خانواده جنوبی ایرانی صحبت خودمان را با پدر خانواده جمشید ۵۷ ساله شروع کردیم و از او پرسیدیم که از چه زمانی ایمان آورده و چرا مسیحیت را برگزیده است؟
او در جواب می‌گوید: «من در سال ۱۳۸۳ خورشیدی یعنی حدود ۱۲ سال پیش در ایران به نجات از طریق عیسی مسیح ایمان آوردم. پیش از آن با آنکه وضع مالی خوبی داشتم، ولی احساس آرامش درونی نداشتم. در یک خانواده مسلمان متولد شده بودم. ولی از اسلام جز بدخلقی و عصبانیت و داشتن رفتار خشن با اطرافیان و خانواده چیز دیگری نیاموختم. یک سری آداب و مراسم مذهبی بود که همه عروسک‌وار به جا می‌آوردیم و هرگز به عمق آن فکر نمی‌کردیم. فقط پیروی کورکورانه بود از پدران و هم رنگ جماعت شدن بود با مردمان. جای چیزی به نام محبت در زندگیم بسیار خالی بود. در سالهای دهه هشتاد خورشیدی با همه‌گیر شدن ماهواره در خانه ایرانی‌ها من و خانواده‌ام نیز بینصیب نماندیم. وقتی همسرم و پسرهایم را می‌دیدم که دل به سخنان شبکه‌های مسیحی ماهواره‌ای می‌سپارند و در درون خود گویا گمشده‌ای را می‌یابند، من هم کنجکاو شدم و کم کم دل سپردم. اول فقط یک احساس خوب سبک شدن درونی و روحی بود. اما این روال زمانی شکل گرویدن به مسیحیت را به خود گرفت که یکی از مبشران با نفوذ کلام و ایماندار مسیحی در سر راهمان قرار گرفت. او که مهدی نام داشت به خانه ما آمد و تا مدتها برای ما خوراک روحانی تامین می‌کرد.
چشم‌های جمشید با به یاد آوردن خاطرات آن روزها به وضوح می‌درخشد، از او پرسیدیم که این ایمان مسیحی چه تغییری در زندگی او به وجود آورد؟
او جواب داد: «این ایمان زندگی من و خانواده‌ام را از نظر روحانی و رفتاری بسیار تغییر داد. در اثر ایمان به نجات از طریق عیسی مسیح بود که من محبت کردن به دیگران را یاد گرفتم. تندخوئی و با زبان تند حرف زدن را کنار گذاشتم و احساس کردم که آرامش درونی بسیار زیادی پیدا کرده ام که با قبل از ایمان آوردنم اصلن قابل مقایسه نبود. تشکیل کلیسای خانگی و رفت و آمد با ایمانداران مسیحی، نه تنها در من بلکه در روحیه همسر و فرزندانم باعث تغییرات بسار مثبتی شد».
از بشارت تا جفا
“افسانه” مادر خانواده و همسر جمشید نیز از روزهای خوب کلیسای خانگی و بشارت و تعلیم یاد میکند. او در جواب سوال که چگونه ایمان خود را با دیگران و خانواده اش در میان گذاشت؟ پاسخ داد: «من ابتدا از طریق شبکه تلویزیونی محبت با مسیحیت آشنا شدم و با بشارت برادر مهدی قلب خود را به خدا سپردم. وقتی به خانواده‌ام یعنی پدر و مادر و خواهران گفتم که مسیحی شده‌ام، آنها به من گفتند؛ مگر از جانت سیر شده‌ای؟ می‌دانی این ادعا چه بلائی بر سرت خودت و زندگیت می‌آورد؟ راستش را بخواهید من درست نمی‌دانستم با بیان ایمان قلبی خودم چه بلائی سر ما خواهد آمد. ما پس از ایمان آوردن در خانه با جمعی از دوستان با رعایت احتیاط کلیسای خانگی داشتیم. مواظب بودیم که مزاحم کسی نشویم. من و فرزندانم در بین خانواده و دوستان خودمان بشارت میدادیم.
کار ما فقط تعلیم گرفتن بود برای محبت کردن به دیگران و تقسیم این فیض الهی که نصیبمان شده با دیگران. دردسر و جفاها همیشه به نوعی پس از ایمان آوردن به قول معروف تنمان را لرزانده است. اما استحکام و آرامش روحی را هرگز از دست نداده‌ایم. جفاها به تدریج تا به آنجا رسید که مجبور به ترک خانه و شهر خود شدیم و به غربت افتادیم. اما اینجا با همه سختی‌ها دلمان به نور عیسی مسیح روشن است و پشت گرم هستیم به فیض خدای زنده.
“مهراد” پسر ۲۹ ساله خانواده و همسرش مروارید که هردو در ایران دانشجو بوده‌اند، از ایمان آوردن خود می‌گویند و از اینکه در حال حاضر با چه وضعیتی در ترکیه روبرو هستند. مهراد در پاسخ این سوال که در ایمان مسیحی چه چیزی برایت از همه جذاب تر است؟ پاسخ داد: «محبت و ایجاد رابطه خوب با انسان‌های دیگر برای من بهترین دست آورد از ایمان مسیحی بود.
از دوران کودکی من نمی توانستم خیلی راحت با دیگران رابطه ایجاد کنم. اما ایمان مسیحی این ارمغان را برایم آورد که بتوانم خواسته‌ها و نیازهای خودم را با دیگران تقسیم کنم و به خواسته‌ها و نیازهای دیگران نیز توجه کنم. در تعلیم بشارت یاد گرفتم که چگونه چراغدانم را که همان شهادت زندگی و نحوه ایمان آوردنم می باشد باید روی میز بگذارم تا همه ببینند».
از مهراد درباره وضعیت زندگی در ترکیه برای یک پناهجوی مسیحی ایرانی سوال شد. او در جواب آهی کشید و گفت: «گاهی اوقات زندگی در این شرایط برای یک خانواده پناهجو بسیار سخت می‌شود. بدترین مشکل ما اینجا بلاتکلیفی است. حدود دو سال طول کشید تا به درخواست پناهندگی ما رسیدگی شود و به مصاحبه دعوت شویم. با آنکه من و خانواده‌ام گمان می‌کردیم که کمیساریای عالی پناهندگان به درخواست ما پاسخ مثبت خواهد داد و همه چیز برای آنها درباره جفائی که بر ما رفته است واضح می‌باشد، در کمال ناباوری تا کنون با وجود انجام مصاحبه جواب نگرفته ایم که این یعنی تا به حال ۳ سال ماندن در این شرایط معلق و پا در هوا».
از مهراد سوال شد؛ غیر از (یو‌ان‌اچ‌سی‌آر) و مسائل مربوط به آن شما با چه چالش‌های دیگری به عنوان پناهجو در ترکیه روبرو هستید؟ او در پاسخ عنوان کرد: «چالش‌ها بسیار است. از اینکه نمی‌توانیم قرارداد قانونی برای کار داشته باشیم و مورد ظلم کارفرماهای ترک هستیم، باید بگویم همچنین مسئله عدم دسترسی به تحصیلات. من و همسرم هر دو در ایران درسمان ناتمام مانده است. اینجا هم حتمن باید در همین شهری که برای ما تعیین شده است زندگی کنیم و نمی‌توانیم برای تحصیلات به شهر دیگری برویم. هزینه تحصیلات نیز بسیار سنگین است که از پسشان بر نمی‌آئیم.
مسئله کلیساهای فارسی زبان هم چالش دیگری است که باید به آن اشاره کنم. در ترکیه افراد و سازمانها بی‌ضابطه و بی‌رویه اقدام به تشکیل کلیسا برای فارسی زبان‌ها کرده‌اند. معلوم نیست که آیا کسانی که به عنوان شبان در برخی از این کلیساها حضور دارند صلاحیت لازم برای این کار را دارند یا نه؟ در برخی موارد این کلیساها ایمانداران را به جای اینکه امیدوار کنند ناامید می‌کنند.
امید به آینده
عروس خانواده، “مروارید” هم که پس از آشنایی با مهراد و از سرگذراندن یک حادثه سخت رانندگی و دیدن معجزه خداوند ایمان مسیحی آورده است، درباره مشکلات درمانی در ترکیه می‌گوید و اینکه هم خودش و هم مهراد نیاز به رسیدگی‌های پیشرفته پزشکی دارند. او می‌گوید که بیمارستان‌های ترکیه اقدامات و رسیدگی‌های اولیه را برای پناهندگان و پناهجویان در زمینه درمان انجام می‌دهند. ولی این مقدار کافی نیست.
از مروارید می‌پرسیم حال که خانواده خود را گذاشته و این همه مشکلات مربوط به دوران پناهجویی را از سر می‌گذراند، آیا از ایمان آوردن به مسیحیت پشیمان نیست؟ او با صلابت پاسخ می‌دهد: «هرگز پشیمان نیستم بلکه فکر می‌کنم که این مشکلات من را برای زندگی آینده‌ام بیمه هم میکند. من با عشق و امید ایمان آوردم و ازدواج کردم. درست سه روز پس از جشن ازدواجمان مهراد مجبور شد از ایران به ترکیه فرار کند. من بسیار نگران بودم. ولی اطمینان داشتم که خداوند با ماست و با ما گام برمی‌دارد. الان هم فکر می‌کنم که این شرایط سخت به تدریج سپری خواهد شد و از پی آن زندگی به روال عادی خود خواهد افتاد و امیدوارم که بتوانیم بفهمیم که نقشه خداوند در زندگی ماچیست تا در همان جهت کوشش کنیم.
تعداد بسیاری از ایرانیان که شمار آنها را تا چند ده‌هزار نفر نیز برآورد می‌کنند به عنوان پناهنده و پناهجو اکنون در ترکیه به سر می‌برند. هرکدام از این افراد به دلیلی ایران را ترک کرده‌اند و می‌گویند که دیگر قادر به بازگشت به ایران نیستند. بخش قابل توجهی از این افراد، مسیحیان ایرانی هستند که در ترکیه، از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (یو‌ان‌اچ‌سی‌آر) درخواست پناهندگی کرده‌اند.
پناهجویان نوکیش مسیحی ایرانی ساکن ترکیه با چالش‌های بسیاری برای اثبات تغییر دین و مسیحی شدن خود به کمیساریا مواجه هستند. قبول ادعای نوکیشان مسیحی مبنی بر اینکه تغییر دین داده‌اند از نظر آن سازمان کار ساده‌ای نیست. به همین دلیل بسیاری از نوکیشان مسیحی با رد درخواست پناهندگی‌شان از سوی (یو‌ان‌اچ‌سی‌آر) مواجه شده‌اند و یا این که مدت زیادی بدون جواب و بلاتکلیف در ترکیه به سر می‌برند.
تحمل این وضعیت برای افراد مجرد و جوانان نیز مشکل است، چه رسد به اینکه یک خانواده پناهجو شود و دارای فرزند کوچک باشد. مشکل اصلی خانواده‌ها در چنین وضعیتی مسائل مالی و اقتصادی است. مشاغل کم درآمد و پرزحمت که مشمول ایرانی‌های مقیم ترکیه می گردد (به صورت غیر قانونی) معمولن کفاف هزینههای سنگین زندگی در ترکیه را نمی‌دهد، اما مسائل دیگری نیز وجود دارد که گاهی بیش از گرفتاریهای مالی دردسرساز است.
برای بررسی مسائلی که خانواده‌های پناهجوی نوکیش مسیحی در ترکیه با آن روبرو هستند به سراغ یک خانواده ایماندار رفته که اهل یکی از شهرهای بزرگ جنوب ایران هستند و از آبان ماه سال ۱۳۹۲ مجبور به ترک ایران شده‌اند و در ترکیه ساکن هستند. نوکیش مسیحی “جمشید” که در ایران فعال و کارگزار بخش حمل و نقل خصوصی بوده به همراه همسر، یکی از پسران و عروسش در نوامبر ۲۰۱۳ از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل درخواست پناهندگی کردند، اما درخواست آنها با وجود انجام مصاحبه در سال ۲۰۱۵ تا کنون بدون پاسخ مانده است.
تابیدن نور ایمان
با حضور در جمع گرم و صمیمی این خانواده جنوبی ایرانی صحبت خودمان را با پدر خانواده جمشید ۵۷ ساله شروع کردیم و از او پرسیدیم که از چه زمانی ایمان آورده و چرا مسیحیت را برگزیده است؟
او در جواب می‌گوید: «من در سال ۱۳۸۳ خورشیدی یعنی حدود ۱۲ سال پیش در ایران به نجات از طریق عیسی مسیح ایمان آوردم. پیش از آن با آنکه وضع مالی خوبی داشتم، ولی احساس آرامش درونی نداشتم. در یک خانواده مسلمان متولد شده بودم. ولی از اسلام جز بدخلقی و عصبانیت و داشتن رفتار خشن با اطرافیان و خانواده چیز دیگری نیاموختم. یک سری آداب و مراسم مذهبی بود که همه عروسک‌وار به جا می‌آوردیم و هرگز به عمق آن فکر نمی‌کردیم. فقط پیروی کورکورانه بود از پدران و هم رنگ جماعت شدن بود با مردمان. جای چیزی به نام محبت در زندگیم بسیار خالی بود. در سالهای دهه هشتاد خورشیدی با همه‌گیر شدن ماهواره در خانه ایرانی‌ها من و خانواده‌ام نیز بینصیب نماندیم. وقتی همسرم و پسرهایم را می‌دیدم که دل به سخنان شبکه‌های مسیحی ماهواره‌ای می‌سپارند و در درون خود گویا گمشده‌ای را می‌یابند، من هم کنجکاو شدم و کم کم دل سپردم. اول فقط یک احساس خوب سبک شدن درونی و روحی بود. اما این روال زمانی شکل گرویدن به مسیحیت را به خود گرفت که یکی از مبشران با نفوذ کلام و ایماندار مسیحی در سر راهمان قرار گرفت. او که مهدی نام داشت به خانه ما آمد و تا مدتها برای ما خوراک روحانی تامین می‌کرد.
چشم‌های جمشید با به یاد آوردن خاطرات آن روزها به وضوح می‌درخشد، از او پرسیدیم که این ایمان مسیحی چه تغییری در زندگی او به وجود آورد؟
او جواب داد: «این ایمان زندگی من و خانواده‌ام را از نظر روحانی و رفتاری بسیار تغییر داد. در اثر ایمان به نجات از طریق عیسی مسیح بود که من محبت کردن به دیگران را یاد گرفتم. تندخوئی و با زبان تند حرف زدن را کنار گذاشتم و احساس کردم که آرامش درونی بسیار زیادی پیدا کرده ام که با قبل از ایمان آوردنم اصلن قابل مقایسه نبود. تشکیل کلیسای خانگی و رفت و آمد با ایمانداران مسیحی، نه تنها در من بلکه در روحیه همسر و فرزندانم باعث تغییرات بسار مثبتی شد».
از بشارت تا جفا
“افسانه” مادر خانواده و همسر جمشید نیز از روزهای خوب کلیسای خانگی و بشارت و تعلیم یاد میکند. او در جواب سوال که چگونه ایمان خود را با دیگران و خانواده اش در میان گذاشت؟ پاسخ داد: «من ابتدا از طریق شبکه تلویزیونی محبت با مسیحیت آشنا شدم و با بشارت برادر مهدی قلب خود را به خدا سپردم. وقتی به خانواده‌ام یعنی پدر و مادر و خواهران گفتم که مسیحی شده‌ام، آنها به من گفتند؛ مگر از جانت سیر شده‌ای؟ می‌دانی این ادعا چه بلائی بر سرت خودت و زندگیت می‌آورد؟ راستش را بخواهید من درست نمی‌دانستم با بیان ایمان قلبی خودم چه بلائی سر ما خواهد آمد. ما پس از ایمان آوردن در خانه با جمعی از دوستان با رعایت احتیاط کلیسای خانگی داشتیم. مواظب بودیم که مزاحم کسی نشویم. من و فرزندانم در بین خانواده و دوستان خودمان بشارت میدادیم.
کار ما فقط تعلیم گرفتن بود برای محبت کردن به دیگران و تقسیم این فیض الهی که نصیبمان شده با دیگران. دردسر و جفاها همیشه به نوعی پس از ایمان آوردن به قول معروف تنمان را لرزانده است. اما استحکام و آرامش روحی را هرگز از دست نداده‌ایم. جفاها به تدریج تا به آنجا رسید که مجبور به ترک خانه و شهر خود شدیم و به غربت افتادیم. اما اینجا با همه سختی‌ها دلمان به نور عیسی مسیح روشن است و پشت گرم هستیم به فیض خدای زنده.
“مهراد” پسر ۲۹ ساله خانواده و همسرش مروارید که هردو در ایران دانشجو بوده‌اند، از ایمان آوردن خود می‌گویند و از اینکه در حال حاضر با چه وضعیتی در ترکیه روبرو هستند. مهراد در پاسخ این سوال که در ایمان مسیحی چه چیزی برایت از همه جذاب تر است؟ پاسخ داد: «محبت و ایجاد رابطه خوب با انسان‌های دیگر برای من بهترین دست آورد از ایمان مسیحی بود.
از دوران کودکی من نمی توانستم خیلی راحت با دیگران رابطه ایجاد کنم. اما ایمان مسیحی این ارمغان را برایم آورد که بتوانم خواسته‌ها و نیازهای خودم را با دیگران تقسیم کنم و به خواسته‌ها و نیازهای دیگران نیز توجه کنم. در تعلیم بشارت یاد گرفتم که چگونه چراغدانم را که همان شهادت زندگی و نحوه ایمان آوردنم می باشد باید روی میز بگذارم تا همه ببینند».
از مهراد درباره وضعیت زندگی در ترکیه برای یک پناهجوی مسیحی ایرانی سوال شد. او در جواب آهی کشید و گفت: «گاهی اوقات زندگی در این شرایط برای یک خانواده پناهجو بسیار سخت می‌شود. بدترین مشکل ما اینجا بلاتکلیفی است. حدود دو سال طول کشید تا به درخواست پناهندگی ما رسیدگی شود و به مصاحبه دعوت شویم. با آنکه من و خانواده‌ام گمان می‌کردیم که کمیساریای عالی پناهندگان به درخواست ما پاسخ مثبت خواهد داد و همه چیز برای آنها درباره جفائی که بر ما رفته است واضح می‌باشد، در کمال ناباوری تا کنون با وجود انجام مصاحبه جواب نگرفته ایم که این یعنی تا به حال ۳ سال ماندن در این شرایط معلق و پا در هوا».
از مهراد سوال شد؛ غیر از (یو‌ان‌اچ‌سی‌آر) و مسائل مربوط به آن شما با چه چالش‌های دیگری به عنوان پناهجو در ترکیه روبرو هستید؟ او در پاسخ عنوان کرد: «چالش‌ها بسیار است. از اینکه نمی‌توانیم قرارداد قانونی برای کار داشته باشیم و مورد ظلم کارفرماهای ترک هستیم، باید بگویم همچنین مسئله عدم دسترسی به تحصیلات. من و همسرم هر دو در ایران درسمان ناتمام مانده است. اینجا هم حتمن باید در همین شهری که برای ما تعیین شده است زندگی کنیم و نمی‌توانیم برای تحصیلات به شهر دیگری برویم. هزینه تحصیلات نیز بسیار سنگین است که از پسشان بر نمی‌آئیم.
مسئله کلیساهای فارسی زبان هم چالش دیگری است که باید به آن اشاره کنم. در ترکیه افراد و سازمانها بی‌ضابطه و بی‌رویه اقدام به تشکیل کلیسا برای فارسی زبان‌ها کرده‌اند. معلوم نیست که آیا کسانی که به عنوان شبان در برخی از این کلیساها حضور دارند صلاحیت لازم برای این کار را دارند یا نه؟ در برخی موارد این کلیساها ایمانداران را به جای اینکه امیدوار کنند ناامید می‌کنند.
امید به آینده
عروس خانواده، “مروارید” هم که پس از آشنایی با مهراد و از سرگذراندن یک حادثه سخت رانندگی و دیدن معجزه خداوند ایمان مسیحی آورده است، درباره مشکلات درمانی در ترکیه می‌گوید و اینکه هم خودش و هم مهراد نیاز به رسیدگی‌های پیشرفته پزشکی دارند. او می‌گوید که بیمارستان‌های ترکیه اقدامات و رسیدگی‌های اولیه را برای پناهندگان و پناهجویان در زمینه درمان انجام می‌دهند. ولی این مقدار کافی نیست.
از مروارید می‌پرسیم حال که خانواده خود را گذاشته و این همه مشکلات مربوط به دوران پناهجویی را از سر می‌گذراند، آیا از ایمان آوردن به مسیحیت پشیمان نیست؟ او با صلابت پاسخ می‌دهد: «هرگز پشیمان نیستم بلکه فکر می‌کنم که این مشکلات من را برای زندگی آینده‌ام بیمه هم میکند. من با عشق و امید ایمان آوردم و ازدواج کردم. درست سه روز پس از جشن ازدواجمان مهراد مجبور شد از ایران به ترکیه فرار کند. من بسیار نگران بودم. ولی اطمینان داشتم که خداوند با ماست و با ما گام برمی‌دارد. الان هم فکر می‌کنم که این شرایط سخت به تدریج سپری خواهد شد و از پی آن زندگی به روال عادی خود خواهد افتاد و امیدوارم که بتوانیم بفهمیم که نقشه خداوند در زندگی ماچیست تا در همان جهت کوشش کنیم.
۱۳۹۵ آبان ۲۰, پنجشنبه
وحشت زدگی و گذرهراسی پناهجویان مسیحی ایرانی در آلمان
رفتار ناپسند و افراط گرایانه شماری از پناهجویان مسلمانِ افغان، نگاهی منفی نسبت به سایر پناهجویان بیگناه افغان که از کشور جنگزده افغانستان گریخته اند را برانگیخته است.
از میان افرادی که به مسحیت رو آورده‌اند، شمار زیادی ایرانی بوده‌اند. افزون بر این، به گفته «انیته کورشوس» از مقامات ارشد کلیسای ایالتی نویستفالین» در میان افرادی که در کلیساهای آلمان غسل تعمید انجام داده و عضویت کلیسا را پذیرفته‌اند، تعداد زیادی از نوکیشان مسیحی ایرانی بودند که در ایران موفق به غسل تعمید نشده‌اند. روایات مختلفی در مورد دلایل گرایش شیعیان ایران به مسیحیت نقل می‌شود. روزنامه بریتانیایی «دیلی میل» گزارش داد که بیش از صدها ایرانی پناهجو در بریتانیا تغییر دین می‌دهند تا از اخراج شدن‌شان جلوگیری شود.
«پیت ویلکاکس» کشیش انگلیسی کلیسای جامع لیورپول می‌گوید که این عده از افراد باور دارند که این موضوع سبب می شود تا از اخراج شدن و نپذیرفتن درخواست پناهندگی شان در اداره امور پناهجویان جلوگیری می‌شود. مقامات دولتی آلمانی به بهانه همزیستی ادیان و رواداری مذهبی از پیگیری جدی این مشکل طفره می روند، غافل از اینکه کشمکش های مذهبی میان مسلمانان موجب پدید آمدن بحران کنونی پناهجویان است.
به نقل از خبرگزاری انگلیسی زبان صدای شهدای مسیحی ( voice of martyrs )، عده ای از پناهجویان مسیحی ایرانی ساکن شهر روتنبرگ، با ارسال درخواستی به نهادها و سازمانهای مردم نهاد و مردم آلمان خواستار رسیدگی به وضعیت اسفناک خویش در برابر تهدیدات پناهجویان مسلمان شدند.
در این درخواست به ویژه نسبت به ناشکیبایی پناهجویان مسلمان افغان هشدار داده شده است. پناهجویان مسلمان افغان با حضور چند ده برابری مشکلات بیشماری را برای پناهجویان مسیحی رقم زده اند.
در این درخواست ضمن اشاره به تحریک سایر پناهجویان مسلمان بر علیه پناهجویان مسیحی نسبت به پیامدهای این رفتار خطر آفرین پناهجویان مسلمانِ افغان هشدار داده شده است.
رفتار ناپسند و افراط گرایانه شماری از پناهجویان مسلمان افغان، نگاهی منفی نسبت به سایر پناهجویان بیگناه افغان که از کشور جنگزده افغانستان گریخته اند را برانگیخته است.
گفتنی است دولت آلمان سرگرم فراهم ساختن مقدمات اخراج گسترده پناهجویان افغان به افغانستان است. مجله آلمانی «بیلد» نوشت که برلین می خواهد حدود ۴٠ هزار تن از مهاجران و پناهجویان افغان، از جمله آوارگانی را که مایل به بازگشت داوطلبانه به کشورشان هستند، یا افرادی که درخواست پناهندگی آنان سه بار رد شده است را اخراج کند.
«پیت ویلکاکس» کشیش انگلیسی کلیسای جامع لیورپول می‌گوید که این عده از افراد باور دارند که این موضوع سبب می شود تا از اخراج شدن و نپذیرفتن درخواست پناهندگی شان در اداره امور پناهجویان جلوگیری می‌شود. مقامات دولتی آلمانی به بهانه همزیستی ادیان و رواداری مذهبی از پیگیری جدی این مشکل طفره می روند، غافل از اینکه کشمکش های مذهبی میان مسلمانان موجب پدید آمدن بحران کنونی پناهجویان است.
به نقل از خبرگزاری انگلیسی زبان صدای شهدای مسیحی ( voice of martyrs )، عده ای از پناهجویان مسیحی ایرانی ساکن شهر روتنبرگ، با ارسال درخواستی به نهادها و سازمانهای مردم نهاد و مردم آلمان خواستار رسیدگی به وضعیت اسفناک خویش در برابر تهدیدات پناهجویان مسلمان شدند.
در این درخواست به ویژه نسبت به ناشکیبایی پناهجویان مسلمان افغان هشدار داده شده است. پناهجویان مسلمان افغان با حضور چند ده برابری مشکلات بیشماری را برای پناهجویان مسیحی رقم زده اند.
در این درخواست ضمن اشاره به تحریک سایر پناهجویان مسلمان بر علیه پناهجویان مسیحی نسبت به پیامدهای این رفتار خطر آفرین پناهجویان مسلمانِ افغان هشدار داده شده است.
رفتار ناپسند و افراط گرایانه شماری از پناهجویان مسلمان افغان، نگاهی منفی نسبت به سایر پناهجویان بیگناه افغان که از کشور جنگزده افغانستان گریخته اند را برانگیخته است.
گفتنی است دولت آلمان سرگرم فراهم ساختن مقدمات اخراج گسترده پناهجویان افغان به افغانستان است. مجله آلمانی «بیلد» نوشت که برلین می خواهد حدود ۴٠ هزار تن از مهاجران و پناهجویان افغان، از جمله آوارگانی را که مایل به بازگشت داوطلبانه به کشورشان هستند، یا افرادی که درخواست پناهندگی آنان سه بار رد شده است را اخراج کند.
مسیحیت‌ستیزی در جمهوری اسلامی علل سیاسی و مالی دارد
کشیش منصور برجی سخنگوی کمیته ماده 18 وابسته به شورای کلیساهای ایرانی همگام در لندن در گفتگو با کیهان لندن به بررسی دلایل افزایش مسیحیت‌ستیزی در ایران پرداخت.
وضعیت مسیحیان ایران حتی بعد از انتخاب روحانی به ریاست جمهوری تغییری نکرده است.
افزایش فشارهای نهادهای امنیتی به خصوص بر پیروان آیین بهایی و نوکیشان مسیحی بیش از گذشته شده است.
در همین ارتباط «کشیش منصور برجی»، سخنگوی کمیته ماده ۱۸ وابسته به شورای کلیساهای ایرانی همگام در لندن به بررسی وضعیت نوکیشان مسیحی در دولت روحانی و فشار بر مسیحیان و کلیساهای فارسی زبان پرداخته است.
او با اشاره به تدوین منشور حقوق شهروندی از سوی دولت روحانی گفت: « پیش‌نویس منشور گامی مثبت، اما فاقد عزمی راسخ برای بهبود وضعیت موجود بود، حالا با گذشت زمان به نظر می‌رسد که هدف اصلی منشور فرونشاندن صدای معترضانی است که مسیر مذاکرات را با مطالبهٔ حقوق شهروندی ناهموار می‌کردند این منشور از همان ابتدا هم خیلی دلگرم کننده نبود و بیشتر به یک تعارف مودبانه می‌ماند تا منشور حقوق! زیرا این دو خط هیچ یک از حقوق بنیادی چون آزادی انتخاب دین، آزادی ابراز عقیده به صورت فردی یا جمعی، خصوصی یا عمومی، و حق والدین در آموزش دینی کودکان را مورد تاکید قرار نمی‌دهد
به اعتقاد برجی یکی از علل سرکوب نوکیشان مسیحی در ایران نگرانی حکومت از رشد اقبال عمومی به مسیحیت و گسترش کلیساهای خانگی در شهرها و روستاهایی با بافت سنتی است. به گفته او در تحلیل آیت‌الله خامنه‌ای و همفکران ایشان، دلیل رویگردان شدن مردم از باروهای سنتی و قرائت حکومتی از دین، توطئه دشمنان خارجی است. آنان نمی‌توانند یا نمی‌خواهند باور کنند که این پدیده ممکن است ارتباطی هم با فساد فراگیر در نظام مالی و اقتصادی، اختلاس‌های میلیاردی، فقر و شکاف طبقاتی، ناعدالتی و برخورد دوگانه نظام قضایی با خودی‌ها و غیرخودی‌ها، وعده‌های عملی نشده و مهمتر از همه واقعیت‌هایی اجتناب‌ناپذیر دینداری در عصر مدرن داشته باشد.
افزایش فشارهای نهادهای امنیتی به خصوص بر پیروان آیین بهایی و نوکیشان مسیحی بیش از گذشته شده است.
در همین ارتباط «کشیش منصور برجی»، سخنگوی کمیته ماده ۱۸ وابسته به شورای کلیساهای ایرانی همگام در لندن به بررسی وضعیت نوکیشان مسیحی در دولت روحانی و فشار بر مسیحیان و کلیساهای فارسی زبان پرداخته است.
او با اشاره به تدوین منشور حقوق شهروندی از سوی دولت روحانی گفت: « پیش‌نویس منشور گامی مثبت، اما فاقد عزمی راسخ برای بهبود وضعیت موجود بود، حالا با گذشت زمان به نظر می‌رسد که هدف اصلی منشور فرونشاندن صدای معترضانی است که مسیر مذاکرات را با مطالبهٔ حقوق شهروندی ناهموار می‌کردند این منشور از همان ابتدا هم خیلی دلگرم کننده نبود و بیشتر به یک تعارف مودبانه می‌ماند تا منشور حقوق! زیرا این دو خط هیچ یک از حقوق بنیادی چون آزادی انتخاب دین، آزادی ابراز عقیده به صورت فردی یا جمعی، خصوصی یا عمومی، و حق والدین در آموزش دینی کودکان را مورد تاکید قرار نمی‌دهد
به اعتقاد برجی یکی از علل سرکوب نوکیشان مسیحی در ایران نگرانی حکومت از رشد اقبال عمومی به مسیحیت و گسترش کلیساهای خانگی در شهرها و روستاهایی با بافت سنتی است. به گفته او در تحلیل آیت‌الله خامنه‌ای و همفکران ایشان، دلیل رویگردان شدن مردم از باروهای سنتی و قرائت حکومتی از دین، توطئه دشمنان خارجی است. آنان نمی‌توانند یا نمی‌خواهند باور کنند که این پدیده ممکن است ارتباطی هم با فساد فراگیر در نظام مالی و اقتصادی، اختلاس‌های میلیاردی، فقر و شکاف طبقاتی، ناعدالتی و برخورد دوگانه نظام قضایی با خودی‌ها و غیرخودی‌ها، وعده‌های عملی نشده و مهمتر از همه واقعیت‌هایی اجتناب‌ناپذیر دینداری در عصر مدرن داشته باشد.
۱۳۹۵ آبان ۱۳, پنجشنبه
انتشار کتابی با عنوان «خشونت در پناه مسیحیت» در ایران
همزمان با کشته و زخمی شدن بیش از یک میلیون مسلمان در طی سالهای گذشته زیر سایه جنگهای درون مذهبی بین مسلمانان، اینک کتابی ضد مسیحیت با عنوان «خشونت در پناه مسیحیت» در ایران منتشر شد.
به گزارش «محبت‌نیوز» درحالیکه خشونت، ترور و جنایت زیر سایه اسلام افراطی از سوریه و عراق تا شمال آفریقا را فراگرفته و جنگ شیعه و سنی شعار صلح و وحدت را به یک رویا مبدل کرده و آخرین راه برای جنگ‌زدگان مسلمان پناه آوردن به سرزمین‌های غربی است مرکز پژوهش‌های جوان پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در ایران کتاب «خشونت در پناه مسیحیت» را به منتشر کرد.
خبرگزاری مهر نوشته مسیحیت در طول تاریخ دستخوش حوادث، تغییرات و انحرافاتی شده که یکی از آنها «استفاده ابزاری از خشونت» است که برخی کارگزاران مسیحیت به جهت منافع مادی به آن جنبه قانونی داده، حتی مشروع بودنش را در کتب مقدس وارد کرده‌اند. چنانچه استفاده ابزاری از خشونت را در ادوار مسیحیت (قرون اولیه و قرون وسطی و عصر جدید) می‌توان دید.
این کتاب اثر مشترک عباسعلی مشکانی سبزواری و عبدالحسین مشکانی سبزواری است که در بخشی از آن به صراحت نوشته شده «میان خشونت و رأفت متدینان یا مدعیان دیانت، با ادیانی که به آن وابسته هستند، رابطه دوسویه‌ای وجود دارد؛ یعنی می‌توان به وضوح تأثیرگذاری رهبران و پیروان ادیان بر رویکرد کلان یک آیین را درک نمود و همچنین می‌توان تأثیرگذاری ادیان و متون دینی بر رفتار پیروان را پی گرفت.
در بخش دیگری هم آمده «مشکل اساسی آن‌گاه رخ می‌نماید که برخی با تمسک دروغین به متون مقدس، رفتارهای شهوانی و حیوانی خود را به دین مستند می‌سازند».
جدا از اینکه انتشار چنین کتابهایی در راستای مسیحیت‌ستیزی است، اما با یک نگاه ساده به مسائل روز دنیا مخاطب متوجه خواهد شد که آیا امروز خشونت در خاورمیانه که جملگی دولتهای آن مدعی اسلام راستین هستند بیشتر است یا کشورهای غربی! جدا از این مسئله پرسش اینجاست که آیا جمهوری اسلامی یا به طور کل کشورهای مسلمان اجازه انتشار کتابی با عنوان «خشونت در پناه اسلام» را می‌دهند؟ جایگاه دموکراسی و آزادی عقیده در کشورهای اسلامی، کجاست؟
“گلرخ ابراهیمی”، نویسنده داستانی درباره سنگسار درحالی به شش سال زندان محکوم شده که داستان او هرگز منتشر نشد. در عین حال بسیاری از روزنامه‌های ایران به علت نوشتن مقالاتی صد در صد اسلامی فقط به علت تفاوت در نگاه و روایت مسئله توقیف شدند.
سه سال پیش روزنامه اصلاح‌طلب «بهار» به خاطر نوشتن مقاله‌ای با عنوان «امام پیشوای سیاسی یا الگوی ایمانی؟» توقیف شد. نویسنده این مقاله که خود از چهره‌های مذهبی و مشهور دینی بود تحت شدیدترین فشارها از جانب سپاه قرار گرفت چون به اصل امامتِ حکومتی نقد وارد کرد.
خبرگزاری مهر نوشته مسیحیت در طول تاریخ دستخوش حوادث، تغییرات و انحرافاتی شده که یکی از آنها «استفاده ابزاری از خشونت» است که برخی کارگزاران مسیحیت به جهت منافع مادی به آن جنبه قانونی داده، حتی مشروع بودنش را در کتب مقدس وارد کرده‌اند. چنانچه استفاده ابزاری از خشونت را در ادوار مسیحیت (قرون اولیه و قرون وسطی و عصر جدید) می‌توان دید.
این کتاب اثر مشترک عباسعلی مشکانی سبزواری و عبدالحسین مشکانی سبزواری است که در بخشی از آن به صراحت نوشته شده «میان خشونت و رأفت متدینان یا مدعیان دیانت، با ادیانی که به آن وابسته هستند، رابطه دوسویه‌ای وجود دارد؛ یعنی می‌توان به وضوح تأثیرگذاری رهبران و پیروان ادیان بر رویکرد کلان یک آیین را درک نمود و همچنین می‌توان تأثیرگذاری ادیان و متون دینی بر رفتار پیروان را پی گرفت.
در بخش دیگری هم آمده «مشکل اساسی آن‌گاه رخ می‌نماید که برخی با تمسک دروغین به متون مقدس، رفتارهای شهوانی و حیوانی خود را به دین مستند می‌سازند».
جدا از اینکه انتشار چنین کتابهایی در راستای مسیحیت‌ستیزی است، اما با یک نگاه ساده به مسائل روز دنیا مخاطب متوجه خواهد شد که آیا امروز خشونت در خاورمیانه که جملگی دولتهای آن مدعی اسلام راستین هستند بیشتر است یا کشورهای غربی! جدا از این مسئله پرسش اینجاست که آیا جمهوری اسلامی یا به طور کل کشورهای مسلمان اجازه انتشار کتابی با عنوان «خشونت در پناه اسلام» را می‌دهند؟ جایگاه دموکراسی و آزادی عقیده در کشورهای اسلامی، کجاست؟
“گلرخ ابراهیمی”، نویسنده داستانی درباره سنگسار درحالی به شش سال زندان محکوم شده که داستان او هرگز منتشر نشد. در عین حال بسیاری از روزنامه‌های ایران به علت نوشتن مقالاتی صد در صد اسلامی فقط به علت تفاوت در نگاه و روایت مسئله توقیف شدند.
سه سال پیش روزنامه اصلاح‌طلب «بهار» به خاطر نوشتن مقاله‌ای با عنوان «امام پیشوای سیاسی یا الگوی ایمانی؟» توقیف شد. نویسنده این مقاله که خود از چهره‌های مذهبی و مشهور دینی بود تحت شدیدترین فشارها از جانب سپاه قرار گرفت چون به اصل امامتِ حکومتی نقد وارد کرد.
۱۳۹۵ آبان ۱۱, سه‌شنبه
تظاهرات فعالان حقوق بشر درشهر هانوفر آلمان، برای آزادی بی قید و شرط دکتر محمد علی طاهری - ۹ آبان
https://youtu.be/r3CaczCDIv0
۱۳۹۵ آبان ۹, یکشنبه
تحریف تاریخ، تکذیب حقیقت؛ تلاش جمهوری اسلامی برای تخریب مسیحیت
مسئولان و رسانه‌های وابسته به جمهوری اسلامی برای مخدوش کردن چهره مسیحیت در بین شهروندان نه تنها بسیاری واقعیات را وارونه جلوه می‌دهند بلکه از بیان مطالب بی‌اساس هم دریغ نمی‌کنند.
به گزارش «محبت‌نیوز» کمتر از یک ماه پس از آنکه تارنمای مشرق نزدیک به سپاه در گزارشی به بررسی «وضعیت اقلیتهای مذهبی در دوران رضاشاه» پرداخت و نوشت که اقلیتهای مذهبی در این دوران از اهمیت بیشتر و فرصت‌های بهتر برای پیشرفت اقتصادی برخوردار بودند که نتیجه عملکرد دولت رضاشاه در جهت برخورد برابر با کلیه شهروندان بود» حالا وب‌سایتی به اسم «رسانه ایران» در گزارشی نوشته وضعیت اقلیتهای دینی در ایران پس از انقلاب بهتر شده است.
در روایتی که این تارنما مطرح کرده آمده در دوره مشروطه که اولین بار حقوق اقلیت‌ها در مجلس شورای ملی مطرح شد، بهبهانی نمایندگی کلیمیان و طباطبایی وکالت ارامنهایران را به عهده گرفتند. در آن زمان زرتشتیان تنها اقلیت مذهبی بودند که اجازه داشتن نماینده مستقیم داشتند، اما بعد از انقلاب اسلامی ایران علی رغم جمعیت کمتر از ۱درصدی اقلیت‌ها، ۵ کرسی برای نمایندگی آنها در نظر گرفته شد که با رای مستقیم اقلیتهای هر مذهب انتخاب میشوند».
این سایت در ادامه نوشته چنین اقدامی یعنی داشتن نماینده ویژه برای اقلیتهای دینی اقدامی است که در بعضی کشورهای پیشرفته مثل انگلیس و آمریکا انجام نشده است.
به باور نویسنده مقاله داشتن نمایندگان اقلیت های مذهبی در مجلس یک ساز و کار دموکراتیک است و در کشورهایی مانند انگلیس و آمریکا به مراتب آزار و اذیت اقلیت‌ها و توهین به مسلمانان، پیامبر اسلام و حتی عیسی مسیح بیشتر است.
مانور روی حضور نماینده اقلیت‌ها در مجلس
این اولین بار نیست که یک رسانه وابسته به جمهوری اسلامی حضور نماینده اقلیتهای دینی در مجلس شورای اسلامی را نماد آزادی می‌داند.
دو ماه قبل نیز محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه ایران در شورای روابط بین‌الملل آمریکا در نیویورک در یک جلسه پرسش و پاسخ وقتی از او درباره تبعیض اقلیتهای دینی سوال شد همین جواب را داد و حضور تعدادی نماینده اقلیت در مجلس را نماد احترام به حقوق اقلیت‌ها در جمهوری اسلامی دانست.
حال آنکه ده‌ها بیانیه و گزارش درباره سرکوب و فشار اقلیتهای دینی در ایران به خصوص نوکیشان مسیحی و بهاییان از ابتدای انقلاب تاکنون صادر شده، اما جمهوری اسلامی تغییری در رفتار خود نداشته است. شاهد این مدعا تعداد بالای زندانیان عقیدتی و سیاسی و دگراندیشان دینی در زندان‌های ایران است.
برگزاری آزادانه مراسم محرم در کشورهای مسیحی
از طرفی این تارنما مدعی شده در کشورهای مسیحی دنیا به مسلمانان توهین می‌شود و مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، اما در همین هفته‌های اخیر ده‌ها دسته و هیات اسلامی وابسته به جمهوری اسلامی و سازمانهای شیعه از انگلیس و آلمان و کشورهای اسکاندیناوی گرفته تا آمریکا و کانادا در خیابان به عزاداری پرداختند و حتی یک گزارش از تعرض یا آسیب به یکی از این مسلمانان مخابره نشد! از این فراتر حتی در آلمانتعدادی کلیسا در اختیار مسلمان قرار گرفت نا مراسم محرم را در آن برگزار کنند.
سوال اینجاست اگر کشورهای غربی دنیا به آزاد و اذیت مسلمانان می‌پردازند، هزاران مسلمان شیعه و سنی عراقی و سوری چرا کیلومترها مسیر سخت و خطرناک را طی می‌کنند تا خود را به کشورهای مسیحی دنیا برسانند؟ و چطور ده‌ها نفر از مردم مسلمان ایران تصمیم به مهاجرت از کشور می‌گیرند؟
چرا میزان گرویدن گروهیِ مسلمانان به مسیحیت تا این اندازه زیاد و است و نقطه مقابل آن گرویدن ادیان دیگر به اسلام است که کمتر شاهد آن هستیم؟
در روایتی که این تارنما مطرح کرده آمده در دوره مشروطه که اولین بار حقوق اقلیت‌ها در مجلس شورای ملی مطرح شد، بهبهانی نمایندگی کلیمیان و طباطبایی وکالت ارامنهایران را به عهده گرفتند. در آن زمان زرتشتیان تنها اقلیت مذهبی بودند که اجازه داشتن نماینده مستقیم داشتند، اما بعد از انقلاب اسلامی ایران علی رغم جمعیت کمتر از ۱درصدی اقلیت‌ها، ۵ کرسی برای نمایندگی آنها در نظر گرفته شد که با رای مستقیم اقلیتهای هر مذهب انتخاب میشوند».
این سایت در ادامه نوشته چنین اقدامی یعنی داشتن نماینده ویژه برای اقلیتهای دینی اقدامی است که در بعضی کشورهای پیشرفته مثل انگلیس و آمریکا انجام نشده است.
به باور نویسنده مقاله داشتن نمایندگان اقلیت های مذهبی در مجلس یک ساز و کار دموکراتیک است و در کشورهایی مانند انگلیس و آمریکا به مراتب آزار و اذیت اقلیت‌ها و توهین به مسلمانان، پیامبر اسلام و حتی عیسی مسیح بیشتر است.
مانور روی حضور نماینده اقلیت‌ها در مجلس
این اولین بار نیست که یک رسانه وابسته به جمهوری اسلامی حضور نماینده اقلیتهای دینی در مجلس شورای اسلامی را نماد آزادی می‌داند.
دو ماه قبل نیز محمدجواد ظریف وزیر امورخارجه ایران در شورای روابط بین‌الملل آمریکا در نیویورک در یک جلسه پرسش و پاسخ وقتی از او درباره تبعیض اقلیتهای دینی سوال شد همین جواب را داد و حضور تعدادی نماینده اقلیت در مجلس را نماد احترام به حقوق اقلیت‌ها در جمهوری اسلامی دانست.
حال آنکه ده‌ها بیانیه و گزارش درباره سرکوب و فشار اقلیتهای دینی در ایران به خصوص نوکیشان مسیحی و بهاییان از ابتدای انقلاب تاکنون صادر شده، اما جمهوری اسلامی تغییری در رفتار خود نداشته است. شاهد این مدعا تعداد بالای زندانیان عقیدتی و سیاسی و دگراندیشان دینی در زندان‌های ایران است.
برگزاری آزادانه مراسم محرم در کشورهای مسیحی
از طرفی این تارنما مدعی شده در کشورهای مسیحی دنیا به مسلمانان توهین می‌شود و مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند، اما در همین هفته‌های اخیر ده‌ها دسته و هیات اسلامی وابسته به جمهوری اسلامی و سازمانهای شیعه از انگلیس و آلمان و کشورهای اسکاندیناوی گرفته تا آمریکا و کانادا در خیابان به عزاداری پرداختند و حتی یک گزارش از تعرض یا آسیب به یکی از این مسلمانان مخابره نشد! از این فراتر حتی در آلمانتعدادی کلیسا در اختیار مسلمان قرار گرفت نا مراسم محرم را در آن برگزار کنند.
سوال اینجاست اگر کشورهای غربی دنیا به آزاد و اذیت مسلمانان می‌پردازند، هزاران مسلمان شیعه و سنی عراقی و سوری چرا کیلومترها مسیر سخت و خطرناک را طی می‌کنند تا خود را به کشورهای مسیحی دنیا برسانند؟ و چطور ده‌ها نفر از مردم مسلمان ایران تصمیم به مهاجرت از کشور می‌گیرند؟
چرا میزان گرویدن گروهیِ مسلمانان به مسیحیت تا این اندازه زیاد و است و نقطه مقابل آن گرویدن ادیان دیگر به اسلام است که کمتر شاهد آن هستیم؟
امام جمعه تهران: مسیحیان فرهنگ درستی ندارند
توهین‌های زشت و ادبیات تند ضد مسیحی پس از صدا و سیما، مطبوعات و نشست‌های فرهنگی و دینی به ترببون رسمی نماز جمعه هم رسیده است.
به گزارش «محبت‌نیوز» امام جمعه موقت تهران در اظهاراتی تند و توهین آمیز با بیان اینکه پشت جنایات آل سعود در یمن، آمریکا و صهیونیسم خائن و لجن است، مدعی شده فرج «امام عصر» کارگشای مشکلات امروز جهان از جمله مسیحیت، یهودیت، زرتشتی و اسلام است.
محمد امامی کاشانی، عضو مجلس خبرگان رهبری، در خطبه‌های نماز جمعه تهران مدعی شده «اگر امروز فرهنگ اسلام به این وضع افتاده و یا فرهنگ مسیحیت دچار اینگونه مشکلات شده بخاطر آن است که انتظار فرج وجود ندارد».
امامی کاشانی بی‌آنکه حتی فکر کند که بخش عمده مشکلات امروز دنیای اسلام از باورها و سیاست‌های غلط احکام آن سرچشمه می‌گیرد تقصیر وضعیت امروز خاورمیانهرا به گردن مسیحیان انداخته و با حمله به دونامزد انتخاباتی آمریکا (کلینتون و ترامپ) گفته :«اگر مسیحیت فرهنگ درستی داشت این دو آدم بی‌ربط و مزخرف که انسان حیفش می‌آید به آنها کلمه آدم را بگوید به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری آمریکا تمامی شعارهایشان آدم‌کشی و جنایت نبود».
او در سخنان خود تاکید کرده «این دو بجای آنکه بگویند برای ملت آمریکا چه می کنیم و درباره اخلاق ، مکتب ، آداب مسیحیت و اقتصاد مردم آمریکا چکار می‌خواهیم انجام دهیم؛ علیه ملتهای مظلوم شعار می‌دهند».
به ادعای او اگر ملت آمریکا به هویت و انسانیت خود برگردد یک نفر نیز به اینها رای نمی‌دهد و آنها را از جامعه طرد می کنند.
امامی کاشانی در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرده دشمن تلاش میکند، دختران و پسران جوان ما به سمت پوچی بروند و در این باره برنامه ریزی کرده است و دختران و پسران ما باید هوشیار باشند.
جمهوری اسلامی از یک طرف با تمام توان در راه مسیحیت ستیزی چنین توهین آمیز و با ادبیات شرم‌آور از تریبون‌های رسمی تلاش میکند و از طرف دیگر ده‌ها طلبه و روحانی را با سرمایه‌های کلان راهی کشورهای غربی میکند تا مروج گفتمان صلح و دوستی بین اسلام و مسیحیت باشند.
محمد امامی کاشانی، عضو مجلس خبرگان رهبری، در خطبه‌های نماز جمعه تهران مدعی شده «اگر امروز فرهنگ اسلام به این وضع افتاده و یا فرهنگ مسیحیت دچار اینگونه مشکلات شده بخاطر آن است که انتظار فرج وجود ندارد».
امامی کاشانی بی‌آنکه حتی فکر کند که بخش عمده مشکلات امروز دنیای اسلام از باورها و سیاست‌های غلط احکام آن سرچشمه می‌گیرد تقصیر وضعیت امروز خاورمیانهرا به گردن مسیحیان انداخته و با حمله به دونامزد انتخاباتی آمریکا (کلینتون و ترامپ) گفته :«اگر مسیحیت فرهنگ درستی داشت این دو آدم بی‌ربط و مزخرف که انسان حیفش می‌آید به آنها کلمه آدم را بگوید به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری آمریکا تمامی شعارهایشان آدم‌کشی و جنایت نبود».
او در سخنان خود تاکید کرده «این دو بجای آنکه بگویند برای ملت آمریکا چه می کنیم و درباره اخلاق ، مکتب ، آداب مسیحیت و اقتصاد مردم آمریکا چکار می‌خواهیم انجام دهیم؛ علیه ملتهای مظلوم شعار می‌دهند».
به ادعای او اگر ملت آمریکا به هویت و انسانیت خود برگردد یک نفر نیز به اینها رای نمی‌دهد و آنها را از جامعه طرد می کنند.
امامی کاشانی در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرده دشمن تلاش میکند، دختران و پسران جوان ما به سمت پوچی بروند و در این باره برنامه ریزی کرده است و دختران و پسران ما باید هوشیار باشند.
جمهوری اسلامی از یک طرف با تمام توان در راه مسیحیت ستیزی چنین توهین آمیز و با ادبیات شرم‌آور از تریبون‌های رسمی تلاش میکند و از طرف دیگر ده‌ها طلبه و روحانی را با سرمایه‌های کلان راهی کشورهای غربی میکند تا مروج گفتمان صلح و دوستی بین اسلام و مسیحیت باشند.
۱۳۹۵ آبان ۵, چهارشنبه
روند مسیحیت ستیزی در ایران بیشتر از گذشته شده است
افزایش تبعیض علیه اقلیتهای دینی در ایران با وجود وعده‌های حسن روحانی درباره بهبود وضعیت آنان روز به روز بیشتر شده است.
به گزارش«محبت نیوز»آزادی مذهبی از نخستین آزادی‌های است که در اعلامیه جهانی حقوق بشر و میثاق‌نامه حقوق مدنی و سیاسی به رسمیت شناخته شده و جمهوری اسلامی آن را امضاء کرده است.
در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز به وضوح در خصوص آزادی ادیان رسمی اشاره شده، با این حال وضعیت اقلیتهای مذهبی در ایران از جمله مواردی است که طی سالهای اخیر همواره مورد انتقاد سازمان ملل، کشورهای غربی و نهادهای حقوق بشری بوده است؛ سازمان ملل متحد و مدافعان حقوق بشر می‌گویند ایران در این زمینه تعهدات بین‌المللی خود را نادیده می‌گیرد.
طبق گزارش بان کی مون دبیرکل، سازمان ملل متحد که روز ۱۳ مهرماه منتشر شد مقام‌های ایران را به نقض حقوق اقلیتهای دینی متهم هستند.
رادیو فردا در برنامه دریچه به وضعیت حقوق نوکیشان مسیحی و اقلیتهای بهایی در ایران پرداخته است. طبق این گزارش بازداشت و محکومیت بهاییان و نوکیشان مسیحی، محدودیت‌هایی در زمینه اشتغال و کسب و کار، محرومیت از تحصیل برای بهاییان و ایجاد محدودیت برای نوکیشان مسیحی در انجام تعالیم و مراسم مذهبی از جمله مواردی است که طی سالهای اخیر از آنها انتقاد شده است.
تعدادی از مدافعان حقوق بشر در گفتگو با رادیو فردا به بررسی وضعیت اقلیتهای مذهبی در ایران پرداختند که یکی از آنها منصور برجی سخنگوی ماده ۱۸ وابسته به شورای کلیساهای همگام در لندن بود.
در سالهای گذشته نوکیشان مسیحی زیاد بازداشت و به اتهام‌های امنیتی به زندان محکوم شده‌اند و هم اکنون هم ده‌ها نوکیش مسیحی در زندان‌های ایران به سر می‌برند.
در همین این ارتباط برجی به رادیو فردا گفت: «در سال ۲۰۱۶ دستگیری‌های بیشتری را شاهد بودیم که در شهرهای مختلف نگران کننده بودند، در ۱۰ ماه گذشته ۹۲ مورد دستگیری داشتیم که ۸۳ نفر از آنها هنوز در زندان به سر می‌برند و حتی بعضی هنوز تفهیم اتهام نشدند و عده‌ای هم تفهیم اتهام شدند و احکام زندانی چند ماه تا چند سال برای آنها حکم شده، و از خیلی حقوق که شاید زندانی‌های دیگر از آنها برخوردار باشند محروم هستند از رسیدگی‌های پزشکی تا آزادی مشروح از جمله آن هستند».
بخش دیگر این گزارش مربوط به تعطیلی یا اعمال محدودیت برای کلیساهای خانگی بود که در آن مراسم و تعالیم مسیحی به زبان فارسی انجام می شد که برجی با اشاره به این که ایران هنوز جزو ۱۰ کشور اول دنیاست که در نحوه برخوردش با اقلیتهای مسیحی در وضعیت هشدار به سر می‌برد عنوان کرد: «اگرچه تا چند سال پیش جمهوری اسلامی مخالفت خود با کلیساهای فارسی زبان را علنی نمی‌کرد اما امروز دیگر چنین حساسیتی وجود ندارد و به طور علنی و رسمی در بازجویی‌ها عنوان می‌کنند که چیزی به اسم مسیحیت فارسی زبان نداریم و در برخورد با کلیساهای رسمی پروتستان هم نشان دادند که نگرانی آنها از موج گرایش ایرانیان به مسیحیت است و نمره آقای روحانی را در برداشته شدن محدودیت از حقوق اقلیت‌ها را صفر می‌دانم چون وضعیت بهتر که نشده هیچ بدتر هم شده است».
در همین زمینه چندی پیش گزارش بانکی‌مون در خصوص تبعیض ایران علیه اقلیتهای دینی از سوی مقامات قضایی ایران تکذیب و دخالت در امور جمهوری اسلامی توصیف شد.
در قانون اساسی جمهوری اسلامی نیز به وضوح در خصوص آزادی ادیان رسمی اشاره شده، با این حال وضعیت اقلیتهای مذهبی در ایران از جمله مواردی است که طی سالهای اخیر همواره مورد انتقاد سازمان ملل، کشورهای غربی و نهادهای حقوق بشری بوده است؛ سازمان ملل متحد و مدافعان حقوق بشر می‌گویند ایران در این زمینه تعهدات بین‌المللی خود را نادیده می‌گیرد.
طبق گزارش بان کی مون دبیرکل، سازمان ملل متحد که روز ۱۳ مهرماه منتشر شد مقام‌های ایران را به نقض حقوق اقلیتهای دینی متهم هستند.
رادیو فردا در برنامه دریچه به وضعیت حقوق نوکیشان مسیحی و اقلیتهای بهایی در ایران پرداخته است. طبق این گزارش بازداشت و محکومیت بهاییان و نوکیشان مسیحی، محدودیت‌هایی در زمینه اشتغال و کسب و کار، محرومیت از تحصیل برای بهاییان و ایجاد محدودیت برای نوکیشان مسیحی در انجام تعالیم و مراسم مذهبی از جمله مواردی است که طی سالهای اخیر از آنها انتقاد شده است.
تعدادی از مدافعان حقوق بشر در گفتگو با رادیو فردا به بررسی وضعیت اقلیتهای مذهبی در ایران پرداختند که یکی از آنها منصور برجی سخنگوی ماده ۱۸ وابسته به شورای کلیساهای همگام در لندن بود.
در سالهای گذشته نوکیشان مسیحی زیاد بازداشت و به اتهام‌های امنیتی به زندان محکوم شده‌اند و هم اکنون هم ده‌ها نوکیش مسیحی در زندان‌های ایران به سر می‌برند.
در همین این ارتباط برجی به رادیو فردا گفت: «در سال ۲۰۱۶ دستگیری‌های بیشتری را شاهد بودیم که در شهرهای مختلف نگران کننده بودند، در ۱۰ ماه گذشته ۹۲ مورد دستگیری داشتیم که ۸۳ نفر از آنها هنوز در زندان به سر می‌برند و حتی بعضی هنوز تفهیم اتهام نشدند و عده‌ای هم تفهیم اتهام شدند و احکام زندانی چند ماه تا چند سال برای آنها حکم شده، و از خیلی حقوق که شاید زندانی‌های دیگر از آنها برخوردار باشند محروم هستند از رسیدگی‌های پزشکی تا آزادی مشروح از جمله آن هستند».
بخش دیگر این گزارش مربوط به تعطیلی یا اعمال محدودیت برای کلیساهای خانگی بود که در آن مراسم و تعالیم مسیحی به زبان فارسی انجام می شد که برجی با اشاره به این که ایران هنوز جزو ۱۰ کشور اول دنیاست که در نحوه برخوردش با اقلیتهای مسیحی در وضعیت هشدار به سر می‌برد عنوان کرد: «اگرچه تا چند سال پیش جمهوری اسلامی مخالفت خود با کلیساهای فارسی زبان را علنی نمی‌کرد اما امروز دیگر چنین حساسیتی وجود ندارد و به طور علنی و رسمی در بازجویی‌ها عنوان می‌کنند که چیزی به اسم مسیحیت فارسی زبان نداریم و در برخورد با کلیساهای رسمی پروتستان هم نشان دادند که نگرانی آنها از موج گرایش ایرانیان به مسیحیت است و نمره آقای روحانی را در برداشته شدن محدودیت از حقوق اقلیت‌ها را صفر می‌دانم چون وضعیت بهتر که نشده هیچ بدتر هم شده است».
در همین زمینه چندی پیش گزارش بانکی‌مون در خصوص تبعیض ایران علیه اقلیتهای دینی از سوی مقامات قضایی ایران تکذیب و دخالت در امور جمهوری اسلامی توصیف شد.
۱۳۹۵ آبان ۴, سه‌شنبه
آیت الله سبحانی: جوانان در اینترنت به آسانی «مسیحی» میشوند
جعفرسبحانی با انتقاد از اینترنت و فضای مجازی گفته جوانان به راحتی در اینترنت مسیحی و بهایی میشوند و یا به پیامبر توهین می‌کنند.
به گزارش «محبت‌نیوز» جعفرسبحانی از مراجع تقلید شیعه گفته عکس‌هایی از اینترنت در دست جوانان قم است که اگر نشان بدهم همه تکان می‌خورید. او نگفته چه عکس‌هایی که سبب تکان خوردن می‌شود اما گفته باید اینترنت مستقل در کشور راه‌اندازی شود.
آیت الله سبحانی در دیدار با رییس پدافند غیرعامل ضمن هشدار نسبت به محتوای مخرب و منحرف‌کننده اینترنت، خواستار اینترنت قابل کنترل و مدیریت آن از داخل کشور شد.
او گفت اینترنت را عین صافی و آب زلال برای ما تبلیغ کردند و ما نیز همان روزهای اول پذیرفتیم، اما یکی، دو سال است که فضای مجازی خیلی خطرناک شده است و همه جوانان کشور می‌توانند از طریق اینترنت به‌آسانی تبلیغات مسیحی‌ها، بهایی‌ها، فحاشی علیه پیغمبر و امام و همه نوع وسایل ابتذال را در اختیار داشته باشند».
این مرجع تقلید با بیان اینکه من نمی‌خواهم تحلیل‌های آنها را مطرح کنم، گفت: «محتوای مبتذل اینترنت جوانان را به فساد می‌کشاند. دشمن می‌خواست از طریق نظامی ایران را بپوساند که در این کار موفق نشد و اکنون از طریق فرهنگی و از درون می‌خواهد عمل کند و یکی از ابزارهای آن نیز همین اینترنت است».
جعفر سبحانی سابقه طولانی در مسیحیت ستیزی دارد. از اصلی‌ترین نگرانی‌های این مرجع تقلید کلیساهای خانگی و افزایش تعداد مسیحیان است و در همین باره نیز گفته بود «دشمنان نظام جمهوری اسلامی تلاش دارند تا با دادن پول و امکانات مردم از تشیع برگردند و در منطقه کلیساهای خانگی تشکیل دهند».
وی در یکی از سخنرانی‌های خود نیز گفته بود «اگر مسیحیان آمادگی داشته باشند ما امروز هم حاضر به مباهله با آنان هستیم».
او دی ماه سال ۱۳۹۱ ترویج مسیحیت را نیز مصداق جنگ نرم دشمنان علیه عقاید اسلامی و شیعی دانست و گفت «این امر که منشأ آن نیز کشورهای سلطه‌گر و استعمارگر هستند از بزرگترین خطراتی است که هم‌اکنون ما را تهدید میکند».
سبحانی در همین گفتگو که خبرگزاری فارس نزدیک به سپاه آن را منتشر کرده بود هشدار داد «یکی دیگر از خطرات موجود در جامعه امروز گسترش کلیساهای خانگی است که جوانان منحرف و دور از دین را جذب کرده و سعی در القای عقاید خود به آنها دارند».
آیت الله سبحانی در دیدار با رییس پدافند غیرعامل ضمن هشدار نسبت به محتوای مخرب و منحرف‌کننده اینترنت، خواستار اینترنت قابل کنترل و مدیریت آن از داخل کشور شد.
او گفت اینترنت را عین صافی و آب زلال برای ما تبلیغ کردند و ما نیز همان روزهای اول پذیرفتیم، اما یکی، دو سال است که فضای مجازی خیلی خطرناک شده است و همه جوانان کشور می‌توانند از طریق اینترنت به‌آسانی تبلیغات مسیحی‌ها، بهایی‌ها، فحاشی علیه پیغمبر و امام و همه نوع وسایل ابتذال را در اختیار داشته باشند».
این مرجع تقلید با بیان اینکه من نمی‌خواهم تحلیل‌های آنها را مطرح کنم، گفت: «محتوای مبتذل اینترنت جوانان را به فساد می‌کشاند. دشمن می‌خواست از طریق نظامی ایران را بپوساند که در این کار موفق نشد و اکنون از طریق فرهنگی و از درون می‌خواهد عمل کند و یکی از ابزارهای آن نیز همین اینترنت است».
جعفر سبحانی سابقه طولانی در مسیحیت ستیزی دارد. از اصلی‌ترین نگرانی‌های این مرجع تقلید کلیساهای خانگی و افزایش تعداد مسیحیان است و در همین باره نیز گفته بود «دشمنان نظام جمهوری اسلامی تلاش دارند تا با دادن پول و امکانات مردم از تشیع برگردند و در منطقه کلیساهای خانگی تشکیل دهند».
وی در یکی از سخنرانی‌های خود نیز گفته بود «اگر مسیحیان آمادگی داشته باشند ما امروز هم حاضر به مباهله با آنان هستیم».
او دی ماه سال ۱۳۹۱ ترویج مسیحیت را نیز مصداق جنگ نرم دشمنان علیه عقاید اسلامی و شیعی دانست و گفت «این امر که منشأ آن نیز کشورهای سلطه‌گر و استعمارگر هستند از بزرگترین خطراتی است که هم‌اکنون ما را تهدید میکند».
سبحانی در همین گفتگو که خبرگزاری فارس نزدیک به سپاه آن را منتشر کرده بود هشدار داد «یکی دیگر از خطرات موجود در جامعه امروز گسترش کلیساهای خانگی است که جوانان منحرف و دور از دین را جذب کرده و سعی در القای عقاید خود به آنها دارند».
۱۳۹۵ آبان ۳, دوشنبه
۱۳۹۵ آبان ۲, یکشنبه
ایران، ادامه‌ی جفا بر کلیسا، ساموئل بختیاری
برخوردهای امنیتی با نوکیشان مسیحی موضوع تازهای نیست؛ این نحوه‌ی برخورد کم و بیش با فراز و نشیب‌هایی همراه بوده است.
بیشتر نوکیشان مسیحی پس از بازداشت با اتهام مشابهی مورد بازجویی قرار می‌گیرند: “اقدام علیه امنیت ملی با تجمع در کلیساهای خانگی و فعالیت‌های تبشیری”؛ اتهامی نه چندان روشن که می‌تواند پادافره‌ای میان ٣ سال حبس یا مرگ را به همراه داشته باشد. از دیگر اتهامات وارده بر نوکیشان مسیحی واژه‌ی ناآشنای “مسیحیان صهیونیست” است. هم‌آمیزی واژگان مسیحی و صهیونیست، لرزه بر اندام هر زندانی دربند زندان‌های ایران می‌اندازد؛ افزون بر اینکه زندانی نگون بخت با اتهامات امنیتی نیز مواجه باشد. با وجود این اتهامات بی‌پایه، تاکنون شواهدی مبنی بر همکاری یا ارتباط مجموعه کلیساهای خانگی و شاخه‌های گوناگون مسیحی با کشورهای به اصطلاح “دشمن” به دست نیامده است. رابطه‌ی کلیساهای ایران با کلیساهای خارج از کشور امری روشن است و کسی در پی انکار این رابطه میان کلیساهای جهان نیست. حضور بیشتر موسسات و اندیشکده‌های مسیحی در کشورهای اروپایی و آمریکای شمالی، دستاویزی برای اتهام‌زنی به این اقلیت دینی شده است. فرض وجودی سازمانهای مسیحی در کشورهای غربی یا قرار گرفتن بسیاری از اماکن مقدس مسیحی در کشور اسرائیل، نمی‌تواند دلیلی محکمه پسند برای معرفی نوکیشان به پیشگاه یک دادگاه دادگر باشد؛ چه بسا سال‌ها پیش از بنیانگذاری کشور اسرائیل، ایالات متحده‌ی آمریکا و جمهوری اسلامی، این مکان‌های مقدس در محدوده‌ی جغرافیایی پیش‌تر گفته شده قرار داشتند. روابط بین کلیسایی نیز سابقه‌ای چند صد ساله دارد. دکتر احمد شهید، گزارشگر پیشین سازمان ملل متحد در موضوع حقوق بشر ایران، در یکی از گزارش‌های سالانه‌ی خویش از دستگیری بیش از ٣٠٠ نوکیش مسیحی در ایران خبر داده بود.
در سالهای اخیر برخوردهای امنیتی با این گروه مذهبی بی‌آزار افزایش چشمگیری داشته است. در ادبیات گفتاری امروز ایرانیان، نوکیشان مسیح کسانی هستند که دست از دین آبا و اجدادی خویش کشیده و به کسوت مسیحیت درآمده‌اند. سابقه‌ی حضور نوکیشان مسیحی در ایران به سالهای ابتدایی کیش مسیحیت باز می‌گردد. در تعالیم انجیل، کتاب مقدس مسیحیان، از حضور ٣ مؤبد ایرانی در هنگام تولد عیسی مسیح سخن به میان آمده است. صدها سال پیش از ظهور دین اسلام، کلیسای نسطوریان ایران شورای رهبری خویش را در شهر تیسفون، پایتخت شاهنشاهی ساسانیان بنا نهاده و استقلال خویش را از کلیسای روم اعلام کرده بود. بنا بر شواهد و مستندات تاریخی در زمان زمامداری شاهان ساسانی، شهرهای مسیحی نشین در پهنه جغرافیایی آن‌روز ایران، وجود داشتند و مسیحیان کم و بیش در امنیت نسبی روزگار می‌گذراندند. پس از شکست شاهنشاهی ساسانی در هجوم اعراب مسلمان، مسیحیت نیز مانند دین کهن زرتشت در برابر آیین نو، از رونق افتاده و گوشه نشین شدند. بقایای فکری و اعتقادی مسیحیان ایرانی را در حال حاضر می‌توان در کلیسای آشوری امروز جستجو کرد. پس از قرن‌ها کشمکش میان اسلام و مسیحیت که نمونه‌ی بارز آن جنگ صلیبی بود، نهضت روشنگری دینی و رنسانس اروپا روح تازهای به مسیحیت نوین دمید؛ روحی که ثمره‌ی آن اعزام مسیونرهای مذهبی به سرتاسر نقاط جهان بود، کشور ایران نیز از این امر برکنار نماند. مسیحیت به عنوان پرشمارترین و فراگیرترین آیین مذهبی جهان پس از گذشت بیش از ٢٠٠٠ سال از پایه گذاری، هنوز نیز از محبوبیت قابل توجهی برخوردار است.
مسئله‌ی تبلیغ و اعزام مبلغ، در واقع عمری همپایه‌ی مذاهب جهان دارد. پیروان هر یک از ادیان و مذاهب، دین خود را دین حقیقی و برحق دانسته و ادیان دیگر را باطل و یا منسوخ پنداشته‌اند. یکی از وسایل مهم تغییر عقاید و اندیشه‌ها در طول تاریخ، تبلیغ بوده است که هر یک از ادیان و مذاهب نیز از این وسیله جهت گسترش حوزه‌ی نفوذ و افزایش تعداد پیروان خویش استفاده کرده‌اند و این امر در ادیان و مذاهبی که داعیه جهان شمولی داشته‌اند –به ویژه اسلام و مسیحیت-، سابقه و نمود بیشتری داشته است. اما فعال‌ترین جنبش تبلیغی در میان ادیان و مذاهب دنیا مربوط به مسیحیت است. به جرات می‌توان گفت در میان هیچ یک از ادیان و مذاهب، فعالیت‌های تبلیغی و اعزام مبلغ به گستردگی دین مسیحیت نبوده است. این جریان به ویژه با توجه به الهیات مسیحی که تنها راه رستگاری انسان را از طریق ایمان به مسیح می‌داند، اهمیت بیشتری یافت. لذا در این دین، فعالیت‌های تبلیغی به شکلی بسیار منسجم و با برنامه‌ریزی‌های دقیق همراه بود. گروه های میسیونری دارای چنان تشکیلات گسترده‌ای شد که دانشگاه‌های معتبر اروپا و آمریکا دارای کالج‌های تعلیم و تربیت مبلغ مذهبی بودند. در راستای گسترش مسیحیت، مبلغینی نیز برای تبلیغ مسیحیت به ایران فرستاده شدند. با توجه به بافت مذهبی جامعه‌ی ایران و رواداری مذهبی بیشتر ایرانیان نسبت به سایر کشورهای خاورمیانه، رابطه‌ی میان مردم و میسیونرهای مسیحی در بیشتر اوقات نیک بود. کارنامه‌ی حضور میسیونرهای مذهبی مسیحی در ایران برخلاف کشورهای آمریکای جنوبی، کارنامه‌ی مثبتی است. برای نمونه، مدرسه‌ی کامیونیتی تهران (Community School, Tehran)، که تا پیش از انقلاب فعال بود، در ذهن و خاطره‌ی مردم این شهر نشانه‌ی خوبی از حضور میسیونرهای مسیحی برجای گذاشته بود. مدرسه‌ی کامیونیتی، به عنوان یک مدرسه‌ی شبانه‌روزی در تهران برای میسیونرهای پروتستان آمریکایی ساکن ایران در سالهای ۱۸۳۰ میلادی پایه‌گذاری شد. در اواخر دهه‌ی ۴۰ میلادی، مدرسه از خیابان قوام السلطنه به کوچه‌ی مریضخانه در نزدیکی خیابان ژاله تهران انتقال یافت و تا زمان بسته شدن در سال ۱۳۵۸، در آنجا قرار داشت.
با توجه به سابقه‌ی حضور و نحوه‌ی کار میسیونرهای مذهبی، آشکارا می‌توان گفت فعالیت‌های تبشیری در ایران، ارتباطی به حضور نظام جمهوری اسلامی در ایران ندارد. چنانچه زندانی مسیحی ابراهیم فیروزی نیز در رنج نامه‌ی خویش به دادستان تهران بر این مدعا تاکید دارد. بسیاری از نوکیشان مسیحی ایرانی، از قشر متوسط و آسیب پذیر جامعه هستند (با توجه به شرایط اقتصادی امروز ایران به جرات می توان طبقه متوسط را آسیب پذیر خواند)؛ افرادی که برخی از آنان آسیب دیدگان اجتماعی هستند که با توجه به نحوه‌ی رفتار با این افراد برپایه جهان بینی مسیحی، جذب این آیین شده‌اند. به طور کلی می‌توان گفت کلیساهای خانگی و فعالان مسیحی درون کشور برنامه‌ی خاصی جهت جذب نخبگان و تاثیرگذاری بر روند سیاست داخلی ایران ندارند. با توجه به نبود شواهد و اسنادی دال بر همکاری مجرمانه‌ی نوکیشان مسیحی برخلاف دستگاه سیاسی موجود، شایسته است که نیروهای امنیتی و دستگاه قضایی با اندیشمندی بیشتری با این موضوع برخورد نمایند.
در سالهای اخیر برخوردهای امنیتی با این گروه مذهبی بی‌آزار افزایش چشمگیری داشته است. در ادبیات گفتاری امروز ایرانیان، نوکیشان مسیح کسانی هستند که دست از دین آبا و اجدادی خویش کشیده و به کسوت مسیحیت درآمده‌اند. سابقه‌ی حضور نوکیشان مسیحی در ایران به سالهای ابتدایی کیش مسیحیت باز می‌گردد. در تعالیم انجیل، کتاب مقدس مسیحیان، از حضور ٣ مؤبد ایرانی در هنگام تولد عیسی مسیح سخن به میان آمده است. صدها سال پیش از ظهور دین اسلام، کلیسای نسطوریان ایران شورای رهبری خویش را در شهر تیسفون، پایتخت شاهنشاهی ساسانیان بنا نهاده و استقلال خویش را از کلیسای روم اعلام کرده بود. بنا بر شواهد و مستندات تاریخی در زمان زمامداری شاهان ساسانی، شهرهای مسیحی نشین در پهنه جغرافیایی آن‌روز ایران، وجود داشتند و مسیحیان کم و بیش در امنیت نسبی روزگار می‌گذراندند. پس از شکست شاهنشاهی ساسانی در هجوم اعراب مسلمان، مسیحیت نیز مانند دین کهن زرتشت در برابر آیین نو، از رونق افتاده و گوشه نشین شدند. بقایای فکری و اعتقادی مسیحیان ایرانی را در حال حاضر می‌توان در کلیسای آشوری امروز جستجو کرد. پس از قرن‌ها کشمکش میان اسلام و مسیحیت که نمونه‌ی بارز آن جنگ صلیبی بود، نهضت روشنگری دینی و رنسانس اروپا روح تازهای به مسیحیت نوین دمید؛ روحی که ثمره‌ی آن اعزام مسیونرهای مذهبی به سرتاسر نقاط جهان بود، کشور ایران نیز از این امر برکنار نماند. مسیحیت به عنوان پرشمارترین و فراگیرترین آیین مذهبی جهان پس از گذشت بیش از ٢٠٠٠ سال از پایه گذاری، هنوز نیز از محبوبیت قابل توجهی برخوردار است.
مسئله‌ی تبلیغ و اعزام مبلغ، در واقع عمری همپایه‌ی مذاهب جهان دارد. پیروان هر یک از ادیان و مذاهب، دین خود را دین حقیقی و برحق دانسته و ادیان دیگر را باطل و یا منسوخ پنداشته‌اند. یکی از وسایل مهم تغییر عقاید و اندیشه‌ها در طول تاریخ، تبلیغ بوده است که هر یک از ادیان و مذاهب نیز از این وسیله جهت گسترش حوزه‌ی نفوذ و افزایش تعداد پیروان خویش استفاده کرده‌اند و این امر در ادیان و مذاهبی که داعیه جهان شمولی داشته‌اند –به ویژه اسلام و مسیحیت-، سابقه و نمود بیشتری داشته است. اما فعال‌ترین جنبش تبلیغی در میان ادیان و مذاهب دنیا مربوط به مسیحیت است. به جرات می‌توان گفت در میان هیچ یک از ادیان و مذاهب، فعالیت‌های تبلیغی و اعزام مبلغ به گستردگی دین مسیحیت نبوده است. این جریان به ویژه با توجه به الهیات مسیحی که تنها راه رستگاری انسان را از طریق ایمان به مسیح می‌داند، اهمیت بیشتری یافت. لذا در این دین، فعالیت‌های تبلیغی به شکلی بسیار منسجم و با برنامه‌ریزی‌های دقیق همراه بود. گروه های میسیونری دارای چنان تشکیلات گسترده‌ای شد که دانشگاه‌های معتبر اروپا و آمریکا دارای کالج‌های تعلیم و تربیت مبلغ مذهبی بودند. در راستای گسترش مسیحیت، مبلغینی نیز برای تبلیغ مسیحیت به ایران فرستاده شدند. با توجه به بافت مذهبی جامعه‌ی ایران و رواداری مذهبی بیشتر ایرانیان نسبت به سایر کشورهای خاورمیانه، رابطه‌ی میان مردم و میسیونرهای مسیحی در بیشتر اوقات نیک بود. کارنامه‌ی حضور میسیونرهای مذهبی مسیحی در ایران برخلاف کشورهای آمریکای جنوبی، کارنامه‌ی مثبتی است. برای نمونه، مدرسه‌ی کامیونیتی تهران (Community School, Tehran)، که تا پیش از انقلاب فعال بود، در ذهن و خاطره‌ی مردم این شهر نشانه‌ی خوبی از حضور میسیونرهای مسیحی برجای گذاشته بود. مدرسه‌ی کامیونیتی، به عنوان یک مدرسه‌ی شبانه‌روزی در تهران برای میسیونرهای پروتستان آمریکایی ساکن ایران در سالهای ۱۸۳۰ میلادی پایه‌گذاری شد. در اواخر دهه‌ی ۴۰ میلادی، مدرسه از خیابان قوام السلطنه به کوچه‌ی مریضخانه در نزدیکی خیابان ژاله تهران انتقال یافت و تا زمان بسته شدن در سال ۱۳۵۸، در آنجا قرار داشت.
با توجه به سابقه‌ی حضور و نحوه‌ی کار میسیونرهای مذهبی، آشکارا می‌توان گفت فعالیت‌های تبشیری در ایران، ارتباطی به حضور نظام جمهوری اسلامی در ایران ندارد. چنانچه زندانی مسیحی ابراهیم فیروزی نیز در رنج نامه‌ی خویش به دادستان تهران بر این مدعا تاکید دارد. بسیاری از نوکیشان مسیحی ایرانی، از قشر متوسط و آسیب پذیر جامعه هستند (با توجه به شرایط اقتصادی امروز ایران به جرات می توان طبقه متوسط را آسیب پذیر خواند)؛ افرادی که برخی از آنان آسیب دیدگان اجتماعی هستند که با توجه به نحوه‌ی رفتار با این افراد برپایه جهان بینی مسیحی، جذب این آیین شده‌اند. به طور کلی می‌توان گفت کلیساهای خانگی و فعالان مسیحی درون کشور برنامه‌ی خاصی جهت جذب نخبگان و تاثیرگذاری بر روند سیاست داخلی ایران ندارند. با توجه به نبود شواهد و اسنادی دال بر همکاری مجرمانه‌ی نوکیشان مسیحی برخلاف دستگاه سیاسی موجود، شایسته است که نیروهای امنیتی و دستگاه قضایی با اندیشمندی بیشتری با این موضوع برخورد نمایند.
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)