مسئولین زندان ارومیە برای آزادی یک زندانی سیاسی کورد درخواست وثیقەای سنگین کردەاند

عفو بین‌الملل: به‌زودی حکم اعدام یک کودک متهم در شیراز اجرا می‌شود

بابک نمازی: «من از دولت ایران خواهش می‌کنم قبل از اینکه برادر و پدرم در زندان بمیرند آنها را آزاد کنند»

نوید کامران از زندان اوین آزاد شد

ممانعت مسئولین زندان تبریز از اعزام مرتضی مرادپور به بیمارستان

عیسی سحرخیز از زندان اوین آزاد شد

ضرب و شتم زندانیان معترض تا حد مرگ با دستور داریوش امیریان در آخرین روز کاری وی

دلنوشته مادر امیر ارشد تاج میر

ادامه اعتصاب غذای عمر فرهنگ در زندان اردبیل

١٢ کشتە و ١١ زخمی سهم کولبران کورد در فروردین ماه

انتقال هنگامه شهیدی به بند ۲۴۱ زندان اوین

اجرای حکم اعدام مهدی بهلولی متوقف شد

حکم اعدام «محسن بابایی» سحرگاه امروز اجرا شد

درخواست کمک مادر زندانی سیاسی آتنا دائمی از مجامع بین المللی و حقوق بشری

مادر آتنا دائمی با نوشتن نامه ای خطاب به مجامع حقوق بشری خواستار رساندن صدای آتنا دائمی گردید.
آتنا دائمی مدافع حقوق بشر محبوس در بند زنان زندان اوین در اعتراض به محکومیت خواهرانش انسیه و هانیه دائمی و درپی بی توجهی به خواسته‌اش از روز شنبه ۱۹ فروردین دست به اعتصاب غذا زده است.
اعتراض آتنا دائمی نسبت به محکومیت خواهرانش به حبس تعلیقی با درخواست «اعلام و ابلاغ برائت خواهرانش» و هم‌چنین «استرداد کفالت ضبط شده» است.
مادر آتنا دائمی خطاب ه مجامع حقوق بشری چنین می نویسد :
بعد از ملاقات دیروز بی تاب تر و بی قرارتر شدم. فکر می کردم به داد دخترم می رسند فکر می کردم الان که وقت ادعاها و وعده های آبادی و سامان دادن این مملکت است صدای آتنایم را می شنوند!!!
صدای آتنایم را می شنوند که هوش و حواس جوانیش زندگی کودکان کار و خیابان بود و در سر پرشور جوانیش سودای بهبود زندگی کودکان کار را داشت حتی با دستهای خالیش.
صدای آتنایم را می شنوند که غمش،غم کودکی که زیر تیغ اعدام است و شادیش شادی جوانی که نجات یافته بود از چوبه ی دار به بهانه ی جرم مواد مخدر.
صدای آتنایم را می شنوند که تپش قلبش با کوبانی و مقاومتشان و مشتش کوبنده علیه کشتار و بی رحمی و جنایت داعش و داعشیان.
صدای آتنایم را می شنوند که می خواهد ابتدایی ترین حقوق یک شهروند و اینجا زنان برای انتخاب پوشش را به رسمیت بشناسند.
اما نخیر خبری از مسئولین نیست بیش از اینها سرشان گرم شعارهای تبلیغاتیشان هست و صدای من مادر نگران و پدر غمگین آتنا را نمی شنوند پس رو به همه ی دنیا رو به همه ی مجامع بین الملی و نهادهای حقوق کودکان و حقوق زنان و حقوق بشر و همه ی رسانه ها که صدای آتنای من باشید. مدام در گوشم نخوانید که الان بخاطر انتخابات زمان مناسبی نیست! جان دخترم در خطر است صدای دخترم باشید که سکوت در مقابل اعتصاب آتنا بخاطر اعلام برائت حکم بی دلیل قضایی از خواهرانش، ظلم در حق من است.

با داشتن حجم عظيمى از توليد زباله،مديران و شهروندان هيچكدام قادر به مقابله با اين بحران نيستند

با پایان یافتن سفرهای نوروزی امسال، باز هم این جا و آن جا بحث درباره گستردگی تولید زباله، بویژه در مناطق تراکم مسافران نوروزی بالا گرفت.

 با این حال بنظر می رسد که تولید زباله در کشور، گرچه با وقایعی همچون مسافرت های نوروزی شدت بیشتری میگیرد، ولی پدیده سخت جانی است که سالهاست با سماجت به حیات خود ادامه می دهد و به آلودگی های زیست محیطی می افزاید.

سازمان دهیاری ها و شهرداری های کشور آخرین رقم تولید زباله در ایران را سالانه ۲۰ میلیون تن برآورد کرده است. رقمی که بنظر می رسد در مقایسه با تولیدات مشابه، در کشورهای دیگر جهان، متاسفانه ایران را در ردیف بسیار بالائی قرار می دهد.

علاوه بر این گفته می شود که در صد قابل توجهی از آنچه به زباله تبدیل می شوند، مواد غذائی هستند، بطوریکه یک ارزیابی در این زمینه مدعی است که ۳۵ درصد تولیدات کشاورزی کشور روانه زباله دانها می شوند.

علاوه بر کوشش بقصد اجتناب از تولید انبوه زباله، موضوع بازیافت زباله ها هم مشکلی است که بنظر می رسد در ایران با موفقیت چندانی روبرو نیست. چرا که مدیران شهری قادر نبوده اند تا با آموزش وسیع شهروندان و سازماندهی مناسب ، به سطح مطلوبی از بازیافت زباله ها دست یابند.

در گفتگوئی با آرزو میرزاخانی، روزنامه نگار مسائل محیط زیست در تهران، با وی درباره سخت جانی پدیده زباله ها در کشور صحبت کردیم.

او که ابتدا شهروندان را به مصرف گرائی زیاده روانه متهم می کند در عین حال عقیده دارد که شاید در سالیان گذشته آنچنان که باید و شاید مدیریت مناسبی هم در شهرهای بزرگ کشور، بویژه در تهران، برای مدیریت پسماندها وجود نداشته است.

بروایت آرزو میرزاخانی در تهران دو برابر نورم سالانه جهانی ما پسماند تولید می کنیم. اما برای مقابله با این حجم تولید ما در تهران فقط یک زباله سوز داریم که روزانه ۲۵۰ تن زباله را می تواند به انرژی برقی تبدیل کند. این البته با توجه به تولید ۷۵۰۰ تن پسماند روزانه که در تهران تولید می شود، رقم ناچیزی است.

خانم میرزا خانی توضیح می دهد که باقی مانده پسماندهائی که در تهران تولید می شوند در منطقه کهریزک و آراد کوه دفع می شوند که همین کار مشکلات بسیار زیادی تولید می کند. بویژه که در سال گذشته دریاچه ای از شیرآبه در منطقه آراد کوه ایجاد شد که انعکاس وسیعی در رسانه ها داشت. میرزاخانی از بازدید یک ماه پیش خود از این دریاچه یاد می کند که البته تا حدودی خشک شده بود. تعدادی درخت هم در این منطقه کاشته اند... اما با این حال باز هم بوی نامطبوعی که ایجاد کرده بود و آلودگی های زیست محیطی که به همین دلیل بوجود آمده بودند بسیار آزار دهنده بود.

میرزاخانی درباره نقش مردم در تفکیک اولیه زباله، از آن بعنوان یک پروژه شکست خورده یاد می کند و علل شکست را به عواملی مانند فقدان فرهنگ سازی و نداشتن آموزش نسبت می دهد.

او اضافه می کند اگر هم در مبداً، زباله ها می توانستند تفکیک شوند، خودروهای حمل زباله قادر به جدا سازی پسماندها نیستند.

به این گفتگو گوش کنید.

انتقال ۱۱ زندانی به سلول انفرادی جهت اجرای حکم اعدام در کرج

کشته و مفقود شدن بیش از ۴٠ نفر در سیلاب‌های اخیر غرب کشور

دستگیری بیش از ۳۰ پسر همجنسگرا در اصفهان

پنجشنبه شب هفته گذشته نیروی انتظامی اصفهان با حمله و شلیک تیر هوایی به یک میهمانی دوستانه در باغ بهادران اصفهان، نزدیک به چهل پسر را بازداشت کرد. گفته می‌شود میهمانان این میهمانی شبانه همجنسگرایان مرد بودند و تنها دو سه نفر از افراد حاضر توانستند از دست ماموران فرار کنند

از آنجا که برخی حاضرین آرایش کرده بودند،خانواده آنها نگران اتهامات سنگین برای فرزندانشان هستند

بنا بر گزارش‌های دریافتی  بازداشت شدگان را به اتهام لواط، مشروب‌خواری و مصرف مواد روانگردان به زندان دستگرد منتقل کردند و قرار است متهمان را برای تست رابطه جنسی، به پزشکی قانونی بفرستند!
افرادی که از دست ماموران موفق به فرار شده اند ضمن رد این اتهامات گفتند تنها یک میهمانی بود، و دوستان و خانواده‌های دستگیرشدگان از این بابت بسیار نگران هستند.

از طرفی خانواده بسیاری از این افراد از همجنسگرا بودن فرزند خود بی خبر بودند و به همین دلیل فشار روحی زیادی به آنها وارد شده است.

روز شنبه برابر ۲۶ فروردین ۹۶ قاضی کشیک به محل اعزام کردند و افراد را به زندان دستگرد اصفهان منتقل نموده و برای تعدادی قرار وثیقه های سنگین صادر کردند و هم اکنون خانواده های تعدادی در پی فراهم کردن وثیقه هستند و از سرنوشت و حکم باقی افراد خبری در دست نیست.
لازم به ذکر است که سن افراد حاضر در این میهمانی ۱۶ تا ۲۷ سال بوده است.

بازداشت شدگان هم با اطلاع پیدا کردن خانواده آنها از موضوع دگرباش بودن این افراد حال با خطر طرد شدن توسط خانواده ها هم روبه رو هستند.

#همجنسگرایی_جرم_نیست

جنبش رنگین کمان

یک زندانی در زندان پارسیلون خرم آباد اعدام شد

پنج شهروند بهایی بازداشت‌شده در زندان اصفهان نگهداری می‌شوند

به گزارش تارنگارحقوق بشردرایران ، پنج شهروند بهایی به نام‌های احسان اشتیاق، عنایت نعیمی، فرزاد همایونی، سروش پزشکی و سهراب نقی پور که صبح روز هشتم فروردین‌ماه در منازلشان بازداشت‌شده‌اند، هم‌اکنون در زندان اصفهان به سر می‌برند.

 سیمین فهندژ، سخنگوی جامعه جهانی بهاییان در ژنو به کمپین بین المللی گفت: «ما متاسفانه هنوز اطلاعی از نهاد بازداشت کننده آنها نداریم. همین طور نمی‌دانیم به چه اتهاماتی آنها دستگیر شده‌اند. فقط می‌دانیم در زمان بازداشت حکم بازرسی و بازداشت را اگر هم داشته‌اند به بازداشت‌شدگان نشان نداده‌اند.» همچنین خانم فهندژ گفت ماموران پس از ورود به منزل این پنج نفر، در ابتدا خانه را تفتیش و برخی از وسایل شخصی را به همراه آنها با خود برده اند. یک منبع مطلع نیز گفت که این پنج بهایی به زندان اصفهان منتقل شده‌اند اما از وضعیت آنها اطلاعی تاکنون در دست نیست.

علیرغم اظهارات حسن روحانی، رییس جمهور ایران در مورد آزادی اقلیت‌های مذهبی در طی نزدیک به چهار سال گذشته دهها بهایی به اتهامات مختلف بازداشت و محکوم شده‌اند و همچنین دهها دانشجو بهایی به دلیل اعتقاد به مذهب بهاییت از دانشگاه های ایران اخراج شده‌اند. در برخی از موارد محل کسب و کارشان پلمب شده است.

جامعه جهانی بهایی در روز ۱۶ شهریور ماه ۱۳۹۵ طی نامه‌ای سرگشاده به حسن روحانی، رییس جمهور ایران، از او خواست تا به«سرکوب اقتصادی بهاییان» در ایران خاتمه دهد. در این نامه ضمن تاکید براینکه تهاجم شدید اقتصادی علیه شهروندان بهایی «سیاست عمدی» دولت ایران است، به اخراج کارمندان بهایی از بخش های دولتی، محدودیتهای متعدد برای آنان در بخش خصوصی، محرومیت شان از طیف گسترده‌ای از حرفه‌ها و مشاغل با دست‌آویز «نجس» بودن آنان، مصادرۀ اموال، اذیت و آزار صاحبان مشاغل و بستن مغازه‌ها اشاره شده و در نهایت از حسن روحانی رییس جمهور ایران خواسته شده است تا با فوریت به وضعیت بهائیان رسیدگی کند و شرایطی فراهم کند تا موانع موجود در مورد کسب و کار بهاییان برداشته شود.

سخنگوی جامعه جهانی بهایی در بهمن ماه ۱۳۹۴ با انتقاد از افزایش فشار بر روی جامعه بهاییان در دولت حسن روحانی گفت:‌ «در حال حاضر ما بیش از ۸۰ نفر بهایی در زندان های ایران داریم. متاسفانه از زمان تشکیل دولت آقای روحانی تاکنون یعنی طی دو سال بسیاری از بهاییان دستگیر شدند، گورستان‌های زیادی از بهاییان تخریب شد و جوانان بهایی که حتی با رتبه بالا در کنکور قبول شدند به دلیل بهایی بودن‌شان نتوانستند تحصیل کنند. حالا هم به ۲۴ نفر شهروند بهایی چنین حکم‌های طولانی داده‌اند.»

پیش از این خانم فهندژ همچنین در اعتراض به بازداشت ها و بی احترامی ها به جامعه بهایی در ایران گفته بود: «جمهوری اسلامی الآن ۳۷ سال است که از هر شیوه‌ای برای تفرقه و جدایی انداختن بین جامعه بهائی و دیگران استفاده کرده است. یکی از این روش‌ها روا داشتن اتهامات، اطلاعات و سخنان نادرست و بی‌اساس در رسانه‌های عمومی است. هر بار که یک شخص شناخته شده به حمایت از جامعه بهائی برخاسته، رسانه‌های دولتی او را هم مورد حمله قرار داده‌اند و اقدامش را ضددولتی و ضداسلامی خوانده‌اند. اما نکته‌ای که مهم است این است که تمام مرزهایی که جمهوری اسلامی سعی کرده در این سال‌ها بین بهائیان و گروه‌های دیگر ایجاد کند در بسیاری از مواقع در زندان‌های خود جمهوری اسلامی شکسته شد.»

صادق آملی لاریجانی، رییس قوه قضاییه ایران نیز روز دوشنبه ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۵، بهاییت را «مجعول و ساخته اجانب و استعمارگران» دانست و با طرح این ادعا که «سران بهاییت با کشورهای بیگانه اتصال دارند و از آنها دستورات امنیتی می‌گیرند.»

آیت‌الله محمد موسوی بجنوردی، یکی از اعضای سابق شورای عالی قضایی در زمان آیت الله خمینی بسیار فراتر از این حرف ها رفت و در گفتگویی به خبرگزاری فارس در آذر ماه ۱۳۹۳ حتی حق شهروندی بهاییان را در ایران زیر سوال برد: «هیچوقت ما نمی‌گوییم بهایی حق تحصیل آزاد دارد، اصلا حقوق شهروندی ندارد.» او تصریح کرد «مسیحیان، یهودیان و زرتشتیان از حق شهروندی برخوردارند. در مجلس نماینده دارند، زیرا ادیان ابراهیمی هستند و ما با آنها تعامل داریم و نمایندگان آنها با ما دوست هستند.»

مرگ تدریجی آرش صادقی در سایه محرومیت از خدمات پزشکی؛ گزارشی از آخرین وضعیت

اقتصاد در قرآن

مهمترين و اصلی ترين منبع در آمد مسلمانان در دوران مدينه، دزديدن اموال غيرمسلمانان بود كه در قرآن به آن غنيمت گفته می شود. مسلمين در دوران محمد و خلفاء راشدين، هيچ كار توليدی اساسی انجام ندادند و تقريبا تمام ثروت مسلمانان محصول دزدی بود.

 اين دزديدن به دو صورت عمده تحقق می يافت يكی كاروان زنی و دوم تجاوز نظامی. غارت شامل تمامی اموال غيرمسلمانان می شد شامل شتر، اموال تجاری، گوسفند، موادغذائی، لوازم زندگی و زنان و كودكان كه بعنوان برده گرفته می شدند. در مواردی كه كل يك قوم را نابود می كردند (مثل بني قريضه) سرزمين و مزارع و خانه هايشان را نيز تصرف می كردند. خلاصه هيچ مالی از دزدی مسلمانان در امان نبود. در اين دزديها به چيزی كه هيچگاه انديشه نمی شد زندگی و حيات غيرمسلمانان بود كه اگر كسی از آنان زنده می ماند، مخصوصا زنان و كودكان، چگونه پس از غارت اموالشان مي توانند به زندگي ادامه دهند.
مبسوط اين غارتها در كتب سيره مثل در سيره ی رسول الله  اثر ابن اسحق يا ابن هشام در تاريخ طبری و مغازی واقدی آمده اند

گمان نمی كنم كه انسان منصف ترديدی داشته باشد كه اينگونه كارها وحشيگری و درنده خوئی صرفند. غنيمتي كه می تواند در يك جنگ دفاعی مورد قبول باشد فقط گرفتن سلاحهای دشمن متجاوز است و بس. نه اينكه كليه‌ی اموال دشمن شكست خورده را غارت كنی كه حتی از ادامه  زندگی بازماند. با توجه به اينكه تقريبا كليه‌ی جنگهای محمد تجاوزكارانه بود كه يا تجاوز را خودش شروع كرده بود مثل بدر و يا در پاسخ به تجاوز قبلی اش بود مثل احد؛ محمد حق نداشت هيچ چيزي از كفار غنيمت بگيرد. اما مدينه از يك قريه‌ی فقير به يك شهر بسيار ثروتمند مملو از احشام و اموال و موادغذائی و كنيز و غلام شد همه از طريق دزدی.

اموال غارتی حلال و پاكند

فكُلُوا مِمَّا غَنِمْتُمْ حَلَالًا طَيِّبًا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۶۹ انفال﴾ 
ترجمه: پس از آنچه به غنيمت گرفته ايد بخوريد كه حلال و پاكيزه است و از خدا پروا داريد كه خدا آمرزنده مهربان است (69)

به جای کار تولیدی به غيرمسلمانان حمله كنيد و اموالشان را بدزديد كه هم صواب برده ايد و هم مال حلال و پاك بدست آورده ايد. چه چیز از این بهتر برای اعراب وجود داشت؟

ثروت و فقر خواست خداست

أوَلَمْ يَرَوْا أَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ إِنَّ فِي ذَلِكَ لَآيَاتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ ﴿۳۷ روم﴾
ترجمه: آيا ندانسته اند كه [اين] خداست كه روزى را براى هر كس كه بخواهد فراخ يا تنگ میگرداند.

قلْ إِنَّ رَبِّي يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشَاءُ وَيَقْدِرُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ ﴿۳۶ سبا﴾
ترجمه: بگو پروردگار من است كه روزى را براى هر كس كه بخواهد گشاده يا تنگ مى گرداند ليكن بيشتر مردم نمیدانند(36)

أهُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ نَحْنُ قَسَمْنَا بَيْنَهُمْ مَعِيشَتَهُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا سُخْرِيًّا وَرَحْمَتُ رَبِّكَ خَيْرٌ مِمَّا يَجْمَعُونَ ﴿۳۲ زخرف﴾ 
 ترجمه: آيا آنانند كه رحمت پروردگارت را تقسيم مىكنند ما [خدا] معاش آنان را در زندگى دنيا ميانشان تقسيم كردهايم و برخى از آنان را از [نظر]درجات بالتر از بعضى [ديگر] قرار دادهايم تا بعضى از آنها بعضى [ديگر] را در خدمت گيرند و رحمت پروردگار تو از آنچه آنان می اندوزند بهتر است (32)

اينگونه آيات اول: مؤيد جبر هستند. به اين بيان كه ثروت و فقر همه به خواست خداست و نقش بشر در نظر گرفته نشده است. دوم مخالف علم تجربی و دانش اقتصاد است و با واقعيتهای عينی سازگار نيست. بديهی است كه رشد اقتصادی به عوامل متعددی بستگی دارد، از جمله منابع موجود در يك كشور، موقعيت جغرافيائی و تاريخی، رشد علمی و تكنولوژيك، سيستم حكومتی، طراحی اقتصادی و تلاش فرد و جامعه. و گرنه بايد بپذيريم كه فقر آفريقا و غنای كشورهای پيشرفته تنها به خواست خداست. در قرآن اين عوامل واقعي در نظر گرفته نشده اند بنابراين اقتصاد بعنوان يك علم اصلا مورد قبول قرآن نيست. درست در نقطه‌ی مقابل، قرآن جانب تفريط را گرفته و همه دارائی انسان را ناشی از تلاش خود انسان می داند:

ليس للنسان الا ما سعي(نجم39) 
ترجمه: برای انسان هيچ چيزی جز تلاش او نيست.

گفته برای انسان چيزي بجز تلاش او نيست. يعنی دارائی انسان را منحصر می كند در نتيجه‌ی تلاشش. واضح است كه اين سخن غلط است چون بخش عظيمی از دارائی انسان ربطی به تلش او ندارد مثل تمام ويژگيهای ژنتيكی، تمام صفات و رفتارها و عقایدی كه از محيط جغرافيائی-تاريخی اش می گيرد و مثل ارث و مثل منابع طبيعی يك كشور و مثل تكنولوژی و علم كه از گذشتگان در اختيار هر نسل قرار می گيرد.

بنابراين هر دو دسته آيات فوق هم متناقض و هم غلطند. اصولا گاهی به افراط رفتن و گاهی به تفريط رفتن و ناتوانی از بيان كامل و جامع يك موضوع، كار انسان ناتوان و نا آگاه است نه كار خدا. محمد از طرفی می خواسته خدا را مالک و فاعل مطلق معرفی كند كه همه چيز و همه كار فقط و فقط به دست و خواست اوست، بنابراين آيات سری اول را مطرح كرده است. اما در زمان و مكان ديگری متوجه شده كه نقش فعاليتهای انساني را نيز نمی توان ناديده گرفت بنابراين جمله ی مطلق "ليس للنسان الا ما سعی" را گفته است