۱۳۹۵ آذر ۱۰, چهارشنبه
۱۳۹۵ آذر ۹, سهشنبه
نمایندگان ایران در نشست ژنو: جمهوری اسلامی سرکوب اقلیتها را انکار میکند
نمایندگان ایران با انتشار گزارشهای غیرواقعی از وضعیت حقوق پیروان دینی سعی نمودند شرایط مسیحیان در ایران را مناسب توصیف کنند.
به گزارش «محبتنیوز» در روزهایی که پارلمان اروپا و نمایندگان قاره سبز به دنبال راهی هستند تا ایران را متقاعد کنند در مورد حقوق بشر انعطاف بیشتری از خود نشان دهد تا زیر سایه آن راهی برای گشایش روابط دیپلماسی و کاهش تحریمها باز شود، نمایندگان جمهوری اسلامی نه تنها زیر بار نادیده گرفته شدن حقوق مدنی شهروندان و حقوق اقلیتها نمیروند، بلکه در فرار رو به جلو از وضعیت حقوق بشر در سایر کشورها و نقض حقوق اقلیتها در نقاط مختلف گلایه دارند.
کاظم غریبآبادی معاون امور بینالملل ستاد حقوق بشر قوه قضائیه ایران که این روزها به واسطه برگزاری همین نشستها برای خود موقعیت تازهای دست و پا کرده بی توجه به وضعیت حقوق بشر در ایران و با انتقاد از وضعیت اقلیتها در بعضی کشورهای منطقه گفته «در یمن، مردم تحت حملات تهاجمی قرار دارند و از دسترسی به غذا، منابع، پناهگاه، آب و کمک های اضطراری محروم هستند».
ایران در نشست ژنو چه گفته؟
به گزارش خبرگزاری مهر، غریب آبادی که در راس هیاتی برای شرکت در نهمین اجلاس مجمع اقلیت های شورای حقوق بشر به ژنو سفر کرده با اشاره به اینکه اقلیتها عمومن از بحرانهایی نظیر خشونتهای ناشی از درگیریهای داخلی و یا نظامی تاثیر میپذیرند، گفته در این نکته که کمکهای بشردوستانه در چنین شرایطی باید به تمامی افراد تحت تاثیر بحران از جمله اقلیتها ارائه شود و تضمین گردد که پیروان سایر ادیان به حاشیه رانده نمیشوند و یا مورد تبعیض قرار نمیگیرند، اختلاف نظری وجود ندارد.
وی با سرپوش گذاشتن بر نقض گسترده حقوق بشر در ایران، از قوانین تبعیض آمیز درخصوص تابعیت که منجر به بیتابعیتی برخی اقلیتها در دیگر کشورها شده است نیز انتقاد کرد و ضمن ابراز نگرانی از این وضعیت، از گزارشگر ویژه اقلیتها خواست تا درخصوص این موارد و تاثیر آنها بر حقوق اقلیتها تحقیقات کاملی را به عمل آورده و نتیجه را گزارش کند.
آن روی سکه و انکار واقعیتها در ایران
بخش عمده آنچه این مقام قوه قضائیه در مورد تبعیض اقلیتهای دینی و قومی در منطقه مدعی آن گردیده، دقیقن همان اتهاماتی هستند که جمهوری اسلامی از بدو پیدایش با آن روبهروست.
برای یافتن شواهد این منظور کافیست به برخوردهای اخیر حاکمیت اسلامی با اقلیتهای دینی و عقیدتی پرداخت.بیش از ۱۲۰ نوکیش مسیحی بازداشتی در زندانها که اکثر آنها یا حبسهای طولانی مدت دارند و یا بلاتکلیف هستند و حتی تفهیم اتهام نشدند. دهها کلیسای خانگی تعطیل شده و در سالهای گذشته دهها شهروند مسیحی در ایران به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام بازجویی شدند.
دهها شهروند بهایی از تحصیل محرومند و یا دستگیر میشوند و یا کسب و کار و اصناف آنها پلمپ میشود. آنها حتی از داشتن حقوق شهروندی خود محرومند و اشتغال و کسب درآمدشان برای امرار معاش با مشکل روبهروست.
غریبآبادی در بخشی از سخنان خود با نادیده گرفتن شرایط فعلی اقلیت ها در نظام اسلامی، مطرح کرده «اقلیتها عمومن از بحرانهایی نظیر خشونتهای ناشی از درگیریهای داخلی و یا نظامی تاثیر میپذیرند» که به نظر نکته درستی است، سپاه پاسداران در حال حاضر اصلیترین بازوی نظام برای سرکوب اقلیتهای دینی و قومی است.
سپاه ثارالله تهران و اطلاعات سپاه در هماهنگی کامل با یکدیگر اقدام به شناسایی و دستگیری اقلیتهای مسیحی میکنند و مستقیم با قوه قضائیه و دادستانی در ارتباط هستند.
به نظر میرسد ایران تلاش زیادی میکند تا با حضور در این نشستها و متهم ساختن دیگر کشورهای اسلامی منطقه و به چالش کشیدن شرایط موجود در آنان برای تغییر وجهه مخدوش و سرکوبگر نظام به خصوص در بحث اقلیتها استفاده کند، درحالیکه از زمان آغاز به کار دولت روحانی تعداد دستگیری ها نسبت به گذشته افزایش بیشتر داشته فشار بر اقلیتها چند برابر شده است.
به گزارش «محبتنیوز» در روزهایی که پارلمان اروپا و نمایندگان قاره سبز به دنبال راهی هستند تا ایران را متقاعد کنند در مورد حقوق بشر انعطاف بیشتری از خود نشان دهد تا زیر سایه آن راهی برای گشایش روابط دیپلماسی و کاهش تحریمها باز شود، نمایندگان جمهوری اسلامی نه تنها زیر بار نادیده گرفته شدن حقوق مدنی شهروندان و حقوق اقلیتها نمیروند، بلکه در فرار رو به جلو از وضعیت حقوق بشر در سایر کشورها و نقض حقوق اقلیتها در نقاط مختلف گلایه دارند.
کاظم غریبآبادی معاون امور بینالملل ستاد حقوق بشر قوه قضائیه ایران که این روزها به واسطه برگزاری همین نشستها برای خود موقعیت تازهای دست و پا کرده بی توجه به وضعیت حقوق بشر در ایران و با انتقاد از وضعیت اقلیتها در بعضی کشورهای منطقه گفته «در یمن، مردم تحت حملات تهاجمی قرار دارند و از دسترسی به غذا، منابع، پناهگاه، آب و کمک های اضطراری محروم هستند».
ایران در نشست ژنو چه گفته؟
به گزارش خبرگزاری مهر، غریب آبادی که در راس هیاتی برای شرکت در نهمین اجلاس مجمع اقلیت های شورای حقوق بشر به ژنو سفر کرده با اشاره به اینکه اقلیتها عمومن از بحرانهایی نظیر خشونتهای ناشی از درگیریهای داخلی و یا نظامی تاثیر میپذیرند، گفته در این نکته که کمکهای بشردوستانه در چنین شرایطی باید به تمامی افراد تحت تاثیر بحران از جمله اقلیتها ارائه شود و تضمین گردد که پیروان سایر ادیان به حاشیه رانده نمیشوند و یا مورد تبعیض قرار نمیگیرند، اختلاف نظری وجود ندارد.
وی با سرپوش گذاشتن بر نقض گسترده حقوق بشر در ایران، از قوانین تبعیض آمیز درخصوص تابعیت که منجر به بیتابعیتی برخی اقلیتها در دیگر کشورها شده است نیز انتقاد کرد و ضمن ابراز نگرانی از این وضعیت، از گزارشگر ویژه اقلیتها خواست تا درخصوص این موارد و تاثیر آنها بر حقوق اقلیتها تحقیقات کاملی را به عمل آورده و نتیجه را گزارش کند.
آن روی سکه و انکار واقعیتها در ایران
بخش عمده آنچه این مقام قوه قضائیه در مورد تبعیض اقلیتهای دینی و قومی در منطقه مدعی آن گردیده، دقیقن همان اتهاماتی هستند که جمهوری اسلامی از بدو پیدایش با آن روبهروست.
برای یافتن شواهد این منظور کافیست به برخوردهای اخیر حاکمیت اسلامی با اقلیتهای دینی و عقیدتی پرداخت.بیش از ۱۲۰ نوکیش مسیحی بازداشتی در زندانها که اکثر آنها یا حبسهای طولانی مدت دارند و یا بلاتکلیف هستند و حتی تفهیم اتهام نشدند. دهها کلیسای خانگی تعطیل شده و در سالهای گذشته دهها شهروند مسیحی در ایران به اتهام اقدام علیه امنیت ملی و تبلیغ علیه نظام بازجویی شدند.
دهها شهروند بهایی از تحصیل محرومند و یا دستگیر میشوند و یا کسب و کار و اصناف آنها پلمپ میشود. آنها حتی از داشتن حقوق شهروندی خود محرومند و اشتغال و کسب درآمدشان برای امرار معاش با مشکل روبهروست.
غریبآبادی در بخشی از سخنان خود با نادیده گرفتن شرایط فعلی اقلیت ها در نظام اسلامی، مطرح کرده «اقلیتها عمومن از بحرانهایی نظیر خشونتهای ناشی از درگیریهای داخلی و یا نظامی تاثیر میپذیرند» که به نظر نکته درستی است، سپاه پاسداران در حال حاضر اصلیترین بازوی نظام برای سرکوب اقلیتهای دینی و قومی است.
سپاه ثارالله تهران و اطلاعات سپاه در هماهنگی کامل با یکدیگر اقدام به شناسایی و دستگیری اقلیتهای مسیحی میکنند و مستقیم با قوه قضائیه و دادستانی در ارتباط هستند.
به نظر میرسد ایران تلاش زیادی میکند تا با حضور در این نشستها و متهم ساختن دیگر کشورهای اسلامی منطقه و به چالش کشیدن شرایط موجود در آنان برای تغییر وجهه مخدوش و سرکوبگر نظام به خصوص در بحث اقلیتها استفاده کند، درحالیکه از زمان آغاز به کار دولت روحانی تعداد دستگیری ها نسبت به گذشته افزایش بیشتر داشته فشار بر اقلیتها چند برابر شده است.
بیانیه مشترک ۱۹ سازمان مدافع حقوق بشر در رابطه با وضعیت مسیحیان در ایران
۱۹ سازمان مدافع حقوق بشر با صدور بیانیهای خواهان حمایت از حقوق نوکیشان مسیحی درون ایران از سوی جامعه بینالملل و توابع سازمان ملل متحد شدند.
به گزارش «محبت نیوز» برای نخستین بار ۱۹ سازمان مدافع حقوق بشر در بیانیهای مشترک نسبت به وضعیت مسیحیان در ایران و فشار و سرکوبهای اقلیتهای دینی اعتراض کردند و از دولتهای جهان خواستند در مناسبات دو طرفهشان با جمهوری اسلامی، حقوق بشر از جمله رعایت حقوق اقلیتهای مذهبی را در نظر بگیرند.
مقامات جمهوری اسلامی ایران در تابستان ۲۰۱۶ فشار بر جامعه نوکیشان مسیحی که پیشینه اسلامی داشتند را به بالاترین حد خود رساندند.
بنا بر گزارشهای رسیده از سوی منابع موثق و بستگان، ماموران امنیتی ۷۹ مسیحی را در فاصله بین ماه می و آگوست در مناطق مختلف ایران بازداشت کردهاند. اکثریت قریب به اتفاق آنها از چند روز تا یک ماه تحت بازجویی مستمر بوده و یا در بازداشت به سر بردهاند.
در زمان تنظیم این گزارش، برخی از دستگیر شدگان کماکان بدون هیچگونه اتهام مشخصی در بازداشت به سر میبرند. سازمانهای حقوق بشری معتقدند که تعداد بازداشت شدگان بیش از این آمار میتواند باشد، چرا که برخی از بازداشتها گزارش نشده است.
دولت ایران سیاست منع تغییر دین مسلمان زادگان از طریق شرکت در «کلیسای رسمی» را در سال ۲۰۱۲ اتخاذ کرد. از اینرو نوکیشان مسیحی مجبور به تجمع در گروههای غیر رسمی مانند «کلیسای خانگی» شدهاند. این تجمعات غیرقانونی قلمداد شده و غالبن مورد هجوم نیروهای امنیتی قرار میگیرند. تنها در آگوست ۲۰۱۶ حداقل ۴ کلیسای خانگی و اعضای آن بازداشت و بازجویی شدهاند.
مسوولان و اعضای کلیساهای خانگی به طور عمده با اتهاماتی چون «اقدام علیه امنیت ملی از طریق راه اندازی کلیساهای خانگی» مواجه میشوند. گروهی از نوکیشان مسیحی در ماه می ۲۰۱۶ در رشت با اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” بازداشت شدند. حکم آنان از زمان ابلاغ (۱۵ اکتبر ۲۰۱۶) تا کنون در تعلیق است. سه تن از مردان به اتهام نوشیدن «شراب همدلی» به تحمل ۸۰ ضربه شلاق محکوم شدند و بسیاری از این بازداشتیها کماکان منتظر ابلاغ حکمشان هستند.
مقامات ایران با ایجاد فشار بر رهبران جامعه مسیحیت از طریق تهدید مستقیم یا آزار و اذیت عامدانه، آنان را مجبور به ترک وطن میکنند. بنا بر گزارشها به تعدادی از گرداندگان کلیساهای خانگی در طول بازجویی گفته شده است که به ۵ تا ۱۰ سال حبس محکوم خواهند شد، مگر اینکه کشور را ترک کنند.
در نمونهای دیگر، مسیحیان اذعان کردهاند که احضار روزانه آنان برای پرسش و پاسخ به دفاتر اطلاعات به رویه ای آزار دهنده تبدیل شده است، یا اینکه ماموران با مصادره اسناد و مدارک شناسایی به منظور بازداشتن قربانیان (نوکیشان مسیحی) از خرید و فروش املاک و مستقلات، ماشین و یا ترک اجباری مشاغلشان آنها را مورد آزار قرار میدهند.
این نمونه از رفتار نسبت به مسیحیان و نوکیشان نقض آشکار «قانونی اساسی ایران» و تعهدات بینالمللی میباشد. ماده ۱۴ قانون اساسی ایران با در نظر گرفتن حقوق اولیه مذاهب غیر اسلامی، بر رعایت حقوق مذاهبی چون مسیحیت، یهودیت و زرتشتیان تاکید دارد. همچنین ماده ۱۹ قواعد محکمی را برعلیه تبعیض وضع کرده و ماده ۲۳ نیز مقامات را از تفتیش عقاید افراد یا برخورد با اشخاص به خاطر عقایدشان را منع کرده است.
ایران به عنوان کشوری عضو میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی موظف است از عدم تبعیض بر اساس مواد ۲ و ۲۶ این معاهده و برای حفظ آزادی اندیشه و مذهب بر اساس ماده ۱۸ همان میثاق اطمینان حاصل کند. ماده ۱۸ به طور خاص حفاظت از حقوق افرادی که قصد تغییر مذهب یا عقیده دارند را در نظر گرفته است.
جامعه بینالملل
از زمان برداشته شدن تحریمهای بینالمللی، رهبران جهان به افزایش روابط با ایران و توسعه موقعیتهای تجاری تمایل نشان دادهاند. به عنوان مثال، پارلمان اروپا در ژوئن ۲۰۱۶ تحلیل استراتژی خود در روابط با ایران به دنبال توافق هستهای را با کمترین اشاره به موارد حقوق بشری منتشر کرد.
به گزارش «محبت نیوز» برای نخستین بار ۱۹ سازمان مدافع حقوق بشر در بیانیهای مشترک نسبت به وضعیت مسیحیان در ایران و فشار و سرکوبهای اقلیتهای دینی اعتراض کردند و از دولتهای جهان خواستند در مناسبات دو طرفهشان با جمهوری اسلامی، حقوق بشر از جمله رعایت حقوق اقلیتهای مذهبی را در نظر بگیرند.
مقامات جمهوری اسلامی ایران در تابستان ۲۰۱۶ فشار بر جامعه نوکیشان مسیحی که پیشینه اسلامی داشتند را به بالاترین حد خود رساندند.
بنا بر گزارشهای رسیده از سوی منابع موثق و بستگان، ماموران امنیتی ۷۹ مسیحی را در فاصله بین ماه می و آگوست در مناطق مختلف ایران بازداشت کردهاند. اکثریت قریب به اتفاق آنها از چند روز تا یک ماه تحت بازجویی مستمر بوده و یا در بازداشت به سر بردهاند.
در زمان تنظیم این گزارش، برخی از دستگیر شدگان کماکان بدون هیچگونه اتهام مشخصی در بازداشت به سر میبرند. سازمانهای حقوق بشری معتقدند که تعداد بازداشت شدگان بیش از این آمار میتواند باشد، چرا که برخی از بازداشتها گزارش نشده است.
دولت ایران سیاست منع تغییر دین مسلمان زادگان از طریق شرکت در «کلیسای رسمی» را در سال ۲۰۱۲ اتخاذ کرد. از اینرو نوکیشان مسیحی مجبور به تجمع در گروههای غیر رسمی مانند «کلیسای خانگی» شدهاند. این تجمعات غیرقانونی قلمداد شده و غالبن مورد هجوم نیروهای امنیتی قرار میگیرند. تنها در آگوست ۲۰۱۶ حداقل ۴ کلیسای خانگی و اعضای آن بازداشت و بازجویی شدهاند.
مسوولان و اعضای کلیساهای خانگی به طور عمده با اتهاماتی چون «اقدام علیه امنیت ملی از طریق راه اندازی کلیساهای خانگی» مواجه میشوند. گروهی از نوکیشان مسیحی در ماه می ۲۰۱۶ در رشت با اتهام “اقدام علیه امنیت ملی” بازداشت شدند. حکم آنان از زمان ابلاغ (۱۵ اکتبر ۲۰۱۶) تا کنون در تعلیق است. سه تن از مردان به اتهام نوشیدن «شراب همدلی» به تحمل ۸۰ ضربه شلاق محکوم شدند و بسیاری از این بازداشتیها کماکان منتظر ابلاغ حکمشان هستند.
مقامات ایران با ایجاد فشار بر رهبران جامعه مسیحیت از طریق تهدید مستقیم یا آزار و اذیت عامدانه، آنان را مجبور به ترک وطن میکنند. بنا بر گزارشها به تعدادی از گرداندگان کلیساهای خانگی در طول بازجویی گفته شده است که به ۵ تا ۱۰ سال حبس محکوم خواهند شد، مگر اینکه کشور را ترک کنند.
در نمونهای دیگر، مسیحیان اذعان کردهاند که احضار روزانه آنان برای پرسش و پاسخ به دفاتر اطلاعات به رویه ای آزار دهنده تبدیل شده است، یا اینکه ماموران با مصادره اسناد و مدارک شناسایی به منظور بازداشتن قربانیان (نوکیشان مسیحی) از خرید و فروش املاک و مستقلات، ماشین و یا ترک اجباری مشاغلشان آنها را مورد آزار قرار میدهند.
این نمونه از رفتار نسبت به مسیحیان و نوکیشان نقض آشکار «قانونی اساسی ایران» و تعهدات بینالمللی میباشد. ماده ۱۴ قانون اساسی ایران با در نظر گرفتن حقوق اولیه مذاهب غیر اسلامی، بر رعایت حقوق مذاهبی چون مسیحیت، یهودیت و زرتشتیان تاکید دارد. همچنین ماده ۱۹ قواعد محکمی را برعلیه تبعیض وضع کرده و ماده ۲۳ نیز مقامات را از تفتیش عقاید افراد یا برخورد با اشخاص به خاطر عقایدشان را منع کرده است.
ایران به عنوان کشوری عضو میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی موظف است از عدم تبعیض بر اساس مواد ۲ و ۲۶ این معاهده و برای حفظ آزادی اندیشه و مذهب بر اساس ماده ۱۸ همان میثاق اطمینان حاصل کند. ماده ۱۸ به طور خاص حفاظت از حقوق افرادی که قصد تغییر مذهب یا عقیده دارند را در نظر گرفته است.
جامعه بینالملل
از زمان برداشته شدن تحریمهای بینالمللی، رهبران جهان به افزایش روابط با ایران و توسعه موقعیتهای تجاری تمایل نشان دادهاند. به عنوان مثال، پارلمان اروپا در ژوئن ۲۰۱۶ تحلیل استراتژی خود در روابط با ایران به دنبال توافق هستهای را با کمترین اشاره به موارد حقوق بشری منتشر کرد.
۱۳۹۵ آذر ۸, دوشنبه
نماینده آشوریان در مجلس: اقلیتها در هیچ کجای دنیا مثل ایران آزادی ندارند
نمایندگان حقوق بشر قوه قضائیه ایران در دیدار با نماینده سازمان ملل آخرین گزارشهای خود درباره وضعیت اقلیتهای دینی در ایران را ارائه دادند.
به گزارش آژانس خبری مسیحیان ایران«محبتنیوز»، در آخرین روزهای هفته گذشته خانم «نادیا ایزاک» گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور اقلیتها با کاظم غریبآبادی و نمایندگان ایران در ستاد حقوق بشر قوه قضائیه جمهوری اسلامی جلسه داشت.
نادیا ایزاک که در سالهای گذشته مطالعات زیادی را در زمینه نقض حقوق بشر و نقض حقوق اقلیتها در جمهوری اسلامی انجام داده در این جلسه با اشاره به گزارشهای منفی درباره وضعیت اقلیتهای دینی در ایران صحبتهای نمایندگان جمهوری اسلامی را هم شنید.
غریبآبادی، با توضیحاتی درباره جایگاه اقلیتهای دینی در قانون اساسی گفت:«اقلیتهای دینی همانند سایر افراد جامعه از حقوق برابر برخوردارند، ضمن اینکه در برخی از حوزه ها بویژه انجام مراسم و آداب مذهبی، آموزش و احوال شخصیه نیز از حقوق خاص خود بهرهمند هستند».
او در ادامه با اشاره به اینکه حدود ۱۶۰ هزار نفر از اقلیتهای دینی در ایران زندگی میکنند باردیگر تاکید کرد که پنج کرسی نمایندگی در مجلس متعلق به آنهاست، در حالی که حداقل هر ۲۷۰ هزار نفر طبق قانون میتوانند یک نماینده در مجلس داشته باشند.
در این جلسه «یوناتن بت کلیا»، نماینده آشوریان در مجلس شورای اسلامی هم به عنوان (شاهد)، اظهارات نماینده قوه قضائیه ایران را تایید کرد.
“یوناتن بت کلیا ظاهرن پیش از آنکه نماینده مسیحیان در مجلس باشد، کارشناس علوم اسلامی بوده و با دلیل برهان و روایات شیعه به دفاع از وضعیت حقوق اقلیتها در جمهوری اسلامی پرداخت”
بت کلیا با اشاره به سابقه تاریخی ۲۰۰۰ ساله حضور مسیحیت از جمله آشوریان در ایران وعهدنامه امام اول شیعیان در خصوص چگونگی رفتار با مسیحیان گفت، «ما در ایران با کمال آرامش زندگی میکنیم. بیش از ۳۰۰ کلیسا در ایران وجود دارد که نیمی از آنها متعلق به آشوریان است.یکی از قدیمیترین کلیساهای جهان در ارومیه بنام کلیسای حضرت مریم با نزدیک به ۲۰۰۰ سال قدمت وجود دارد که جزو میراث فرهنگی نیز به ثبت رسیده است؛ در حالی که کلیساهای ما در سوریه و عراق با خاک یکسان شدهاند».
وی در ادامه با اشاره به تضمین ۵ کرسی نمایندگی در مجلس با وجود آمار بسیار پایین اقلیتها، افزود، «ما تمام مسائل دینی، مذهبی، فرهنگی و سیاسی خود را در کمال آزادی در ایران انجام میدهیم».
به ادعای او تنها کشوری که به مسیحیان کمک میشود تا آداب و رسوم خود را حفظ کنند و در مدارس نیز آن را آموزش دهند، ایران است. البته در این دیدار اشاره به دهها نوکیش مسیحی که در زندان هستند و یا چندین هزار نوکیش مسیحی که تحت جفای حاکمیت جمهوری اسلامی مجبور به ترک ایران شدند اشارهای نکرد.
درباره اقلیتهای دیگر دینی از جمله یهودیان، بهائیان و دروایش هم صحبتی به میان نیاوردند. در مقابل “بتکلیا” با انتقاد از دروغ پردازیها در رابطه با اینکه اقلیتهای دینی در ایران از آزادی لازم برخوردار نیستند، مدعی شد: «مطالب منتشره در این زمینه دروغ محض هستند و آزادیهایی که ما در ایران داریم، در هیچ جای دنیا به اقلیتهای دینی داده نمیشود».
او تاکید کرده تنها کشوری که آشوریان میتوانند جشنوارههای جهانی را برگزار کنند، ایران است و برگزاری جام ورزشی آشوریان جهان در ایران با کمک وزارت ورزش یکی از آنهاست.
«یوناتن بت کلیا» به اعتقاد منتقدین از جمله نمایندگان (دائمی !) آشوریان در مجلس شورای اسلامی حکومت مذهبی ایران است، ، وی بارها در تریبونها و رسانه های خبری وابسته به حکومت گفته است: «اقلیتهای دینی رسمی کشور نه تنها هیچ مشکلی از نظر برگزاری آداب مذهبی خود ندارند، بلکه قانون اساسی کشور امتیازاتی برای آنها از جنبههای گوناگون از جمله حقوق شهروندی و حقوق دینی مذهبی در نظر گرفته است».
سوابق وی نشان داده که همکاری تنگاتنگی به ویژه در سالهای اخیر با وزارت اطلاعات داشته و در نتیجه همین همکاریها توانسته از قدرت و نفوذ خود استفاده کرده و بسیاری از کشیشان آشوری و ارمنی را با تهدید متقاعد سازد که تا از ورود نوکیشان و مسیحیان فارسی زبان جلوگیری کنند. بی شک عامل و پشت پرده به تعطیلی کشاندن کلیساهای فارسی زبان در ایران کسی جز او نیست.
به گزارش آژانس خبری مسیحیان ایران«محبتنیوز»، در آخرین روزهای هفته گذشته خانم «نادیا ایزاک» گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور اقلیتها با کاظم غریبآبادی و نمایندگان ایران در ستاد حقوق بشر قوه قضائیه جمهوری اسلامی جلسه داشت.
نادیا ایزاک که در سالهای گذشته مطالعات زیادی را در زمینه نقض حقوق بشر و نقض حقوق اقلیتها در جمهوری اسلامی انجام داده در این جلسه با اشاره به گزارشهای منفی درباره وضعیت اقلیتهای دینی در ایران صحبتهای نمایندگان جمهوری اسلامی را هم شنید.
غریبآبادی، با توضیحاتی درباره جایگاه اقلیتهای دینی در قانون اساسی گفت:«اقلیتهای دینی همانند سایر افراد جامعه از حقوق برابر برخوردارند، ضمن اینکه در برخی از حوزه ها بویژه انجام مراسم و آداب مذهبی، آموزش و احوال شخصیه نیز از حقوق خاص خود بهرهمند هستند».
او در ادامه با اشاره به اینکه حدود ۱۶۰ هزار نفر از اقلیتهای دینی در ایران زندگی میکنند باردیگر تاکید کرد که پنج کرسی نمایندگی در مجلس متعلق به آنهاست، در حالی که حداقل هر ۲۷۰ هزار نفر طبق قانون میتوانند یک نماینده در مجلس داشته باشند.
در این جلسه «یوناتن بت کلیا»، نماینده آشوریان در مجلس شورای اسلامی هم به عنوان (شاهد)، اظهارات نماینده قوه قضائیه ایران را تایید کرد.
“یوناتن بت کلیا ظاهرن پیش از آنکه نماینده مسیحیان در مجلس باشد، کارشناس علوم اسلامی بوده و با دلیل برهان و روایات شیعه به دفاع از وضعیت حقوق اقلیتها در جمهوری اسلامی پرداخت”
بت کلیا با اشاره به سابقه تاریخی ۲۰۰۰ ساله حضور مسیحیت از جمله آشوریان در ایران وعهدنامه امام اول شیعیان در خصوص چگونگی رفتار با مسیحیان گفت، «ما در ایران با کمال آرامش زندگی میکنیم. بیش از ۳۰۰ کلیسا در ایران وجود دارد که نیمی از آنها متعلق به آشوریان است.یکی از قدیمیترین کلیساهای جهان در ارومیه بنام کلیسای حضرت مریم با نزدیک به ۲۰۰۰ سال قدمت وجود دارد که جزو میراث فرهنگی نیز به ثبت رسیده است؛ در حالی که کلیساهای ما در سوریه و عراق با خاک یکسان شدهاند».
وی در ادامه با اشاره به تضمین ۵ کرسی نمایندگی در مجلس با وجود آمار بسیار پایین اقلیتها، افزود، «ما تمام مسائل دینی، مذهبی، فرهنگی و سیاسی خود را در کمال آزادی در ایران انجام میدهیم».
به ادعای او تنها کشوری که به مسیحیان کمک میشود تا آداب و رسوم خود را حفظ کنند و در مدارس نیز آن را آموزش دهند، ایران است. البته در این دیدار اشاره به دهها نوکیش مسیحی که در زندان هستند و یا چندین هزار نوکیش مسیحی که تحت جفای حاکمیت جمهوری اسلامی مجبور به ترک ایران شدند اشارهای نکرد.
درباره اقلیتهای دیگر دینی از جمله یهودیان، بهائیان و دروایش هم صحبتی به میان نیاوردند. در مقابل “بتکلیا” با انتقاد از دروغ پردازیها در رابطه با اینکه اقلیتهای دینی در ایران از آزادی لازم برخوردار نیستند، مدعی شد: «مطالب منتشره در این زمینه دروغ محض هستند و آزادیهایی که ما در ایران داریم، در هیچ جای دنیا به اقلیتهای دینی داده نمیشود».
او تاکید کرده تنها کشوری که آشوریان میتوانند جشنوارههای جهانی را برگزار کنند، ایران است و برگزاری جام ورزشی آشوریان جهان در ایران با کمک وزارت ورزش یکی از آنهاست.
«یوناتن بت کلیا» به اعتقاد منتقدین از جمله نمایندگان (دائمی !) آشوریان در مجلس شورای اسلامی حکومت مذهبی ایران است، ، وی بارها در تریبونها و رسانه های خبری وابسته به حکومت گفته است: «اقلیتهای دینی رسمی کشور نه تنها هیچ مشکلی از نظر برگزاری آداب مذهبی خود ندارند، بلکه قانون اساسی کشور امتیازاتی برای آنها از جنبههای گوناگون از جمله حقوق شهروندی و حقوق دینی مذهبی در نظر گرفته است».
سوابق وی نشان داده که همکاری تنگاتنگی به ویژه در سالهای اخیر با وزارت اطلاعات داشته و در نتیجه همین همکاریها توانسته از قدرت و نفوذ خود استفاده کرده و بسیاری از کشیشان آشوری و ارمنی را با تهدید متقاعد سازد که تا از ورود نوکیشان و مسیحیان فارسی زبان جلوگیری کنند. بی شک عامل و پشت پرده به تعطیلی کشاندن کلیساهای فارسی زبان در ایران کسی جز او نیست.
۱۳۹۵ آذر ۷, یکشنبه
۱۳۹۵ آذر ۶, شنبه
دیدار هیات ایرانی با پاپ در واتیکان
نمایندگانی از ایران در واتیکان با پاپ رهبر کاتولیکهای جهان دیدار و گفتگو کردند.
به گزارش «محبتنیوز» در ادامه سیاستهای واتیکان در زمینه گفتگو با سران کشورهای مختلف جهان به منظور ترغیب بیشتر آنها به صلح و دوری از جنگ و تنشزدایی، در روزهای گذشته پاپ رهبر کاتولیکهای جهان با چند هیات مهمان در واتیکان دیدار و گفتگو کرد که نمایندگانی از ایران، ویتنام و کشورهایی دیگر به طور جداگانه در آن حضور داشتند.
پاپ فرانسیس در دیدار با رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی گفته با فرهنگ ایران احساس قرابت فراوانی دارم و این اقدام شما در راستای گفتگوی بین اسلام و مسیحیت، تلاشی قابل تقدیر است.
ابراهیمیترکمان نیز طی سخنانی، تأکید کرده این دور از گفتگوها که دهمین دوره آن را به میزبانی واتیکان برگزار کردهایم، فرصتی مغتنم است تا با تأکید بر مشترکات دینی و توسعه همکاریهای مشترک بتوان زمینه را برای ایجاد صلح و ثبات در جهان فراهم کنیم.
در این دیدار کاردینال توران، رییس شورای پاپی گفتگوی ادیان و ابوذر ابراهیمیترکمان، رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و رییس شورای سیاستگذاری ادیان در رأس هیأت ایرانی، شیخ ربانی، سفیر ایران در واتیکان و اکبر قولی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی در شورای پاپی گفتوگوی ادیان رُم حضور داشتند.
در همین رابطه پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیکهای جهان با رئیس جمهور ویتنام نیز دیدار داشت. در این جلسه که به مدت ۱۵ دقیقه به طول انجامید، با اشاره به روابط خوب بین ویتنام و واتیکان، طرفین به بهبود روابط و همکاری مشترک تاکید کردند.
واتیکان در این دیدار از طرف ویتنامی بر یافتن راههایی برای ارتقای روابط تاکید کرد ولی صحبتی درارتباط با بهبود روابط دیپلماتیک انجام نشد.
رژیم کمونیستی ویتنام روابط دیپلماتیک خود را با واتیکان در سال ۱۹۷۵ قطع کرد ولی تلاش ها برای سازش و صلح از سال ۲۰۰۷ شروع شد و با دیدار نخست وزیر این کشور و واتیکان اوج گرفت.
گفتنی است با افزایش حوادث تروریستی در اروپا و در کشورهای مسیحی پاپ تلاش زیادی کرد که طریق گفتگوهای دیپلماتیک سران کشورهای جهان به ویژه حکام اسلامی را برای مبارزه با تروریسم حساستر کند تا دامن زدن به اختلافات مذهبی بپرهیزند.
به گزارش «محبتنیوز» در ادامه سیاستهای واتیکان در زمینه گفتگو با سران کشورهای مختلف جهان به منظور ترغیب بیشتر آنها به صلح و دوری از جنگ و تنشزدایی، در روزهای گذشته پاپ رهبر کاتولیکهای جهان با چند هیات مهمان در واتیکان دیدار و گفتگو کرد که نمایندگانی از ایران، ویتنام و کشورهایی دیگر به طور جداگانه در آن حضور داشتند.
پاپ فرانسیس در دیدار با رئیس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی گفته با فرهنگ ایران احساس قرابت فراوانی دارم و این اقدام شما در راستای گفتگوی بین اسلام و مسیحیت، تلاشی قابل تقدیر است.
ابراهیمیترکمان نیز طی سخنانی، تأکید کرده این دور از گفتگوها که دهمین دوره آن را به میزبانی واتیکان برگزار کردهایم، فرصتی مغتنم است تا با تأکید بر مشترکات دینی و توسعه همکاریهای مشترک بتوان زمینه را برای ایجاد صلح و ثبات در جهان فراهم کنیم.
در این دیدار کاردینال توران، رییس شورای پاپی گفتگوی ادیان و ابوذر ابراهیمیترکمان، رییس سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی و رییس شورای سیاستگذاری ادیان در رأس هیأت ایرانی، شیخ ربانی، سفیر ایران در واتیکان و اکبر قولی، رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی در شورای پاپی گفتوگوی ادیان رُم حضور داشتند.
در همین رابطه پاپ فرانسیس، رهبر کاتولیکهای جهان با رئیس جمهور ویتنام نیز دیدار داشت. در این جلسه که به مدت ۱۵ دقیقه به طول انجامید، با اشاره به روابط خوب بین ویتنام و واتیکان، طرفین به بهبود روابط و همکاری مشترک تاکید کردند.
واتیکان در این دیدار از طرف ویتنامی بر یافتن راههایی برای ارتقای روابط تاکید کرد ولی صحبتی درارتباط با بهبود روابط دیپلماتیک انجام نشد.
رژیم کمونیستی ویتنام روابط دیپلماتیک خود را با واتیکان در سال ۱۹۷۵ قطع کرد ولی تلاش ها برای سازش و صلح از سال ۲۰۰۷ شروع شد و با دیدار نخست وزیر این کشور و واتیکان اوج گرفت.
گفتنی است با افزایش حوادث تروریستی در اروپا و در کشورهای مسیحی پاپ تلاش زیادی کرد که طریق گفتگوهای دیپلماتیک سران کشورهای جهان به ویژه حکام اسلامی را برای مبارزه با تروریسم حساستر کند تا دامن زدن به اختلافات مذهبی بپرهیزند.
۱۳۹۵ آذر ۵, جمعه
انتقاد اعضای کلیسای آنگلیکان بریتانیا به سرکوب مسیحیان در ایران
گروهی از اعضای کلیسای آنگلیکان و نمایندگان پارلمان انگلیس در سخنانی با حضور نخست وزیر بریتانیا با اشاره به گزارش نهادهای حقوق بشری خواستار توجه به وضعیت سخت مسیحیان در ایران شدند.
به گزارش «محبت نیوز» اسقف پیشین کلیسای آنگلیکان بریتانیا خواستار پایان سکوت در برابر سرکوب گسترده مسیحیان ایرانی از سوی جمهوری اسلامی شد. «جان پریتشارد» با اشاره به گزارش نهادهای حقوق بشری خواستار توجه به وضعیت مسیحیان زندانی شده است.
خبرگزاری “کریستین تودی” در این باره نوشته، اسقف پیشین کلیسای آنگلیکان بریتانیا، از «ترزا می» نخست وزیر و سایر مقامات بریتانیایی خواست موضوع نقض آشکار حقوق مسیحیان ایرانی را مورد توجه قرار دهند.
پریتشارد در حضور نخست وزیر و اعضای مجلس لردهای انگلیس گفت، «با وجود تضمین آزادیهای مذهبی برای مسیحیان در ایران، سرکوب در این کشور ادامه دارد».
وی در بخشی از سخنانش با اشاره به فتوای روحالله خمینی، رهبر پیشین جمهوری اسلامی، در سال ۶٧ مبنی بر اعدام هزاران زندانی سیاسی، آن را نمونه بارز استفاده از باورهای دینی در سرکوب دگراندیشان دانست.
در این نشست علاوه بر پریتشارد سایر چهره های کلیسای آنگلیکان به ایراد سخنانی پرداختند.
«جاناتان کلارک» اسقف کلیسای کرویدون در جنوب لندن، نیز با انتقاد از سیاست آمریکا و بریتانیا در برابر نقض آشکار حقوق بشر در ایران، خواستار توجه بیشتر بر موضوع حقوق بشر به جای روابط تجاری و اقتصادی با حکومت تهران شد.
«جیمز فیلیتزپاتریک» عضو حزب کارگر و نماینده پارلمان بریتانیا ضمن تأیید سخنان مقامات کلیسای آنگلیکان به نگرانیهای دولت بریتانیا نسبت به وضعیت ناامید کننده حقوق بشر در ایران اشاره کرد. به گفته این نماینده حزب کارگر، مقامات بریتانیایی بارها به کارگزاران جمهوری اسلامی در مورد نقض حقوق اقلیت های دینی به ویژه مسیحیان و بهائیان هشدار دادهاند.
او از هشدارهای جدی دولت بریتانیا در قبال محکومیت سنگین رهبران جامعه بهائی به حکومت ایران خبر داد. فیلیتزپاتریک، در ادامه ابراز امیدواری کرد حکومت جمهوری اسلامی تغییر رفتار داده و با نگاه غیرامنیتی به موضوع اقلیت های دینی بنگرد.
دکتر «متیو آفرد» عضو دیگر پارلمان ضمن اشاره به سیاستهای اقتصادی دولت بریتانیا در شرایط پسابرجام گفت هدف اساسی دولت در این بازه زمانی جستجوی فرصتهای سرمایه گذاری در ایران است، اما باید نسبت به فعالیتهای سپاه پاسداران به عنوان بازوی نظامی رهبر جمهوری اسلامی و نیروی اصلی سرکوب و خفقان در ایران نیز هوشیار بود.
به گزارش «محبت نیوز» اسقف پیشین کلیسای آنگلیکان بریتانیا خواستار پایان سکوت در برابر سرکوب گسترده مسیحیان ایرانی از سوی جمهوری اسلامی شد. «جان پریتشارد» با اشاره به گزارش نهادهای حقوق بشری خواستار توجه به وضعیت مسیحیان زندانی شده است.
خبرگزاری “کریستین تودی” در این باره نوشته، اسقف پیشین کلیسای آنگلیکان بریتانیا، از «ترزا می» نخست وزیر و سایر مقامات بریتانیایی خواست موضوع نقض آشکار حقوق مسیحیان ایرانی را مورد توجه قرار دهند.
پریتشارد در حضور نخست وزیر و اعضای مجلس لردهای انگلیس گفت، «با وجود تضمین آزادیهای مذهبی برای مسیحیان در ایران، سرکوب در این کشور ادامه دارد».
وی در بخشی از سخنانش با اشاره به فتوای روحالله خمینی، رهبر پیشین جمهوری اسلامی، در سال ۶٧ مبنی بر اعدام هزاران زندانی سیاسی، آن را نمونه بارز استفاده از باورهای دینی در سرکوب دگراندیشان دانست.
در این نشست علاوه بر پریتشارد سایر چهره های کلیسای آنگلیکان به ایراد سخنانی پرداختند.
«جاناتان کلارک» اسقف کلیسای کرویدون در جنوب لندن، نیز با انتقاد از سیاست آمریکا و بریتانیا در برابر نقض آشکار حقوق بشر در ایران، خواستار توجه بیشتر بر موضوع حقوق بشر به جای روابط تجاری و اقتصادی با حکومت تهران شد.
«جیمز فیلیتزپاتریک» عضو حزب کارگر و نماینده پارلمان بریتانیا ضمن تأیید سخنان مقامات کلیسای آنگلیکان به نگرانیهای دولت بریتانیا نسبت به وضعیت ناامید کننده حقوق بشر در ایران اشاره کرد. به گفته این نماینده حزب کارگر، مقامات بریتانیایی بارها به کارگزاران جمهوری اسلامی در مورد نقض حقوق اقلیت های دینی به ویژه مسیحیان و بهائیان هشدار دادهاند.
او از هشدارهای جدی دولت بریتانیا در قبال محکومیت سنگین رهبران جامعه بهائی به حکومت ایران خبر داد. فیلیتزپاتریک، در ادامه ابراز امیدواری کرد حکومت جمهوری اسلامی تغییر رفتار داده و با نگاه غیرامنیتی به موضوع اقلیت های دینی بنگرد.
دکتر «متیو آفرد» عضو دیگر پارلمان ضمن اشاره به سیاستهای اقتصادی دولت بریتانیا در شرایط پسابرجام گفت هدف اساسی دولت در این بازه زمانی جستجوی فرصتهای سرمایه گذاری در ایران است، اما باید نسبت به فعالیتهای سپاه پاسداران به عنوان بازوی نظامی رهبر جمهوری اسلامی و نیروی اصلی سرکوب و خفقان در ایران نیز هوشیار بود.
۱۳۹۵ آذر ۴, پنجشنبه
شیخ حسین انصاریان: جوانها گول مسیحیت را نخورند
شیخ حسین انصاریان واعظ مشهور شیعه در یکی از منبرهای خود به جوانان مسلمان هشدار داده گول مسیحیان را در کانالهای ماهواره ای نخورید.
به گزارش «محبتنیوز» یکی از تلاشهای جمهوری اسلامی ایران فراگیر نشان دادن اربعین در بین ادیان دیگر است، بر همین اساس عکاسان و خبرنگاران زیادی در مسیر راهپیمایی کربلا بسیج میشوند تا آن دسته فرقههای کوچک مسیحی را که به دلایل مختلف با شکل و شمایل خاص در راهپیمایی دیده میشوند ثبت کنند و از آن به عنوان استقبال گسترده مسیحیان از اربعین و قیام امام سوم شیعیان و این دست مسائل استفاده کنند.
همزمانی این استفاده ابزاری با پروژه عظیمتر مسیحیت ستیزی به صورت سازمانی و تشکیلاتی دنبال میشود، به گافهایی منجر میشود که جمع کردن آن کار سادهای نیست.
در روزهای گذشته خبرگزاریهای دولتی دهها عکس از اربعین منتشر کردند که نشان میداد تعدادی از مسیحیان در آن شرکت کردند، با این حال در همین ایام مراسم مذهبی در ایران انجام شده که «شیخ حسین انصاریان»، واعظ مشهور شیعه در آن سخنرانی کرده و در اظهاراتی جنجالی گفته «گول مسیحیان را نخورید».
او با شرحی از حال و هوای معنوی راهپیمایی اربعین و اینکه گروهی از مسلمانان حتی با وجود فقر هر آنچه دارند برای نذری پخش میکنند و عدهای واکس میزنند گفته «ما هیچ فرهنگ محبتی در عالم نداریم مسیحیان در ماهواره دائم شبانه روز مردم را به زبان فارسی دعوت به دین مسیحیت میکنند و میگویند دین ما دین محبت است ولی آنها محبت به خصوص خود را دارند مسیحیان با ارتششان تا حالا یک میلیون نفر را در عراق کشتهاند چند هزار زن و بچه کشتهاند این محبت مسیحیت است در تمام دنیا در آفریقا و آمریکای شمالی و جنوبی ۲۰۰ سال است مسیحیت دارد مردم را میکشند. و نفت و طلای ملتها را غارت میکنند».
جوانهای شیعه هوشیار باشند!
او در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرده «جوانها گول مسیحیت را نخورند که میگویند دین ما دین محبت است بلکه دین خشونت است دین دزدی و غارتگری و دین آدمکشی است. بلکه اسلام دین محبت است یک تجلیگاهش همین زیارت اربعین است که ۳۰ میلیون یا ۲۴ میلیون زائری که پیاده میروند همه به هم کمک میکنند همه پای مجروح شده را حمل میکنند».
اینکه با وجود ممنوعیت ماهواره و پارازیتها، شیخ چطور پای ماهواره نشسته مشخص نیست، اما نه به گزارش رسانههای غربی و عربی بلکه به روایت خبرگزاریهای داخلی در جنگ سوریه و عراق که یک سر آن دولتهای اسلامی و سر دیگر آن داعش و دهها گروه مسلمان دیگر هستند تا امروز هزاران کشته، صدها هزار مجروح و میلیونها آواره از خود به جای گذاشته است.
یک سال پیش آنجلا مرکل صدر اعظم آلمان خطاب به رهبران مسلمان دنیا گفت، که از خود بپرسید چرا این حجم مسلمان به جای اینکه پناهنده کشورهای دیگر مسلمان مثل ایران یا عربستان شوند به دامن کشورهای اروپایی و مسیحی پناهنده میشوند؟
انصاریان درحالی از محبت در اسلام سخن میگوید، که حتی سران ارشد کشورهای اسلامی و به اصطلاح نخبگان جهان اسلام ظرفیت و توان نشستن پشت میز مذاکره برای صلح را هم ندارند. ایران و عربستان بیش از سه دهه است که نتوانستند اختلافات خود را حل و فصل کنند و هیچ یک از طرفین نه دنبال «صلح» است نه به قول انصاریان «محبت».
تنها در یک ماه گذشته بیش از هفت بمبگذاری در کشورهای اسلامی صورت گرفته که همگی آنها را طالبان و داعش بر اساس «محبت» به عهده گرفته است. در جنگ یمن حوثیها و دولت سعودی با «محبت» به سمت هم بالستیک شلیک میکنند و در سوریه ارتش علوی بشار اسد، مدافعان شیعه حرم، جبهه النصره و اسلامگرایان سنی داعش با محبت یکدیگر را سلاخی میکنند.
به گزارش «محبتنیوز» یکی از تلاشهای جمهوری اسلامی ایران فراگیر نشان دادن اربعین در بین ادیان دیگر است، بر همین اساس عکاسان و خبرنگاران زیادی در مسیر راهپیمایی کربلا بسیج میشوند تا آن دسته فرقههای کوچک مسیحی را که به دلایل مختلف با شکل و شمایل خاص در راهپیمایی دیده میشوند ثبت کنند و از آن به عنوان استقبال گسترده مسیحیان از اربعین و قیام امام سوم شیعیان و این دست مسائل استفاده کنند.
همزمانی این استفاده ابزاری با پروژه عظیمتر مسیحیت ستیزی به صورت سازمانی و تشکیلاتی دنبال میشود، به گافهایی منجر میشود که جمع کردن آن کار سادهای نیست.
در روزهای گذشته خبرگزاریهای دولتی دهها عکس از اربعین منتشر کردند که نشان میداد تعدادی از مسیحیان در آن شرکت کردند، با این حال در همین ایام مراسم مذهبی در ایران انجام شده که «شیخ حسین انصاریان»، واعظ مشهور شیعه در آن سخنرانی کرده و در اظهاراتی جنجالی گفته «گول مسیحیان را نخورید».
او با شرحی از حال و هوای معنوی راهپیمایی اربعین و اینکه گروهی از مسلمانان حتی با وجود فقر هر آنچه دارند برای نذری پخش میکنند و عدهای واکس میزنند گفته «ما هیچ فرهنگ محبتی در عالم نداریم مسیحیان در ماهواره دائم شبانه روز مردم را به زبان فارسی دعوت به دین مسیحیت میکنند و میگویند دین ما دین محبت است ولی آنها محبت به خصوص خود را دارند مسیحیان با ارتششان تا حالا یک میلیون نفر را در عراق کشتهاند چند هزار زن و بچه کشتهاند این محبت مسیحیت است در تمام دنیا در آفریقا و آمریکای شمالی و جنوبی ۲۰۰ سال است مسیحیت دارد مردم را میکشند. و نفت و طلای ملتها را غارت میکنند».
جوانهای شیعه هوشیار باشند!
او در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرده «جوانها گول مسیحیت را نخورند که میگویند دین ما دین محبت است بلکه دین خشونت است دین دزدی و غارتگری و دین آدمکشی است. بلکه اسلام دین محبت است یک تجلیگاهش همین زیارت اربعین است که ۳۰ میلیون یا ۲۴ میلیون زائری که پیاده میروند همه به هم کمک میکنند همه پای مجروح شده را حمل میکنند».
اینکه با وجود ممنوعیت ماهواره و پارازیتها، شیخ چطور پای ماهواره نشسته مشخص نیست، اما نه به گزارش رسانههای غربی و عربی بلکه به روایت خبرگزاریهای داخلی در جنگ سوریه و عراق که یک سر آن دولتهای اسلامی و سر دیگر آن داعش و دهها گروه مسلمان دیگر هستند تا امروز هزاران کشته، صدها هزار مجروح و میلیونها آواره از خود به جای گذاشته است.
یک سال پیش آنجلا مرکل صدر اعظم آلمان خطاب به رهبران مسلمان دنیا گفت، که از خود بپرسید چرا این حجم مسلمان به جای اینکه پناهنده کشورهای دیگر مسلمان مثل ایران یا عربستان شوند به دامن کشورهای اروپایی و مسیحی پناهنده میشوند؟
انصاریان درحالی از محبت در اسلام سخن میگوید، که حتی سران ارشد کشورهای اسلامی و به اصطلاح نخبگان جهان اسلام ظرفیت و توان نشستن پشت میز مذاکره برای صلح را هم ندارند. ایران و عربستان بیش از سه دهه است که نتوانستند اختلافات خود را حل و فصل کنند و هیچ یک از طرفین نه دنبال «صلح» است نه به قول انصاریان «محبت».
تنها در یک ماه گذشته بیش از هفت بمبگذاری در کشورهای اسلامی صورت گرفته که همگی آنها را طالبان و داعش بر اساس «محبت» به عهده گرفته است. در جنگ یمن حوثیها و دولت سعودی با «محبت» به سمت هم بالستیک شلیک میکنند و در سوریه ارتش علوی بشار اسد، مدافعان شیعه حرم، جبهه النصره و اسلامگرایان سنی داعش با محبت یکدیگر را سلاخی میکنند.
۱۳۹۵ آذر ۳, چهارشنبه
۱۳۹۵ آبان ۲۸, جمعه
بست حاکمیت در پروژه مقابله با مبشرین مسیحی
سران مسیحیان تبشیری از حضور مردم در تلگرام استفاده میکنند و با ایجاد کانال ها و گروههای تلگرامی و ارتباط برقرار کردن با جوانان و استفاده از حربه های تبلیغی جوانان را مسیحی میکنند. نگرانی مدیران حوزه علمیه از گسترش ترجمه انجیل در پنج قاره، استقبال گسترده مردم از کتابهای با مضمون مسیحی و واکنش منفی رسانه های حکومتی، درخواست آیت الله خراسانی از وزیر ارشاد برای مقابله با ترویج مسیحیت، بساط تبلیغ مسیحیت باید از این مملکت برچیده شود والا آبرو برای … نخواهم گذاشت.»وحیدخراسانی پیش از این هم انجیل کتاب مقدس مسیحیان را تحریف شده و غلط خوانده بود و گفته بود که این کتاب کلام خدا نیست.همزمان با اظهارات اخیر این مرجع تقلید شیعه، «فتحالله جمیری» فرمانده سپاه امام صادق نیز مسیحیت صهیونیستی را در کنار صهیونیست یهودی، و اسلام انگلیسی عربستانی مثلثی علیه اسلام ناب محمدی دانسته بود.
ناصرمکارم شیرازی، از مراجع بلندپایه تقلید با اشاره به فعالیت مبلغان مسیحی در شهرهای مختلف ایران و با انتقاد از تمرکز طلاب در قم گفته باید برنامهای برای هجرت مبلغان به شهرستانها تدوین کرد و شهرستانها نباید از طلاب خالی شود که در غیر این صورت مبلغان مسیحی و وهابی وارد خواهند شد.
این اولین بار نیست که مراجع و حوزیان از افزایش مبشرین مسیحی در ایران ابراز نگرانی میکنند. سازماندهی طلاب برای مقابله با ترویج مسیحیت در ایران از سال ۱۳۹۰ کلید خورد.
با افزایش فشار و دستگیری دهها نوکیش مسیحی در کشور و همنیطور شناسایی تعدادی کلیساهای خانگی، نهادهای دینی و امنیتی از افزایش تعداد مسیحیان و استقبال شهروندان ایرانی از تغییر دین نگران شدند.
گروهی از طلاب مشهد و قم با هماهنگی موسسهای با عنوان «نسیم رضوان» با طرح این پروژه که مسیحیت هجمه تبلیغی خود را در بیمارستانها و یتیم خانهها دنبال میکند، با حوزه علمیه مشهد و قم نامهنگاری نمودند که «بیماران و همراهان آنان در این شرایط که به تعبیر قرآن دچار “بأساء و ضراء” شدهاند زمینه تحول و آمادگی بیشتری برای پذیرش مسائل اعتقادی و دینی دارند که یک فرصت تبلیغی مناسب و حساس به شمار میرود که مبلغان مسیحی بیش از ما از این فرصت استفاده میکنند».
این گروه از طلاب در نامههای دیگری به قوه قضائیه و نهاد ولی فقیه در دانشگاهها موضوع را مطرح کردند و نتیجه راهاندازی موجی علیه گسترش مسیحیت در میان طلاب شد.
علاوه بر این جماعت، موسسهای دیگر تحت عنوان «در راه حق» که سابقه بیشتری در مسیحیت ستیزی داشت نیز فعالیت خود را برای افزایش فشار به نهادهای امنیتی برای بازداشت مسیحیان ایران آغاز کرد. آبان ماه سال ۱۳۹۰ روزنامه جمهوری اسلامی گرایش جوانان به مسیحیت را شایعه خواند، دو سال بعد از آن سید هاشم حسینیبوشهری، مدیر (سایق) حوزههای علمیه کشور ادعا کرد که مستکبران سعی دارند با پرداخت پولهایی هنگفت همچون سکههای طلا، «کتاب انجیل» را در دانشگاهها بین دانشجویان توزیع کنند. اشاره او به ساخت فیلمهای غربی و رمانهای غیراسلامی و نفوذ فرهنگی بود.
ضعف مبلغان اسلامی برای مقابله با گسترش مسیحیت باعث شد تا برای آنها کلاس آموزشی ترتیب دهند. در عین حال افرادی چون وحید خراسانی و جعفرسبحانی، وزارت ارشاد و حوزههای علمیه و نهادهای امنیتی را برای مقابله با ترویج مسیحیت تحریک میکردند. که موج گسترده بازداشت های سال ۱۳۹۲ نیز از همین نقطه آغاز شد.یک سال بعد در سال ۱۳۹۳ شیخ علیاکبر صافی، مدیرکل فرهنگی تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان رسمن اعلام کرد برای مقابله با گسترش مسیحیت تبشیری در کشور و برای آشنایی بیشتر مبلغان و ارائه راهکارهای کاربردی مقابله با مسیحیت تبشیری، دوره نقد و بررسی «مسیحیت تبشیری» در اصفهان آغاز به کار کرده است.
با این حال در یکی دو سال گذشته طلاب جوان برای اعزام به شهرستانها تمایلی از خود نشان نمیدهند و عوامل اقتصادی اصلیترین دلایل آن است، از این رو ناصرمکارم شیرزای نسبت به تمرکز آنان در قم هشدار داده و آن را خطری جدی دانسته است.
ناصرمکارم شیرازی، از مراجع بلندپایه تقلید با اشاره به فعالیت مبلغان مسیحی در شهرهای مختلف ایران و با انتقاد از تمرکز طلاب در قم گفته باید برنامهای برای هجرت مبلغان به شهرستانها تدوین کرد و شهرستانها نباید از طلاب خالی شود که در غیر این صورت مبلغان مسیحی و وهابی وارد خواهند شد.
این اولین بار نیست که مراجع و حوزیان از افزایش مبشرین مسیحی در ایران ابراز نگرانی میکنند. سازماندهی طلاب برای مقابله با ترویج مسیحیت در ایران از سال ۱۳۹۰ کلید خورد.
با افزایش فشار و دستگیری دهها نوکیش مسیحی در کشور و همنیطور شناسایی تعدادی کلیساهای خانگی، نهادهای دینی و امنیتی از افزایش تعداد مسیحیان و استقبال شهروندان ایرانی از تغییر دین نگران شدند.
گروهی از طلاب مشهد و قم با هماهنگی موسسهای با عنوان «نسیم رضوان» با طرح این پروژه که مسیحیت هجمه تبلیغی خود را در بیمارستانها و یتیم خانهها دنبال میکند، با حوزه علمیه مشهد و قم نامهنگاری نمودند که «بیماران و همراهان آنان در این شرایط که به تعبیر قرآن دچار “بأساء و ضراء” شدهاند زمینه تحول و آمادگی بیشتری برای پذیرش مسائل اعتقادی و دینی دارند که یک فرصت تبلیغی مناسب و حساس به شمار میرود که مبلغان مسیحی بیش از ما از این فرصت استفاده میکنند».
این گروه از طلاب در نامههای دیگری به قوه قضائیه و نهاد ولی فقیه در دانشگاهها موضوع را مطرح کردند و نتیجه راهاندازی موجی علیه گسترش مسیحیت در میان طلاب شد.
علاوه بر این جماعت، موسسهای دیگر تحت عنوان «در راه حق» که سابقه بیشتری در مسیحیت ستیزی داشت نیز فعالیت خود را برای افزایش فشار به نهادهای امنیتی برای بازداشت مسیحیان ایران آغاز کرد. آبان ماه سال ۱۳۹۰ روزنامه جمهوری اسلامی گرایش جوانان به مسیحیت را شایعه خواند، دو سال بعد از آن سید هاشم حسینیبوشهری، مدیر (سایق) حوزههای علمیه کشور ادعا کرد که مستکبران سعی دارند با پرداخت پولهایی هنگفت همچون سکههای طلا، «کتاب انجیل» را در دانشگاهها بین دانشجویان توزیع کنند. اشاره او به ساخت فیلمهای غربی و رمانهای غیراسلامی و نفوذ فرهنگی بود.
ضعف مبلغان اسلامی برای مقابله با گسترش مسیحیت باعث شد تا برای آنها کلاس آموزشی ترتیب دهند. در عین حال افرادی چون وحید خراسانی و جعفرسبحانی، وزارت ارشاد و حوزههای علمیه و نهادهای امنیتی را برای مقابله با ترویج مسیحیت تحریک میکردند. که موج گسترده بازداشت های سال ۱۳۹۲ نیز از همین نقطه آغاز شد.یک سال بعد در سال ۱۳۹۳ شیخ علیاکبر صافی، مدیرکل فرهنگی تبلیغی دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان رسمن اعلام کرد برای مقابله با گسترش مسیحیت تبشیری در کشور و برای آشنایی بیشتر مبلغان و ارائه راهکارهای کاربردی مقابله با مسیحیت تبشیری، دوره نقد و بررسی «مسیحیت تبشیری» در اصفهان آغاز به کار کرده است.
با این حال در یکی دو سال گذشته طلاب جوان برای اعزام به شهرستانها تمایلی از خود نشان نمیدهند و عوامل اقتصادی اصلیترین دلایل آن است، از این رو ناصرمکارم شیرزای نسبت به تمرکز آنان در قم هشدار داده و آن را خطری جدی دانسته است.
۱۳۹۵ آبان ۲۷, پنجشنبه
ابراز نگرانی خانواده محمدعلی طاهری برای بی خبری یک ماهه از وضعیت او و پاسخگو نبودن مسئولان قضائی
خانواده محمد علی طاهری، بنیان گذار عرفان حلقه، از روز سه شنبه ۲۷ مهرماه به مدت یک ماه است که هیچ اطلاعی از وضعیت این زندانی عقیدتی ندارند.
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، آذر دخت طاهری گفت: «ما نمی دانیم برادرم زنده است یا مرده. نمی دانیم او در اوین است یا به جای دیگری منتقل شده است. هیچکس پاسخگو نیست و ما به شدت نگرانیم. اگر اتفاقی برای او بیفتد یا افتاده باشد مسوولش را مسوولان قضایی کشور می دانیم.»
محمدعلی طاهری،موسس «عرفان حلقه» بیش از پنج سال پیش بازداشت و زندانی شده است. او از روز پنج شنبه ۸ مهر ماه ( ۲۹ سپتامبر) در اعتراض به ادامه محکومیت زندان علیرغم حکم برائت و منع تعقیب، دست به اعتصاب غذا (تر) زده است چرا که به گفته محمود علیزاده طباطبایی، وکیل این زندانی عقیدتی، آقای طاهری از همه اتهامات خود تبرئه شده و دلیلی برای نگه داشتن او در زندان وجود ندارد. خانواده طاهری ۳۰ روز است که هیچ اطلاعی از او ندارند و نمی دانند که آیا هنوز او در اعتصاب غذا است یا به اعتصاب خود پایان داده است.
آذر دخت طاهری، خواهر محمد علی طاهری، روز چهارشنبه ۲۶ آبان ۹۵ پس از یک ماه بی خبری از محمدعلی طاهری گفت: «خانواده برادرم هر هفته برای ملاقات با او به زندان اوین می روند اما مسوولان زندان به آنها می گویند او ملاقاتی ندارد. آنها هیچ توضیحی نمی دهند که آیا او در زندان اوین است و ملاقاتی ندارد یا اساسا در اوین نیست. خانواده اش در این مدت بارها به دفتر دادستانی، دفتر قاضی پرونده آقای طاهری و زندان اوین برای پیگیری وضعیت او رفته اند اما جوابی نگرفته اند. محمود علیزاده طباطبایی، وکیل ایشان هم می گوید از او خبری ندارد.»
محمود علیزاده طباطبایی، وکیل آقای طاهری روز چهارشنبه ۲۸ مهرماه در صفحه فیسبوک خود با اشاره به بی اطلاعی از وضعیت موکلش نوشته بود: «طبق روال همیشگی همسرشان برای ملاقات مراجعه کرده ولی امکان ملاقات حاصل نشده و از آخرین وضعیت ایشان هیچ اطلاع موثقی در دست نیست.» این وکیل همچنین تاکید کرده که پس از صدور منع تعقیب در اتهامات «ساب النبی، ارتداد، اجتماع و تبانی» و همچنین «منتفی شدن اتهام افساد فیالارض»، دیگر دلیل قانونی برای ادامه بازداشت موکلش وجود ندارد.
خواهر محمدعلی طاهری هم سه روز پس از عدم اجازه ملاقات خانواده آقای طاهری با او، در تاریخ ۳۰ مهرماه سال جاری گفت محمود علیزاده طباطبایی، وکیل برادرش به آنها گفته است «آقای طاهری سه شنبه ۲۷ مهرماه به دنبال ضعف از اعتصاب غذا به اغما رفته و به بیمارستان بقیه الله منتقل شده است» اما «خانواده او در مراجعه به بیمارستان او را نیافتند و هیچ پاسخی هم از وضعیت او از سوی مسوولان قضایی و مسئولان زندان اوین دریافت نکرده اند.»
محمد علی طاهری، موسس «عرفان حلقه» بیش پنج سال و نیم پیش در تاریخ ۱۴ اردبیهشت ماه ۱۳۹۰ بازداشت شد. او به اتهام توهین به مقدسات، اتهام فعل حرام، و رابطه نامشروع از طریق «تماس با مچ دست زن نامحرم در زمان عمل فرادرمانی» و همچنین به اتهام دخالت در امر پزشکی، تحصیل مال نامشروع و توزیع آثار سمعی– بصری و استفاده غیرمجاز از عناوین علمی پزشکی جمعا به ۵ سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق و ۹۰۰ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شد.
آقای طاهری در تابستان ۱۳۹۳ مجددا به اتهام مفسد فی الارض که قبلا در پرونده اش بررسی شده بود، بازجویی شد. دادگاه او برای این اتهام در اسفند ماه ۱۳۹۳ برگزار شد و در نهایت در خرداد ماه ۱۳۹۴ به این اتهام «از طریق منحرف کردن افراد» به اعدام محکوم شد. وکلای او به این حکم اعتراض کردند و سعید خلیلی، یکی از وکلای آقای طاهری روز ۲۹ آذر ماه ۱۳۹۴ از نقض حکم اعدام موکلش در شعبه ۳۳ دیوان عالی کشور و ارسال آن به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب برای رسیدگی مجدد خبر داد. طبق گفته خواهر محمدعلی طاهری، مدتی بعد هم، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب حکم برائت آقای طاهری از اتهام فساد فی الارض را صادر کرد.
آذر دخت طاهری اشاره کرد که جریمه نقدی ۹۰۰ میلیون تومانی کاملا پرداخت شده و آقای طاهری نیز بیش از دوران پنج ساله حکمش را در زندان گذرانده است. در حال حاضر نیز طبق گفته محمود علیزاده طباطبایی وکیل محمدعلی طاهری «برای دیگر اتهامات آقای طاهری قرار منع تعقیب صادر شده است.»
به گزارش تارنگار حقوق بشر در ایران به نقل از کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، آذر دخت طاهری گفت: «ما نمی دانیم برادرم زنده است یا مرده. نمی دانیم او در اوین است یا به جای دیگری منتقل شده است. هیچکس پاسخگو نیست و ما به شدت نگرانیم. اگر اتفاقی برای او بیفتد یا افتاده باشد مسوولش را مسوولان قضایی کشور می دانیم.»
محمدعلی طاهری،موسس «عرفان حلقه» بیش از پنج سال پیش بازداشت و زندانی شده است. او از روز پنج شنبه ۸ مهر ماه ( ۲۹ سپتامبر) در اعتراض به ادامه محکومیت زندان علیرغم حکم برائت و منع تعقیب، دست به اعتصاب غذا (تر) زده است چرا که به گفته محمود علیزاده طباطبایی، وکیل این زندانی عقیدتی، آقای طاهری از همه اتهامات خود تبرئه شده و دلیلی برای نگه داشتن او در زندان وجود ندارد. خانواده طاهری ۳۰ روز است که هیچ اطلاعی از او ندارند و نمی دانند که آیا هنوز او در اعتصاب غذا است یا به اعتصاب خود پایان داده است.
آذر دخت طاهری، خواهر محمد علی طاهری، روز چهارشنبه ۲۶ آبان ۹۵ پس از یک ماه بی خبری از محمدعلی طاهری گفت: «خانواده برادرم هر هفته برای ملاقات با او به زندان اوین می روند اما مسوولان زندان به آنها می گویند او ملاقاتی ندارد. آنها هیچ توضیحی نمی دهند که آیا او در زندان اوین است و ملاقاتی ندارد یا اساسا در اوین نیست. خانواده اش در این مدت بارها به دفتر دادستانی، دفتر قاضی پرونده آقای طاهری و زندان اوین برای پیگیری وضعیت او رفته اند اما جوابی نگرفته اند. محمود علیزاده طباطبایی، وکیل ایشان هم می گوید از او خبری ندارد.»
محمود علیزاده طباطبایی، وکیل آقای طاهری روز چهارشنبه ۲۸ مهرماه در صفحه فیسبوک خود با اشاره به بی اطلاعی از وضعیت موکلش نوشته بود: «طبق روال همیشگی همسرشان برای ملاقات مراجعه کرده ولی امکان ملاقات حاصل نشده و از آخرین وضعیت ایشان هیچ اطلاع موثقی در دست نیست.» این وکیل همچنین تاکید کرده که پس از صدور منع تعقیب در اتهامات «ساب النبی، ارتداد، اجتماع و تبانی» و همچنین «منتفی شدن اتهام افساد فیالارض»، دیگر دلیل قانونی برای ادامه بازداشت موکلش وجود ندارد.
خواهر محمدعلی طاهری هم سه روز پس از عدم اجازه ملاقات خانواده آقای طاهری با او، در تاریخ ۳۰ مهرماه سال جاری گفت محمود علیزاده طباطبایی، وکیل برادرش به آنها گفته است «آقای طاهری سه شنبه ۲۷ مهرماه به دنبال ضعف از اعتصاب غذا به اغما رفته و به بیمارستان بقیه الله منتقل شده است» اما «خانواده او در مراجعه به بیمارستان او را نیافتند و هیچ پاسخی هم از وضعیت او از سوی مسوولان قضایی و مسئولان زندان اوین دریافت نکرده اند.»
محمد علی طاهری، موسس «عرفان حلقه» بیش پنج سال و نیم پیش در تاریخ ۱۴ اردبیهشت ماه ۱۳۹۰ بازداشت شد. او به اتهام توهین به مقدسات، اتهام فعل حرام، و رابطه نامشروع از طریق «تماس با مچ دست زن نامحرم در زمان عمل فرادرمانی» و همچنین به اتهام دخالت در امر پزشکی، تحصیل مال نامشروع و توزیع آثار سمعی– بصری و استفاده غیرمجاز از عناوین علمی پزشکی جمعا به ۵ سال حبس، ۷۴ ضربه شلاق و ۹۰۰ میلیون تومان جریمه نقدی محکوم شد.
آقای طاهری در تابستان ۱۳۹۳ مجددا به اتهام مفسد فی الارض که قبلا در پرونده اش بررسی شده بود، بازجویی شد. دادگاه او برای این اتهام در اسفند ماه ۱۳۹۳ برگزار شد و در نهایت در خرداد ماه ۱۳۹۴ به این اتهام «از طریق منحرف کردن افراد» به اعدام محکوم شد. وکلای او به این حکم اعتراض کردند و سعید خلیلی، یکی از وکلای آقای طاهری روز ۲۹ آذر ماه ۱۳۹۴ از نقض حکم اعدام موکلش در شعبه ۳۳ دیوان عالی کشور و ارسال آن به شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب برای رسیدگی مجدد خبر داد. طبق گفته خواهر محمدعلی طاهری، مدتی بعد هم، شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب حکم برائت آقای طاهری از اتهام فساد فی الارض را صادر کرد.
آذر دخت طاهری اشاره کرد که جریمه نقدی ۹۰۰ میلیون تومانی کاملا پرداخت شده و آقای طاهری نیز بیش از دوران پنج ساله حکمش را در زندان گذرانده است. در حال حاضر نیز طبق گفته محمود علیزاده طباطبایی وکیل محمدعلی طاهری «برای دیگر اتهامات آقای طاهری قرار منع تعقیب صادر شده است.»
۱۳۹۵ آبان ۲۶, چهارشنبه
نگرانی مدیران حوزه از گسترش ترجمه انجیل در پنج قاره
در ایران ،استقبال گسترده مردم از کتابهای با مضمون مسیحی واکنش منفی رسانه های وابسته به حکومت در ایران را به همراه دارد. همزمان با انتشار نسخه الکترونیک این کتاب در فضای مجازی، رادیکالیستهای اسلامیِ حوزه فرهنگ موجی از مخالفتها با این کتاب را به راه انداختند و در فضای اینترنتی شروع به تحریف و وارونه جلوه دادن مفاهیم کتاب و آثار مشابه کردند. حساسیت جمهوری اسلامی نسبت به انتشار کتابهایی با موضوع مسیحیت پدیده تازه ای نیست. چنانکه پیش از این هم شاهد برخورد با سازمانها و انتشاراتی بودیم که اقدام به کتابهایی با محتوای اندیشههای مسیحی کرده بودند. شایان ذکر است چاپ کتاب مقدس مسیحیان به زبان فارسی ممنوع است و بسیاری از نسخههای کتاب مقدس مصادره شده از نوکیشان مسیحی در کنار مواد مخدر و بطریهای مشروب الکلی به آتش کشیده میشود یا به عنوان مثال داشتن و حمل بیش از یک کتاب انجیل جرم است و افراد مذکور به جرم تبلیغ دین مسیحیت بازداشت میشوند.
مدیر حوزههای علمیه خواهان تمرکز بیشتر در تبلیغ اسلام به کمک ترجمه های گوناگون از قرآن شده تا بلکه اسلام را به گونه ای دیگر به جهانیان معرفی نمایند.
در ماههای گذشته بار دیگر بحث کلیساهای خانگی و لزوم برخورد با آن برای مقابله با گرایش جامعه ایرانی به مسیحیت تبشیری یا بشارتی بالاگرفت.
پس از آنکه «روبین کاراپطیان»، رئیس شورای خلیفه گری ارامنه تهران و شمال به شدت به «مسیحیت تبشیری» حمله کرد و گسترش سریع کلیساهای خانگی را یک معضل سیاسی و ابزار عوامل خارجی دانست، این بار نوبت امام جمعه قم و مدیر حوزههای علمیه بود که علیه کلیساهای خانگی شمشیر از رو بندد.
شیخ علیرضا اعرافی در نشستی که مدیران مدارس علمیه قم و اصفهان در آن حضور داشتند از «مسیحیت» به عنوان رقیب اسلام و حوزههای علمیه نام برد و تاکید کرد که مسیحیان بیش از هزار مرکز دانشگاهی در دنیا دارند و روزانه هزاران مقاله و نشریه عرضه میکنند و صدها شبکه رادیویی و ماهوارهای دارند.
مدیر حوزه های علمیه فقط به رسانهها و دانشگاههای مسیحی اکتفاء نکرد و هشدار داد در ایران کلیساهای خانگی در تهران و کرج کم نیست و در کشورهای گوناگون از جمله اندونزی، افغانستان هم فعالیت دارند.
گرچه طبق اصل ۲۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران «تفتیش عقاید ممنوع است و هیچکس را نمیتوان به صرف داشتن عقیدهای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد» اما از سال ۸۹ با روی کار آمدن دولت دوم محمود احمدینژاد فشار بر نوکیشان مسیحی افزایش یافت.
اما افزایش فشار بر اقلیتهای دینی به خصوص مسیحیان و بهائیان پس از نطق شدیدالحن سیدعلی خامنهای در ۲۷ مهر ۱۳۸۹ به اوج خود رسید. آن زمان که ایران همچنان درگیر بحرانهای انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ بود خامنهای در قم ضمن اعلام آن که «فتنه سال ۸۸ کشور را در برابر میکروبهای سیاسی و اجتماعی واکسینه کرد»، گفت «دشمنان اسلام» قصد دارند که دین را در جامعه ایران تضعیف کنند و برای این کار، از جمله به «اشاعه بی بند و باری و اباحی گری، ترویج عرفان های کاذب، ترویج بهائیت و گسترش کلیساهای خانگی» می پردازند.
چند ماه بعد از او محمد تقی مصباح یزدی، از «ترویج مسیحیت» در برخی استانها انتقاد کرد و گفت: «در راستای مبارزه با مسیحیتی که در بعضی استانها رواج پیدا میکند کارهایی انجام گرفته و هزینههایی هم صرف شده است اما بازدهی ندارد به این دلیل که برنامه و نظارتی نیست.»
آیت الله وحید خراسانی، از مراجع بلندپایه شیعه نیز با هشدار دادن در مورد افزایش گرایش جوانان به مسیحیت آن را ناشی از سوء مدیریت حکومت دانسته بود.
این مرجع تقلید گفت: «مردم دارند مسیحی می شوند اینها دنبال ریاست خودشان هستند…یکی نیست به این دستگاه بگوید این همه تبلیغات مسیحیت ضال و مضل حتی در قم به چه معناست؟….اینها را دارند به خورد این امت می دهند و درقبال اسلام، این دستگاه با این بساط اگر یک جایی یک کلمه بویی برای تزلزل مقام من باشد همه آنجا حاضر می شوند، اما دین و ایمان از مغز این جوان ها برده می شود همه در خفقان و خوابیده اند».
او افزود: «دنبال مقام و مالند دم از اسلام می زنند، بساط تبلیغ مسیحیت باید از این مملکت برچیده شود والا آبرو برای … نخواهم گذاشت.
حالا بعد پنج سال با وجود وعدههایی که حسن روحانی برای توجه به حقوق اقلیتهای دینی و قومی داد بار دیگر وضعیت به روال گذشته بازگشته موج تازهای از تبلیغ علیه کلیساهای خانگی و مسیحیت به راه افتاده است.
مدیر حوزههای علمیه خواهان تمرکز بیشتر در تبلیغ اسلام به کمک ترجمه های گوناگون از قرآن شده تا بلکه اسلام را به گونه ای دیگر به جهانیان معرفی نمایند.
در ماههای گذشته بار دیگر بحث کلیساهای خانگی و لزوم برخورد با آن برای مقابله با گرایش جامعه ایرانی به مسیحیت تبشیری یا بشارتی بالاگرفت.
پس از آنکه «روبین کاراپطیان»، رئیس شورای خلیفه گری ارامنه تهران و شمال به شدت به «مسیحیت تبشیری» حمله کرد و گسترش سریع کلیساهای خانگی را یک معضل سیاسی و ابزار عوامل خارجی دانست، این بار نوبت امام جمعه قم و مدیر حوزههای علمیه بود که علیه کلیساهای خانگی شمشیر از رو بندد.
شیخ علیرضا اعرافی در نشستی که مدیران مدارس علمیه قم و اصفهان در آن حضور داشتند از «مسیحیت» به عنوان رقیب اسلام و حوزههای علمیه نام برد و تاکید کرد که مسیحیان بیش از هزار مرکز دانشگاهی در دنیا دارند و روزانه هزاران مقاله و نشریه عرضه میکنند و صدها شبکه رادیویی و ماهوارهای دارند.
مدیر حوزه های علمیه فقط به رسانهها و دانشگاههای مسیحی اکتفاء نکرد و هشدار داد در ایران کلیساهای خانگی در تهران و کرج کم نیست و در کشورهای گوناگون از جمله اندونزی، افغانستان هم فعالیت دارند.
گرچه طبق اصل ۲۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران «تفتیش عقاید ممنوع است و هیچکس را نمیتوان به صرف داشتن عقیدهای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد» اما از سال ۸۹ با روی کار آمدن دولت دوم محمود احمدینژاد فشار بر نوکیشان مسیحی افزایش یافت.
اما افزایش فشار بر اقلیتهای دینی به خصوص مسیحیان و بهائیان پس از نطق شدیدالحن سیدعلی خامنهای در ۲۷ مهر ۱۳۸۹ به اوج خود رسید. آن زمان که ایران همچنان درگیر بحرانهای انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ بود خامنهای در قم ضمن اعلام آن که «فتنه سال ۸۸ کشور را در برابر میکروبهای سیاسی و اجتماعی واکسینه کرد»، گفت «دشمنان اسلام» قصد دارند که دین را در جامعه ایران تضعیف کنند و برای این کار، از جمله به «اشاعه بی بند و باری و اباحی گری، ترویج عرفان های کاذب، ترویج بهائیت و گسترش کلیساهای خانگی» می پردازند.
چند ماه بعد از او محمد تقی مصباح یزدی، از «ترویج مسیحیت» در برخی استانها انتقاد کرد و گفت: «در راستای مبارزه با مسیحیتی که در بعضی استانها رواج پیدا میکند کارهایی انجام گرفته و هزینههایی هم صرف شده است اما بازدهی ندارد به این دلیل که برنامه و نظارتی نیست.»
آیت الله وحید خراسانی، از مراجع بلندپایه شیعه نیز با هشدار دادن در مورد افزایش گرایش جوانان به مسیحیت آن را ناشی از سوء مدیریت حکومت دانسته بود.
این مرجع تقلید گفت: «مردم دارند مسیحی می شوند اینها دنبال ریاست خودشان هستند…یکی نیست به این دستگاه بگوید این همه تبلیغات مسیحیت ضال و مضل حتی در قم به چه معناست؟….اینها را دارند به خورد این امت می دهند و درقبال اسلام، این دستگاه با این بساط اگر یک جایی یک کلمه بویی برای تزلزل مقام من باشد همه آنجا حاضر می شوند، اما دین و ایمان از مغز این جوان ها برده می شود همه در خفقان و خوابیده اند».
او افزود: «دنبال مقام و مالند دم از اسلام می زنند، بساط تبلیغ مسیحیت باید از این مملکت برچیده شود والا آبرو برای … نخواهم گذاشت.
حالا بعد پنج سال با وجود وعدههایی که حسن روحانی برای توجه به حقوق اقلیتهای دینی و قومی داد بار دیگر وضعیت به روال گذشته بازگشته موج تازهای از تبلیغ علیه کلیساهای خانگی و مسیحیت به راه افتاده است.
۱۳۹۵ آبان ۲۵, سهشنبه
چاپلوسی اسقف و زیر پا گذاشتن اخلاق بخاطر منافع
این مقام ارمنی در سخنان خود در وصف کرامات علیخامنهای گفته دیدگاههای او عالمانه است و احترام ویژهای برای مسیحیان قائل است. در اظهاراتی سوال برانگیز مدعی شده در ایران مسلمان و مسیحیان از حقوق شهروندی برابر برخوردار هستند!
اسقف سیبوه سرکیسیان خلیفه ارامنه تهران در گفتگو با یک نشریه سوری، جمهوری اسلامی را به عنوان نمونه زیبای مساوات و آزادی ادیان معرفی کرده است. اسقف اعظم “سیبوه سرکیسیان” خلیفه ارامنه تهران که روابط نزدیکی با حکومت ایران دارد روز جمعه ۲۳ مهرماه در گفتگویی اختصاصی با هفته نامه «گاندزاسار» ارامنه حلب، مدعی گردید جمهوری اسلامی نمونه زیبایی مساوات و آزادی ادیان است.
وی با بیان اینکه جامعه ارمنیان ایران در قرون متمادی نقش به سزایی در رشد و تعالی فرهنگ، و همچنین زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ایران داشته، مدعی شده این روند در دوران کنونی نیز به نوعی استمرار یافته است.
او با اشاره به فعالیت کلیساها در ایران گفته «۱۴ کلیسا در اصفهان، ۱۱ کلیسا در تهران، ۴ کلیسا در تبریز و ۱۰ کلیسا در روستاهای منطقه فریدن اصفهان و همچنین کلیساهایی در شهرهای اراک، رشت، انزلی، مشهد، خرقان، همدان، اورمیه و قزوین فعال هستند که در آنجا مراسم دعا و زیارت با حضور هزاران زائر برگزار میشود.
این مقام بلندپایه ارامنه همچنین به ۱۷ مدرسه و چهار مهدکودک ارمنی در تهران اشاره کرده و گفته مدارس ارمنی اصفهان در مجتمع آموزشی متمرکز شدهاند و مدارسی نیز در شهرهای تبریز و ارومیه مشغول فعالیت هستند.
اسقف سرکیسیان تاکید کرده «مسیحیان و مسلمانان باید در کنار هم و در جهت برقراری صلح و آرامش و براساس عشق، احترام و تفاهم متقابل به مبارزه بر علیه این جریانات بپردازند و نمونه زیبای چنین همزیستی جمهوری اسلامی ایران است که در آن مسلمانان، مسیحیان، کلیمیان، زرتشتیان، هندوها، بوداییها و صابئین با حقوق مساوی و آزادیهای دینی در کنار یکدیگر زندگی میکنند».
سرکسیان در تمجید از جمهوری اسلامی فراتر هم رفته و گفته «باید تأکید کنم که براساس اصل سیزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ایرانیان زرتشتی، کلیمی ومسیحی تنها اقلیتهای دینی شناخته میشوند که در حدود قانون درانجام مراسم دینی خود آزادند و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی برطبق آیین خود عمل میکنند.
در پایان هم عنوان کرده «بیتردید جمهوری اسلامی ایران یک کشور نمونه محسوب میشود که در آن مردم صرفنظر از قوم و نژاد خود از حقوق برابر برخوردار بوده و رنگ پوست، نژاد و زبان موجب برتری هیچ گروهی نمیباشد.
در نگاه اول آنچه اسقف سرکیسیان خلیفه ارامنه تهران در مورد تعدد کلیساهای ارامنه تهران و شهرستانها میگوید از نگاه آماری صحیح است. اما آیا تعداد بناهای ساختمانی میتواند ملاکی برای آزادی ادیان در کشور باشد؟ آیا جامعه ارامنه ایران از وضعیت اجتماعی خود راضی هستند؟ بر هیچ کس پوشیده نیست، که نادیده گرفتن حقوق اقلیتهای دینی در جمهوری اسلامی صدمات زیادی به جوامع آنها زده است. امروز بسیاری از جوانان جامعه ارمنی ایران به دلیل نقض حقوق انسانی از داشتن بسیاری از مشاغل محروم هستند، آنها هرگز نمیتوانند به استخدام بسیاری از نهادها درآیند. تعداد ارتشیها و ارامنه شاغل در نیروی انتظامی چقدر است؟ چرا یک جوان ارمنی به صورت اجباری باید خدمت سربازی را بگذراند، اما نمیتواند به استخدام نیروهای نظامی درآید؟ چرا ورود به بسیاری از مشاغل دولتی برای این جامعه ممنوع است؟ از ابتدای انقلاب تا امروز چند وزیر ارمنی در جمهوری اسلامی فرصت خدمت به کشور داشتند؟
چه میزان از جوانان اقلیتهای ارمنی تحصیلکرده در کشور ماندند؟ سیل مهاجرت خانواده های ارامنه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ۵۷ به گفته خود نمایندگان ارامنه در مجلس به چه دلیل بوده است؟
به نسبت جمعیت ارامنه چه تعداد آنها در فعالیتهای کلیساهای حکومتی مشارکت دارند؟ درحالیکه جمهوری اسلامی همواره به این موضع میبالد که برای اقلیتهای دینی کرسی جداگانه در مجلس دارد، چرا نباید پرسید اگر اقلیتها با محدودیت روبه رو نبودند چرا به ارامنه تحصیلکرده و با استعداد اجازه داده نمیشود تعداد بیشتری کاندیدا شوند و مانند دیگر نمایندگان مجلس بتوانند از بین مسلمانان و دیگر شهروندان هم رای جمع کنند؟
اسقف ارامنه چرا اشاره نکرده که دهها نامه در طول سال جهت دریافت وامهای صدهزار تومانی و دویستهزار تومانی از اقلیت ارمنی جامع دریافت میکند! بسیاری از آنها به نان شب محتاج هستند. در منطقه مجیدیه تهران خانوادههای عائلهمندی هستند که بیکاری در بین جوانان آنها بیداد میکند.
اسقف اعظم به علت رابطه نزدیکی که با حکومت دارد، از منافع خوبی بهرهمند است، اما مگر چند درصد جوانان ارمنی ایران را توانسته جذب خود کند؟
همزمان با دور شدن جامعه ارمنی ایران از هر نوع دین حکومتی، به راحتی میتوان مشاهده کرد بخش اعظم جامه مسیحیان ارمنی ایران دور خلفیهگیری را خط قرمز کشیدهاند.
امروز چهرههای محبوب و غیرحکومتی ارامنه همچون ادموند بزیک، فوتبالیست سابق باشگاه پرسپولیس و آندرانیک تیموریان، کاپیتان تیم ملی به مراتب بیشتر از اسقف اعظم محبوبیت دارند. حضور مارکار آقاجانیان به عنوان مربی تیم ملیایران در کنار کارلوسکیروش و همینطور کاپیتانی تیموریان محقق نشد مگر با استعداد بی مانند تیموریان و تلاشهای کیروش مسیحی وگرنه هرگز چنین موقعیتی در اختیار مسیحیان ارمنی قرارداده نمیشد.
فساد مالی در شورای خلیفهگری ارامنه تهران و اصفهان دارد. بودجههای دولتی که باید صرف مرمت و نگهداری کلیساها شوند، اما به جیب اسقفهای حکومتی میرود.
نمیتوان از رقابت مقامات بلند پایه ارمنیان تهران چشمپوشی کرد در حالیکه وابستگی مستقیم آنها به شورای بیروت لبنان در مسائل مالی و سیاست سکوت دربرابر عملکرد جمهوری اسلامی نیز صرف نظر نمود.
لابیهای جواد لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی بارها تلاش کرده از طریق کلیساهای ارمنی گزارشهای غلط در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران مخابره کند.
اسفندماه سال گذشته احمد شهید گزارشگر سابق سازمان ملل در مورد حقوق بشر ایران بارها در حاشیه کنفرانس ژنو اشاره کرد که وضعیت ایران در مورد حقوق اقلیتها به مراتب بحرانیتر از آنچه در گزارشهایش ثبت میکند، میباشد و چون فشار لابیها و ارفاق جهت کمک به تهران باعث میشود در بعضی بندها مماشات شود.
اسقف سیبوه سرکیسیان خلیفه ارامنه تهران در گفتگو با یک نشریه سوری، جمهوری اسلامی را به عنوان نمونه زیبای مساوات و آزادی ادیان معرفی کرده است. اسقف اعظم “سیبوه سرکیسیان” خلیفه ارامنه تهران که روابط نزدیکی با حکومت ایران دارد روز جمعه ۲۳ مهرماه در گفتگویی اختصاصی با هفته نامه «گاندزاسار» ارامنه حلب، مدعی گردید جمهوری اسلامی نمونه زیبایی مساوات و آزادی ادیان است.
وی با بیان اینکه جامعه ارمنیان ایران در قرون متمادی نقش به سزایی در رشد و تعالی فرهنگ، و همچنین زندگی اجتماعی، سیاسی و اقتصادی ایران داشته، مدعی شده این روند در دوران کنونی نیز به نوعی استمرار یافته است.
او با اشاره به فعالیت کلیساها در ایران گفته «۱۴ کلیسا در اصفهان، ۱۱ کلیسا در تهران، ۴ کلیسا در تبریز و ۱۰ کلیسا در روستاهای منطقه فریدن اصفهان و همچنین کلیساهایی در شهرهای اراک، رشت، انزلی، مشهد، خرقان، همدان، اورمیه و قزوین فعال هستند که در آنجا مراسم دعا و زیارت با حضور هزاران زائر برگزار میشود.
این مقام بلندپایه ارامنه همچنین به ۱۷ مدرسه و چهار مهدکودک ارمنی در تهران اشاره کرده و گفته مدارس ارمنی اصفهان در مجتمع آموزشی متمرکز شدهاند و مدارسی نیز در شهرهای تبریز و ارومیه مشغول فعالیت هستند.
اسقف سرکیسیان تاکید کرده «مسیحیان و مسلمانان باید در کنار هم و در جهت برقراری صلح و آرامش و براساس عشق، احترام و تفاهم متقابل به مبارزه بر علیه این جریانات بپردازند و نمونه زیبای چنین همزیستی جمهوری اسلامی ایران است که در آن مسلمانان، مسیحیان، کلیمیان، زرتشتیان، هندوها، بوداییها و صابئین با حقوق مساوی و آزادیهای دینی در کنار یکدیگر زندگی میکنند».
سرکسیان در تمجید از جمهوری اسلامی فراتر هم رفته و گفته «باید تأکید کنم که براساس اصل سیزدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، ایرانیان زرتشتی، کلیمی ومسیحی تنها اقلیتهای دینی شناخته میشوند که در حدود قانون درانجام مراسم دینی خود آزادند و در احوال شخصیه و تعلیمات دینی برطبق آیین خود عمل میکنند.
در پایان هم عنوان کرده «بیتردید جمهوری اسلامی ایران یک کشور نمونه محسوب میشود که در آن مردم صرفنظر از قوم و نژاد خود از حقوق برابر برخوردار بوده و رنگ پوست، نژاد و زبان موجب برتری هیچ گروهی نمیباشد.
در نگاه اول آنچه اسقف سرکیسیان خلیفه ارامنه تهران در مورد تعدد کلیساهای ارامنه تهران و شهرستانها میگوید از نگاه آماری صحیح است. اما آیا تعداد بناهای ساختمانی میتواند ملاکی برای آزادی ادیان در کشور باشد؟ آیا جامعه ارامنه ایران از وضعیت اجتماعی خود راضی هستند؟ بر هیچ کس پوشیده نیست، که نادیده گرفتن حقوق اقلیتهای دینی در جمهوری اسلامی صدمات زیادی به جوامع آنها زده است. امروز بسیاری از جوانان جامعه ارمنی ایران به دلیل نقض حقوق انسانی از داشتن بسیاری از مشاغل محروم هستند، آنها هرگز نمیتوانند به استخدام بسیاری از نهادها درآیند. تعداد ارتشیها و ارامنه شاغل در نیروی انتظامی چقدر است؟ چرا یک جوان ارمنی به صورت اجباری باید خدمت سربازی را بگذراند، اما نمیتواند به استخدام نیروهای نظامی درآید؟ چرا ورود به بسیاری از مشاغل دولتی برای این جامعه ممنوع است؟ از ابتدای انقلاب تا امروز چند وزیر ارمنی در جمهوری اسلامی فرصت خدمت به کشور داشتند؟
چه میزان از جوانان اقلیتهای ارمنی تحصیلکرده در کشور ماندند؟ سیل مهاجرت خانواده های ارامنه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ۵۷ به گفته خود نمایندگان ارامنه در مجلس به چه دلیل بوده است؟
به نسبت جمعیت ارامنه چه تعداد آنها در فعالیتهای کلیساهای حکومتی مشارکت دارند؟ درحالیکه جمهوری اسلامی همواره به این موضع میبالد که برای اقلیتهای دینی کرسی جداگانه در مجلس دارد، چرا نباید پرسید اگر اقلیتها با محدودیت روبه رو نبودند چرا به ارامنه تحصیلکرده و با استعداد اجازه داده نمیشود تعداد بیشتری کاندیدا شوند و مانند دیگر نمایندگان مجلس بتوانند از بین مسلمانان و دیگر شهروندان هم رای جمع کنند؟
اسقف ارامنه چرا اشاره نکرده که دهها نامه در طول سال جهت دریافت وامهای صدهزار تومانی و دویستهزار تومانی از اقلیت ارمنی جامع دریافت میکند! بسیاری از آنها به نان شب محتاج هستند. در منطقه مجیدیه تهران خانوادههای عائلهمندی هستند که بیکاری در بین جوانان آنها بیداد میکند.
اسقف اعظم به علت رابطه نزدیکی که با حکومت دارد، از منافع خوبی بهرهمند است، اما مگر چند درصد جوانان ارمنی ایران را توانسته جذب خود کند؟
همزمان با دور شدن جامعه ارمنی ایران از هر نوع دین حکومتی، به راحتی میتوان مشاهده کرد بخش اعظم جامه مسیحیان ارمنی ایران دور خلفیهگیری را خط قرمز کشیدهاند.
امروز چهرههای محبوب و غیرحکومتی ارامنه همچون ادموند بزیک، فوتبالیست سابق باشگاه پرسپولیس و آندرانیک تیموریان، کاپیتان تیم ملی به مراتب بیشتر از اسقف اعظم محبوبیت دارند. حضور مارکار آقاجانیان به عنوان مربی تیم ملیایران در کنار کارلوسکیروش و همینطور کاپیتانی تیموریان محقق نشد مگر با استعداد بی مانند تیموریان و تلاشهای کیروش مسیحی وگرنه هرگز چنین موقعیتی در اختیار مسیحیان ارمنی قرارداده نمیشد.
فساد مالی در شورای خلیفهگری ارامنه تهران و اصفهان دارد. بودجههای دولتی که باید صرف مرمت و نگهداری کلیساها شوند، اما به جیب اسقفهای حکومتی میرود.
نمیتوان از رقابت مقامات بلند پایه ارمنیان تهران چشمپوشی کرد در حالیکه وابستگی مستقیم آنها به شورای بیروت لبنان در مسائل مالی و سیاست سکوت دربرابر عملکرد جمهوری اسلامی نیز صرف نظر نمود.
لابیهای جواد لاریجانی، دبیر ستاد حقوق بشر جمهوری اسلامی بارها تلاش کرده از طریق کلیساهای ارمنی گزارشهای غلط در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران مخابره کند.
اسفندماه سال گذشته احمد شهید گزارشگر سابق سازمان ملل در مورد حقوق بشر ایران بارها در حاشیه کنفرانس ژنو اشاره کرد که وضعیت ایران در مورد حقوق اقلیتها به مراتب بحرانیتر از آنچه در گزارشهایش ثبت میکند، میباشد و چون فشار لابیها و ارفاق جهت کمک به تهران باعث میشود در بعضی بندها مماشات شود.
۱۳۹۵ آبان ۲۴, دوشنبه
چالشها و مصائب خانوادههای نوکیش مسیحی پناهجو در ترکیه
مشکلات که نوکیشان مسیحی در کشور خود ایران دارند،ترس از فعالیت،بازداشت و بازخواست به خاطر باورهای مذهبی؛مورد شکنجه قرار می گیرند. زمانی که بحث کليسای خانگی پيش می آيد تصور می شود که فعاليت ها زيرزمينی بوده اما اين طور نيست، که يک نفر مخفيانه فعاليت می کرده و اکنون دولت متوجه شده وآنها را دستگير کرده است.پرونده هايی که تحت عنوان تبليغ عليه نظام و اقدام عليه امنيت مطرح می شود و به زندان های طویل مدت محکوم میشوند.
پناهجویان نوکیش مسیحی ایرانی ساکن ترکیه با چالشهای بسیاری برای اثبات تغییر دین و مسیحی شدن خود به نمایندگی سازمان ملل مواجه هستند. ادعای بعضی نوکیشان مسیحی مبنی بر اینکه تغییر دین دادهاند کار سادهای نیست.
تعداد بسیاری از ایرانیان که شمار آنها را تا چند دههزار نفر نیز برآورد میکنند به عنوان پناهنده و پناهجو اکنون در ترکیه به سر میبرند. هرکدام از این افراد به دلیلی ایران را ترک کردهاند و میگویند که دیگر قادر به بازگشت به ایران نیستند. بخش قابل توجهی از این افراد، مسیحیان ایرانی هستند که در ترکیه، از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (یواناچسیآر) درخواست پناهندگی کردهاند.
پناهجویان نوکیش مسیحی ایرانی ساکن ترکیه با چالشهای بسیاری برای اثبات تغییر دین و مسیحی شدن خود به کمیساریا مواجه هستند. قبول ادعای نوکیشان مسیحی مبنی بر اینکه تغییر دین دادهاند از نظر آن سازمان کار سادهای نیست. به همین دلیل بسیاری از نوکیشان مسیحی با رد درخواست پناهندگیشان از سوی (یواناچسیآر) مواجه شدهاند و یا این که مدت زیادی بدون جواب و بلاتکلیف در ترکیه به سر میبرند.
تحمل این وضعیت برای افراد مجرد و جوانان نیز مشکل است، چه رسد به اینکه یک خانواده پناهجو شود و دارای فرزند کوچک باشد. مشکل اصلی خانوادهها در چنین وضعیتی مسائل مالی و اقتصادی است. مشاغل کم درآمد و پرزحمت که مشمول ایرانیهای مقیم ترکیه می گردد (به صورت غیر قانونی) معمولن کفاف هزینههای سنگین زندگی در ترکیه را نمیدهد، اما مسائل دیگری نیز وجود دارد که گاهی بیش از گرفتاریهای مالی دردسرساز است.
برای بررسی مسائلی که خانوادههای پناهجوی نوکیش مسیحی در ترکیه با آن روبرو هستند به سراغ یک خانواده ایماندار رفته که اهل یکی از شهرهای بزرگ جنوب ایران هستند و از آبان ماه سال ۱۳۹۲ مجبور به ترک ایران شدهاند و در ترکیه ساکن هستند. نوکیش مسیحی “جمشید” که در ایران فعال و کارگزار بخش حمل و نقل خصوصی بوده به همراه همسر، یکی از پسران و عروسش در نوامبر ۲۰۱۳ از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل درخواست پناهندگی کردند، اما درخواست آنها با وجود انجام مصاحبه در سال ۲۰۱۵ تا کنون بدون پاسخ مانده است.
تابیدن نور ایمان
با حضور در جمع گرم و صمیمی این خانواده جنوبی ایرانی صحبت خودمان را با پدر خانواده جمشید ۵۷ ساله شروع کردیم و از او پرسیدیم که از چه زمانی ایمان آورده و چرا مسیحیت را برگزیده است؟
او در جواب میگوید: «من در سال ۱۳۸۳ خورشیدی یعنی حدود ۱۲ سال پیش در ایران به نجات از طریق عیسی مسیح ایمان آوردم. پیش از آن با آنکه وضع مالی خوبی داشتم، ولی احساس آرامش درونی نداشتم. در یک خانواده مسلمان متولد شده بودم. ولی از اسلام جز بدخلقی و عصبانیت و داشتن رفتار خشن با اطرافیان و خانواده چیز دیگری نیاموختم. یک سری آداب و مراسم مذهبی بود که همه عروسکوار به جا میآوردیم و هرگز به عمق آن فکر نمیکردیم. فقط پیروی کورکورانه بود از پدران و هم رنگ جماعت شدن بود با مردمان. جای چیزی به نام محبت در زندگیم بسیار خالی بود. در سالهای دهه هشتاد خورشیدی با همهگیر شدن ماهواره در خانه ایرانیها من و خانوادهام نیز بینصیب نماندیم. وقتی همسرم و پسرهایم را میدیدم که دل به سخنان شبکههای مسیحی ماهوارهای میسپارند و در درون خود گویا گمشدهای را مییابند، من هم کنجکاو شدم و کم کم دل سپردم. اول فقط یک احساس خوب سبک شدن درونی و روحی بود. اما این روال زمانی شکل گرویدن به مسیحیت را به خود گرفت که یکی از مبشران با نفوذ کلام و ایماندار مسیحی در سر راهمان قرار گرفت. او که مهدی نام داشت به خانه ما آمد و تا مدتها برای ما خوراک روحانی تامین میکرد.
چشمهای جمشید با به یاد آوردن خاطرات آن روزها به وضوح میدرخشد، از او پرسیدیم که این ایمان مسیحی چه تغییری در زندگی او به وجود آورد؟
او جواب داد: «این ایمان زندگی من و خانوادهام را از نظر روحانی و رفتاری بسیار تغییر داد. در اثر ایمان به نجات از طریق عیسی مسیح بود که من محبت کردن به دیگران را یاد گرفتم. تندخوئی و با زبان تند حرف زدن را کنار گذاشتم و احساس کردم که آرامش درونی بسیار زیادی پیدا کرده ام که با قبل از ایمان آوردنم اصلن قابل مقایسه نبود. تشکیل کلیسای خانگی و رفت و آمد با ایمانداران مسیحی، نه تنها در من بلکه در روحیه همسر و فرزندانم باعث تغییرات بسار مثبتی شد».
از بشارت تا جفا
“افسانه” مادر خانواده و همسر جمشید نیز از روزهای خوب کلیسای خانگی و بشارت و تعلیم یاد میکند. او در جواب سوال که چگونه ایمان خود را با دیگران و خانواده اش در میان گذاشت؟ پاسخ داد: «من ابتدا از طریق شبکه تلویزیونی محبت با مسیحیت آشنا شدم و با بشارت برادر مهدی قلب خود را به خدا سپردم. وقتی به خانوادهام یعنی پدر و مادر و خواهران گفتم که مسیحی شدهام، آنها به من گفتند؛ مگر از جانت سیر شدهای؟ میدانی این ادعا چه بلائی بر سرت خودت و زندگیت میآورد؟ راستش را بخواهید من درست نمیدانستم با بیان ایمان قلبی خودم چه بلائی سر ما خواهد آمد. ما پس از ایمان آوردن در خانه با جمعی از دوستان با رعایت احتیاط کلیسای خانگی داشتیم. مواظب بودیم که مزاحم کسی نشویم. من و فرزندانم در بین خانواده و دوستان خودمان بشارت میدادیم.
کار ما فقط تعلیم گرفتن بود برای محبت کردن به دیگران و تقسیم این فیض الهی که نصیبمان شده با دیگران. دردسر و جفاها همیشه به نوعی پس از ایمان آوردن به قول معروف تنمان را لرزانده است. اما استحکام و آرامش روحی را هرگز از دست ندادهایم. جفاها به تدریج تا به آنجا رسید که مجبور به ترک خانه و شهر خود شدیم و به غربت افتادیم. اما اینجا با همه سختیها دلمان به نور عیسی مسیح روشن است و پشت گرم هستیم به فیض خدای زنده.
“مهراد” پسر ۲۹ ساله خانواده و همسرش مروارید که هردو در ایران دانشجو بودهاند، از ایمان آوردن خود میگویند و از اینکه در حال حاضر با چه وضعیتی در ترکیه روبرو هستند. مهراد در پاسخ این سوال که در ایمان مسیحی چه چیزی برایت از همه جذاب تر است؟ پاسخ داد: «محبت و ایجاد رابطه خوب با انسانهای دیگر برای من بهترین دست آورد از ایمان مسیحی بود.
از دوران کودکی من نمی توانستم خیلی راحت با دیگران رابطه ایجاد کنم. اما ایمان مسیحی این ارمغان را برایم آورد که بتوانم خواستهها و نیازهای خودم را با دیگران تقسیم کنم و به خواستهها و نیازهای دیگران نیز توجه کنم. در تعلیم بشارت یاد گرفتم که چگونه چراغدانم را که همان شهادت زندگی و نحوه ایمان آوردنم می باشد باید روی میز بگذارم تا همه ببینند».
از مهراد درباره وضعیت زندگی در ترکیه برای یک پناهجوی مسیحی ایرانی سوال شد. او در جواب آهی کشید و گفت: «گاهی اوقات زندگی در این شرایط برای یک خانواده پناهجو بسیار سخت میشود. بدترین مشکل ما اینجا بلاتکلیفی است. حدود دو سال طول کشید تا به درخواست پناهندگی ما رسیدگی شود و به مصاحبه دعوت شویم. با آنکه من و خانوادهام گمان میکردیم که کمیساریای عالی پناهندگان به درخواست ما پاسخ مثبت خواهد داد و همه چیز برای آنها درباره جفائی که بر ما رفته است واضح میباشد، در کمال ناباوری تا کنون با وجود انجام مصاحبه جواب نگرفته ایم که این یعنی تا به حال ۳ سال ماندن در این شرایط معلق و پا در هوا».
از مهراد سوال شد؛ غیر از (یواناچسیآر) و مسائل مربوط به آن شما با چه چالشهای دیگری به عنوان پناهجو در ترکیه روبرو هستید؟ او در پاسخ عنوان کرد: «چالشها بسیار است. از اینکه نمیتوانیم قرارداد قانونی برای کار داشته باشیم و مورد ظلم کارفرماهای ترک هستیم، باید بگویم همچنین مسئله عدم دسترسی به تحصیلات. من و همسرم هر دو در ایران درسمان ناتمام مانده است. اینجا هم حتمن باید در همین شهری که برای ما تعیین شده است زندگی کنیم و نمیتوانیم برای تحصیلات به شهر دیگری برویم. هزینه تحصیلات نیز بسیار سنگین است که از پسشان بر نمیآئیم.
مسئله کلیساهای فارسی زبان هم چالش دیگری است که باید به آن اشاره کنم. در ترکیه افراد و سازمانها بیضابطه و بیرویه اقدام به تشکیل کلیسا برای فارسی زبانها کردهاند. معلوم نیست که آیا کسانی که به عنوان شبان در برخی از این کلیساها حضور دارند صلاحیت لازم برای این کار را دارند یا نه؟ در برخی موارد این کلیساها ایمانداران را به جای اینکه امیدوار کنند ناامید میکنند.
امید به آینده
عروس خانواده، “مروارید” هم که پس از آشنایی با مهراد و از سرگذراندن یک حادثه سخت رانندگی و دیدن معجزه خداوند ایمان مسیحی آورده است، درباره مشکلات درمانی در ترکیه میگوید و اینکه هم خودش و هم مهراد نیاز به رسیدگیهای پیشرفته پزشکی دارند. او میگوید که بیمارستانهای ترکیه اقدامات و رسیدگیهای اولیه را برای پناهندگان و پناهجویان در زمینه درمان انجام میدهند. ولی این مقدار کافی نیست.
از مروارید میپرسیم حال که خانواده خود را گذاشته و این همه مشکلات مربوط به دوران پناهجویی را از سر میگذراند، آیا از ایمان آوردن به مسیحیت پشیمان نیست؟ او با صلابت پاسخ میدهد: «هرگز پشیمان نیستم بلکه فکر میکنم که این مشکلات من را برای زندگی آیندهام بیمه هم میکند. من با عشق و امید ایمان آوردم و ازدواج کردم. درست سه روز پس از جشن ازدواجمان مهراد مجبور شد از ایران به ترکیه فرار کند. من بسیار نگران بودم. ولی اطمینان داشتم که خداوند با ماست و با ما گام برمیدارد. الان هم فکر میکنم که این شرایط سخت به تدریج سپری خواهد شد و از پی آن زندگی به روال عادی خود خواهد افتاد و امیدوارم که بتوانیم بفهمیم که نقشه خداوند در زندگی ماچیست تا در همان جهت کوشش کنیم.
پناهجویان نوکیش مسیحی ایرانی ساکن ترکیه با چالشهای بسیاری برای اثبات تغییر دین و مسیحی شدن خود به نمایندگی سازمان ملل مواجه هستند. ادعای بعضی نوکیشان مسیحی مبنی بر اینکه تغییر دین دادهاند کار سادهای نیست.
تعداد بسیاری از ایرانیان که شمار آنها را تا چند دههزار نفر نیز برآورد میکنند به عنوان پناهنده و پناهجو اکنون در ترکیه به سر میبرند. هرکدام از این افراد به دلیلی ایران را ترک کردهاند و میگویند که دیگر قادر به بازگشت به ایران نیستند. بخش قابل توجهی از این افراد، مسیحیان ایرانی هستند که در ترکیه، از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل (یواناچسیآر) درخواست پناهندگی کردهاند.
پناهجویان نوکیش مسیحی ایرانی ساکن ترکیه با چالشهای بسیاری برای اثبات تغییر دین و مسیحی شدن خود به کمیساریا مواجه هستند. قبول ادعای نوکیشان مسیحی مبنی بر اینکه تغییر دین دادهاند از نظر آن سازمان کار سادهای نیست. به همین دلیل بسیاری از نوکیشان مسیحی با رد درخواست پناهندگیشان از سوی (یواناچسیآر) مواجه شدهاند و یا این که مدت زیادی بدون جواب و بلاتکلیف در ترکیه به سر میبرند.
تحمل این وضعیت برای افراد مجرد و جوانان نیز مشکل است، چه رسد به اینکه یک خانواده پناهجو شود و دارای فرزند کوچک باشد. مشکل اصلی خانوادهها در چنین وضعیتی مسائل مالی و اقتصادی است. مشاغل کم درآمد و پرزحمت که مشمول ایرانیهای مقیم ترکیه می گردد (به صورت غیر قانونی) معمولن کفاف هزینههای سنگین زندگی در ترکیه را نمیدهد، اما مسائل دیگری نیز وجود دارد که گاهی بیش از گرفتاریهای مالی دردسرساز است.
برای بررسی مسائلی که خانوادههای پناهجوی نوکیش مسیحی در ترکیه با آن روبرو هستند به سراغ یک خانواده ایماندار رفته که اهل یکی از شهرهای بزرگ جنوب ایران هستند و از آبان ماه سال ۱۳۹۲ مجبور به ترک ایران شدهاند و در ترکیه ساکن هستند. نوکیش مسیحی “جمشید” که در ایران فعال و کارگزار بخش حمل و نقل خصوصی بوده به همراه همسر، یکی از پسران و عروسش در نوامبر ۲۰۱۳ از کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل درخواست پناهندگی کردند، اما درخواست آنها با وجود انجام مصاحبه در سال ۲۰۱۵ تا کنون بدون پاسخ مانده است.
تابیدن نور ایمان
با حضور در جمع گرم و صمیمی این خانواده جنوبی ایرانی صحبت خودمان را با پدر خانواده جمشید ۵۷ ساله شروع کردیم و از او پرسیدیم که از چه زمانی ایمان آورده و چرا مسیحیت را برگزیده است؟
او در جواب میگوید: «من در سال ۱۳۸۳ خورشیدی یعنی حدود ۱۲ سال پیش در ایران به نجات از طریق عیسی مسیح ایمان آوردم. پیش از آن با آنکه وضع مالی خوبی داشتم، ولی احساس آرامش درونی نداشتم. در یک خانواده مسلمان متولد شده بودم. ولی از اسلام جز بدخلقی و عصبانیت و داشتن رفتار خشن با اطرافیان و خانواده چیز دیگری نیاموختم. یک سری آداب و مراسم مذهبی بود که همه عروسکوار به جا میآوردیم و هرگز به عمق آن فکر نمیکردیم. فقط پیروی کورکورانه بود از پدران و هم رنگ جماعت شدن بود با مردمان. جای چیزی به نام محبت در زندگیم بسیار خالی بود. در سالهای دهه هشتاد خورشیدی با همهگیر شدن ماهواره در خانه ایرانیها من و خانوادهام نیز بینصیب نماندیم. وقتی همسرم و پسرهایم را میدیدم که دل به سخنان شبکههای مسیحی ماهوارهای میسپارند و در درون خود گویا گمشدهای را مییابند، من هم کنجکاو شدم و کم کم دل سپردم. اول فقط یک احساس خوب سبک شدن درونی و روحی بود. اما این روال زمانی شکل گرویدن به مسیحیت را به خود گرفت که یکی از مبشران با نفوذ کلام و ایماندار مسیحی در سر راهمان قرار گرفت. او که مهدی نام داشت به خانه ما آمد و تا مدتها برای ما خوراک روحانی تامین میکرد.
چشمهای جمشید با به یاد آوردن خاطرات آن روزها به وضوح میدرخشد، از او پرسیدیم که این ایمان مسیحی چه تغییری در زندگی او به وجود آورد؟
او جواب داد: «این ایمان زندگی من و خانوادهام را از نظر روحانی و رفتاری بسیار تغییر داد. در اثر ایمان به نجات از طریق عیسی مسیح بود که من محبت کردن به دیگران را یاد گرفتم. تندخوئی و با زبان تند حرف زدن را کنار گذاشتم و احساس کردم که آرامش درونی بسیار زیادی پیدا کرده ام که با قبل از ایمان آوردنم اصلن قابل مقایسه نبود. تشکیل کلیسای خانگی و رفت و آمد با ایمانداران مسیحی، نه تنها در من بلکه در روحیه همسر و فرزندانم باعث تغییرات بسار مثبتی شد».
از بشارت تا جفا
“افسانه” مادر خانواده و همسر جمشید نیز از روزهای خوب کلیسای خانگی و بشارت و تعلیم یاد میکند. او در جواب سوال که چگونه ایمان خود را با دیگران و خانواده اش در میان گذاشت؟ پاسخ داد: «من ابتدا از طریق شبکه تلویزیونی محبت با مسیحیت آشنا شدم و با بشارت برادر مهدی قلب خود را به خدا سپردم. وقتی به خانوادهام یعنی پدر و مادر و خواهران گفتم که مسیحی شدهام، آنها به من گفتند؛ مگر از جانت سیر شدهای؟ میدانی این ادعا چه بلائی بر سرت خودت و زندگیت میآورد؟ راستش را بخواهید من درست نمیدانستم با بیان ایمان قلبی خودم چه بلائی سر ما خواهد آمد. ما پس از ایمان آوردن در خانه با جمعی از دوستان با رعایت احتیاط کلیسای خانگی داشتیم. مواظب بودیم که مزاحم کسی نشویم. من و فرزندانم در بین خانواده و دوستان خودمان بشارت میدادیم.
کار ما فقط تعلیم گرفتن بود برای محبت کردن به دیگران و تقسیم این فیض الهی که نصیبمان شده با دیگران. دردسر و جفاها همیشه به نوعی پس از ایمان آوردن به قول معروف تنمان را لرزانده است. اما استحکام و آرامش روحی را هرگز از دست ندادهایم. جفاها به تدریج تا به آنجا رسید که مجبور به ترک خانه و شهر خود شدیم و به غربت افتادیم. اما اینجا با همه سختیها دلمان به نور عیسی مسیح روشن است و پشت گرم هستیم به فیض خدای زنده.
“مهراد” پسر ۲۹ ساله خانواده و همسرش مروارید که هردو در ایران دانشجو بودهاند، از ایمان آوردن خود میگویند و از اینکه در حال حاضر با چه وضعیتی در ترکیه روبرو هستند. مهراد در پاسخ این سوال که در ایمان مسیحی چه چیزی برایت از همه جذاب تر است؟ پاسخ داد: «محبت و ایجاد رابطه خوب با انسانهای دیگر برای من بهترین دست آورد از ایمان مسیحی بود.
از دوران کودکی من نمی توانستم خیلی راحت با دیگران رابطه ایجاد کنم. اما ایمان مسیحی این ارمغان را برایم آورد که بتوانم خواستهها و نیازهای خودم را با دیگران تقسیم کنم و به خواستهها و نیازهای دیگران نیز توجه کنم. در تعلیم بشارت یاد گرفتم که چگونه چراغدانم را که همان شهادت زندگی و نحوه ایمان آوردنم می باشد باید روی میز بگذارم تا همه ببینند».
از مهراد درباره وضعیت زندگی در ترکیه برای یک پناهجوی مسیحی ایرانی سوال شد. او در جواب آهی کشید و گفت: «گاهی اوقات زندگی در این شرایط برای یک خانواده پناهجو بسیار سخت میشود. بدترین مشکل ما اینجا بلاتکلیفی است. حدود دو سال طول کشید تا به درخواست پناهندگی ما رسیدگی شود و به مصاحبه دعوت شویم. با آنکه من و خانوادهام گمان میکردیم که کمیساریای عالی پناهندگان به درخواست ما پاسخ مثبت خواهد داد و همه چیز برای آنها درباره جفائی که بر ما رفته است واضح میباشد، در کمال ناباوری تا کنون با وجود انجام مصاحبه جواب نگرفته ایم که این یعنی تا به حال ۳ سال ماندن در این شرایط معلق و پا در هوا».
از مهراد سوال شد؛ غیر از (یواناچسیآر) و مسائل مربوط به آن شما با چه چالشهای دیگری به عنوان پناهجو در ترکیه روبرو هستید؟ او در پاسخ عنوان کرد: «چالشها بسیار است. از اینکه نمیتوانیم قرارداد قانونی برای کار داشته باشیم و مورد ظلم کارفرماهای ترک هستیم، باید بگویم همچنین مسئله عدم دسترسی به تحصیلات. من و همسرم هر دو در ایران درسمان ناتمام مانده است. اینجا هم حتمن باید در همین شهری که برای ما تعیین شده است زندگی کنیم و نمیتوانیم برای تحصیلات به شهر دیگری برویم. هزینه تحصیلات نیز بسیار سنگین است که از پسشان بر نمیآئیم.
مسئله کلیساهای فارسی زبان هم چالش دیگری است که باید به آن اشاره کنم. در ترکیه افراد و سازمانها بیضابطه و بیرویه اقدام به تشکیل کلیسا برای فارسی زبانها کردهاند. معلوم نیست که آیا کسانی که به عنوان شبان در برخی از این کلیساها حضور دارند صلاحیت لازم برای این کار را دارند یا نه؟ در برخی موارد این کلیساها ایمانداران را به جای اینکه امیدوار کنند ناامید میکنند.
امید به آینده
عروس خانواده، “مروارید” هم که پس از آشنایی با مهراد و از سرگذراندن یک حادثه سخت رانندگی و دیدن معجزه خداوند ایمان مسیحی آورده است، درباره مشکلات درمانی در ترکیه میگوید و اینکه هم خودش و هم مهراد نیاز به رسیدگیهای پیشرفته پزشکی دارند. او میگوید که بیمارستانهای ترکیه اقدامات و رسیدگیهای اولیه را برای پناهندگان و پناهجویان در زمینه درمان انجام میدهند. ولی این مقدار کافی نیست.
از مروارید میپرسیم حال که خانواده خود را گذاشته و این همه مشکلات مربوط به دوران پناهجویی را از سر میگذراند، آیا از ایمان آوردن به مسیحیت پشیمان نیست؟ او با صلابت پاسخ میدهد: «هرگز پشیمان نیستم بلکه فکر میکنم که این مشکلات من را برای زندگی آیندهام بیمه هم میکند. من با عشق و امید ایمان آوردم و ازدواج کردم. درست سه روز پس از جشن ازدواجمان مهراد مجبور شد از ایران به ترکیه فرار کند. من بسیار نگران بودم. ولی اطمینان داشتم که خداوند با ماست و با ما گام برمیدارد. الان هم فکر میکنم که این شرایط سخت به تدریج سپری خواهد شد و از پی آن زندگی به روال عادی خود خواهد افتاد و امیدوارم که بتوانیم بفهمیم که نقشه خداوند در زندگی ماچیست تا در همان جهت کوشش کنیم.
۱۳۹۵ آبان ۲۰, پنجشنبه
وحشت زدگی و گذرهراسی پناهجویان مسیحی ایرانی در آلمان
رفتار ناپسند و افراط گرایانه شماری از پناهجویان مسلمانِ افغان، نگاهی منفی نسبت به سایر پناهجویان بیگناه افغان که از کشور جنگزده افغانستان گریخته اند را برانگیخته است.
از میان افرادی که به مسحیت رو آوردهاند، شمار زیادی ایرانی بودهاند. افزون بر این، به گفته «انیته کورشوس» از مقامات ارشد کلیسای ایالتی نویستفالین» در میان افرادی که در کلیساهای آلمان غسل تعمید انجام داده و عضویت کلیسا را پذیرفتهاند، تعداد زیادی از نوکیشان مسیحی ایرانی بودند که در ایران موفق به غسل تعمید نشدهاند. روایات مختلفی در مورد دلایل گرایش شیعیان ایران به مسیحیت نقل میشود. روزنامه بریتانیایی «دیلی میل» گزارش داد که بیش از صدها ایرانی پناهجو در بریتانیا تغییر دین میدهند تا از اخراج شدنشان جلوگیری شود.
«پیت ویلکاکس» کشیش انگلیسی کلیسای جامع لیورپول میگوید که این عده از افراد باور دارند که این موضوع سبب می شود تا از اخراج شدن و نپذیرفتن درخواست پناهندگی شان در اداره امور پناهجویان جلوگیری میشود. مقامات دولتی آلمانی به بهانه همزیستی ادیان و رواداری مذهبی از پیگیری جدی این مشکل طفره می روند، غافل از اینکه کشمکش های مذهبی میان مسلمانان موجب پدید آمدن بحران کنونی پناهجویان است.
به نقل از خبرگزاری انگلیسی زبان صدای شهدای مسیحی ( voice of martyrs )، عده ای از پناهجویان مسیحی ایرانی ساکن شهر روتنبرگ، با ارسال درخواستی به نهادها و سازمانهای مردم نهاد و مردم آلمان خواستار رسیدگی به وضعیت اسفناک خویش در برابر تهدیدات پناهجویان مسلمان شدند.
در این درخواست به ویژه نسبت به ناشکیبایی پناهجویان مسلمان افغان هشدار داده شده است. پناهجویان مسلمان افغان با حضور چند ده برابری مشکلات بیشماری را برای پناهجویان مسیحی رقم زده اند.
در این درخواست ضمن اشاره به تحریک سایر پناهجویان مسلمان بر علیه پناهجویان مسیحی نسبت به پیامدهای این رفتار خطر آفرین پناهجویان مسلمانِ افغان هشدار داده شده است.
رفتار ناپسند و افراط گرایانه شماری از پناهجویان مسلمان افغان، نگاهی منفی نسبت به سایر پناهجویان بیگناه افغان که از کشور جنگزده افغانستان گریخته اند را برانگیخته است.
گفتنی است دولت آلمان سرگرم فراهم ساختن مقدمات اخراج گسترده پناهجویان افغان به افغانستان است. مجله آلمانی «بیلد» نوشت که برلین می خواهد حدود ۴٠ هزار تن از مهاجران و پناهجویان افغان، از جمله آوارگانی را که مایل به بازگشت داوطلبانه به کشورشان هستند، یا افرادی که درخواست پناهندگی آنان سه بار رد شده است را اخراج کند.
از میان افرادی که به مسحیت رو آوردهاند، شمار زیادی ایرانی بودهاند. افزون بر این، به گفته «انیته کورشوس» از مقامات ارشد کلیسای ایالتی نویستفالین» در میان افرادی که در کلیساهای آلمان غسل تعمید انجام داده و عضویت کلیسا را پذیرفتهاند، تعداد زیادی از نوکیشان مسیحی ایرانی بودند که در ایران موفق به غسل تعمید نشدهاند. روایات مختلفی در مورد دلایل گرایش شیعیان ایران به مسیحیت نقل میشود. روزنامه بریتانیایی «دیلی میل» گزارش داد که بیش از صدها ایرانی پناهجو در بریتانیا تغییر دین میدهند تا از اخراج شدنشان جلوگیری شود.
«پیت ویلکاکس» کشیش انگلیسی کلیسای جامع لیورپول میگوید که این عده از افراد باور دارند که این موضوع سبب می شود تا از اخراج شدن و نپذیرفتن درخواست پناهندگی شان در اداره امور پناهجویان جلوگیری میشود. مقامات دولتی آلمانی به بهانه همزیستی ادیان و رواداری مذهبی از پیگیری جدی این مشکل طفره می روند، غافل از اینکه کشمکش های مذهبی میان مسلمانان موجب پدید آمدن بحران کنونی پناهجویان است.
به نقل از خبرگزاری انگلیسی زبان صدای شهدای مسیحی ( voice of martyrs )، عده ای از پناهجویان مسیحی ایرانی ساکن شهر روتنبرگ، با ارسال درخواستی به نهادها و سازمانهای مردم نهاد و مردم آلمان خواستار رسیدگی به وضعیت اسفناک خویش در برابر تهدیدات پناهجویان مسلمان شدند.
در این درخواست به ویژه نسبت به ناشکیبایی پناهجویان مسلمان افغان هشدار داده شده است. پناهجویان مسلمان افغان با حضور چند ده برابری مشکلات بیشماری را برای پناهجویان مسیحی رقم زده اند.
در این درخواست ضمن اشاره به تحریک سایر پناهجویان مسلمان بر علیه پناهجویان مسیحی نسبت به پیامدهای این رفتار خطر آفرین پناهجویان مسلمانِ افغان هشدار داده شده است.
رفتار ناپسند و افراط گرایانه شماری از پناهجویان مسلمان افغان، نگاهی منفی نسبت به سایر پناهجویان بیگناه افغان که از کشور جنگزده افغانستان گریخته اند را برانگیخته است.
گفتنی است دولت آلمان سرگرم فراهم ساختن مقدمات اخراج گسترده پناهجویان افغان به افغانستان است. مجله آلمانی «بیلد» نوشت که برلین می خواهد حدود ۴٠ هزار تن از مهاجران و پناهجویان افغان، از جمله آوارگانی را که مایل به بازگشت داوطلبانه به کشورشان هستند، یا افرادی که درخواست پناهندگی آنان سه بار رد شده است را اخراج کند.
مسیحیتستیزی در جمهوری اسلامی علل سیاسی و مالی دارد
کشیش منصور برجی سخنگوی کمیته ماده 18 وابسته به شورای کلیساهای ایرانی همگام در لندن در گفتگو با کیهان لندن به بررسی دلایل افزایش مسیحیتستیزی در ایران پرداخت.
وضعیت مسیحیان ایران حتی بعد از انتخاب روحانی به ریاست جمهوری تغییری نکرده است.
افزایش فشارهای نهادهای امنیتی به خصوص بر پیروان آیین بهایی و نوکیشان مسیحی بیش از گذشته شده است.
در همین ارتباط «کشیش منصور برجی»، سخنگوی کمیته ماده ۱۸ وابسته به شورای کلیساهای ایرانی همگام در لندن به بررسی وضعیت نوکیشان مسیحی در دولت روحانی و فشار بر مسیحیان و کلیساهای فارسی زبان پرداخته است.
او با اشاره به تدوین منشور حقوق شهروندی از سوی دولت روحانی گفت: « پیشنویس منشور گامی مثبت، اما فاقد عزمی راسخ برای بهبود وضعیت موجود بود، حالا با گذشت زمان به نظر میرسد که هدف اصلی منشور فرونشاندن صدای معترضانی است که مسیر مذاکرات را با مطالبهٔ حقوق شهروندی ناهموار میکردند این منشور از همان ابتدا هم خیلی دلگرم کننده نبود و بیشتر به یک تعارف مودبانه میماند تا منشور حقوق! زیرا این دو خط هیچ یک از حقوق بنیادی چون آزادی انتخاب دین، آزادی ابراز عقیده به صورت فردی یا جمعی، خصوصی یا عمومی، و حق والدین در آموزش دینی کودکان را مورد تاکید قرار نمیدهد
به اعتقاد برجی یکی از علل سرکوب نوکیشان مسیحی در ایران نگرانی حکومت از رشد اقبال عمومی به مسیحیت و گسترش کلیساهای خانگی در شهرها و روستاهایی با بافت سنتی است. به گفته او در تحلیل آیتالله خامنهای و همفکران ایشان، دلیل رویگردان شدن مردم از باروهای سنتی و قرائت حکومتی از دین، توطئه دشمنان خارجی است. آنان نمیتوانند یا نمیخواهند باور کنند که این پدیده ممکن است ارتباطی هم با فساد فراگیر در نظام مالی و اقتصادی، اختلاسهای میلیاردی، فقر و شکاف طبقاتی، ناعدالتی و برخورد دوگانه نظام قضایی با خودیها و غیرخودیها، وعدههای عملی نشده و مهمتر از همه واقعیتهایی اجتنابناپذیر دینداری در عصر مدرن داشته باشد.
وضعیت مسیحیان ایران حتی بعد از انتخاب روحانی به ریاست جمهوری تغییری نکرده است.
افزایش فشارهای نهادهای امنیتی به خصوص بر پیروان آیین بهایی و نوکیشان مسیحی بیش از گذشته شده است.
در همین ارتباط «کشیش منصور برجی»، سخنگوی کمیته ماده ۱۸ وابسته به شورای کلیساهای ایرانی همگام در لندن به بررسی وضعیت نوکیشان مسیحی در دولت روحانی و فشار بر مسیحیان و کلیساهای فارسی زبان پرداخته است.
او با اشاره به تدوین منشور حقوق شهروندی از سوی دولت روحانی گفت: « پیشنویس منشور گامی مثبت، اما فاقد عزمی راسخ برای بهبود وضعیت موجود بود، حالا با گذشت زمان به نظر میرسد که هدف اصلی منشور فرونشاندن صدای معترضانی است که مسیر مذاکرات را با مطالبهٔ حقوق شهروندی ناهموار میکردند این منشور از همان ابتدا هم خیلی دلگرم کننده نبود و بیشتر به یک تعارف مودبانه میماند تا منشور حقوق! زیرا این دو خط هیچ یک از حقوق بنیادی چون آزادی انتخاب دین، آزادی ابراز عقیده به صورت فردی یا جمعی، خصوصی یا عمومی، و حق والدین در آموزش دینی کودکان را مورد تاکید قرار نمیدهد
به اعتقاد برجی یکی از علل سرکوب نوکیشان مسیحی در ایران نگرانی حکومت از رشد اقبال عمومی به مسیحیت و گسترش کلیساهای خانگی در شهرها و روستاهایی با بافت سنتی است. به گفته او در تحلیل آیتالله خامنهای و همفکران ایشان، دلیل رویگردان شدن مردم از باروهای سنتی و قرائت حکومتی از دین، توطئه دشمنان خارجی است. آنان نمیتوانند یا نمیخواهند باور کنند که این پدیده ممکن است ارتباطی هم با فساد فراگیر در نظام مالی و اقتصادی، اختلاسهای میلیاردی، فقر و شکاف طبقاتی، ناعدالتی و برخورد دوگانه نظام قضایی با خودیها و غیرخودیها، وعدههای عملی نشده و مهمتر از همه واقعیتهایی اجتنابناپذیر دینداری در عصر مدرن داشته باشد.
۱۳۹۵ آبان ۱۳, پنجشنبه
انتشار کتابی با عنوان «خشونت در پناه مسیحیت» در ایران
همزمان با کشته و زخمی شدن بیش از یک میلیون مسلمان در طی سالهای گذشته زیر سایه جنگهای درون مذهبی بین مسلمانان، اینک کتابی ضد مسیحیت با عنوان «خشونت در پناه مسیحیت» در ایران منتشر شد.
به گزارش «محبتنیوز» درحالیکه خشونت، ترور و جنایت زیر سایه اسلام افراطی از سوریه و عراق تا شمال آفریقا را فراگرفته و جنگ شیعه و سنی شعار صلح و وحدت را به یک رویا مبدل کرده و آخرین راه برای جنگزدگان مسلمان پناه آوردن به سرزمینهای غربی است مرکز پژوهشهای جوان پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در ایران کتاب «خشونت در پناه مسیحیت» را به منتشر کرد.
خبرگزاری مهر نوشته مسیحیت در طول تاریخ دستخوش حوادث، تغییرات و انحرافاتی شده که یکی از آنها «استفاده ابزاری از خشونت» است که برخی کارگزاران مسیحیت به جهت منافع مادی به آن جنبه قانونی داده، حتی مشروع بودنش را در کتب مقدس وارد کردهاند. چنانچه استفاده ابزاری از خشونت را در ادوار مسیحیت (قرون اولیه و قرون وسطی و عصر جدید) میتوان دید.
این کتاب اثر مشترک عباسعلی مشکانی سبزواری و عبدالحسین مشکانی سبزواری است که در بخشی از آن به صراحت نوشته شده «میان خشونت و رأفت متدینان یا مدعیان دیانت، با ادیانی که به آن وابسته هستند، رابطه دوسویهای وجود دارد؛ یعنی میتوان به وضوح تأثیرگذاری رهبران و پیروان ادیان بر رویکرد کلان یک آیین را درک نمود و همچنین میتوان تأثیرگذاری ادیان و متون دینی بر رفتار پیروان را پی گرفت.
در بخش دیگری هم آمده «مشکل اساسی آنگاه رخ مینماید که برخی با تمسک دروغین به متون مقدس، رفتارهای شهوانی و حیوانی خود را به دین مستند میسازند».
جدا از اینکه انتشار چنین کتابهایی در راستای مسیحیتستیزی است، اما با یک نگاه ساده به مسائل روز دنیا مخاطب متوجه خواهد شد که آیا امروز خشونت در خاورمیانه که جملگی دولتهای آن مدعی اسلام راستین هستند بیشتر است یا کشورهای غربی! جدا از این مسئله پرسش اینجاست که آیا جمهوری اسلامی یا به طور کل کشورهای مسلمان اجازه انتشار کتابی با عنوان «خشونت در پناه اسلام» را میدهند؟ جایگاه دموکراسی و آزادی عقیده در کشورهای اسلامی، کجاست؟
“گلرخ ابراهیمی”، نویسنده داستانی درباره سنگسار درحالی به شش سال زندان محکوم شده که داستان او هرگز منتشر نشد. در عین حال بسیاری از روزنامههای ایران به علت نوشتن مقالاتی صد در صد اسلامی فقط به علت تفاوت در نگاه و روایت مسئله توقیف شدند.
سه سال پیش روزنامه اصلاحطلب «بهار» به خاطر نوشتن مقالهای با عنوان «امام پیشوای سیاسی یا الگوی ایمانی؟» توقیف شد. نویسنده این مقاله که خود از چهرههای مذهبی و مشهور دینی بود تحت شدیدترین فشارها از جانب سپاه قرار گرفت چون به اصل امامتِ حکومتی نقد وارد کرد.
به گزارش «محبتنیوز» درحالیکه خشونت، ترور و جنایت زیر سایه اسلام افراطی از سوریه و عراق تا شمال آفریقا را فراگرفته و جنگ شیعه و سنی شعار صلح و وحدت را به یک رویا مبدل کرده و آخرین راه برای جنگزدگان مسلمان پناه آوردن به سرزمینهای غربی است مرکز پژوهشهای جوان پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی در ایران کتاب «خشونت در پناه مسیحیت» را به منتشر کرد.
خبرگزاری مهر نوشته مسیحیت در طول تاریخ دستخوش حوادث، تغییرات و انحرافاتی شده که یکی از آنها «استفاده ابزاری از خشونت» است که برخی کارگزاران مسیحیت به جهت منافع مادی به آن جنبه قانونی داده، حتی مشروع بودنش را در کتب مقدس وارد کردهاند. چنانچه استفاده ابزاری از خشونت را در ادوار مسیحیت (قرون اولیه و قرون وسطی و عصر جدید) میتوان دید.
این کتاب اثر مشترک عباسعلی مشکانی سبزواری و عبدالحسین مشکانی سبزواری است که در بخشی از آن به صراحت نوشته شده «میان خشونت و رأفت متدینان یا مدعیان دیانت، با ادیانی که به آن وابسته هستند، رابطه دوسویهای وجود دارد؛ یعنی میتوان به وضوح تأثیرگذاری رهبران و پیروان ادیان بر رویکرد کلان یک آیین را درک نمود و همچنین میتوان تأثیرگذاری ادیان و متون دینی بر رفتار پیروان را پی گرفت.
در بخش دیگری هم آمده «مشکل اساسی آنگاه رخ مینماید که برخی با تمسک دروغین به متون مقدس، رفتارهای شهوانی و حیوانی خود را به دین مستند میسازند».
جدا از اینکه انتشار چنین کتابهایی در راستای مسیحیتستیزی است، اما با یک نگاه ساده به مسائل روز دنیا مخاطب متوجه خواهد شد که آیا امروز خشونت در خاورمیانه که جملگی دولتهای آن مدعی اسلام راستین هستند بیشتر است یا کشورهای غربی! جدا از این مسئله پرسش اینجاست که آیا جمهوری اسلامی یا به طور کل کشورهای مسلمان اجازه انتشار کتابی با عنوان «خشونت در پناه اسلام» را میدهند؟ جایگاه دموکراسی و آزادی عقیده در کشورهای اسلامی، کجاست؟
“گلرخ ابراهیمی”، نویسنده داستانی درباره سنگسار درحالی به شش سال زندان محکوم شده که داستان او هرگز منتشر نشد. در عین حال بسیاری از روزنامههای ایران به علت نوشتن مقالاتی صد در صد اسلامی فقط به علت تفاوت در نگاه و روایت مسئله توقیف شدند.
سه سال پیش روزنامه اصلاحطلب «بهار» به خاطر نوشتن مقالهای با عنوان «امام پیشوای سیاسی یا الگوی ایمانی؟» توقیف شد. نویسنده این مقاله که خود از چهرههای مذهبی و مشهور دینی بود تحت شدیدترین فشارها از جانب سپاه قرار گرفت چون به اصل امامتِ حکومتی نقد وارد کرد.
۱۳۹۵ آبان ۱۱, سهشنبه
تظاهرات فعالان حقوق بشر درشهر هانوفر آلمان، برای آزادی بی قید و شرط دکتر محمد علی طاهری - ۹ آبان
https://youtu.be/r3CaczCDIv0
اشتراک در:
پستها (Atom)